-
1 contumeliosus
contumēliōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (contumelia), voll Ehrenkränkung, voller Schmach, voller Schmähung, a) v. Pers., herabwürdigend od. ehrenrührig od. schmachvoll verfahrend, schmähend, schmähsüchtig, partim te superbum esse dicunt, quod nihil respondeas, partim contumeliosum, quod male respondeas, Cic. – m. in od. adversus u. Akk., tam contumeliosos in se ridet invicem eloquentia, Quint.: contumeliosus est adversus artem orandi, Quint. – in servos superbissimi, crudelissimi, contumeliosissimi sumus, Sen. – m. in u. Abl., quam contumeliosus in edictis! Cic.: in emendando non acerbus minimeque c., Quint. – b) v. Lebl., herabwürdigend, ehrenrührig, schmachvoll, schmählich, Schmach-, dicta, Sall.: edicta, Suet.: libelli, Pasquille, Sen. rhet.: epistula, Suet.: oratio, Cic.: genus dicendi, Quint.: verba, Sen.: voces, Caes. – u. contumeliosior παρεγχείρησις, Cic.: contumeliosissimum verbum, Quint. – m. in u. Akk., epistulae in aliquem c., Cic.: quod contumeliosum in eos foret, Sall.: in socios iniuriosum et contumeliosum est m. folg. Acc. u. Infin., Cic. – m. Dat. (wem? für wen?), contumeliosum id (est) militibus, Tac.: quod ceteris agentibus contumeliosissimum fuit, Quint.: id contumeliosum est plebi m. folg. Acc. u. Infin., Liv.
-
2 contumeliosus
contŭmēlĭōsus, a, um outrageant, injurieux, insultant.* * *contŭmēlĭōsus, a, um outrageant, injurieux, insultant.* * *Contumeliosus, pen. prod. Adiectiuum. Quintil. Oultrageux en parolles, Injurieux, Laidengeur. -
3 contumeliosus
contumēliōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (contumelia), voll Ehrenkränkung, voller Schmach, voller Schmähung, a) v. Pers., herabwürdigend od. ehrenrührig od. schmachvoll verfahrend, schmähend, schmähsüchtig, partim te superbum esse dicunt, quod nihil respondeas, partim contumeliosum, quod male respondeas, Cic. – m. in od. adversus u. Akk., tam contumeliosos in se ridet invicem eloquentia, Quint.: contumeliosus est adversus artem orandi, Quint. – in servos superbissimi, crudelissimi, contumeliosissimi sumus, Sen. – m. in u. Abl., quam contumeliosus in edictis! Cic.: in emendando non acerbus minimeque c., Quint. – b) v. Lebl., herabwürdigend, ehrenrührig, schmachvoll, schmählich, Schmach-, dicta, Sall.: edicta, Suet.: libelli, Pasquille, Sen. rhet.: epistula, Suet.: oratio, Cic.: genus dicendi, Quint.: verba, Sen.: voces, Caes. – u. contumeliosior παρεγχείρησις, Cic.: contumeliosissimum verbum, Quint. – m. in u. Akk., epistulae in aliquem c., Cic.: quod contumeliosum in eos foret, Sall.: in socios iniuriosum et contumeliosum est m. folg. Acc. u. Infin., Cic. – m. Dat. (wem? für wen?), contumeliosum id (est) militibus, Tac.: quod ceteris agentibus contumeliosissimum fuit, Quint.: id contumeliosum est plebi m. folg. Acc. u. Infin., Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contumeliosus
-
4 contumeliosus
contŭmēlĭōsus, a, um, adj. [contumelia], full of abuse, reproachful, insolent, abusive (in good prose):partim te superbum esse dicunt, quod nihil respondeas, partim contumeliosum, quod male respondeas,
Cic. Fam. 1, 10:uti beneficio Antonii contumelioso,
id. Att. 15, 12, 1:quam contumeliosus in edictis!
