Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

coxa

  • 1 coxa

    coxa, ae, f. [st2]1 [-] os de la hanche. [st2]2 [-] hanche, cuisse. [st2]3 [-] Mart. râble. [st2]4 [-] Grom. angle rentrant.
    * * *
    coxa, ae, f. [st2]1 [-] os de la hanche. [st2]2 [-] hanche, cuisse. [st2]3 [-] Mart. râble. [st2]4 [-] Grom. angle rentrant.
    * * *
        Coxa, coxae. Cels. La cuisse, C'est celle partie qu'on appelle la hanche.

    Dictionarium latinogallicum > coxa

  • 2 coxa

    coxa coxa, ae f бедровый

    Латинско-русский словарь > coxa

  • 3 coxa

    coxa, ae (altind. kákšā, Achselgrube, ahd. hahsa, Kniebug des Hinterbeins, nhd. Hachse, bayr. Haxn), I) die Hüfte, Cels. u. Plin. ep.: leporis, ein Hasen(hüft)bein mit dem Fleisch, Mart. – Plur. coxae, Hüftgelenke, Cels. 4, 22. Cael. Aur. chron. 4, 3, 38 (vgl. 5, 1, 2). – II) übtr.: c. agrorum, die Einbiegung, neben angulus, Gromat. vet. 139, 16 u.a.

    lateinisch-deutsches > coxa

  • 4 coxa

    coxa, ae (altind. kákšā, Achselgrube, ahd. hahsa, Kniebug des Hinterbeins, nhd. Hachse, bayr. Haxn), I) die Hüfte, Cels. u. Plin. ep.: leporis, ein Hasen(hüft)bein mit dem Fleisch, Mart. – Plur. coxae, Hüftgelenke, Cels. 4, 22. Cael. Aur. chron. 4, 3, 38 (vgl. 5, 1, 2). – II) übtr.: c. agrorum, die Einbiegung, neben angulus, Gromat. vet. 139, 16 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coxa

  • 5 coxa

        coxa ae, f     the hip, Iu.
    * * *
    hip (of human); haunch (of animal); hip bone (L+S); bend inwards

    Latin-English dictionary > coxa

  • 6 coxa

    coxa, ae, f., the hip.
    I.
    Prop, Cels. 4, 22, 1; 8, 1 fin.; 8, 10, 5; Cael. Aur. Tard. 4, 3, 38; cf. also coxendix.—Hence,
    B.
    The hip-bone, Plin. Ep. 2, 1, 5.—
    II.
    Transf., in the Agrimensores: agrorum, a bend inwards (with angulus), Sic. Fl. p. 6 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > coxa

