Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

corrumpo

  • 1 corrumpo

    corrumpo, ĕre, rūpi, ruptum [cum + rumpo] - tr. -    - inf. passif corrumpier Lucr. 6, 18 II orth. conr- N.-Tir. 46, 63 II corumptum Lucr. 6, 1135 [mss]. [st1]1 [-] détruire, anéantir.    - corrumpere frumentum flamine atque incendio, Caes. BG. 7, 55, 8: détruire le blé par l'eau et par le feu.    - cf. Caes. BG. 7, 64, 3 ; BC. 2, 10, 6 ; Sall. J. 55, 8 ; 76, 6 ; Liv. 22. 11, 5 ; 25, 11.    - res familiares corruperant, Sall. J. 64, 6: ils avaient réduit à néant leur fortune.    - corrumpere magnas opportunitates, Sall. C. 43, 3: réduire à néant de belles occasions.    - libertas corrumpebatur, Tac. An. 1, 75: la liberté disparaissait [st1]2 [-] fig. gâter, détériorer [physiquement ou moralement].    - aqua corrumpitur, Cic. Nat. 2, 20: l'eau se corrompt.    - pabulum et aquarum fontis corrumpere, Sall. J. 55, 8: il empoisonnait le fourrage et les sources.    - sanguis corruptus, Cic. Tusc. 4, 23: sang gâté.    - corrumpere oculos, Plaut. Merc. 501: gâter ses yeux [en pleurant].    - corrumpere litteras publicas, Cic. Verr. 1, 60; tabulas, Arch. 8: falsifier des registres officiels.    - corrumpere nomen alicujus, Sall. J. 18, 10: altérer le nom de qqn dans la prononciation.    - corrumpitur oratio, Quint. 8, 3, 58: le style se gâte.    - os in peregrinum sonum corruptum, Quint. 1, 1, 13: prononciation qui s'altère en prenant des sons étrangers.    - magnas opportunitates corrumpere, Sall. C. 43, 3: perdre de belles occasions. [st1]3 [-] corrompre, pervertir, dépraver, séduire, suborner, gagner (qqn).    - corrumpere mores civitatis, Cic. Leg. 3, 32, corrompre les moeurs d'une cité.    - Hannibalem ipsum Capua corrrupit, Cic. Agr. 1, 20: Capoue a gâté Hannibal lui-même.    - non se luxu neque inertiae corrumpendum dedit, Sall. J. 6: il ne se laissa pas corrompre par le luxe et la mollesse.    - homo corruptus, Cic. Cat. 2, 7: homme corrompu, débauché.    - milites soluto imperio licencia atque lascivia corruperat, Sall. J. 39, 5: le commandement s'étant relâché, l'armée avait été corrompue par la licence et le désordre.    - mulierem corrumpere: corrompre, séduire une femme. --- Ter. Haut. 231; Tac. An. 4, 7 ; Suet. Caes. 50, etc.    - nec me laudandis majoribus meis corrupisti, Cic. Fin. 1, 33: et tu ne m'as pas amadoué en louant mes ancêtres.    - corrumpere aliquem pecuniā, Cic. Off. 2, 53, corrompre qqn à prix d'argent.    - judicium corruptum, Cic. Clu. 4: jugement acheté. --- cf. 63 ; 64 ; 73, etc. ; Mil. 46.    - ad sententias judicum corrumpendas, Cic. Clu. 125, pour acheter la sentence des juges.
    * * *
    corrumpo, ĕre, rūpi, ruptum [cum + rumpo] - tr. -    - inf. passif corrumpier Lucr. 6, 18 II orth. conr- N.-Tir. 46, 63 II corumptum Lucr. 6, 1135 [mss]. [st1]1 [-] détruire, anéantir.    - corrumpere frumentum flamine atque incendio, Caes. BG. 7, 55, 8: détruire le blé par l'eau et par le feu.    - cf. Caes. BG. 7, 64, 3 ; BC. 2, 10, 6 ; Sall. J. 55, 8 ; 76, 6 ; Liv. 22. 11, 5 ; 25, 11.    - res familiares corruperant, Sall. J. 64, 6: ils avaient réduit à néant leur fortune.    - corrumpere magnas opportunitates, Sall. C. 43, 3: réduire à néant de belles occasions.    - libertas corrumpebatur, Tac. An. 1, 75: la liberté disparaissait [st1]2 [-] fig. gâter, détériorer [physiquement ou moralement].    - aqua corrumpitur, Cic. Nat. 2, 20: l'eau se corrompt.    - pabulum et aquarum fontis corrumpere, Sall. J. 55, 8: il empoisonnait le fourrage et les sources.    - sanguis corruptus, Cic. Tusc. 4, 23: sang gâté.    - corrumpere oculos, Plaut. Merc. 501: gâter ses yeux [en pleurant].    - corrumpere litteras publicas, Cic. Verr. 1, 60; tabulas, Arch. 8: falsifier des registres officiels.    - corrumpere nomen alicujus, Sall. J. 18, 10: altérer le nom de qqn dans la prononciation.    - corrumpitur oratio, Quint. 8, 3, 58: le style se gâte.    - os in peregrinum sonum corruptum, Quint. 1, 1, 13: prononciation qui s'altère en prenant des sons étrangers.    - magnas opportunitates corrumpere, Sall. C. 43, 3: perdre de belles occasions. [st1]3 [-] corrompre, pervertir, dépraver, séduire, suborner, gagner (qqn).    - corrumpere mores civitatis, Cic. Leg. 3, 32, corrompre les moeurs d'une cité.    - Hannibalem ipsum Capua corrrupit, Cic. Agr. 1, 20: Capoue a gâté Hannibal lui-même.    - non se luxu neque inertiae corrumpendum dedit, Sall. J. 6: il ne se laissa pas corrompre par le luxe et la mollesse.    - homo corruptus, Cic. Cat. 2, 7: homme corrompu, débauché.    - milites soluto imperio licencia atque lascivia corruperat, Sall. J. 39, 5: le commandement s'étant relâché, l'armée avait été corrompue par la licence et le désordre.    - mulierem corrumpere: corrompre, séduire une femme. --- Ter. Haut. 231; Tac. An. 4, 7 ; Suet. Caes. 50, etc.    - nec me laudandis majoribus meis corrupisti, Cic. Fin. 1, 33: et tu ne m'as pas amadoué en louant mes ancêtres.    - corrumpere aliquem pecuniā, Cic. Off. 2, 53, corrompre qqn à prix d'argent.    - judicium corruptum, Cic. Clu. 4: jugement acheté. --- cf. 63 ; 64 ; 73, etc. ; Mil. 46.    - ad sententias judicum corrumpendas, Cic. Clu. 125, pour acheter la sentence des juges.
    * * *
        Corrumpo, corrumpis, corrupi, pen. prod. corruptum, corrumpere, Vitiare: tam ad animum, quam ad corpus refertur. Plin. Corrompre, Gaster.
    \
        Corrumpere aliquem ex optimo. Plaut. D'un bon fils faire un mauvais garson.
    \
        Fontes. Sallust. Gaster, Infecter, Empoisonner.
    \
        Otia corrumpunt corpus. Ouid. Gastent.
    \
        Corrumpere igni. Sallust. Gaster par feu et destruire.
    \
        Literas corrumpere. Cic. Faulser, Falsifier.
    \
        Opportunitates corrumpere. Sallust. Perdre les occasions et opportunitez, ou commoditez.
    \
        Pisces corrumpuntur. Terent. Se gastent.
    \
        Rem familiarem corrumpere. Sallust. Despendre et gaster ses biens.

