-
1 copain
masculine noun( = ami) friend• son (petit) copain ( = amoureux) her boyfriend* * *(colloq), copine kɔpɛ̃, in nom masculin, féminin ( camarade) friend; ( acolyte) pej crony; ( amoureux)Phrasal Verbs:••être copains comme cochons — (colloq) to be as thick as thieves
* * *kɔpɛ̃, in (copine)1. nm/f1) (d'école, de travail) friendC'est un bon copain. — He's a good friend.
Je sors avec une copine ce soir. — I'm going out with a friend tonight.
2) (dans une relation amoureuse) boyfriend (girlfriend)Je l'ai vue avec son copain. — I saw her with her boyfriend.
Je ne savais pas qu'il avait une copine. — I didn't know he had a girlfriend.
2. adj* * *A adj pally○ GB, matey○ GB, chummy○.B nm,f ( camarade) friend; ( acolyte) pej crony; ( amoureux) son copain her boyfriend; sa copine his girlfriend; c'est un simple copain he's just a good friend; on sort en copains we go out as friends; se réunir entre copains to get together with friends; ( entre hommes) to get together with one's mates○; se réunir entre copines to get together with the girls○.copain d'école or de classe school friend; copain de régiment old army buddy○.être copains comme cochons○ to be as thick as thieves.un copain d'école/de bureau a school/an office chumêtre/rester bons copains to be/to remain good friends————————être très copain ou être copain-copain avec to be very pally with -
2 copain
copain, copine[kɔpɛ̃, kɔpin]* * *copain, copine[kɔpɛ̃, kɔpin] -
3 copain
copain, copine[kɔpɛ̃, kɔpin]* * *nome masculino, femininoen copainscomo amigos2 namorad|o, -a m., f.c'est son nouveau petit copainé o novo namorado dela -
4 copain
copain [koppẽ],copine [koppien]〈m., v.; ook bijvoeglijk naamwoord〉 〈 informeel〉1 vriend(je), vriendin(netje) ⇒ (school)kameraad, makker, maat♦voorbeelden:ils sont très copains • zij zijn beste maatjesm (f - copine)vriend(je)/vriendin(netje), makker, maat -
5 copain
copainkámoš (fam.) mkumpán -
6 copain
m -
7 copain
kɔpɛ̃m1) (fam) Kumpel m, Freund mIls ne sont pas copains. — Sie sind nicht gerade die besten Freunde.
2)petit copain (fam) — Freund m
copaincopain , copine [kɔpɛ̃, kɔpin]Substantif masculin, fémininfamilier Freund(in) masculin(féminin), Kamerad(in) masculin(féminin); Beispiel: de vieux copains alte Kumpel Pluriel; Beispiel: avec sa bande de copains mit seiner/ihrer Clique; Beispiel: être très copain/copine avec quelqu'un mit jemandem eng befreundet sein; Beispiel: petit copain/petite copine [fester] Freund/[feste] Freundin -
8 copain
m разг.ce n'est qu'un copain — это всего лишь знакомыйun bon copain — хороший пареньpetits copains разг. — дружки-приятелиêtre copain avec qn разг. — быть в хороших отношениях с кем-либо••comme les copains разг. — по-простому, как все другие -
9 copain
n. m. 'Buddy', 'crony', friend. Etre copains comme cochons: To be the best of mates, to be bosom pals. Faire copain-copain: To get pally. Penser aux petits copains: To be in favour of the old-boy network. -
10 copain
n m◊Elle est venue avec son copain. — هي أتت مع رفيقها
* * *n m◊Elle est venue avec son copain. — هي أتت مع رفيقها
-
11 copain
m. et adj.m. (forme dénasalisée de l'a. fr. compain "compagnon") 1. другар, приятел; съученик; 2. adj.m. ils sont très copains те са големи приятели. Ќ c'est son petit copain това е гаджето Ј, приятелят Ј. -
12 copain
nm.fam. maktabdosh, birga o‘qigan, yaqin o‘rtoq, oshna, og‘ayani, jo‘ra, do‘st, birodar; un bon copain yaxshi yigit; les copains o‘spirin, yigitlar. -
13 copain
-
14 copain
сущ.разг. близкий товарищ, приятель, свой человек, дружок, однокашник -
15 copain
رفيقصاحب أثيرصديقة -
16 copain
-INE, n. KOPIN, KOPINA / kopnà, -E (Albanais, Annecy) || KOPIN m. (Giettaz, Houches) ; konyatu, -za, -e (Arvillard). -
17 copain
substantif masculin → inflexionesfamilier Camarada compinche -
18 copain
1. kolega2. kumpel -
19 copain
m прия́тель, [бли́зкий] това́рищ neutre, однока́шник vx. (de classe);salut, les copains! — приве́т, ребя́та!; les petits copains — дружки́ прия́телиils sont copains — они́ больши́е друзья́;
-
20 copain
buddy, chum, pal
См. также в других словарях:
copain — [ kɔpɛ̃ ] n. m. et adj. m. • 1838; copin 1708; forme dénasalisée de l a. fr. compain → compagnon 1 ♦ Homme, garçon avec qui on entretient des relations familières, amicales. ⇒ ami, Fam. pote. Camarade de classe, de travail. ⇒ camarade. Un copain… … Encyclopédie Universelle
copain — compain ou copain (kon pin ou ko pin) s. m. Terme d écolier. Camarade avec lequel on partage toutes les petites douceurs. ÉTYMOLOGIE C est l ancien nominatif de compagnon (voy. compagnon). (ko pin) s. m. Terme de collége. Camarade copartageant … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Copain — Copin, Copain Nom très courtant dans le département du Nord et en Belgique. Dans certains cas, on peut y voir une variante de Compain (= compagnon), mais, le plus souvent, il s agit d un diminutif du nom de baptême Jacques formé par aphérèse :… … Noms de famille
Copain (collection) — est un magazine pour enfants français, édité par Milan Presse, filiale du groupe Bayard Presse. Copain est une collection de livres documentaires, destinée aux enfants à partir de 8 ans. Liste des ouvrages parus : Copain de l… … Wikipédia en Français
COPAIN — n. m. Compagnon, camarade d’école ou de travail. Il est familier … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Copain — Amitié Pour les articles homonymes, voir Ami (homonymie) … Wikipédia en Français
copain — n.m. Camarade. / Les petits copains, les bénéficiaires du copinage … Dictionnaire du Français argotique et populaire
copain — co·pain … English syllables
copain — INE, n. KOPIN, KOPINA / kopnà, E (Albanais, Annecy) || KOPIN m. (Giettaz, Houches) ; konyatu, za, e (Arvillard) … Dictionnaire Français-Savoyard
copain — kȯpaⁿ noun ( s) Etymology: French, alteration of Old French compain, from Late Latin companio more at companion : comrade, pal … Useful english dictionary
Vieux Copain — Brest 2008 Gréement Cotre Débuts 1940 Longueur hors tout … Wikipédia en Français