Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

core

  • 1 Cora [2]

    2. Cora, ae, f. (Κόρα), eine alte Stadt in Latium, im Gebiete der Volsker, j. Core od. Cori, Liv. 2, 16, 8. Verg. Aen. 6, 775: Cora rustica, Symm. ep. 1, 8. – Dav. Corānus, a, um, aus od. zu Kora, koranisch, populus, Cato fr.: ager, Liv.: lapis, Isid. – Plur. subst., Corānī, ōrum, m., die Einw. von Kora, die Koraner, Plin. 3, 63.

    lateinisch-deutsches > Cora [2]

  • 2 Cora

    2. Cora, ae, f. (Κόρα), eine alte Stadt in Latium, im Gebiete der Volsker, j. Core od. Cori, Liv. 2, 16, 8. Verg. Aen. 6, 775: Cora rustica, Symm. ep. 1, 8. – Dav. Corānus, a, um, aus od. zu Kora, koranisch, populus, Cato fr.: ager, Liv.: lapis, Isid. – Plur. subst., Corānī, ōrum, m., die Einw. von Kora, die Koraner, Plin. 3, 63.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cora

  • 3 rōbur

        rōbur oris, n    hard-wood, oak-wood, oak: naves totae factae ex robore, Cs.: (sapiens) non est e robore dolatus: Illi robur et aes triplex Circa pectus erat, H.—Very hard wood: morsus Roboris, i. e. of the wild olive, V.: solido de robore myrtus, V.—A tree-trunk: annoso validam robore quercum, i. e. old and sturdy, V.: antiquo robore quercus, with ancient trunk, V.—An oak-tree, oak: fixa est pariter cum robore cervix, i. e. was pinned fast to the oak, O.: agitata robora pulsant (delphines), O.—A piece of oak, structure of hard wood: in robore accumbunt, i. e. on hard benches: sacrum, i. e. the wooden horse, V.: ferro praefixum, i. e. lance, V.: nodosum, i. e. club, O.: aratri, i. e. the oaken plough, V.—A stronghold, dungeon: in robore et tenebris exspiret, L.: Italum, H.—Fig., hardness, physical strength, firmness, vigor, power: aeternaque ferri Robora, V.: navium, L.: satis aetatis atque roboris habere: corporum animorumque, L.: solidaeque suo stant robore vires, V. —Enduring strength, force, vigor: virtutis: animi: pectus robore fultum, O.: neque his (gentibus) tantum virium aut roboris fuit, L.—The best part, pith, kernel, strength, flower, choice: totius Italiae: quod fuit roboris, duobus proeliis interiit, Cs.: senatūs robur, L.: haec sunt nostra robora: lecta robora virorum, L.: robora pubis, V.
    * * *
    oak (tree/timber/trunk/club/post/cell); tough core; resolve/purpose; B:tetnus; strength/firmness/solidity; vigor, robustness; potency, force, effectiveness; military strength/might/power; heart, main strength, strongest element; mainstay/bulwark, source of strength; stronghold, position of strength

    Latin-English dictionary > rōbur

  • 4 rōbus

        rōbus adj.    [RVB], red, ruddy: iuvencus, Iu.
    * * *
    I
    roba, robum ADJ
    red (esp. of oxen/domestic animals); red (type of wheat, other contexts)
    II
    oak (tree/timber/trunk/club/post/cell); tough core; resolve/purpose; B:tetnus; strength/firmness/solidity; vigor, robustness; potency, force, effectiveness; military strength/might/power; heart, main strength, strongest element; mainstay/bulwark, source of strength; stronghold, position of strength

    Latin-English dictionary > rōbus

  • 5 robor

    oak (tree/timber); tough core; strength; vigor; resolve

    Latin-English dictionary > robor

  • 6 Caprimulgus cayennensis

    3. ENG white-tailed nightjar, Cayenne nighthawk
    5. FRA engoulevent m coré

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Caprimulgus cayennensis

  • 7 Systellura cayennensis

    3. ENG white-tailed nightjar, Cayenne nighthawk
    5. FRA engoulevent m coré

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Systellura cayennensis

  • 8 vitium

    vĭtĭum, ii ( gen. plur. vitiūm, Titin. ap. Non. p. 495, 13), n. [from the same root with vieo, vitis, vitta; prop. a twist; hence], a fault, defect, blemish, imperfection, vice (syn. menda).
    I.
    Lit.: quomodo autem in corpore est morbus, est aegrotatio, est vitium: sic in animo. Morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium, cum partes corporis inter se dissident;

    ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas. Itaque illa duo, morbus et aegrotatio, ex totius valetudinis corporis conquassatione et perturbatione gignuntur: vitium autem integrā valetudine ipsum ex se cernitur,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29:

    corporis,

    Plaut. Most. 1, 3, 118; Ov. F. 4, 148:

    mancipii,

    Dig. 21, 1, 1, § 6:

    jumenti,

    ib. 21, 1, 38 init. —In buildings, a breach, defect:

    si nihil est in parietibus aut in tecto vitii,

    Cic. Fam. 9, 15, 5; cf.:

    si aedes corruerunt vitiumve fecerunt,

    have received damage, become damaged, id. Top. 3, 15.—In plants, a blemish, vice:

    sive illis (agris) omne per ignem Excoquitur vitium atque exsudat inutilis umor,

    Verg. G. 1, 88:

    vitio moriens sitit aëris herba,

    id. E. 7, 57.—In fruits, the useless part, the core:

    vitiumque cinctum fructu,

    Plin. 15, 28, 34, § 112.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a fault, defect, blemish:

    acutius atque acrius vitia in dicente quam recta videre,

    Cic. de Or. 1, 25, 116; cf.

    orationis,

    Quint. 1, 5, 1; 12, 1, 22:

    sermonis,

    id. 1, 1, 13:

    soloecismi,

    id. 1, 5, 53:

    ingenii,

    id. 10, 1, 60:

    mentis,

    id. 12, 1, 32:

    Stoicae sectae,

    id. 11, 1, 70:

    et illud mihi vitium'st maximum,

    my greatest fault, Ter. Hec. 1, 2, 37:

    huc si perveneris, meum vitium fuerit,

    my fault, Cic. Ac. 2, 16, 49:

    quamvis quis fortunae vitio, non suo decexisset,

    id. Phil. 2, 18, 44:

    honorem vitio civitatis, non suo, non sunt adsecuti,

    id. Har. Resp. 26, 56:

    male conjecta falsa sunt, non rerum vitio, sed interpretum inscientiā,

    id. Div. 1, 52, 118: animadverso vitio castrorum totā nocte munitiones proferunt, i. e. the faulty, unfavorable position (just before:

    natura iniquo loco castra ponunt),

    Caes. B. C. 1, 81:

    milites item conflictati et tempestatis et sentinae vitiis,

    the injurious effects, id. ib. 3, 28:

    sese nihil adhuc arbitrari vitio factum eorum,

    id. ib. 3, 57:

    vini vitio atque amoris feci,

    through the fault of, Plaut. Aul. 4, 10, 15.—
    B.
    In partic.
    1.
    A moral fault, failing, error, offence, crime, vice (the predom. signif. of the word in prose and poetry; cf.:

    scelus, delictum): nullam quidem ob turpitudinem, nullum ob totius vitae non dicam vitium, sed erratum,

    Cic. Clu. 48, 133:

    legibus et praemia proposita sunt virtutibus et supplicia vitiis,

    id. de Or. 1, 58. 247:

    virtus est vitium fugere, Hor. ep. 1, 1, 41: senectus est naturā loquacior, ne ab omnibus eam vitiis videar vindicare,