    Dictionarium latinogallicum > corrumpo

  • 2 corrumpo

    corrumpo corrumpo, rupi, ruptum, ere портить

    Латинско-русский словарь > corrumpo

  • 3 corrumpo

    corrumpo corrumpo, rupi, ruptum, ere вредить

    Латинско-русский словарь > corrumpo

  • 4 corrumpo

    corrumpo, rupi, ruptus, 3, corrupt, G. 5:9; Ap. 11:18.

    English-Latin new dictionary > corrumpo

  • 5 corrumpo

    cor-rumpo, rūpī, ruptum, ere
    1) портить, повреждать (stomachum Scr; conclusa aqua facile corrumpitur C; c. oculos lacrimis Pl); расстраивать, расточать ( res familiares Sl); приводить в упадок (c. mores Nep, C)
    2) истощать, изнурять, замучить ( corrupti equi macie Cs)
    3) уничтожать, истреблять (frumentum incendio Cs; domum igni Sl); разбивать ( suas spes Sen); губить, разрушать ( libertatem T)
    4) обольщать, соблазнять (mulierem Ter; ingenuam virginem VM); развращать, совращать (juventutem Q; aliquem ad scelus и in spem rapinarum T); подкупать (aliquem pecuniā C; largitione Nep, C; pretio C; donis Sl); тж. просто c. (c. aliquem, ut aliquid faciat L)
    5) искажать, извращать, фальсифицировать (tabulas publicas C; formam gloriae alicujus C; aliquid in adulationem T)
    littera Graeca corrupta Latino sono O — греческая буква, искажённая латинским произношением
    6) позорить, бесчестить ( nobilitatem acceptam Sl)

    Латинско-русский словарь > corrumpo

  • 6 corrumpo

    cor-rumpo, rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), I) der Existenz nach verderben, zuschanden machen, bis zur Unbrauchbarkeit beschädigen, zunichte machen, vernichten, a) mater. Objj.: α) übh.: sua frumenta c. aedificiaque incendere, Caes.: c. alimenta, Curt. – m. Ang. wodurch? womit? reliquum frumentum flumine atque incendio, Caes.: vineas igni et lapidibus, Sall.: coria igni ac lapidibus, Caes.: illa (aurum atque argentum) et domum et semet igni, Sall.: se suosque cum omnibus copiis suis ferro et igni, Flor.: alia opera disicere, alia igni c., Liv. (u. so oft c. igni, s. Fabri Sall. Iug. 76, 7. Duker Flor. 2, 6, 6). – v. lebl. Subjj., pituitae cursus acerrimus sequitur exulceratisque vehementer oculis aciem quoque ipsam corrumpit, Cels.: corrumpente (frumentum) umore, Plin. – β) das Vermögen zugrunde richten, ruinieren, res familiares, Sall.: saevius aut lenius agendo rem domini, Col.

    b) Zustände usw., etwas verderben, zunichte machen = untergraben, zuschanden machen, vereiteln, verscherzen, verspielen, sich od. jmd. um etw. bringen, gratiam (die Gunst), Phaedr.: dei beneficia, Sen.: fidem artis (den Glauben an die Kunst), Tac.: corrupta totiens victoria, Tac.: c. libertatem, Tac.: ob rem corruptam domi poenas metuere, Sall.: se suasque spes c., Sall. – mit Ang. wem? durch Dat., ille mihi hodie corrupit diem, Plaut. – m. Ang. wodurch? womit? durch Abl., tot meritorum gratiam (den Dank für so viele V.) maiore culpā, quam causa culpae est, Liv.: dubitando et prolatando magnas opportunitates, Sall.: his factis magnifice gestarum rerum gloriam, Val. Max.: multo dolore corrupta voluptas, ein zunichte gemachtes, zu Wasser gewordenes, Hor.: quodcumque addebatur subsidio, id corruptum timore fugientium, wurde vereitelt, Caes.

