-
1 feu
〈m.〉2 brand3 licht ⇒ vlam, verkeerslicht♦voorbeelden:feu de Bengale • Bengaals vuurfeu de braises • houtskoolvuurtje〈 figuurlijk〉 feu du ciel • hemelvuur, bliksemn'avoir ni feu ni lieu • huis noch haard hebbentempérament de feu • gloedvol temperamentle feu céleste • het hemelvuurfaïence de grand feu • hogetemperatuuraardewerkfeu nu • open vuurrouge feu • vuurroodavez-vous du feu? • heeft u een vuurtje voor me?faire feu des quatre fers • 〈 van een paard〉 bij het lopen vonken uit het plaveisel slaan; 〈 figuurlijk〉 zich het vuur uit de sloffen lopenmettre le feu à qc. • iets in brand stekenmettre un pays à feu et à sang • een land te vuur en te zwaard verwoestenfaire du feu de qc., avec qc. • iets verbrandenêtre en feu • in brand staan, gloeienavoir les joues en feu • gloeiende wangen hebbenprendre feu • vlamvatten, in brand raken〈 figuurlijk〉 il n'y a pas le feu! • kalm!, geduld!, niet zo haastig!, waar is de brand?au feu, au feu! • brand, brand!feux de détresse • 〈 auto〉alarmlichten, waarschuwingslichtenfeux de la rampe • voetlichtfeux de recul • achteruitrijlampen, -lichtfeux de route • groot lichtfeu de signalisation • verkeerslicht, stoplichtfeux de signalisation synchronisés • groene golffeu de stationnement • parkeerlichtfeu stop • remlichtfeu arrière • achterlichtfeux clignotants • knipperlichtenfeu follet • dwaallichtfeu tournant d'un phare • zwaailicht van een vuurtorenaller au feu • vuurvast, ovenvast zijnne pas faire long feu • niet lang duren————————feu2 [feu]〈 bijvoeglijk naamwoord〉 〈 formeel〉1 wijlen ⇒ zaliger, overledenm1) vuur2) brand3) licht4) brander, pit5) gevecht6) (het) vuren7) pistool8) brandstapel -
2 tirer
tirer [tieree]1 schieten3 zwemen (naar) ⇒ gaan (naar), neigen (naar)♦voorbeelden:tirer dans le tas • lukraak op een groep mensen inschietentirer sur sa pipe • aan zijn pijp trekken4 journal qui tire à trente mille • krant die een oplage heeft van 30.000 exemplarenII 〈 overgankelijk werkwoord〉1 trekken (aan) ⇒ optrekken, naar beneden trekken, aantrekken2 halen (uit) ⇒ (uit)trekken, onttrekken, tappen3 (af)schieten ⇒ afvuren, neerschieten4 (af)drukken ⇒ afbeelden, tekenen♦voorbeelden:tirer l'échelle • de ladder wegtrekkentirer la jambe • met zijn been trekkentirer sa jupe • zijn rok gladtrekkentirer du métal en fils • draadtrekkentirer un navire • een boot slepentirer les rideaux • de gordijnen opentrekken, dichttrekkentirer la sonnette • aan de bel trekkentirer les yeux • vermoeiend voor het gezicht zijntirer un texte à soi • een tekst ten eigen voordele uitleggentirer la porte sur soi • de deur achter zich dicht trekkentirer le couteau • het mes trekkentirer vengeance • zich wrekentirer du vin • wijn uit het vat halenon ne peut rien en tirer • hij laat niets losil n'y a pas grand-chose à en tirer, on ne peut rien en tirer • er valt niet veel met hem te beginnentirer des larmes à qn. • iemand aan het huilen makentirer de l'argent de qn. • iemand geld aftroggelentirer son origine, sa source de • afstammen van, komen uittirer argument de qc. • iets als reden aanvoerentirer vanité de qc. • ergens trots op zijntirer argent de tout • overal geld uit slaantirer de l'huile des olives • olie uit olijven persentirer sur