-
1 coortus
I a, um part. pf. к coorior II coortus, ūs m. [ coorior ]возникновение, начало, появление (maris, terrae solisque Lcr) -
2 coorior
co-orior, ortus sum, īrī depon.возникать, появляться, показываться (portenta cooriuntur Lcr; ignes coorti sunt L); подниматься (tempestas coorĭtur L etc.)
См. также в других словарях:
APHACE — urbs Libyae. Steph. Fuit et Aphacc, vel Aphaca, Palaestinae locus inter Helipolim, et Byblum, ubi fanum Veneris Aphacicidis. Eusebius in vita Constantini, l. 3. c. 53. Α῎λσος καὶ τέεμνος εν ἀκρωρείας μέρει τȏυ Λιβάνου εν Ἀφάκοις ἱδρυμένον. Ubi… … Hofmann J. Lexicon universale