    II) seiner guten Beschaffenheit nach zum Schlechtern verändern, verderben, verschlechtern, verfälschen, verhunzen, herunterbringen, im Passiv corrumpi = verderben (intr.), in Verderbnis übergehen, herunterkommen, a) physisch: α) übh.: pabulum et aquarum fontes, Sall.: vinum, oleum ceterasque res, quae ad victum parari solent, Auct. b. Afr.: Aeschinus odiose cessat; prandium corrumpitur, Ter.: assa caro danda est et valens, quae non facile corrumpitur, Cels.: conclusa aqua facile corrumpitur, Cic. – von lebl. Subjj., morbo caeli coorta tempestas corrupit lacus, verpestete, Verg.: aqua amara, quae corrumpit dulcem, Curt.: hoc medicamentum stomachum non corrumpit, Scrib. – mit Ang. wodurch? durch Abl., nec casiā liquidi corrumpitur usus olivi, Verg.: Ceres corrupta undis, Verg.: animadvertit rura neglegentiā villici corrupta et perdita, Val. Max.: vino forma perit, vino corrumpitur aetas, Prop. – m. Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus, Tac. Germ. 23, 1: vinum in acorem corrumpitur, Macr. sat. 7, 12, 11. – β) den Körper und dessen Teile verderben, zuschanden machen, entstellen, bei Angabe wodurch? womit? m. Abl., ne plora; oculos corrumpis tales, Plaut.: quid fles et madidos lacrimis corrumpis ocellos, Ov.: teneros c. febribus artus, Ov.: dentibus ungues, zernagen, zerbeißen, Prop.: forma ne illā quidem sorte corrupta, Curt.: corpus exanimum nulla tabe, ne minimo quidem livore corruptum, Curt. – u. leb. Wesen, den Kräften nach herunterbringen, abmergeln, im Passiv = herunterkommen, abfallen, corrumpi equos in insula inclusos, Liv.; vgl. corrupti equi macie, Caes.: quia corruptos nuper viderat boves, Phaedr.

    b) dem Laute, der Aussprache nach verderben, verhunzen, verdrehen, entstellen, Chloris eram, quae Flora vocor; corrupta Latino nominis est nostri littera Graeca sono, Ov. – nomen eorum paulatim Libyes corrupere, barbarā linguā Mauros pro Medis appellantes, Sall.: videri potest (Nilus) non alio nomine appellari, sed a barbaro ore corruptus, Mela. – m. Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., os in peregrinum sonum corruptum, Quint.: littera continuata cum insequente in naturam eius corrumpitur, Quint.

    c) dem Sinne, Inhalte nach verderben, verfäl schen, entstellen, interpolieren, Schriften, Urkunden, c. litteras od. tabulas publicas, Cic.: u. so bl. c. litteras (Urkunden), Cic. – u. m. Ang. womit? durch Abl., tabulas publicas municipii manu suā c., Cic.: actorum eiusdem (Caesaris) insertis falsis regnis civitatibusque corrupti commentarii, Vell. – u. die Rede (Ggstz. ornare), totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur, Quint. – m. Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., corruptae in adulationem causae, zur Schmeichelei entstellte Gründe, Tac. – von lebl. Subjj., illa temeraria laudatrix, fama popularis, simulatione honestatis formam eius (gloriae) pulchritudinemque corrumpit, entstellt, gibt ein Zerrbild (eine Karikatur) von usw., Cic. Tusc. 3, 4.

    d) moralisch verderben, teils Zustände u. dgl., entweihen, entehren, herabwürdigen, schänden, zerrütten (Ggstz. corrigere), mores civitatis, Nep. u. (Ggstz. corrigere) Cic.; vgl. corrumpi mores (puerorum) in scholis, Quint.: c. disciplinam castrorum od. bl. disciplinam (Mannszucht), Plin. pan. u. Tac.: huius urbis iura et exempla corrumpere domesticāque immanitate nostrae civitatis humanitatem inquinare, Cic.: c. acceptam nobilitatem, Sall.: cubicula principum feminarum, Tac. – non est opus fide, quam neque cupiditas corrumpat, nec gratia avertat, nec metus frangat? Quint.: me non ullae poterunt corrumpere taedae, keine andere Liebesflamme wird mich entweihen, Prop. – m. Ang. wodurch? durch Abl., humilibus per omnes tribus divisis forum et campum c., Liv.: inter tanta vitia aetas (meine schwache Jugend) ambitione corrupta tenebatur, Sall.: corrupti mores depravatique sunt admiratione divitiarum, Cic.: longā consuetudine corruptos depravatosque mores principatus reformare et corrigere, Plin. pan. – mit Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., omnium partium decus in mercedem corruptum erat, Sall. hist. fr. 1, 13 D. u. Kr.: non corrumpi ea in deterius, quae aliquando a malis fiunt, Plin. ep. 5, 3, 6. – teils Personen u. dgl. = verderben, corrumpere iuventutem (zB. von Sokrates), Quint.: tu illum corrumpi sinis, Ter.: non se luxu (luxui) neque inertiae corrumpendum dare, Sall.: u. v. lebl. Subjj., ne otium corrumperet militem, Vell.: milites soluto imperio licentia atque lascivia corruperat, Sall.: invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit, Liv.: haec (natura, natürlicher Gang) Curionem, haec Hortensii filium, non patrum culpa, corrupit, Cic.: quae manus obscenas depinxit prima tabellas, illa puellarum ingenuos corrupit ocellos, hat vergiftet den Blick, Prop. – m. Ang. wodurch? durch Abl., c. alqm pecuniā (vgl. unten no. α), Cic.: c. exercitum largiendo, Quint.: populus largitione magistratuum corruptus est, Nep.: corrumpi felicitate, vom Glücke verdorben (verwöhnt) werden, Ps. Quint. decl.: corruptus largitionibus animus, Cic.: postquam luxu atque desidiā civitas corrupta est, Sall.: genus hominum ad honestatem natum malo cultu pravisque opinionibus corruptum, Cic.: iudicia corrupta et contaminata paucorum vitio ac turpitudine, Cic.