  • 7 coxa

    ae f.
    бедро, ляжка CC, PJ etc.
    c. leporis Mзаячья ляжка

    Латинско-русский словарь > coxa

  • 8 coxa

    ae, f первое склонение область таза

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > coxa

  • 9 coxus

    coxa, coxum ADJ

    Latin-English dictionary > coxus

  • 10 debilis

    dēbilis, e, Adi. m. Compar. (urspr. dehibilis, aus de u. habilis), ungelenk durch Schwächung, Lähmung oder Verstümmelung, geschwächt, entnervt, entkräftet (invalid), schwächlich, gebrechlich, gelähmt, verkrüppelt (Ggstz. integer, firmus, validus), I) eig.: a) v. Gliedern des Körpers, v. Körper u. v. leb. Wesen selbst: crus, Suet.: lingua, Mart.: manus, Ov.: membra, Sen.: pennae (Amoris), Ov.: corpus (Ggstz. corpus firmum), Cic.; u. (im Bilde) corpus rei publicae, Cic. – pater, Sen. rhet.: Burrus, Tac.: familia (Sklaven) debilis, caeca, manca, Sen. rhet.: senex d., imbecillus senex aut d., Cic.: Q. Scaevola confectus senectute, praepeditus morbo, mancus et omnibus membris captus ac debilis, Cic.: claudi ac debiles equi, Liv.: canterii debiles, Apul.: pueri pusilli numquam debiles fient, si etc., Cato: turn etiam illum debilem factum, Cic.: liberos, si debiles monstrosique editi sunt, mergimus, Sen. – m. Abl. wodurch? membra metu debilia sunt, Ter.: plurimis stipendiis d. miles, Plin.: mustela annis et senectā d., Phaedr. – m. Abl. woran? ille umero, hic lumbis, hic coxā d., Iuven.: hic fuit d. pedibus manibusque articulorum dolore, Aur. Vict.: amisso filio debilis pedibus factus, Liv. epit.: debilem facito manu, debilem pede, coxā, Maecen. bei Sen. – m. ad (zu, für) u. Akk., ad mandata claudus, caecus, debilis, Plaut. merc. 630: exercitus ille ad ea, quae sequebantur, discrimina haud dubie debilior (zu entnervt) futurus fuit, si hostem habuisset, Curt. 3, 1 (6), 39. – Subst., dēbilis, is, m., der Gebrechliche, der Krüppel, debilis aut luscus (Ggstz. integer omnibus membris et illaesus), Sen.: delicati et formosi debiles (Verschnittene), Sen. rhet.: aegri ac debiles, Lact.: integris debiles implicabantur, Curt.: debilibus integritatem reddere, Lact. – b) v. a. Ggstdn.: ferrum, kraftloses, Verg.: umbra, haltloses, nichtiges Schattenbild, Ov.: debile carpit iter (poet. st. debilis carpit iter), Stat. – II) übtr., geschwächt, schwach, gelähmt, haltlos, equites Romani, quorum vires erant debiles, Cic.: mancam ac debilem praeturam futuram suam, Cic.: ita est utraque res sine altera debilis (einseitig, ein Stückwerk), Cic.: u. so manus, sine quibus trunca esset actio ac debilis, Quint.: u. tamen sine rerum naturae cognitione trunca ac debilis medicina esset, Cels.: ut teneat vetitos inscitia debilis actus, Pers. – v. Pers., tum, cum illum (Catilinam) exterminari volebam... eos qui restitissent infirmos sine illo ac debiles (ohnmächtig u. in ihren Unternehmungen gelähmt) fore putabam, Cic. – m. Abl. woran? qui hāc parte animi (= memoriā) tam debilis esset, ut ne in scripto quidem meminisset, quid paulo ante posuisset, Cic.: Claudius Sanctus dirus ore, ingenio debilior (noch mehr verwahrlost), Tac. – / Superl. debilissimus, Not. Tir. 7, 67b.

    lateinisch-deutsches > debilis

  • 11 debilis

    dēbilis, e, Adi. m. Compar. (urspr. dehibilis, aus de u. habilis), ungelenk durch Schwächung, Lähmung oder Verstümmelung, geschwächt, entnervt, entkräftet (invalid), schwächlich, gebrechlich, gelähmt, verkrüppelt (Ggstz. integer, firmus, validus), I) eig.: a) v. Gliedern des Körpers, v. Körper u. v. leb. Wesen selbst: crus, Suet.: lingua, Mart.: manus, Ov.: membra, Sen.: pennae (Amoris), Ov.: corpus (Ggstz. corpus firmum), Cic.; u. (im Bilde) corpus rei publicae, Cic. – pater, Sen. rhet.: Burrus, Tac.: familia (Sklaven) debilis, caeca, manca, Sen. rhet.: senex d., imbecillus senex aut d., Cic.: Q. Scaevola confectus senectute, praepeditus morbo, mancus et omnibus membris captus ac debilis, Cic.: claudi ac debiles equi, Liv.: canterii debiles, Apul.: pueri pusilli numquam debiles fient, si etc., Cato: turn etiam illum debilem factum, Cic.: liberos, si debiles monstrosique editi sunt, mergimus, Sen. – m. Abl. wodurch? membra metu debilia sunt, Ter.: plurimis stipendiis d. miles, Plin.: mustela annis et senectā d., Phaedr. – m. Abl. woran? ille umero, hic lumbis, hic coxā d., Iuven.: hic fuit d. pedibus manibusque articulorum dolore, Aur. Vict.: amisso filio debilis pedibus factus, Liv. epit.: debilem facito manu, debilem pede, coxā, Maecen. bei Sen. – m. ad (zu, für) u. Akk., ad mandata claudus, caecus, debilis, Plaut. merc. 630: exercitus
    ————
    ille ad ea, quae sequebantur, discrimina haud dubie debilior (zu entnervt) futurus fuit, si hostem habuisset, Curt. 3, 1 (6), 39. – Subst., dēbilis, is, m., der Gebrechliche, der Krüppel, debilis aut luscus (Ggstz. integer omnibus membris et illaesus), Sen.: delicati et formosi debiles (Verschnittene), Sen. rhet.: aegri ac debiles, Lact.: integris debiles implicabantur, Curt.: debilibus integritatem reddere, Lact. – b) v. a. Ggstdn.: ferrum, kraftloses, Verg.: umbra, haltloses, nichtiges Schattenbild, Ov.: debile carpit iter (poet. st. debilis carpit iter), Stat. – II) übtr., geschwächt, schwach, gelähmt, haltlos, equites Romani, quorum vires erant debiles, Cic.: mancam ac debilem praeturam futuram suam, Cic.: ita est utraque res sine altera debilis (einseitig, ein Stückwerk), Cic.: u. so manus, sine quibus trunca esset actio ac debilis, Quint.: u. tamen sine rerum naturae cognitione trunca ac debilis medicina esset, Cels.: ut teneat vetitos inscitia debilis actus, Pers. – v. Pers., tum, cum illum (Catilinam) exterminari volebam... eos qui restitissent infirmos sine illo ac debiles (ohnmächtig u. in ihren Unternehmungen gelähmt) fore putabam, Cic. – m. Abl. woran? qui hāc parte animi (= memoriā) tam debilis esset, ut ne in scripto quidem meminisset, quid paulo ante posuisset, Cic.: Claudius Sanctus dirus ore, ingenio debilior (noch mehr verwahrlost), Tac. – Superl. debilissimus, Not. Tir. 7, 67b.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > debilis