    Cic. Sen. 16, 55:

    in vitio esse,

    id. Off. 1, 19, 62: ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā, reckon it a fault, id. Fam. 7, 6, 1:

    te laudem Sex. Roscio vitio et culpae dedisse,

    id. Rosc. Am. 16, 48; Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 2.—
    b.
    In respect of female chastity (whether of maidens or wives), a violation:

    quia pudicitiae hujus (Alcumenae) vitium me hic absente est additum,

    Plaut. Am. 2, 2, 179:

    pudicitiae ejus nunquam nec vim nec vitium attuli,

    id. Ep. 1, 2, 7:

    quoi misere per vim vitium obtulerat,

    Ter. Ad. 3, 2, 10; so,

    offerre,

    id. ib. 3, 1, 9:

    virginis,

    id. Eun. 4, 4, 55; cf.:

    vitium auctore redemit,

    Ov. H. 16 (17), 49.—
    2.
    In relig. lang., a defect in the auspices or auguries: si cui servo aut ancillae dormienti evenit, quod comitia prohibere solet, ne id quidem mihi vitium facit, Cato ap. Fest. s. v. prohibere, p. 234 fin. Müll.; Ter. Hec. prol. 2; Liv. 8, 23, 16; 4, 7, 3:

    id igitur obvenit vitium, quod tu jam Cal. Jan. futurum esse provideras,

    Cic. Phil. 2, 33, 83:

    tabernaculum vitio captum,

    id. N. D. 2, 4, 11; cf.:

    vitio navigare,

    id. Div. 1, 16, 29:

    comitiorum solum vitium est fulmen,

    id. ib. 2, 18, 43.—
    3.
    A fault of language:

    barbarismi ac soloecismi foeditas absit... haec vitia, etc.,

    Quint. 1, 5, 5.—
    4.
    In coinage, t. t., base metal, alloy:

    in aurum vitii aliquid addere,

    Dig. 48, 10, 9 praef.; cf.:

    ignis vitium metallis Excoquit,

    Ov. F. 4, 785.

    Lewis & Short latin dictionary > vitium

См. также в других словарях:

  • Core i7 — <<   Core i7      Центральный процессор …   Википедия

  • Core 2 — <<   Core 2   >> Центральный процессор Логотип Core 2 Duo Производство …   Википедия

  • Core — may refer to: Contents 1 Science and Academics 2 Computers and Technology 3 Media …   Wikipedia

  • Core i5 — <<   Core i5   >> Центральный процессор …   Википедия

  • CORE — ist das englische Wort für Kern und bezeichnet: den hydrophoben Kernbereich eines Proteins, siehe Core (Protein) den Reaktorkern eines Kernkraftwerks den früheren Namen der Band Core22 einen Film: The Core – Der innere Kern die deutsche Kitefirma …   Deutsch Wikipedia

  • Core i3 — <<   Core i3   >> Центральный процессор Производство: С января 2010 года Производитель: Intel Частота ЦП: 1,2 3,40 ГГц Скорость DMI: 2,5 ГП/с Технология производства: 32 22 нм …   Википедия

  • Core — ist das englische Wort für Kern und bezeichnet: den hydrophoben Kernbereich eines Proteins, siehe Core (Protein) eine innere Proteinstruktur bei Viren, siehe Kapsid Core = Fondsmanagementstil im Bond Bereich den Reaktorkern eines Kernkraftwerks… …   Deutsch Wikipedia

  • Core — Core, n. [OF. cor, coer, cuer, F. c[oe]ur, fr. L. cor heart. See {Heart}.] 1. The heart or inner part of a thing, as of a column, wall, rope, of a boil, etc.; especially, the central part of fruit, containing the kernels or seeds; as, the core of …   The Collaborative International Dictionary of English

  • CORE — I noun backbone, bedrock, body, center, consequence, content, cornerstone, corpus, epitome, essence, fundamentals, gist, gravance, heart, main point, meat, nave, nub, nucleus, prime ingredient, principle, quiddity, quintessence, soul, substance,… …   Law dictionary

  • Core — 〈[kɔ:(r)] n. 15; Phys.〉 innerer Teil eines Kernreaktors, in dem die Kernreaktion abläuft [engl., „Kern, Kerngehäuse“] * * * Core [kɔ: ], das; [s], s [engl. core = Kern, Innerstes] (Kernphysik): wichtigster Teil eines Kernreaktors, in dem die… …   Universal-Lexikon

  • Core — Core, v. t. [imp. & p. p. {Cord} (k?rd); p. pr. & vb. n. {Coring}.] 1. To take out the core or inward parts of; as, to core an apple. [1913 Webster] He s like a corn upon my great toe . . . he must be cored out. Marston. [1913 Webster] 2. To form …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»