    Insbes.: α) durch irgend ein Mittel zu einer unrechten Handlung verführen, verleiten, durch Geld usw. = bestechen, corrumpere et corrumpi (sich verführen lassen), Tac.: erilem filium, Plaut.: adulescentulus corruptus, Cic. – c. sacerdotes fani, Nep.: oraculum Delphicum, Nep.: scribae servum, Plin. ep.: iudicem, Cic.: nutricis fidem, Ov. – gew. m. Ang. wodurch? womit? durch Abl., c. alqm pecuniā, Sall.: alqm auro, Sall.: alqm donis, Sall.: tribum turpi largitione, Cic.: corrumpi regiā mercede, Val. Max.: ne pretio quidem corrumpi iudex in eiusmodi causa potest, Cic.: sibi quisque opes aut patrimonia quaerendo consilium publicum corruperunt, haben die öffentliche Meinung irregeleitet, Sall. fr.: addidi alios (elegos), facilitate corruptus, verführt, verleitet, Plin. ep. – m. Ang. durch wen (wessen Vermittelung)? durch per u. Akk., u. m. Ang. vermittelst wessen? durch Abl., tu doce, per quem sequestrem, quo divisore tribus corrupta sit, Cic. – m. Ang. wozu? durch ad od. in m. Akk., alqm ad scelus, Tac.: alqm ad societatem, Tac.: alqm in spem rapinarum, Tac. – m. Ang. in welcher Absicht? durch ut u. Konj., centuriones ducesque turmarum, uti transfugerent, c., Sall.: Sp. Tarpeii filiam auro c., ut armatos in arcem accipiat, Liv.: u. so pretio corruptus fuerat, ut etc., Val. Max. – β) zur Unzucht verführen, entehren, schänden, mulierem, Ter.: puerum praetextatum et ingenuam virginem, Val. Max.: plurimas et illustres feminas, Suet.: fratris filiam, Suet.: uxorem quondam magni Minois, ut aiunt, corrupit torvi candida forma bovis, Prop. – / Parag. Infin. corrumpier, Lucr. 6, 18.