  • 12 debilis

    dēbĭlis (old shortened form debil, v. Ritschl, Opusc. Phil. 2, 331), e, adj. [de-habilis; cf. Dig. 49, 16, 4, § 12: lit. unmanageable, wanting in flexibility or activity; hence], lame, disabled, crippled, infirm, debilitated, feeble, frail, weak, etc. For syn. cf.: imbecillus, infirmus, invalidus (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    a.
    Of personal subjects:

    debiles fieri,

    Cato R. R. 157, 10:

    si gladium imbecillo seni aut debili dederis,

    Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Phil. 8, 10, 31; Phaedr. 4, 2, 10:

    confectus senectute, mancus et membris omnibus captus ac debilis,

    Cic. Rab. Perd. 7, 21; cf.: debilis manu, pede, coxa, Maecen. ap. Sen. Ep. 101, 11; ille humero, hic lumbis, hic coxa debilis, * Juv. 10, 227:

    plurimis stipendiis debilis miles,

    Plin. 7, 28, 29, § 104:

    integris debiles implicabantur,

    Curt. 4, 16, 11:

    amissis remis atque ordine debilis uno Sergestus,

    Verg. A. 5, 271:

    claudi ac debiles equi,

    Liv. 21, 40.—
    b.
    Of inanimate subjects: membra metu, * Ter. Ad. 4, 4, 3; Sen. Contr. 5, 33; cf.

    debile fit corpus,

    Lucr. 4, 952; 5, 830:

    manus,

    Ov. M. 12, 106: crus, * Suet. Vesp. 7:

    ferrum,

    Verg. A. 12, 50:

    pennae,

    Ov. R. Am. 198:

    jugum,

    id. Pont. 3, 1, 68:

    umbra,

    id. Tr. 3, 4, 20.— Poet.:

    iter,

    i.e. of a wounded man, Stat. Th. 12, 144.
    II.
    Trop., disabled, weak, in mind, character, authority, etc.
    a.
    Of personal subjects:

    eos qui restitissent infirmos sine illo (sc. Catilina) ac debiles fore putabam,

    Cic. Cat. 3, 2:

    qui hac parte animi (sc. memoria) tam debilis esset, ut, etc.,

    id. Brut. 61, 219:

    ingenio debilior,

    Tac. H. 4, 62; cf.: sine animo anima est debilis, Att. ap. Non. 426, 48 (v. 296 Ribbeck).—
    b.
    Of inanimate subjects:

    duo corpora esse reipublicae, unum debile, infirmo capite: alterum firmum sine capite,

    Cic. Mur. 25, 51:

    manca ac debilis praetura,

    id. Mil. 9, 25; id. Tusc. 2, 5, 13:

    manus, sine quibus trunca esset actio ac debilis,

    Quint. 11, 3, 85: inscitia, * Pers. 5, 99.— Comp. v. supra.— Sup. appears not to occur.—
    * Adv., dēbĭlĭter, infirmly, lamely, feebly: lacrimis lingua debiliter stupet, Pac. ap. Non. 98, 18 (v. 355 Ribbeck).

