-
1 criminosus
crīminōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (crimen), I) Anschuldigungen vorbringend od. enthaltend od. begründend, im üblen Sinne = anschwärzend, verunglimpfend, verleumderisch, gehässig, a) v. Pers.: Cn. Pomponius (orator) acer, acerbus, criminosus, Cic.: ille autem acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus, Cic. – b) v. Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi, Hor.: quo gravior aut acrior aut criminosior oratio sit, Cornif. rhet.: criminosissimus liber, Suet.: orationes in patres criminosae, Liv. – oft alqd criminosum est od. fit od. habetur, zB. quod si est criminosum, necessitatis crimen est, non voluntatis, Cic.: capram nominare criminosum et exitiale habebatur, Suet.: ille hoc putabat Verri (für Verres) criminosum fore, si statuae essent deiectae, Cic.: si respondisset idem sentire et secum facere Sullam, tamen mihi non videretur in hunc id criminosum esse debere, Cic. – II) passiv (vgl. Prob. App. 201, 1) = mit Verbrechen befleckt, verbrecherisch, v. Pers., Vulc. Gallic. Cass. 4, 5. Lampr. Commod. 3, 8. Tert. de idol. 14: v. Lebl., consensio cr., Cypr. de hab. virg. 17: nihil enim, quod salutis ferendae gratiā fit, criminosum est, Apul. apol. 40. – subst., crīminōsus, ī, m., der Verbrecher, Cassiod. var. 3, 57.
-
2 criminosus
crīminōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (crimen), I) Anschuldigungen vorbringend od. enthaltend od. begründend, im üblen Sinne = anschwärzend, verunglimpfend, verleumderisch, gehässig, a) v. Pers.: Cn. Pomponius (orator) acer, acerbus, criminosus, Cic.: ille autem acerbus, criminosus, popularis homo ac turbulentus, Cic. – b) v. Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi, Hor.: quo gravior aut acrior aut criminosior oratio sit, Cornif. rhet.: criminosissimus liber, Suet.: orationes in patres criminosae, Liv. – oft alqd criminosum est od. fit od. habetur, zB. quod si est criminosum, necessitatis crimen est, non voluntatis, Cic.: capram nominare criminosum et exitiale habebatur, Suet.: ille hoc putabat Verri (für Verres) criminosum fore, si statuae essent deiectae, Cic.: si respondisset idem sentire et secum facere Sullam, tamen mihi non videretur in hunc id criminosum esse debere, Cic. – II) passiv (vgl. Prob. App. 201, 1) = mit Verbrechen befleckt, verbrecherisch, v. Pers., Vulc. Gallic. Cass. 4, 5. Lampr. Commod. 3, 8. Tert. de idol. 14: v. Lebl., consensio cr., Cypr. de hab. virg. 17: nihil enim, quod salutis ferendae gratiā fit, criminosum est, Apul. apol. 40. – subst., crīminōsus, ī, m., der Verbrecher, Cassiod. var. 3, 57.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > criminosus
-
3 criminose
crīminōsē, Adv. m. Compar. u. Superl. (criminosus), I) mit od. unter Anschuldigungen, im üblen Sinne = anschwärzend, verunglimpfend, verleumderisch, gehässig, agere, Liv.: argumentari, Liv.: qui suspiciosius aut criminosius diceret, audivi neminem, Cic.: criminosissime insectari alqm, Suet. – II) verbrecherischer-, sündhafterweise, Aur. Vict. de Caes. 7, 1. Commodian. apol. 7.
-
4 criminose
crīminōsē, Adv. m. Compar. u. Superl. (criminosus), I) mit od. unter Anschuldigungen, im üblen Sinne = anschwärzend, verunglimpfend, verleumderisch, gehässig, agere, Liv.: argumentari, Liv.: qui suspiciosius aut criminosius diceret, audivi neminem, Cic.: criminosissime insectari alqm, Suet. – II) verbrecherischer-, sündhafterweise, Aur. Vict. de Caes. 7, 1. Commodian. apol. 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > criminose
См. также в других словарях:
criminosus — index calumnious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
qui accusat integrae famae sit, et non criminosus — /kway akyiiwzat intagriy feymiy sit, et non krimanowsas/ Let him who accuses be of clear fame, and not criminal … Black's law dictionary
criminoso — (Del lat. criminosus.) ► adjetivo 1 DERECHO Del crimen. ► sustantivo 2 DERECHO Delincuente o reo, persona acusada de un delito. * * * criminoso, a (del lat. «criminōsus») 1 adj. Criminal. 2 n. Criminal (persona) … Enciclopedia Universal
Criminous — Crim i*nous (kr?m ? n?s), a. [L. criminosus, fr. crimen. See {Crime}.] Criminal; involving great crime or grave charges; very wicked; heinous. [Obs.] Holland. {Crim i*nous*ly}, adv. {Crim i*nous*ness}, n. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Criminously — Criminous Crim i*nous (kr?m ? n?s), a. [L. criminosus, fr. crimen. See {Crime}.] Criminal; involving great crime or grave charges; very wicked; heinous. [Obs.] Holland. {Crim i*nous*ly}, adv. {Crim i*nous*ness}, n. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Criminousness — Criminous Crim i*nous (kr?m ? n?s), a. [L. criminosus, fr. crimen. See {Crime}.] Criminal; involving great crime or grave charges; very wicked; heinous. [Obs.] Holland. {Crim i*nous*ly}, adv. {Crim i*nous*ness}, n. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
criminous — /krim euh neuhs/, adj. Archaic. criminal. [1425 75; late ME < OF crimineux < ML, L criminosus, equiv. to crimin (s. of crimen; see CRIME) + osus OUS] * * * … Universalium
calumnious — I adjective abusive, blackening, calumniatory, castigatory, caustic, censorious, comminatory, compromising, condemnatory, contemptuous, contumelious, criminatory, criminosus, damaging, damnatory, decrying, defamatory, denigratory, denunciatory,… … Law dictionary
DIU — torquendi mos atrox et in Christianos potissimum usitatus, indigitatur Arnob. adv. Gentes l. 2. Vos flammis, exiliis, cruciatibus belluis, quibus corpora laniatis et diu vexatis nostra, non vitam eripitis nobis etc. Pagani nempe totius… … Hofmann J. Lexicon universale
PETRUS IV — I. PETRUS IV. Monothelita, intrusus, sed pulsus A. C. 649. II. PETRUS IV. cognomine Ceremoniosus, successit patri Alphonso IV. A. C. 1336. Criminosus, potius secundum alios, ob saevitiam, dicendus. Maioricam et Comitatum Ruscinonensem Iacobo Regi … Hofmann J. Lexicon universale
criminoso — /krimi noso/ agg. [dal lat. criminosus, der. di crimen mĭnis delitto ]. [che ha carattere di crimine: un azione c. ] ▶◀ e ◀▶ [➨ criminale agg. (2)] … Enciclopedia Italiana