    lateinisch-deutsches > corrumpo

  • 7 corrumpo

    Латинский язык: портить

    Универсальный англо-русский словарь > corrumpo

  • 8 corrumpo

    ,rupi, ruptum, ere
    портить

    Латинский для медиков > corrumpo

  • 9 corrumpo

    cor-rumpo, rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), I) der Existenz nach verderben, zuschanden machen, bis zur Unbrauchbarkeit beschädigen, zunichte machen, vernichten, a) mater. Objj.: α) übh.: sua frumenta c. aedificiaque incendere, Caes.: c. alimenta, Curt. – m. Ang. wodurch? womit? reliquum frumentum flumine atque incendio, Caes.: vineas igni et lapidibus, Sall.: coria igni ac lapidibus, Caes.: illa (aurum atque argentum) et domum et semet igni, Sall.: se suosque cum omnibus copiis suis ferro et igni, Flor.: alia opera disicere, alia igni c., Liv. (u. so oft c. igni, s. Fabri Sall. Iug. 76, 7. Duker Flor. 2, 6, 6). – v. lebl. Subjj., pituitae cursus acerrimus sequitur exulceratisque vehementer oculis aciem quoque ipsam corrumpit, Cels.: corrumpente (frumentum) umore, Plin. – β) das Vermögen zugrunde richten, ruinieren, res familiares, Sall.: saevius aut lenius agendo rem domini, Col.
    b) Zustände usw., etwas verderben, zunichte machen = untergraben, zuschanden machen, vereiteln, verscherzen, verspielen, sich od. jmd. um etw. bringen, gratiam (die Gunst), Phaedr.: dei beneficia, Sen.: fidem artis (den Glauben an die Kunst), Tac.: corrupta totiens victoria, Tac.: c. libertatem, Tac.: ob rem corruptam domi poenas metuere, Sall.: se suasque spes c., Sall. – mit Ang. wem? durch Dat., ille
    ————
    mihi hodie corrupit diem, Plaut. – m. Ang. wodurch? womit? durch Abl., tot meritorum gratiam (den Dank für so viele V.) maiore culpā, quam causa culpae est, Liv.: dubitando et prolatando magnas opportunitates, Sall.: his factis magnifice gestarum rerum gloriam, Val. Max.: multo dolore corrupta voluptas, ein zunichte gemachtes, zu Wasser gewordenes, Hor.: quodcumque addebatur subsidio, id corruptum timore fugientium, wurde vereitelt, Caes.
    II) seiner guten Beschaffenheit nach zum Schlechtern verändern, verderben, verschlechtern, verfälschen, verhunzen, herunterbringen, im Passiv corrumpi = verderben (intr.), in Verderbnis übergehen, herunterkommen, a) physisch: α) übh.: pabulum et aquarum fontes, Sall.: vinum, oleum ceterasque res, quae ad victum parari solent, Auct. b. Afr.: Aeschinus odiose cessat; prandium corrumpitur, Ter.: assa caro danda est et valens, quae non facile corrumpitur, Cels.: conclusa aqua facile corrumpitur, Cic. – von lebl. Subjj., morbo caeli coorta tempestas corrupit lacus, verpestete, Verg.: aqua amara, quae corrumpit dulcem, Curt.: hoc medicamentum stomachum non corrumpit, Scrib. – mit Ang. wodurch? durch Abl., nec casiā liquidi corrumpitur usus olivi, Verg.: Ceres corrupta undis, Verg.: animadvertit rura neglegentiā villici corrupta et perdita, Val. Max.: vino forma perit, vino corrumpitur aetas, Prop. – m. Ang. wohin?
    ————
    wozu? durch in u. Akk., umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus, Tac. Germ. 23, 1: vinum in acorem corrumpitur, Macr. sat. 7, 12, 11. – β) den Körper und dessen Teile verderben, zuschanden machen, entstellen, bei Angabe wodurch? womit? m. Abl., ne plora; oculos corrumpis tales, Plaut.: quid fles et madidos lacrimis corrumpis ocellos, Ov.: teneros c. febribus artus, Ov.: dentibus ungues, zernagen, zerbeißen, Prop.: forma ne illā quidem sorte corrupta, Curt.: corpus exanimum nulla tabe, ne minimo quidem livore corruptum, Curt. – u. leb. Wesen, den Kräften nach herunterbringen, abmergeln, im Passiv = herunterkommen, abfallen, corrumpi equos in insula inclusos, Liv.; vgl. corrupti equi macie, Caes.: quia corruptos nuper viderat boves, Phaedr.
    b) dem Laute, der Aussprache nach verderben, verhunzen, verdrehen, entstellen, Chloris eram, quae Flora vocor; corrupta Latino nominis est nostri littera Graeca sono, Ov. – nomen eorum paulatim Libyes corrupere, barbarā linguā Mauros pro Medis appellantes, Sall.: videri potest (Nilus) non alio nomine appellari, sed a barbaro ore corruptus, Mela. – m. Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., os in peregrinum sonum corruptum, Quint.: littera continuata cum insequente in naturam eius corrumpitur, Quint.
    c) dem Sinne, Inhalte nach verderben, verfäl-
    ————
    schen, entstellen, interpolieren, Schriften, Urkunden, c. litteras od. tabulas publicas, Cic.: u. so bl. c. litteras (Urkunden), Cic. – u. m. Ang. womit? durch Abl., tabulas publicas municipii manu suā c., Cic.: actorum eiusdem (Caesaris) insertis falsis regnis civitatibusque corrupti commentarii, Vell. – u. die Rede (Ggstz. ornare), totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur, Quint. – m. Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., corruptae in adulationem causae, zur Schmeichelei entstellte Gründe, Tac. – von lebl. Subjj., illa temeraria laudatrix, fama popularis, simulatione honestatis formam eius (gloriae) pulchritudinemque corrumpit, entstellt, gibt ein Zerrbild (eine Karikatur) von usw., Cic. Tusc. 3, 4.
    d) moralisch verderben, teils Zustände u. dgl., entweihen, entehren, herabwürdigen, schänden, zerrütten (Ggstz. corrigere), mores civitatis, Nep. u. (Ggstz. corrigere) Cic.; vgl. corrumpi mores (puerorum) in scholis, Quint.: c. disciplinam castrorum od. bl. disciplinam (Mannszucht), Plin. pan. u. Tac.: huius urbis iura et exempla corrumpere domesticāque immanitate nostrae civitatis humanitatem inquinare, Cic.: c. acceptam nobilitatem, Sall.: cubicula principum feminarum, Tac. – non est opus fide, quam neque cupiditas corrumpat, nec gratia avertat, nec metus frangat? Quint.: me non ullae poterunt corrumpere taedae, keine andere Liebesflamme wird mich
    ————
    entweihen, Prop. – m. Ang. wodurch? durch Abl., humilibus per omnes tribus divisis forum et campum c., Liv.: inter tanta vitia aetas (meine schwache Jugend) ambitione corrupta tenebatur, Sall.: corrupti mores depravatique sunt admiratione divitiarum, Cic.: longā consuetudine corruptos depravatosque mores principatus reformare et corrigere, Plin. pan. – mit Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., omnium partium decus in mercedem corruptum erat, Sall. hist. fr. 1, 13 D. u. Kr.: non corrumpi ea in deterius, quae aliquando a malis fiunt, Plin. ep. 5, 3, 6. – teils Personen u. dgl. = verderben, corrumpere iuventutem (zB. von Sokrates), Quint.: tu illum corrumpi sinis, Ter.: non se luxu (luxui) neque inertiae corrumpendum dare, Sall.: u. v. lebl. Subjj., ne otium corrumperet militem, Vell.: milites soluto imperio licentia atque lascivia corruperat, Sall.: invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit, Liv.: haec (natura, natürlicher Gang) Curionem, haec Hortensii filium, non patrum culpa, corrupit, Cic.: quae manus obscenas depinxit prima tabellas, illa puellarum ingenuos corrupit ocellos, hat vergiftet den Blick, Prop. – m. Ang. wodurch? durch Abl., c. alqm pecuniā (vgl. unten no. α), Cic.: c. exercitum largiendo, Quint.: populus largitione magistratuum corruptus est, Nep.: corrumpi felicitate, vom Glücke verdorben (verwöhnt) werden, Ps. Quint. decl.: corruptus largitionibus animus, Cic.:
    ————
    postquam luxu atque desidiā civitas corrupta est, Sall.: genus hominum ad honestatem natum malo cultu pravisque opinionibus corruptum, Cic.: iudicia corrupta et contaminata paucorum vitio ac turpitudine, Cic.
    Insbes.: α) durch irgend ein Mittel zu einer unrechten Handlung verführen, verleiten, durch Geld usw. = bestechen, corrumpere et corrumpi (sich verführen lassen), Tac.: erilem filium, Plaut.: adulescentulus corruptus, Cic. – c. sacerdotes fani, Nep.: oraculum Delphicum, Nep.: scribae servum, Plin. ep.: iudicem, Cic.: nutricis fidem, Ov. – gew. m. Ang. wodurch? womit? durch Abl., c. alqm pecuniā, Sall.: alqm auro, Sall.: alqm donis, Sall.: tribum turpi largitione, Cic.: corrumpi regiā mercede, Val. Max.: ne pretio quidem corrumpi iudex in eiusmodi causa potest, Cic.: sibi quisque opes aut patrimonia quaerendo consilium publicum corruperunt, haben die öffentliche Meinung irregeleitet, Sall. fr.: addidi alios (elegos), facilitate corruptus, verführt, verleitet, Plin. ep. – m. Ang. durch wen (wessen Vermittelung)? durch per u. Akk., u. m. Ang. vermittelst wessen? durch Abl., tu doce, per quem sequestrem, quo divisore tribus corrupta sit, Cic. – m. Ang. wozu? durch ad od. in m. Akk., alqm ad scelus, Tac.: alqm ad societatem, Tac.: alqm in spem rapinarum, Tac. – m. Ang. in welcher Absicht? durch ut u. Konj., centuri-
    ————
    ones ducesque turmarum, uti transfugerent, c., Sall.: Sp. Tarpeii filiam auro c., ut armatos in arcem accipiat, Liv.: u. so pretio corruptus fuerat, ut etc., Val. Max. – β) zur Unzucht verführen, entehren, schänden, mulierem, Ter.: puerum praetextatum et ingenuam virginem, Val. Max.: plurimas et illustres feminas, Suet.: fratris filiam, Suet.: uxorem quondam magni Minois, ut aiunt, corrupit torvi candida forma bovis, Prop. – Parag. Infin. corrumpier, Lucr. 6, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > corrumpo

