-
1 coxa
coxa, ae, f. [st2]1 [-] os de la hanche. [st2]2 [-] hanche, cuisse. [st2]3 [-] Mart. râble. [st2]4 [-] Grom. angle rentrant.* * *coxa, ae, f. [st2]1 [-] os de la hanche. [st2]2 [-] hanche, cuisse. [st2]3 [-] Mart. râble. [st2]4 [-] Grom. angle rentrant.* * *Coxa, coxae. Cels. La cuisse, C'est celle partie qu'on appelle la hanche. -
2 coxa
coxa coxa, ae f бедровый -
3 coxa
coxa, ae (altind. kákšā, Achselgrube, ahd. hahsa, Kniebug des Hinterbeins, nhd. Hachse, bayr. Haxn), I) die Hüfte, Cels. u. Plin. ep.: leporis, ein Hasen(hüft)bein mit dem Fleisch, Mart. – Plur. coxae, Hüftgelenke, Cels. 4, 22. Cael. Aur. chron. 4, 3, 38 (vgl. 5, 1, 2). – II) übtr.: c. agrorum, die Einbiegung, neben angulus, Gromat. vet. 139, 16 u.a.
-
4 coxa
coxa, ae (altind. kákšā, Achselgrube, ahd. hahsa, Kniebug des Hinterbeins, nhd. Hachse, bayr. Haxn), I) die Hüfte, Cels. u. Plin. ep.: leporis, ein Hasen(hüft)bein mit dem Fleisch, Mart. – Plur. coxae, Hüftgelenke, Cels. 4, 22. Cael. Aur. chron. 4, 3, 38 (vgl. 5, 1, 2). – II) übtr.: c. agrorum, die Einbiegung, neben angulus, Gromat. vet. 139, 16 u.a. -
5 coxa
-
6 coxa
I.Prop, Cels. 4, 22, 1; 8, 1 fin.; 8, 10, 5; Cael. Aur. Tard. 4, 3, 38; cf. also coxendix.—Hence,B.The hip-bone, Plin. Ep. 2, 1, 5.—II.Transf., in the Agrimensores: agrorum, a bend inwards (with angulus), Sic. Fl. p. 6 Goes. -
7 coxa
-
8 coxa
ae, f первое склонение область таза -
9 coxus
coxa, coxum ADJ -
10 debilis
dēbilis, e, Adi. m. Compar. (urspr. dehibilis, aus de u. habilis), ungelenk durch Schwächung, Lähmung oder Verstümmelung, geschwächt, entnervt, entkräftet (invalid), schwächlich, gebrechlich, gelähmt, verkrüppelt (Ggstz. integer, firmus, validus), I) eig.: a) v. Gliedern des Körpers, v. Körper u. v. leb. Wesen selbst: crus, Suet.: lingua, Mart.: manus, Ov.: membra, Sen.: pennae (Amoris), Ov.: corpus (Ggstz. corpus firmum), Cic.; u. (im Bilde) corpus rei publicae, Cic. – pater, Sen. rhet.: Burrus, Tac.: familia (Sklaven) debilis, caeca, manca, Sen. rhet.: senex d., imbecillus senex aut d., Cic.: Q. Scaevola confectus senectute, praepeditus morbo, mancus et omnibus membris captus ac debilis, Cic.: claudi ac debiles equi, Liv.: canterii debiles, Apul.: pueri pusilli numquam debiles fient, si etc., Cato: turn etiam illum debilem factum, Cic.: liberos, si debiles monstrosique editi sunt, mergimus, Sen. – m. Abl. wodurch? membra metu debilia sunt, Ter.: plurimis stipendiis d. miles, Plin.: mustela annis et senectā d., Phaedr. – m. Abl. woran? ille umero, hic lumbis, hic coxā d., Iuven.: hic fuit d. pedibus manibusque articulorum dolore, Aur. Vict.: amisso filio debilis pedibus factus, Liv. epit.: debilem facito manu, debilem pede, coxā, Maecen. bei Sen. – m. ad (zu, für) u. Akk., ad mandata claudus, caecus, debilis, Plaut. merc. 630: exercitus ille ad ea, quae sequebantur, discrimina haud dubie debilior (zu entnervt) futurus fuit, si hostem habuisset, Curt. 3, 1 (6), 39. – Subst., dēbilis, is, m., der Gebrechliche, der Krüppel, debilis aut luscus (Ggstz. integer omnibus membris et illaesus), Sen.: delicati et formosi debiles (Verschnittene), Sen. rhet.: aegri ac debiles, Lact.: integris debiles implicabantur, Curt.: debilibus integritatem reddere, Lact. – b) v. a. Ggstdn.: ferrum, kraftloses, Verg.: umbra, haltloses, nichtiges Schattenbild, Ov.: debile carpit iter (poet. st. debilis carpit iter), Stat. – II) übtr., geschwächt, schwach, gelähmt, haltlos, equites Romani, quorum vires erant debiles, Cic.: mancam ac debilem praeturam futuram suam, Cic.: ita est utraque res sine altera debilis (einseitig, ein Stückwerk), Cic.: u. so manus, sine quibus trunca esset actio ac debilis, Quint.: u. tamen sine rerum naturae cognitione trunca ac debilis medicina esset, Cels.: ut teneat vetitos inscitia debilis actus, Pers. – v. Pers., tum, cum illum (Catilinam) exterminari volebam... eos qui restitissent infirmos sine illo ac debiles (ohnmächtig u. in ihren Unternehmungen gelähmt) fore putabam, Cic. – m. Abl. woran? qui hāc parte animi (= memoriā) tam debilis esset, ut ne in scripto quidem meminisset, quid paulo ante posuisset, Cic.: Claudius Sanctus dirus ore, ingenio debilior (noch mehr verwahrlost), Tac. – / Superl. debilissimus, Not. Tir. 7, 67b.