qn., sur le compte de qn. • een wissel op iemand trekkentirer un plan • een plan ontwerpentirer un livre à 2000 exemplaires • 2000 exemplaren van een boek drukken→ affaire, arme, boue, cheval, clair, diable, épine, épingle, langue, longueur, plan, poudre, ver, vin♦voorbeelden:1 s'en tirer • zich eruit redden, zich er doorheen slaan, het er zonder kleerscheuren afbrengens'en tirer avec deux mois de prison • er met twee maanden gevangenis vanaf komens'en tirer à bon compte • er makkelijk vanaf komen————————tirer (la boule)v1) (af)schieten, afvuren5) halen (uit), uittrekken6) afdrukken
См. также в других словарях:
cul-rouge — cul [ ky ] n. m. • XIIIe; lat. culus 1 ♦ Fam. Derrière humain. ⇒ arrière train, croupe, 2. derrière, fesse, 1. fessier, fondement, postérieur; fam. 3. baba, croupion, derche, lune, panier, pétard, popotin, train. Tomber sur le cul. Il en est… … Encyclopédie Universelle
cul-rouge — (entrée créée par le supplément) (ku rou j ) s. m. Nom normand du rouge queue, DELBOULLE, Gloss. de la vallée d Yères, p. 97 … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Cassique cul-rouge — Cacic … Wikipédia en Français
cassique cul-rouge — raudonnugaris kasikas statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Cacicus haemorrhous angl. red rumped cacique vok. Rotbürzelkassike, m rus. красноспинный чёрный кассик, m pranc. cassique cul rouge ryšiai: platesnis terminas –… … Paukščių pavadinimų žodynas
cul — [ ky ] n. m. • XIIIe; lat. culus 1 ♦ Fam. Derrière humain. ⇒ arrière train, croupe, 2. derrière, fesse, 1. fessier, fondement, postérieur; fam. 3. baba, croupion, derche, lune, panier, pétard, popotin, train. Tomber sur le cul. Il en est resté… … Encyclopédie Universelle
cul — ou cu (ku ; l l ne se prononce jamais, même devant une voyelle ou ku) s. m. 1° Le derrière de l homme et des animaux. Il tomba sur son cul. Donner des coups de pied au cul. • Chacune sur le cul au foyer s accroupit, RÉGNIER Sat. XI.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
cul-doré — cul [ ky ] n. m. • XIIIe; lat. culus 1 ♦ Fam. Derrière humain. ⇒ arrière train, croupe, 2. derrière, fesse, 1. fessier, fondement, postérieur; fam. 3. baba, croupion, derche, lune, panier, pétard, popotin, train. Tomber sur le cul. Il en est… … Encyclopédie Universelle
cul-blanc — [ kyblɑ̃ ] n. m. • 1555; de cul et blanc ♦ Oiseau à croupion blanc tel que le traquet motteux, le pétrel. Des culs blancs. ● cul blanc, culs blancs nom masculin Nom usuel commun de plusieurs oiseaux à ventre blanc comme le traquet motteux ou l… … Encyclopédie Universelle
cul blanc — ⇒CUL( )BLANC, (CUL BLANC, CUL BLANC)subst. masc. A. Vx et pop. Soldat de l infanterie de ligne dont l uniforme comporte un pantalon blanc. Million d hommes; mais ils étaient d origine diverse : la ligne, d une part, et, de l autre, les… … Encyclopédie Universelle
CUL — On répétera ici ce qu on a déjà dit ailleurs , et ce qu il faut répéter toujours, jusqu au temps où les Français se seront corrigés; c est qu il est indigne d une langue aussi polie et aussi universelle que la leur, d employer si souvent un… … Dictionnaire philosophique de Voltaire
rouge — carouge cul rouge peau rouge rouge … Dictionnaire des rimes