  • 10 corrumpo

    corrumpere, corrupi, corruptus V TRANS
    spoil/rot; taint/contaminate; damage/ruin, undo; destroy/deface; digest; infect; pervert, corrupt, deprave; bribe, suborn; seduce, tempt, beguile; falsify

    Latin-English dictionary > corrumpo

  • 11 corrumpo

    I.
    (documents) to falsify / (character) to corrupt.
    II.
    to break up, destroy, annihilate / spoil, weaken.

    Latin-English dictionary of medieval > corrumpo

  • 12 corrumpo

    cor-rumpo ( conr-), rāpi, ruptum (rumptum), 3, v. a. (orig., to break to pieces; hence),
    I.
    To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].
    A.
    Lit.:

    reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,

    Caes. B. G. 7, 55:

    domum et semet igni conrumpunt,

    Sall. J. 76, 6; cf.:

    plura igni,

    id. ib. 92, 3;

    92, 8: res familiares,

    id. ib. 64, 5:

    ungues dentibus,

    i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—
    B.
    Trop.:

    diem,

    Plaut. Men. 4, 2, 31:

    animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,

    id. Am. 5, 1, 6:

    se suasque spes,

    Sall. J. 33, 4:

    illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,

    to lose, id. C. 43, 3:

    consilia,

    Vell. 2, 57, 3:

    libertatem,

    Tac. A. 1, 75:

    foedera,

    Sil. 12, 303:

    omnem prospectum,

    id. 5, 34 al. —
    II.
    With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit.:

    corrumpitur jam cena,

    Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,

    prandium,

    Ter. Ad. 4, 2, 49:

    conclusa aqua facile conrumpitur,

    Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:

    aquarum fontes,

    Sall. J. 55, 8:

    corrupitque lacus, infecit pabula leto,

    Verg. G. 3, 481:

    coria igni ac lapidibus,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ne plora, oculos corrumpis,

    Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:

    ocellos lacrimis,

    Ov. Am. 3, 6, 57:

    artus febribus,

    id. H. 19 (20), 117; cf.:

    stomachum (medicamentum),

    Scrib. Comp. 137:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    fermented, Tac. G. 23 init.:

    vinum in acorem corrumpitur,

    Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:

    ebur corrumpitur ostro,

    is stained, Stat. Achill. 1, 308.—
    B.
    Trop. (so most freq.),
    1.
    Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:

    perde rem, Corrumpe erilem filium,

    Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:

    me ex amore hujus esse corrumptum,

    id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:

    mulierem,

    id. Heaut. 2, 2, 2; cf.