-
11 debilis
dēbilis, e, Adi. m. Compar. (urspr. dehibilis, aus de u. habilis), ungelenk durch Schwächung, Lähmung oder Verstümmelung, geschwächt, entnervt, entkräftet (invalid), schwächlich, gebrechlich, gelähmt, verkrüppelt (Ggstz. integer, firmus, validus), I) eig.: a) v. Gliedern des Körpers, v. Körper u. v. leb. Wesen selbst: crus, Suet.: lingua, Mart.: manus, Ov.: membra, Sen.: pennae (Amoris), Ov.: corpus (Ggstz. corpus firmum), Cic.; u. (im Bilde) corpus rei publicae, Cic. – pater, Sen. rhet.: Burrus, Tac.: familia (Sklaven) debilis, caeca, manca, Sen. rhet.: senex d., imbecillus senex aut d., Cic.: Q. Scaevola confectus senectute, praepeditus morbo, mancus et omnibus membris captus ac debilis, Cic.: claudi ac debiles equi, Liv.: canterii debiles, Apul.: pueri pusilli numquam debiles fient, si etc., Cato: turn etiam illum debilem factum, Cic.: liberos, si debiles monstrosique editi sunt, mergimus, Sen. – m. Abl. wodurch? membra metu debilia sunt, Ter.: plurimis stipendiis d. miles, Plin.: mustela annis et senectā d., Phaedr. – m. Abl. woran? ille umero, hic lumbis, hic coxā d., Iuven.: hic fuit d. pedibus manibusque articulorum dolore, Aur. Vict.: amisso filio debilis pedibus factus, Liv. epit.: debilem facito manu, debilem pede, coxā, Maecen. bei Sen. – m. ad (zu, für) u. Akk., ad mandata claudus, caecus, debilis, Plaut. merc. 630: exercitus————ille ad ea, quae sequebantur, discrimina haud dubie debilior (zu entnervt) futurus fuit, si hostem habuisset, Curt. 3, 1 (6), 39. – Subst., dēbilis, is, m., der Gebrechliche, der Krüppel, debilis aut luscus (Ggstz. integer omnibus membris et illaesus), Sen.: delicati et formosi debiles (Verschnittene), Sen. rhet.: aegri ac debiles, Lact.: integris debiles implicabantur, Curt.: debilibus integritatem reddere, Lact. – b) v. a. Ggstdn.: ferrum, kraftloses, Verg.: umbra, haltloses, nichtiges Schattenbild, Ov.: debile carpit iter (poet. st. debilis carpit iter), Stat. – II) übtr., geschwächt, schwach, gelähmt, haltlos, equites Romani, quorum vires erant debiles, Cic.: mancam ac debilem praeturam futuram suam, Cic.: ita est utraque res sine altera debilis (einseitig, ein Stückwerk), Cic.: u. so manus, sine quibus trunca esset actio ac debilis, Quint.: u. tamen sine rerum naturae cognitione trunca ac debilis medicina esset, Cels.: ut teneat vetitos inscitia debilis actus, Pers. – v. Pers., tum, cum illum (Catilinam) exterminari volebam... eos qui restitissent infirmos sine illo ac debiles (ohnmächtig u. in ihren Unternehmungen gelähmt) fore putabam, Cic. – m. Abl. woran? qui hāc parte animi (= memoriā) tam debilis esset, ut ne in scripto quidem meminisset, quid paulo ante posuisset, Cic.: Claudius Sanctus dirus ore, ingenio debilior (noch mehr verwahrlost), Tac. – ⇒ Superl. debilissimus, Not. Tir. 7, 67b. -
12 debilis
dēbĭlis (old shortened form debil, v. Ritschl, Opusc. Phil. 2, 331), e, adj. [de-habilis; cf. Dig. 49, 16, 4, § 12: lit. unmanageable, wanting in flexibility or activity; hence], lame, disabled, crippled, infirm, debilitated, feeble, frail, weak, etc. For syn. cf.: imbecillus, infirmus, invalidus (freq. and class.).I.Lit.a.Of personal subjects:b.debiles fieri,
Cato R. R. 157, 10:si gladium imbecillo seni aut debili dederis,
Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Phil. 8, 10, 31; Phaedr. 4, 2, 10:confectus senectute, mancus et membris omnibus captus ac debilis,
Cic. Rab. Perd. 7, 21; cf.: debilis manu, pede, coxa, Maecen. ap. Sen. Ep. 101, 11; ille humero, hic lumbis, hic coxa debilis, * Juv. 10, 227:plurimis stipendiis debilis miles,
Plin. 7, 28, 29, § 104:integris debiles implicabantur,
Curt. 4, 16, 11:amissis remis atque ordine debilis uno Sergestus,
