-
1 cubito
-
2 cubito
-
3 cúbito
m анат. -
4 cubito
-
5 cubito
āvī, —, āre [frequ. к cubo ]1) часто лежать, полёживать, иметь обыкновение лежать (humi Col; in cunis Pl)2) сожительствовать (cum aliquo или c. aliqua Pl, C etc.)3) расположиться лагерем, стоять ( pro muris Iliacist Amm) -
6 cubito
сущ.анат. локтевая кость -
7 cúbito
сущ.общ. локтевая кость -
8 cubito
-
9 cubito
mItaliano-russo Medical puntatore Dizionario di termini russi e latino > cubito
-
10 cúbito
■ локоть -
11 cúbito
m анат. -
12 CUBITO
-
13 réflexe cubito-pronateur
Dictionnaire médical français-russe > réflexe cubito-pronateur
-
14 réflexe cubito-pronateur
прил.Французско-русский универсальный словарь > réflexe cubito-pronateur
-
15 apófisis coronoides del cúbito
Diccionario médico español-ruso > apófisis coronoides del cúbito
-
16 cavidad sigmoidea menor del cúbito
Diccionario médico español-ruso > cavidad sigmoidea menor del cúbito
-
17 локтевой
прил. анат.de codo; cubital -
18 annitor
an-nītor, nīsus (nīxus) sum, nītī depon.1) упираться, опираться, прислоняться (ad aliquid и alicui rei)hasta annixa columnae V — копьё, прислонённое к колоннеstant longis annixi hastis V — (троянцы) стоят, опершись на длинные копьяannixi torquent spumas V — приналёгши (на вёсла), они взбивают пенуad ea patranda omnis civitas summo studio annitebatur Sl — для достижения этого вся страна прилагала величайшие усилия -
19 cubitus
I ī m.presso remanere cubito H — оставаясь лежать с вдавленным (в подушку) локтем (т. е. спокойно)apud aliquem cubitum ponere Pt — обедать у кого-л.2) рука Pl, CC etc.3) изгиб, излучина, поворот ( orae PM)4) локоть (мера длины = 444 мм) Pl, L etc.II cubitus, ūs m. [ cubo ]1) лежание, покой, тж. сон Cato, PM2) сожительство ( cum aliquā Pl) -
20 expono
ex-pōno, posuī (арх. posīvī), positum, ere1) выставлять (напоказ), раскладывать (vasa C; apparatum in porticibus Su); расставлять ( copias in collibus Cs)2) подкидывать ( puerum L)3) сажать, высаживать (herbam in sole Col; planta exponitur mense Februario Pall)4)а) выкладывать, выгружать (merces Dig; frumentum C); высаживать (milites ex navibus и navibus Cs; aliquem in terram Cs и in terrā VP; in litore Su и in litus L)e. aliquem ictu Pl — выбросить (выкинуть) вон кого-лб) сбивать с ног (cubito, sc. aliquem Pl)6) оставлять незащищённым, подвергать (locus expositus ad pericula L; exercitus hosti exponitur Fl; provincias barbaris nationibus e. T); подставлять ( aliquid ad omnes ictus QC)ager expositus ventis PM — поле, открытое ветрам7) представлять, показывать, предлагать (praemia C; vitam alicujus ad imitandum juventuti C)8) опубликовывать, обнародовать ( orationem C)9) излагать, объяснять, описывать (vitam alicujus C; de vitā imperatorum Nep; aliquid multitudini Cs; rem pluribus verbis C)11) отбрасывать прочь ( curas Eccl); совлекать с себя ( vetĕrem hominem Tert)12) выбрасывать за борт (onus propter necessitatem adversae tempestatis Dig)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
cubito- — ⇒CUBITO , élément préf. ANAT. Élément préf. tiré du lat. cubitus « coude » (issu lui même du gr. , de même sens), corresp. à l adj. cubital et entrant dans la compos. d adj. et (par substantivation de ces derniers) de subst. masc. du domaine de l … Encyclopédie Universelle
cúbito — m. anat. Hueso par y alargado que ocupa la parte interna del antebrazo; articula en su parte proximal con el húmero y el radio, y en su parte distal con el carpo y el radio. Medical Dictionary. 2011. cúbito … Diccionario médico
cúbito — sustantivo masculino 1. Área: anatomía Hueso más largo y grueso de los dos que forman el antebrazo: Se ha fracturado el cúbito … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cubito — / kubito/ s.m. [dal lat. cubĭtus o cubĭtum gomito , e misura di lunghezza]. 1. (lett.) [regione dell arto superiore in cui il braccio si articola con l avambraccio] ▶◀ gomito. 2. (anat.) [osso dell avambraccio] ▶◀ ulna … Enciclopedia Italiana
cúbito — s. m. [Anatomia] Osso do lado interno do antebraço, quando as palmas das mãos estão viradas para a frente do corpo, ao lado do rádio. = ULNA ‣ Etimologia: latim cubitus, i, cotovelo • Confrontar: súbito … Dicionário da Língua Portuguesa
cubito — sustantivo masculino 1. Porción pequeña de hielo que se sirve en las bebidas: No me pongas cubitos, que tengo mal la garganta. Mira en el congelador, a ver si ya se han hecho los cubitos … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cubito — (Del dim. de cubo2). m. Trozo pequeño de hielo, generalmente en forma de cubo, que se añade a una bebida para enfriarla … Diccionario de la lengua española
cúbito — (Del lat. cubĭtus). m. Anat. Hueso más grueso y largo de los dos que forman el antebrazo … Diccionario de la lengua española
cubito- — combining form Etymology: French, from Latin cubitus elbow : cubital and cubitocarpal * * * cubito (ˈkjuːbɪtəʊ) used as combining form of L. cubitus, in anatomical adjs., in sense ‘relating to the ulna an … Useful english dictionary
Cúbito — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar … Wikipedia Español
Cúbito — ► sustantivo masculino 1 Pequeño cubo de hielo artificial, usado, por lo general, para enfriar bebidas. 2 COCINA Concentrado alimenticio que se presenta en forma de cubo. * * * cubito m. Cubito de hielo. Cubito de hielo. Pequeña porción de hielo … Enciclopedia Universal