    feminas,

    Suet. Caes. 50:

    (vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,

    Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—
    b.
    In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.
    (α).
    With abl.:

    aliquem pecuniā,

    Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:

    auro,

    id. ib. 32, 3:

    pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,

    id. Planc. 15, 37:

    donis,

    Sall. J. 97, 2:

    muneribus,

    Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—
    (β).
    Without abl.:

    ne alios corrumpas, cum me non potueris,

    Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—
    2.
    Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:

    litteras publicas,

    Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:

    tabulas publicas,

    id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:

    mores civitatis (opp. corrigere),

    id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:

    disciplinam,

    Tac. H. 3, 49:

    fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,

    Quint. 12, 1, 24:

    totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,

    id. 8, 3, 58:

    nomen eorum paulatim Libyes corrupere,

    Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:

    multo dolore corrupta voluptas,

    imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:

    gratiam,

    to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:

    (littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,

    Quint. 8, 3, 45; cf.:

    oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,

    id. 1, 1, 13:

    quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,

    Plin. Ep. 5, 3, 6:

    ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,

    Vell. 2, 57, 3.—
    * b.
    In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:

    nutricis fidem,

    Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.
    A.
    Lit.:

    caelum,

    Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:

    tractus caeli,

    Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:

    iter factum corruptius imbri,

    Hor. S. 1, 5, 95 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—
    2.
    Bad, corrupt:

    quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,

    Cic. Cat. 2, 4, 7:

    homines conruptissimi,

    Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:

    explicare,

    Sen. Contr. 2, 9:

    intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,

    Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm.

    Lewis & Short latin dictionary > corrumpo

  • 13 corrumpo

    ,rupi, ruptum, ere
    портить

    Latin-Russian dictionary > corrumpo

  • 14 corrumpo

    , corrupi, corruptum, corrumpere 3
      1) портить;
      2) совращать, подкупать

    Dictionary Latin-Russian new > corrumpo

  • 15 corrumpō (con-r-)

        corrumpō (con-r-) rūpī, ruptus, ere,    to destroy, ruin, waste: frumentum in areā: (frumentum) incendio, Cs.: coria igni, Cs.: ungues dentibus, to bite, Pr.: se suasque spes, S.: opportunitates, to lose, S.—To adulterate, corrupt, mar, injure, spoil: prandium, T.: aqua facile conrumpitur: aquarum fontes, S.: Corrupto caeli tractu, poisoned, V.: umor corruptus, fermented, Ta.: lacrimis ocellos, disfigure, O.—Fig., to corrupt, seduce, entice, mislead: mulierem, T.: (milites) licentia, S.—To gain by gifts, bribe, buy over: alios, N.: centuriones, locum ut desererent, S.: indicem pecuniā: donis, S.: Corruptus vanis rerum, deluded, H.—To corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, pervert, degrade: iudicium, i. e. bribe the judges: ad sententias iudicum corrumpendas: mores civitatis: acceptam (nobilitatem), S.: nutricis fidem, O.: nomen eorum, S.: multo dolore corrupta voluptas, embittered, H.: gratiam, to forfeit, Ph.

    Latin-English dictionary > corrumpō (con-r-)

  • 16 prae-conrumpō (-corrumpō)

       prae-conrumpō (-corrumpō) —, ruptus, ere,    to corrupt beforehand, bribe in advance: donis me, O.: Illa venit, sed praeconrupta, Quae, etc., O.

    Latin-English dictionary > prae-conrumpō (-corrumpō)

  • 17 портить

    corrumpo ere, 3

    Русско-латинский медицинско-фармацевтический словарь > портить

  • 18 corruptela

    corruptēla, ae, f. [corrumpo] [st1]1 [-] ce qui gâte, ce qui corrompt.    - corruptela malae cansuetudinis, Cic. Leg. 1, 33: la corruption des mauvaises habitudes. --- Plaut. Truc. 671.    - largitionem 'corruptelam' dixit esse, Cic.: il a dit que les largesses sont une (forme de) corruption. [st1]2 [-] séduction, corruption, dépravation.    - corruptela mulierum, Cic. Verr. 2, 134: action de débaucher des femmes. [st1]3 [-] séducteur, corrupteur.    - Ter. Ad. 793. [st1]4 [-] lieu de perdition.    - Frontin. Aq. 77.
    * * *
    corruptēla, ae, f. [corrumpo] [st1]1 [-] ce qui gâte, ce qui corrompt.    - corruptela malae cansuetudinis, Cic. Leg. 1, 33: la corruption des mauvaises habitudes. --- Plaut. Truc. 671.    - largitionem 'corruptelam' dixit esse, Cic.: il a dit que les largesses sont une (forme de) corruption. [st1]2 [-] séduction, corruption, dépravation.    - corruptela mulierum, Cic. Verr. 2, 134: action de débaucher des femmes. [st1]3 [-] séducteur, corrupteur.    - Ter. Ad. 793. [st1]4 [-] lieu de perdition.    - Frontin. Aq. 77.
    * * *
        Corruptela, corruptelae, pen. prod. Cic. Corrompure et perte, Ce qui corrompt et gaste.