Verg. A. 5, 271:claudi ac debiles equi,
Liv. 21, 40.—Of inanimate subjects: membra metu, * Ter. Ad. 4, 4, 3; Sen. Contr. 5, 33; cf.II.debile fit corpus,
Lucr. 4, 952; 5, 830:manus,
Ov. M. 12, 106: crus, * Suet. Vesp. 7:ferrum,
Verg. A. 12, 50:pennae,
Ov. R. Am. 198:jugum,
id. Pont. 3, 1, 68:umbra,
id. Tr. 3, 4, 20.— Poet.:iter,
i.e. of a wounded man, Stat. Th. 12, 144.Trop., disabled, weak, in mind, character, authority, etc.a.Of personal subjects:b.eos qui restitissent infirmos sine illo (sc. Catilina) ac debiles fore putabam,
Cic. Cat. 3, 2:qui hac parte animi (sc. memoria) tam debilis esset, ut, etc.,
id. Brut. 61, 219:ingenio debilior,
Tac. H. 4, 62; cf.: sine animo anima est debilis, Att. ap. Non. 426, 48 (v. 296 Ribbeck).—Of inanimate subjects:duo corpora esse reipublicae, unum debile, infirmo capite: alterum firmum sine capite,
Cic. Mur. 25, 51:manca ac debilis praetura,
id. Mil. 9, 25; id. Tusc. 2, 5, 13:manus, sine quibus trunca esset actio ac debilis,
Quint. 11, 3, 85: inscitia, * Pers. 5, 99.— Comp. v. supra.— Sup. appears not to occur.—* Adv., dēbĭlĭter, infirmly, lamely, feebly: lacrimis lingua debiliter stupet, Pac. ap. Non. 98, 18 (v. 355 Ribbeck). -
13 conquinisco
con-quinīsco, (quexī), —, ere -
14 cossim
или coxim adv. [ coxa ]на корточках (c. insidere) Ap -
15 coxale
coxāle, is n. [ coxa ]пояс Hier -
16 coxendix
icis f. Pt, CC etc. = coxa -
17 cossigero
-
18 cossim
-
19 coxendix
-
20 coxigo
coxigo, āre (coxa), lahmen, hinken, Gloss. III, 468, 36 coxigat, χωλαίνει.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
coxă — CÓXĂ, coxe, s.f. 1. (anat.) Coapsă. 2. (zool.) Unul dintre segmentele picioarelor la artropode. – Din lat. coxa. Trimis de LauraGellner, 30.07.2004. Sursa: DEX 98 CÓXĂ s. v. coapsă. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime cóxă s … Dicționar Român
coxa — f. anat. Voz del latín que significa cadera. Medical Dictionary. 2011. coxa articulación … Diccionario médico
Coxa — may refer to: Theta Leonis, a star Nickname of Brazilian soccer team Coritiba Foot Ball Club Hip, below the lateral side of the abdomen The short most proximal base jointed segment of the arthropod leg Both meanings came from Latin coxa = hip … Wikipedia
Coxa — (Plural: Coxae oder eingedeutscht auch Coxen) als wissenschaftliche Bezeichnung für die Hüfte steht für: Coxa (Gliederfüßer), oberster Teil des Beines der Gliederfüßer Hüfte bei Wirbeltieren alternativer Name des Sternes Chertan im Sternbild Löwe … Deutsch Wikipedia
coxa — coxa; sub·coxa; … English syllables
coxa — sustantivo femenino 1. Área: zoología Primera pieza de la pata de un insecto: La coxa es el segmento superior de la pata del insecto, por donde se une a la zona ventral del tórax … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
coxa — (Del lat. coxa). f. Zool. Primera de las cinco piezas de que constan las patas de los insectos, que por un lado está articulada con el tórax y por otro con el trocánter … Diccionario de la lengua española
Coxa — Cox a (k?ks ?), n. [L., the hip.] (Zo[ o]l.) The first joint of the leg of an insect or crustacean. [1913 Webster] || … The Collaborative International Dictionary of English
Coxa — (lat.), die Hüfte; daher: Coxăgra (Coxalgie), Hüftweh, s.d., u. Coxarthrocăce, eine Hüftgelenkkrankheit, s. Arthrocace; Coxale os, das Hüftbein … Pierer's Universal-Lexikon
Coxa — (lat.), die Hüfte; Coxalgie, Hüftschmerz; Coxarthrocace, Hüftgelenkentzündung; Coxitis, Hüftgelenkentzündung … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Coxa — (lat.), Hüfte; koxāl, was mit der Hüfte in Beziehung steht; Koxalgīe, Koxītis, Entzündung des Hüftgelenks, Ursache des freiwilligen Hinkens … Kleines Konversations-Lexikon