-
1 convivor
convīvor, ātus sum, ārī (conviva), I) intr. eine Gasterei halten, in Gesellschaft-, zusammen speisen, candidati ne conviventur, Plin. ep.: c. publice (auf Staatskosten), Iustin.: c. sic, Sen. rhet.: c. crebro, Ter.: frequenter ac large, sed paene raptim, Suet.: assidue duobus tricliniis, Suet.: cotidie solitum esse non solum in publico, sed etiam de publico convivari, Cic.: c. non ultra solis occasum, Suet. – II) tr. verspeisen, verschlingen, accepta, Cael. Aur. chron. 1, 1, 8. – / Parag. Infin. convivarier, Ter. heaut. 206.
-
2 convivor
convīvor, ātus sum, ārī (conviva), I) intr. eine Gasterei halten, in Gesellschaft-, zusammen speisen, candidati ne conviventur, Plin. ep.: c. publice (auf Staatskosten), Iustin.: c. sic, Sen. rhet.: c. crebro, Ter.: frequenter ac large, sed paene raptim, Suet.: assidue duobus tricliniis, Suet.: cotidie solitum esse non solum in publico, sed etiam de publico convivari, Cic.: c. non ultra solis occasum, Suet. – II) tr. verspeisen, verschlingen, accepta, Cael. Aur. chron. 1, 1, 8. – ⇒ Parag. Infin. convivarier, Ter. heaut. 206.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convivor
-
3 convivatio
convīvātio, ōnis, f. (convivor) = συμπόσιον (Gloss. II, 116, 10), die Gasterei, Cassiod. in psalm. 22, 6: Plur., Ps. Cypr. de sing. cler. 26.
-
4 convivator
convīvātor, ōris, m. (convivor), der Ausrichter des Gastmahls, der Gastgeber, Hor. sat. 2, 8, 73. Liv. 35, 49, 6. Sen. de ira 3, 37, 4 (neben vocator).
-
5 convivo [2]
2. convīvo, āre, akt. Nbf. v. convivor, Enn. sat. 1. Titin. com. 89. Pompon. com. 85. Petron. 57, 2. Auct. itin. Alex. 53 (118).
-
6 convivatio
convīvātio, ōnis, f. (convivor) = συμπόσιον (Gloss. II, 116, 10), die Gasterei, Cassiod. in psalm. 22, 6: Plur., Ps. Cypr. de sing. cler. 26.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convivatio
-
7 convivator
convīvātor, ōris, m. (convivor), der Ausrichter des Gastmahls, der Gastgeber, Hor. sat. 2, 8, 73. Liv. 35, 49, 6. Sen. de ira 3, 37, 4 (neben vocator).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convivator
-
8 convivo
1. con-vīvo, vīxī, vīctum, ere, I) mit jmd. zusammen-, zugleich leben (Ggstz. commori), absol., Sen. contr. 9, 6 (29), 15; de ben. 1, 12, 2; ep. 104, 21. Vulg. 2. Cor. 7, 3 u. 2. Tim. 2, 11: cum alqo, Iustin. 36, 2. 15. Corp. inscr. Lat. 3, 2525 (qui convixxit (so!) mecum): alci (mit jmd.), Sen. ep. 104, 20. Lampr. Commod. 2, 9. Cael. Aur. acut. 3, 15, 120. – II) zusammen-, miteinander speisen (Ggstz. combibere), absol., Sen. ep. 123, 15. Quint. 1, 6, 44 u. 7, 3, 31: cum alqo, Quint. 5, 9, 14. Vulg. Sirach 13, 6.————————2. convīvo, āre, akt. Nbf. v. convivor, Enn. sat. 1. Titin. com. 89. Pompon. com. 85. Petron. 57, 2. Auct. itin. Alex. 53 (118).
См. также в других словарях:
ԽՐԱԽՃԱՆԱԿԻՑ — ( ) NBH 1 0991 Chronological Sequence: Early classical ԽՐԱԽՃԱՆԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. συνευωχοῦμαι convivor, epulor. Սեղանակից լինել ʼի նոյն խրախճանս. *Փափկացեալք ʼի պատիրս իւրեանց, լեալ ձեզ խրախճանակիցք. ՟Բ. Պետ. ՟Բ. 13 … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՈՒՐԱԽԱԿԻՑ — ( ) NBH 2 0558 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c ՈՒՐԱԽԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. συγχαίρω, συνευφραίνομαι congaudeo. որք ստէպ թարգմանին, ուրախանալ ընդ. Ուրախ լինել միաբան. խնդակից լինել. *Խնդամ, եւ ուրախակից եմ ամենեցուն ձեր. նոյնպէս եւ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
