-
1 coriandrum
coriandrum, ī, n. (κορίανδρον), Koriander (Coriandrum sativum, L.), Plaut. Pseud. 814. Varro LL. 5, 103. Cels. 2, 27. Scrib. 245 (u. dazu Rhode S. 319 f.): semen coriandri, Vulg. exod. 16, 31: (Plur. coriandra, Col. poët. 10, 244. – Nbf. coriandrus, ī, f., Cato r. r. 157, 6 (wo Akk. coriandrum sectam). Veget. mul. 2, 35 (wo Akk. coriandrum viridem; aber Apic. 3, 83 u. 109 sonst überall coriandrum viride, nicht, wie Neue-Wagener Formenl.2 1, 795 fälschlich angibt, coriandrum viridem): Vulg. coliandrum, ī, n. (κολίανδρον), Plin. Sec. de medic. 1, 6. Gargil. Mart. de medic. 4.
-
2 coriandrum
coriandrum, ī, n. (κορίανδρον), Koriander (Coriandrum sativum, L.), Plaut. Pseud. 814. Varro LL. 5, 103. Cels. 2, 27. Scrib. 245 (u. dazu Rhode S. 319 f.): semen coriandri, Vulg. exod. 16, 31: (Plur. coriandra, Col. poët. 10, 244. – Nbf. coriandrus, ī, f., Cato r. r. 157, 6 (wo Akk. coriandrum sectam). Veget. mul. 2, 35 (wo Akk. coriandrum viridem; aber Apic. 3, 83 u. 109 sonst überall coriandrum viride, nicht, wie Neue-Wagener Formenl.2 1, 795 fälschlich angibt, coriandrum viridem): Vulg. coliandrum, ī, n. (κολίανδρον), Plin. Sec. de medic. 1, 6. Gargil. Mart. de medic. 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coriandrum
-
3 Coriandrum sativum
{Deutsch:} Gartenkoriander (m), Gewürzkoriander (m), Kolgras (n), Schwindelkorn (n), Wanzendill (m){Русский:} кориандр посевной (м), кишнец посевной (м)Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Coriandrum sativum
-
4 кишнец
-
5 coliandrum
coliandrum, s. coriandrum.
-
6 coriandratus
coriandrātus, a, um (coriandrum), mit Koriander angemacht, -gefüllt, porcellus, Apic. 8, 388. – subst., coriandrātum, ī, n., Koriandersaft, -essenz, Apic. 9, 410.
-
7 immotus
im-mōtus, a, um (in u. moveo), unbewegt, unbeweglich, ohne sich zu bewegen, -zu regen, unerschüttert, unverrückt, fest, still, ruhig, I) eig.: a) v. Lebl.: α) übh.: arbores ita incīderunt, ut immotae (unbewegt, unangerührt) starent, momento levi impulsae (durch einen leichten Anstoß erschüttert) occĭderent, Liv.: immota manet (aesculus), Verg.: terrarum pondus sedet immotum, Sen.: stat immotum mare, Sen. rhet. (vgl. trans Suionas aliud mare pigrum ac prope immotum, Tac.): quae (Symplegades) nunc immotae perstant, Ov.: immotamque (tellurem) coli dedit, Verg.: saepe sub immotis praesepibus vipera delituit, Verg.: orbis immotis annum non sentit arenis, bei nicht umgearbeitetem (unbebautem) S., Lucan.: immotus aër et serenus, Plin.: sereno et immoto (windstillem) die, Tac. – mit ab u. Abl. od. mit bl. Abl., portus ab accessu ventorum immotus, geschützt vor den W., Verg. Aen. 3, 570. – sinapi atque coriandrum sede suā immota (ohne versetzt zu werden) permanent, Colum. 11, 3, 29. – β) v. Körper u. dessen Gliedern: verberat immotum vivo serpente caput, Lucan.: immotum caput fixa cum fronte tenetur, Lucan.: praebenti immotam cervicem caput praecisum est, Liv. fr.: immotus praebet mugitibus aures, Ov.: aut immota omnino aut nimium mobilia (supercilia), Quint.: immoto eius vultu excipitur, Tac. – b) v. leb. Wesen: α) übh.: stat gravis Entellus nisuque immotus eodem, Verg.: sub Iove duravit multis immota diebus, Ov.: immoti terrā surgente tenentur, Lucan.: incredibilem febrium ardorem immotus (ohne sich zu regen) opertusque transmittit, Plin. ep.: inconcussus ipse et immotus non secus