    Dictionarium latinogallicum > corruptela

  • 19 corruptio

    corruptĭo, ōnis, f. [corrumpo] [st2]1 [-] altération. --- Cic. Tusc. 4, 28. [st2]2 [-] séduction, tentative de débauchage. --- Tac. An. 11, 2.
    * * *
    corruptĭo, ōnis, f. [corrumpo] [st2]1 [-] altération. --- Cic. Tusc. 4, 28. [st2]2 [-] séduction, tentative de débauchage. --- Tac. An. 11, 2.
    * * *
        Corruptio, Verbale. Cic. Corruption.

    Dictionarium latinogallicum > corruptio

  • 20 corruptor

    corruptŏr, ōris, m. [corrumpo] celui qui corrompt, corrupteur. --- Cic. Cat. 2, 7 ; Hor. S. 2, 7, 63.    - corruptores earum relegare, Suet. Dom. 8, 5: bannir leurs séducteurs.
    * * *
    corruptŏr, ōris, m. [corrumpo] celui qui corrompt, corrupteur. --- Cic. Cat. 2, 7 ; Hor. S. 2, 7, 63.    - corruptores earum relegare, Suet. Dom. 8, 5: bannir leurs séducteurs.
    * * *
        Corruptor, Verbale: vt Corruptor iuuentutis. Cic. Qui corrompt et gaste, Corrompeur, Gasteur.

    Dictionarium latinogallicum > corruptor

См. также в других словарях:

  • Asimilación (lingüística) — Saltar a navegación, búsqueda La asimilación fonética es un proceso de cambio fonético típico por el cual la pronunciación de un segmento de lengua se acomoda a la de otro, en una misma palabra (o en el límite de la misma), así que se da lugar un …   Wikipedia Español

  • კორუფცია — • ლათინური სიტყვაა (corrumpo) და პირდაპირი აზრით წახდენას, გაფუჭებას, მოსპობას, განადგურებას, დანგრევას, დარღვევას, ცდუნებას, გარყვნას, გახრწნას, მოსყიდვას, დამახინჯებას, ფალსიფიცირებას ნიშნავს. კორუფცია არ არის მარტოოდენ პარვა და მექრთამეობა;… …   Georgian encyclopedia

  • ԱՂՏԵՂԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0044 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c ն. Տալ աղտեղանալ. աղտեղի առնել. աղտեղել. զազրացուցանել. շաղախել. պղծել. աղտոտել, կեղտոտել, մնտռել. ... μολύνω, ῤυπαίνω polluo, inquino, sordido, maculo, conspurco …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՊԱԿԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 0270 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c ն. (ʼի Ապ, եւ Ակն). ἁφανίζω ab aspectu removeo, ex oculis tollo, perdo Բառնալ եւ աներեւոյթ առնել յաչաց. անհետ առնել. սատակել. կորուսանել ʼի միջոյ. ջնջել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԵՂԾԱՆԵՄ — (եղծի, ե՛ղծն.) NBH 1 0655 Chronological Sequence: 6c, 10c ն. φθείρω, διαφθείρω, ἁνατρέπω , ἁφανίζω, ἁλλοιόω, καταβάλλω, καταλύω corrumpo, everto, dissolvo եւն. ասի եւ իբր ռմկ. Եղծել, Եղծնուլ (հակառակն ստեղծանելոյ). Ապականել. աւերել, լուծանել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԺԱՆՏԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0833 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 11c, 12c ն. λυμαίνω, ομαι, διαμυμένω devasto, corrumpo, lue conficio, violo, perdo Ապականել. եղծանել. խանգարել. կորուսանել. աւրել, խանկրել. *Որ զանձն իւր ոչ բժշկէ ʼի գործս իւր,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽԱԽՏԵՄ — (եցի.) NBH 1 0911 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c, 11c, 12c ն. σαθρόω putrefacio, corrumpo ἁνασκευάζω labefacto ἁνατρέπω , ἑντρέπω subverto, everto ἁκυρόω irritum reddo եւն. Խախուտ կացուցանել. շարժլել. դրդուեցուցանել. խարխալել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԾԻՒՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 1018 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c ն. (լծ. ծորել, սորել, թորել.) φθίω, φθίνω corrumpo, macero, tabefacio τήκω liquo. Հիւծել. հալել մաշել. տկարացուցանել. եւ Ծախալ. կր. ձ. Հիւծիլ. մաշիլ. տկարանալ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԾՆԿԵՄ — (եցի.) NBH 1 1020 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 12c, 13c, 14c ն. ԾՆԿԵՄ կամ ԾՆԳԵՄ, ԾՆԿԻՄ կամ ԾԳՆԻՄ, եցայ. ձ. φθίω, φθείρω , τήκω, ομαι corrumpo, or; macero, tabefacio, tabeo κατέχομαι teneor ὐπομένω subjaceo եւն.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿԱՇԱՌԵՄ — (եցի.) NBH 1 1052 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ն. δωροκοπέω muneribus corrumpo. Կաշառօք որսալ, ամոքել. կաշառաբեկ առնել. կաշառ տալ. ... *Մենեղաւոս կաշառեաց զանդրոնիկոս. Նախ. ՟Բ. Մակ.: *Զպահապանսն կաշառեն …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍԱՏԱԿԵՄ — (եցի.) NBH 2 0697 Chronological Sequence: Early classical ն. καταστρέφω subverto, everto διαφθείρω, καταφθείρω corrumpo, dirumpo διαλύω dissolvo. եւ առաւել ἁναιρέω, ἁναλίσκω, ἁπόλλυμι, ὁλεθρεύω, ἁφανίζω tollo, perdo, deperdo, extermino եւն. Որպէս …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»