id. Phil. 3, 6, 15:litterae in aliquem,
id. Q. Fr. 1, 2, 3, § 9; id. Balb. 9, 24; Sall. J. 65, 2:contumeliosum id militibus,
Tac. H. 2, 27:dicta,
Sall. J. 20, 5; Liv. 24, 5, 5:edicta,
Suet. Ner. 41:et minaci et contumaci epistulă,
id. Claud. 35:exactor,
Dig. 22, 1, 33 pr.— Comp.: parencheirêsis, Cic. Att. 15, 4, 3:injuria,
Dig. 47, 10, 7, § 7.— Sup.:genus acclamationum,
Suet. Dom. 23:verbum,
Quint. 2, 12, 1; 12, 5, 6.— Adv.: contŭmēlĭōsē, abusively, insolently, etc.:dicere de absentibus,
Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 1, 17:contumeliose et aspere dicere in adversarios,
id. 6, 3, 28 al. — Comp., Ter. Phorm. 2, 3, 1; Liv. 32, 37, 4; Just. 5, 4, 13.— Sup., Cic. Vat. 12, 29; Vell. 1, 7, 1. -
5 contumeliosus
contumēliōsus, a, um [ contumelia ]позорящий, бранный, оскорбительный (epistulae in aliquem C; genus dicendi Q; verba Sen)c. alicui L, T, Q — оскорбительный для кого-л. -
6 contumēlīōsus
contumēlīōsus adj. with comp. [contumelia], full of abuse, reproachful, abusive, insulting: contumeliosis vocibus prosequi, Cs.: in edictis: te esse dicunt contumeliosum, quod, etc.: oratio: quod contumeliosum in eos foret, si, etc., S.* * *contumeliosa -um, contumeliosior -or -us, contumeliosissimus -a -u ADJinsulting, outrageous, humiliating; rude, insolent, abusive; reproachful (L+S) -
7 contumeliosus
contumeliosus, a, um, insolent, abusive, R. 1:30; 1 T. 1:13.* -
8 Бранный
- contumeliosus; famosus;• бранные слова - contumelia verborum; maledsicta;
-
9 Обидный
- contumeliosus; sanguinolentus; -
10 Оскорбительный
- contumeliosus;• ничего оскорбительного для слуха и зрения - nihil dictu foedum visuque;
• оскорбительным образом - per contumeliam; contumeliae causa;
-
11 contumeliose
contumēliōsē [ contumeliosus ]унизительно, оскорбительно (dicere in aliquem Q; maledicere alicui C) -
12 contumeliose
contumēliōsē, Adv. m. Compar. u. Superl. (contumeliosus), herabwürdigend, entehrend, ehrenrührig, schmählich, schmachvoll (Ggstz. honorate), c. et aspere dicere in alqm, Quint.: studiose de absentibus detrahendi causā maledice contumelioseque dicere, Cic.: c. dimittere alqm, Cic.: c. laedere alqm in contionibus, Cic. – non contumeliosius quam verius compedes eas (urbes) Graeciae appellare, Liv.: certant secum ipsi, utrum contumeliosius eum expulerint, an revocaverint honoratius, Iustin. – contumeliosissime maledicere alci, Cic. Vatin. 29.
-
13 honorificus
honōrificus, a, um, Compar. honorificentior, Superl. honorificentissimus (honor u. facio), Ehre und Ansehen bringend, ehrenvoll, auszeichnend, glänzend (Ggstz. contumeliosus, deformis), senatus consultum, Cic. u. Caes.: decretum, Vell.: mentio, Vell.: senectus, Cic.: quod multo apud Graecos honorificentius est, quam apud Romanos, Nep. Eum. 1, 5: honorificentissima verba, Cic.: honorificentissimum senatus consultum, Cic. – m. Dat. pers. (für), aliam orationem non tam honorificam audientibus quam sibi deformem habuisse, Liv. 45, 44, 20. – m. in u. Akk., cum tu ipse mihi dixisti orationem meam non solum in te honorificam, sed etiam in tuos collegas contumeliosam fuisse, Cic. ep. 5, 2, 3.