ac piaculum aliquod trahebatur, Plin. pan.: aves, ut immotae facile pinguescant, in obscuro continentur, Sen.: sic immotum animal arbitrio medentis expositum est, Colum. – β) v. der Schlachtreihe: fert sonitus immota phalanx, Val. Flacc.: in (trotz) tot circumstantibus malis mansit aliquamdiu immota acies, Liv.: adversus incitatas turmas stetit immota Samnitium acies, Liv.: legio gradu immota velut cuneo erupit, Tac. – II) übtr., a) unverändert, ununterbrochen, ungestört, pax, Tac. ann. 4, 32; 15, 27 u. 46. – b) unverändert, unveränderlich, sicher, fest, nihil immotum, nihil tranquillum relinquebat, Vell.: immota manet fatis Lavinia coniunx, Liv.: manent immota tuorum fata tibi, Verg.: mens immota manet, Verg.: felicis animi immota tranquillitas, Sen.: constantia libera est, inviolabilis, inconcussa, immota, Sen.: si mihi non animo fixum immotumque sederet (der Entschluß fest u. unerschütterlich bei mir stände), ne etc., Verg.: immotum adversus eos sermones fixumque Tiberio fuit m. folg. Infin., Tac. ann. 1, 47. – c) unerschüttert, ungerührt, v. Pers., Tac. u.a.: animus, Tac.: animus immotus et torpens, Lact.
-
8 кориандр
-
9 coliandrum
coliandrum, s. coriandrum.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coliandrum
-
10 coriandratus
coriandrātus, a, um (coriandrum), mit Koriander angemacht, -gefüllt, porcellus, Apic. 8, 388. – subst., coriandrātum, ī, n., Koriandersaft, -essenz, Apic. 9, 410.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coriandratus
-
11 immotus
im-mōtus, a, um (in u. moveo), unbewegt, unbeweglich, ohne sich zu bewegen, -zu regen, unerschüttert, unverrückt, fest, still, ruhig, I) eig.: a) v. Lebl.: α) übh.: arbores ita incīderunt, ut immotae (unbewegt, unangerührt) starent, momento levi impulsae (durch einen leichten Anstoß erschüttert) occĭderent, Liv.: immota manet (aesculus), Verg.: terrarum pondus sedet immotum, Sen.: stat immotum mare, Sen. rhet. (vgl. trans Suionas aliud mare pigrum ac prope immotum, Tac.): quae (Symplegades) nunc immotae perstant, Ov.: immotamque (tellurem) coli dedit, Verg.: saepe sub immotis praesepibus vipera delituit, Verg.: orbis immotis annum non sentit arenis, bei nicht umgearbeitetem (unbebautem) S., Lucan.: immotus aër et serenus, Plin.: sereno et immoto (windstillem) die, Tac. – mit ab u. Abl. od. mit bl. Abl., portus ab accessu ventorum immotus, geschützt vor den W., Verg. Aen. 3, 570. – sinapi atque coriandrum sede suā immota (ohne versetzt zu werden) permanent, Colum. 11, 3, 29. – β) v. Körper u. dessen Gliedern: verberat immotum vivo serpente caput, Lucan.: immotum caput fixa cum fronte tenetur, Lucan.: praebenti immotam cervicem caput praecisum est, Liv. fr.: immotus praebet mugitibus aures, Ov.: aut immota omnino aut nimium mobilia (supercilia), Quint.: immoto eius vultu excipitur, Tac. – b) v. leb.————Wesen: α) übh.: stat gravis Entellus nisuque immotus eodem, Verg.: sub Iove duravit multis immota diebus, Ov.: immoti terrā surgente tenentur, Lucan.: incredibilem febrium ardorem immotus (ohne sich zu regen) opertusque transmittit, Plin. ep.: inconcussus ipse et immotus non secus ac piaculum aliquod trahebatur, Plin. pan.: aves, ut immotae facile pinguescant, in obscuro continentur, Sen.: sic immotum animal arbitrio medentis expositum est, Colum. – β) v. der Schlachtreihe: fert sonitus immota phalanx, Val. Flacc.: in (trotz) tot circumstantibus malis mansit aliquamdiu immota acies, Liv.: adversus incitatas turmas stetit immota Samnitium acies, Liv.: legio gradu immota velut cuneo erupit, Tac. – II) übtr., a) unverändert, ununterbrochen, ungestört, pax, Tac. ann. 4, 32; 15, 27 u. 46. – b) unverändert, unveränderlich, sicher, fest, nihil immotum, nihil tranquillum relinquebat, Vell.: immota manet fatis Lavinia coniunx, Liv.: manent immota tuorum fata tibi, Verg.: mens immota manet, Verg.: felicis animi immota tranquillitas, Sen.: constantia libera est, inviolabilis, inconcussa, immota, Sen.: si mihi non animo fixum immotumque sederet (der Entschluß fest u. unerschütterlich bei mir stände), ne etc., Verg.: immotum adversus eos sermones fixumque Tiberio fuit m. folg. Infin., Tac. ann. 1, 47. – c) unerschüttert, ungerührt, v. Pers., Tac. u.a.: animus, Tac.: animus immotus et————torpens, Lact. -
12 kişniş
kişniş Koriander m (Coriandrum sativum) -
13 koriander
de [Coriandrum sativum]Koriander m -
14 кориандър м
Koriander {m} [Coriandrum sativum]
См. также в других словарях:
Coriandrum — Coriandrum … Wikipédia en Français
Coriandrum — (C. L.), Pflanzengattung aus der Familie der Doldengewächse Umbelliferae Coriandreae, 2. Ordn. 5. Kl. L., mit 5 spitzigen ungleichen Kelchzähnen, verkehrt herzförmigen Blumenblättern, mit eingeschlagener Spitze, die äußeren strahlig zweispaltig;… … Pierer's Universal-Lexikon
Corĭandrum — L. (Koriander), Gattung der Umbelliferen, einjährige, verzweigte, kahle Kräuter mit mehrfach fiederteiligen Blättern und wenigstrahligen Dolden ohne Hülle, fadenförmigen Hüllchenblättern, weißen Blüten und kugeligen oder eiförmigen Früchten;… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Coriándrum — L., Koriander, Pflanzengattg. der Umbelliferen. Die Früchte des südeurop. C. satīvum L. [Abb. 371; a Randblüte, b Mittelblüte, c Frucht, d dieselbe wagrecht halbiert] enthalten Korianderöl, dienen als Küchengewürz … Kleines Konversations-Lexikon
Coriandrum — Coriandrum … Wikipédia en Français
Coriandrum — Koriander Echter Koriander (Coriandrum sativum) Systematik Klasse: Dreifurchenpollen Zweike … Deutsch Wikipedia
Coriandrum — noun small genus of annual Mediterranean herbs • Syn: ↑genus Coriandrum • Hypernyms: ↑rosid dicot genus • Member Meronyms: ↑coriander, ↑coriander plant, ↑Chinese parsley, ↑ … Useful english dictionary
Coriandrum — ID 21515 Symbol Key CORIA Common Name coriander Family Apiaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity N/A US/NA Plant Yes State Distribution AZ, CA, CT, DE, FL, HI, IL, LA, MA, MD, MI, MO, MT, NC, ND, NJ, NM, NV, NY, OH, OK, OR, PA,… … USDA Plant Characteristics
Coriandrum — kalendra statusas T sritis augalininkystė atitikmenys: lot. Coriandrum angl. coriander rus. кариандр; кишнец … Žemės ūkio augalų selekcijos ir sėklininkystės terminų žodynas
CORIANDRUM SATIVUM L. - КИШНЕЦ ПОСЕВНОЙ — см. 709. Однолетнее растение. С. sativum L. К. посевной Sp. pl. (1753) 256. Столетова (1931). Нилов, Михельсон (1938) 73. Паламарь и Хотина (1953). Gildemeister, Hoffmann 6 (1961) 356. Эф. масл. культуры (1963) 62. S y n. С. majus Gouan; С.… … Справочник растений
Coriandrum sativum — Para el culantro utilizado en América Tropical, véase Eryngium foetidum. Para otros usos de este término, véase Cilantro (desambiguación). Cilantro mono … Wikipedia Español