    Lewis & Short latin dictionary > debilis

  • 13 conquinisco

    con-quinīsco, (quexī), —, ere
    [ предпол. одного корня с coxa ] склониться, наклониться, нагнуться (ad aliquid Pl); присесть ( istic Pl)

    Латинско-русский словарь > conquinisco

  • 14 cossim

    или coxim adv. [ coxa ]
    на корточках (c. insidere) Ap

    Латинско-русский словарь > cossim

  • 15 coxale

    coxāle, is n. [ coxa ]
    пояс Hier

    Латинско-русский словарь > coxale

  • 16 coxendix

    icis f. Pt, CC etc. = coxa

    Латинско-русский словарь > coxendix

  • 17 cossigero

    cossigero, āre (coxa), rippenweise auseinander teilen, porcas, Acc. parerg. fr. bei Non. 61, 24; vgl. Hand Turs. 2, 31.

    lateinisch-deutsches > cossigero

  • 18 cossim

    cossim u. coxim, Adv. (coxa), auf die Hüfte gestützt, zusammenkauernd, qui cossim cacant, Pompon. com. 129: coxim insidens, Apul. met. 3, 1. Vgl. Hand Turs. 2, 31 u. Hildebr. Apul. met. 2, 17. p. 115 (a).

    lateinisch-deutsches > cossim

  • 19 coxendix

    coxendix, dicis, Genet. Plur. dicum, f. (coxa), das Hüftbein, der Hüftknochen, das Hüftblatt u. übh. die Hüfte, Plaut., Cels. u.a.: coxendicis dolor, coxendicum dolores, Plin.

    lateinisch-deutsches > coxendix

  • 20 coxigo

    coxigo, āre (coxa), lahmen, hinken, Gloss. III, 468, 36 coxigat, χωλαίνει.

    lateinisch-deutsches > coxigo

См. также в других словарях:

  • coxă — CÓXĂ, coxe, s.f. 1. (anat.) Coapsă. 2. (zool.) Unul dintre segmentele picioarelor la artropode. – Din lat. coxa. Trimis de LauraGellner, 30.07.2004. Sursa: DEX 98  CÓXĂ s. v. coapsă. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  cóxă s …   Dicționar Român

  • coxa — f. anat. Voz del latín que significa cadera. Medical Dictionary. 2011. coxa articulación …   Diccionario médico

  • Coxa — may refer to: Theta Leonis, a star Nickname of Brazilian soccer team Coritiba Foot Ball Club Hip, below the lateral side of the abdomen The short most proximal base jointed segment of the arthropod leg Both meanings came from Latin coxa = hip …   Wikipedia

  • Coxa — (Plural: Coxae oder eingedeutscht auch Coxen) als wissenschaftliche Bezeichnung für die Hüfte steht für: Coxa (Gliederfüßer), oberster Teil des Beines der Gliederfüßer Hüfte bei Wirbeltieren alternativer Name des Sternes Chertan im Sternbild Löwe …   Deutsch Wikipedia

  • coxa — coxa; sub·coxa; …   English syllables

  • coxa — sustantivo femenino 1. Área: zoología Primera pieza de la pata de un insecto: La coxa es el segmento superior de la pata del insecto, por donde se une a la zona ventral del tórax …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • coxa — (Del lat. coxa). f. Zool. Primera de las cinco piezas de que constan las patas de los insectos, que por un lado está articulada con el tórax y por otro con el trocánter …   Diccionario de la lengua española

  • Coxa — Cox a (k?ks ?), n. [L., the hip.] (Zo[ o]l.) The first joint of the leg of an insect or crustacean. [1913 Webster] || …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Coxa — (lat.), die Hüfte; daher: Coxăgra (Coxalgie), Hüftweh, s.d., u. Coxarthrocăce, eine Hüftgelenkkrankheit, s. Arthrocace; Coxale os, das Hüftbein …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Coxa — (lat.), die Hüfte; Coxalgie, Hüftschmerz; Coxarthrocace, Hüftgelenkentzündung; Coxitis, Hüftgelenkentzündung …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Coxa — (lat.), Hüfte; koxāl, was mit der Hüfte in Beziehung steht; Koxalgīe, Koxītis, Entzündung des Hüftgelenks, Ursache des freiwilligen Hinkens …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»