-
14 beleidigen
beleidigen, iniuriam alci facere, inferre, iniungere. iniuriā alqm afficere (ein Unrecht zufügen). – offendere (Anstoß geben, gegen die Schicklichkeit verstoßen). – laedere. violare (verletzen = kränken, wehtun). – pungere. mordere (tief verletzen, hart kränken). – die Augen b., visum offendere; oculos laedere, violare: die Ohren, aures offendere (übh. keinen guten Eindruck machen, v. einer Sache); aures violare od. conscelerare (durch unanständige Reden b., v. Pers.): ohne die Ohren b. zu wollen, honos sit auribus (wenn man etwas Anstößiges etc. sagen will): tätlich b., manu oder pulsatione violare: mit Worten b., verbis od. voce vulnerare; voce od. oratione alqm violare; contumeliam alci dicere (jmdm. etwas ihn Beschimpfendes sagen). – zuerst b., iniuriā lacessere: priorem laedere: beleidigt werden, iniuriam accipere od. pati: sich beleidigt finden od. fühlen, iniuriam sibi factam putare; durch etwas, alqd in od. ad contumeliam accipere: jmd. absichtlich b., alci iniuriam meditatam et praeparatam inferre; alci nocendi causā de industria iniuriam inferre: jmd. gröblich b., alqm gravissimā iniuriā afficere. – der beleidigte Teil, is, cui iniuria infertur od. illata est beleidigend, iniuriosus (voller Unbilden). – contumeliosus (schmähend, Schmähungen enthaltend). – beleidigende Worte, voces contumeliosae. verborum contumeliae (schmähende); voces mordaces oder aculeatae. verborum aculei (kränkende): etwas Beleidigendes haben, habere aliquid offensionis (v. einer Sache).
-
15 ehrenrührig
ehrenrührig, contumeliosus (voller Schmach, schmachvoll). – probrosus (voller die Ehre kränkender Schmähworte). – ignominiosus (voller Beschimpfung). – iniuriosus (voller Beleidigungen, injuriös). – ein e. Brief, litterae in alqm contumeliosae; epistula plena omnium ir alqm probrorum: e. Worte, dicta ignominiosa; contumeliae verborum: e. Schrift, Gedicht, s. Schmähschrift, -gedicht. – Adv.contumeliose; probrose; ignominiose.
-
16 schimpflich
schimpflich, ignominiosus (Beschimpfung, Verlust der äußern Ehre nach sich ziehend, z.B. servitus). – contumeliosus (voll Schmach, schmählich, z.B. epistula). – probrosus (den guten Ruf eines Menschen hinsich tlich seiner Moralität befleckend, z.B. mollities). – turpis (zur Schande gereichend, z.B. excusatio). – sch. Handlung, dedecus; probrum: sch. sein, ignominiae od. dedecori od. probro esse. – Adv.per ignominiam od. cum ignominia: contumeliose; turpiter.
-
17 schmachvoll
schmachvoll, contumeliosus. plenus contumeliae. – foedus (greulich, abscheulich, z.B. fuga, mors). – indignus (unwürdig). – malus (schlecht übh.). – ein solch sch. Unfall, tanta ignominia et calamitas: eine sch. Handlung, Tat, facinus indignum (unwürdige); flagitium. factum flagitii plenum (Niederträch. tigkeit); probrum (Schandtat): eine sch. Behandlung, contumelia. – es ist sch.! indignum facinus! u. bl. indignum!: es ist sch., zu etc., indignum est mit Infin. – Adv. (= schmachvollerweise) contumeliose; foede. – jmd. sch. behandeln, alqm contumeliose vexare: sch. untergehen (einen schmachvollen Tod finden). foede perire.
-
18 Schmähschrift
Schmähschrift, libellus contumeliosus (insofern sie voller schmachvoller Äußerungen ist). – libellus famosus (insofern sie in üblen Ruf bringt). – libellus criminosus (insofern sie viele Beschuldigungen enthält). – eine Sch. auf jmd. machen, libellum ad infamiam alcis edere.
