-
1 COURT -MARTIAL
(1) مجلس عسكري (2) محاكمة عسكرية (3) محكمة عسكرية (4) يقدم إلى المحاكمة العسكرية (5) يحاكم أمام محكمة عسكرية (6) يستوجب محاكمة -
2 COURT MARTIAL
-
3 COURT MARTIAL
-
4 court-martial
[ˌkɔ:t΄ma:ʃl]1. n ռազմական տրի բունալ.2. v դատել ռազմական տրիբու նա լով -
5 COURT- MARTIAL OFFENCE
-
6 GENERAL COURT MARTIAL (GCM)
English-Arabic military dictionary > GENERAL COURT MARTIAL (GCM)
-
7 DRUMHEAD COURT-MARTIAL
-
8 DISTRICT COURT-MARTIAL
-
9 court
I[kɔ:t]1. n բակ. խաղահրապարակ, մար զական հրապարակ. tennis court թենիսի հրա պա րակ. իրավ. դատարան, դատա վորներ (նաև՝ court of justice). Supreme court գերագույն դա տարան. court of appeal վճռաբեկ դա տարան. martial court ռազմադաշտային դատարան. in court դատարանում. contempt of court անհար գա լից վերաբերմունք դատարանի նկատ մամբ. bring a case/smb to court որևէ մեկին դատի տալ. settle affairs out of court հարցը առանց դա տա րանի լուծել. The court sentenced him Դա տա րանը դա տապարտեց նրան. (արքունիք) at court ար քունիքում. hold a court արքունիքում ըն դու նե լություն կազմակերպել.2. a պա լա տի, ար քունիքի. դատարանայինII[kɔ:t] v սիրահետել, սիրատածել. ձգտել. court a woman կնոջը սիրահետել. court popularity ժողովրդականության ձգտել. court disaster գլխին փորձանք բերել/կոչել. a courting couple սիրահար զույգ -
10 martial
[΄ma:ʃl] a զինվորական, ռազ մական. martial law ռազմական դրություն. martial law court ռազմական դատարան. martial tribes ռազմատենչ ցեղեր -
11 law
[lɔ:] n օրենք, կանոն. common law չգրված օրենք. սովորույթի/ընդհանուր իրավունք. martial law ռազմական դրություն. law breaker օրի նախախտ. anti trust law հակամենաշնորհա յին օրենք. according to law օրենքի հա մաձայն. break a/the law օրենքը խախտել. pass a law օրենք մտցնել. the bill has become a law օրինագիծը օրենք է դարձել. keep on the right side of the law օրենքը պահ պա նել/ չխախտել. (իրավունք, իրավագիտություն) civil/criminal/ international law քաղաքա ցիա կան /քրեական/միջազգային իրավունք. canon law եկեղեցական իրավունք. Roman law Հռոմեական իրավունք. study law իրա վա բա նու թյուն ուսում նասիրել. go into the law իրա վաբան դառնալ. gap in the law օրենքի թե րու թյուն. domestic law ներպետական օրենք. model law տի պային օրենք. law authorities իրա վական մար միններ. law court դատարան. law office փաս տա բանական գրասենյակ. law student իրա վաբանական ֆակուլտետի ուսա նող. go to law դատարան դիմել. take smb to law մեկին դատի տալ. the laws of nature բնության օրենքները. take the law into one’s own hands առանց դատարանի դատաստան տեսնել
См. также в других словарях:
Court-martial — redirects here. For other uses, see Court Martial (disambiguation). The field court martial of the Finnish 15th Brigade in July 1944 A court martial (plural courts martial, as martial is postpositive) is a military court. A court martial is… … Wikipedia
court-martial — n. (1) A military court that hears cases involving members of the armed forces. (2) A trial or proceeding before a military court. v. To try someone in a court martial. pl. courts martial or court martials The Essential Law Dictionary. Sphinx… … Law dictionary
court-martial — [kôrt′mär΄shəl] n. pl. courts martial; for COURT MARTIAL 2, now often court martials 1. a court of personnel in the armed forces for the trial of persons accused of breaking military law: see SUMMARY COURT MARTIAL, SPECIAL COURT MARTIAL, GENERAL… … English World dictionary
court-martial — court martials, court martialling, court martialled (The spellings court martialing and court martialed are used in American English; courts martial is also used as a plural form for the noun.) 1) N VAR A court martial is a trial in a military… … English dictionary
court–martial — court–mar·tial 1 / kōrt ˌmär shəl/ n pl courts–martial also court–martials 1: a court consisting of commissioned officers and in some instances enlisted personnel for the trial of members of the armed forces or others within its jurisdiction 2: a … Law dictionary
court martial — also court martial, 1650s (pl. courts martial), originally martial court (1570s), from COURT (Cf. court) + MARTIAL (Cf. martial). As a verb, from 1859 … Etymology dictionary
court martial — ► NOUN (pl. courts martial or court martials) ▪ a judicial court for trying members of the armed services accused of breaking military law. ► VERB (court martial) (court martialled, court martialling; US court martialed, court martialing) … English terms dictionary
court-martial — court martial1 [ US ˈ. ˌ..] n [U and C] a court that judges soldiers etc who may have broken military law, or an occasion when this judgment is made ▪ Navy commanders recommended that he be tried by court martial. court martial 2 court martial2… … Dictionary of contemporary English
court-martial — court martial1 noun count a court for trials of members of the military who have broken military laws a. a trial in a military court court martial ,court martial 2 verb transitive to judge someone in a military court a. to decide that someone is… … Usage of the words and phrases in modern English
court-martial — court′ mar tial [[t]ˈkɔrt, ˈkoʊrt[/t]] n. pl. courts mar•tial, court mar•tials, 1) mil a military court appointed by a commander to try armed forces personnel charged with infractions of military law 2) mil a trial by such a court 3) mil to… … From formal English to slang
Court-martial — Court mar tial, v. t. [imp. & p. p. {Court martialed} ( shald); p. pr. & vb. n. {Court martialing}.] To subject to trial by a court martial. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