-
19 contumeliose
contumēliōsē, Adv. m. Compar. u. Superl. (contumeliosus), herabwürdigend, entehrend, ehrenrührig, schmählich, schmachvoll (Ggstz. honorate), c. et aspere dicere in alqm, Quint.: studiose de absentibus detrahendi causā maledice contumelioseque dicere, Cic.: c. dimittere alqm, Cic.: c. laedere alqm in contionibus, Cic. – non contumeliosius quam verius compedes eas (urbes) Graeciae appellare, Liv.: certant secum ipsi, utrum contumeliosius eum expulerint, an revocaverint honoratius, Iustin. – contumeliosissime maledicere alci, Cic. Vatin. 29.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contumeliose
-
20 honorificus
honōrificus, a, um, Compar. honorificentior, Superl. honorificentissimus (honor u. facio), Ehre und Ansehen bringend, ehrenvoll, auszeichnend, glänzend (Ggstz. contumeliosus, deformis), senatus consultum, Cic. u. Caes.: decretum, Vell.: mentio, Vell.: senectus, Cic.: quod multo apud Graecos honorificentius est, quam apud Romanos, Nep. Eum. 1, 5: honorificentissima verba, Cic.: honorificentissimum senatus consultum, Cic. – m. Dat. pers. (für), aliam orationem non tam honorificam audientibus quam sibi deformem habuisse, Liv. 45, 44, 20. – m. in u. Akk., cum tu ipse mihi dixisti orationem meam non solum in te honorificam, sed etiam in tuos collegas contumeliosam fuisse, Cic. ep. 5, 2, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > honorificus
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Contumeliosus — a été évêque de Riez au VIe siècle ; il fut déposé par le pape Jean II. Biographie En 534, le pape Jean II déposa Contumeliosus, évêque de Riez accusé d adultère, et nomma Césaire d Arles administrateur du diocèse. Le fait est… … Wikipédia en Français
contumeliosus — index outrageous, scurrilous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
CONTUMELIOSUS — Episcopus Reiensis, A. C. 534. depositus misso a Iohanne II. Visitatore, qui Diaecesin eius gibernaret, appellavit ad Agapetum Iohannis Successorem. Vide Concil. tom. 4. Sim. Barthel. Histor. Episcopor. Reiensium, San Marth. Gall. Christ. tom. 3 … Hofmann J. Lexicon universale
Contumeliosus of Riez — In 534 Pope John II deposed the adulterous Bishop Contumeliosus of Riez (in Gaul), and named Caesarius of Arles administrator of the diocese. This is notable for being the first act of jurisdiction of this kind recorded of a bishop of Rome. In… … Wikipedia
contumélieusement — ⇒CONTUMÉLIEUSEMENT, adv. Vieilli, littér. D une manière injurieuse, méprisante. Je n aimerais pas qu on me fermât la porte trop contumélieusement au nez (MÉRIMÉE, Lettres Delessert, 1870, p. 12) : • ... il sera prouvé que l accusée a été six… … Encyclopédie Universelle
oultrageux — Oultrageux, m. acut. Contumeliosus ex Liu. lib. 23. Oultrageux et leger à mettre sus et imposer à quelqu un quelque cas, Criminosus. Oultrageux en paroles, Contumeliosus. Aucunement oultrageux en paroles, Subcontumeliosus. Qui n est nullement… … Thresor de la langue françoyse
Contumelious — Con tu*me li*ous (?or ?; 106), a. [L. contumeliosus.] 1. Exhibiting contumely; rudely contemptuous; insolent; disdainful. [1913 Webster] Scoffs, and scorns, and contumelious taunts. Shak. [1913 Webster] Curving a contumelious lip. Tennyson. [1913 … The Collaborative International Dictionary of English
Contumeliously — Contumelious Con tu*me li*ous (?or ?; 106), a. [L. contumeliosus.] 1. Exhibiting contumely; rudely contemptuous; insolent; disdainful. [1913 Webster] Scoffs, and scorns, and contumelious taunts. Shak. [1913 Webster] Curving a contumelious lip.… … The Collaborative International Dictionary of English
Contumeliousness — Contumelious Con tu*me li*ous (?or ?; 106), a. [L. contumeliosus.] 1. Exhibiting contumely; rudely contemptuous; insolent; disdainful. [1913 Webster] Scoffs, and scorns, and contumelious taunts. Shak. [1913 Webster] Curving a contumelious lip.… … The Collaborative International Dictionary of English
Pope John II — of Alexandria was the Coptic Pope from 505 to 516 .Infobox Pope English name=John II birth name=Mercurius term start=January 2 533 term end=May 8 535 predecessor=Boniface II successor=Agapetus I birth date=??? birthplace=Rome dead=dead|death date … Wikipedia
Pope Agapetus I — Infobox Pope English name=Agapetus I birth name=??? term start=535 term end=April 22, 536 predecessor=John II successor=Silverius birth date=??? birthplace=Rome dead=dead|death date=death date|536|4|22|mf=y deathplace=Constantinople… … Wikipedia