-
1 contiguo
contiguo agg. contigu (a à): il suo appartamento è contiguo al mio son appartement est contigu au mien; camere contigue chambres contiguës. -
2 contíguo
con.tí.guo[kõt‘igwu] adj contigu.* * *adjectivocontigusalas contíguassalles contiguës -
3 contingo
[st1]1 [-] contingo, ĕre, tigi, tactum [cum + tango]: - tr. et intr. - [abcl][b]a - toucher, saisir. - [abcl]b - souiller (par le contact). - [abcl]c - goûter, manger. - [abcl]d - être voisin, toucher à, être contigu; au fig. tenir à, concerner, intéresser. - [abcl]e - atteindre, rencontrer. - [abcl]f - échoir, tomber en partage, revenir à, arriver. - [abcl]g - venir (en parl. des plantes); résulter de.[/b] - contingere avem ferro, Virg. En. 5, 509: frapper l'oiseau d'un trait. - metam contingere, Hor. A. P. 412: toucher au but. - portum contingere, Ov.: entrer au port. - ut (milites) contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21: de façon que (les soldats) se touchent l'un l'autre et garnissent tous les retranchements. - visu contingere, Sall.: apercevoir. - contacti ea violatione templi: souillés par cette violation du temple. - aliquem amicitia contingere: avoir des relations d’amitié avec qqn. - contingere alicui: arriver à qqn, échoir à, tomber en partage à qqn. - sors eum contigit, Vell.: le sort tomba sur lui. - mihi contigit ut: j'ai eu le bonheur de. [st1]2 [-] contingo (contiguo), ĕre [cum + tingo]: - tr. - teindre, enduire, imbiber de, imprégner de.* * *[st1]1 [-] contingo, ĕre, tigi, tactum [cum + tango]: - tr. et intr. - [abcl][b]a - toucher, saisir. - [abcl]b - souiller (par le contact). - [abcl]c - goûter, manger. - [abcl]d - être voisin, toucher à, être contigu; au fig. tenir à, concerner, intéresser. - [abcl]e - atteindre, rencontrer. - [abcl]f - échoir, tomber en partage, revenir à, arriver. - [abcl]g - venir (en parl. des plantes); résulter de.[/b] - contingere avem ferro, Virg. En. 5, 509: frapper l'oiseau d'un trait. - metam contingere, Hor. A. P. 412: toucher au but. - portum contingere, Ov.: entrer au port. - ut (milites) contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21: de façon que (les soldats) se touchent l'un l'autre et garnissent tous les retranchements. - visu contingere, Sall.: apercevoir. - contacti ea violatione templi: souillés par cette violation du temple. - aliquem amicitia contingere: avoir des relations d’amitié avec qqn. - contingere alicui: arriver à qqn, échoir à, tomber en partage à qqn. - sors eum contigit, Vell.: le sort tomba sur lui. - mihi contigit ut: j'ai eu le bonheur de. [st1]2 [-] contingo (contiguo), ĕre [cum + tingo]: - tr. - teindre, enduire, imbiber de, imprégner de.* * *Contingo, contingis, contigi, penult. corr. contactum, contingere. Virgil. Attoucher.\Contingere se inter se, vel Contingere inter sese. Plin. Columel. S'entretoucher.\Heluii, fines Aruernorum contingunt. Caesar. Sont continguz aux, etc.\Infamia temporis contigerat nostras aures. Ouid. Estoit venue jusques à noz oreilles, Nous en avions ouy parler.\Contingere dextras victrices cupiunt. Liu. Toucher.\Contingere existimationem. Vlp. Toucher l'honneur et reputation.\Contingere quenquam calce. Colum. Frapper.\Limen contingere alicuius. Ouid. Venir jusques à la maison d'aucun.\Nox mediam caeli metam contingerat. Virgil. Il estoit minuict.\Pietas contingit finem suum. Ouid. Quand pour l'amour d'aucun on fait tout ce qu'on peult.\Portum contingere. Ouid. Venir à port.\Contingere terram osculo. Liu. Baiser.\Visu contingere aliquid. Sil. Veoir.\Contingunt corpus amurca. Virgil. Ils oignent.\Sale aliquid contingere. Colum. Virgil. Pouldrer de sel, Saupouldrer.\Pocula circum aras contingere melle. Lucret. Dorer de miel, Emmieller les bors du vaisseau.\Contingere regiam propinquitate. Liu. Estre du sang royal.\Contingere aliquorum familias. Sueton. Estre de leur parenté.\Neroni Galba successit, nullo gradu contingens Caesarum domum. Sueton. Qui n'estoit aucunement de la race ou lignee.\Propius contingere aliquem. Horat. Estre son prochain parent ou allié.\Nondum huius authoritatem loci contingere audens. Cic. Ne m'osant advancer de monter en ce lieu pour la grandeur et dignité d'iceluy.\Animum cura contingere. Valer. Flac. Donner du soulci à quelqu'un.\Aliud quod cupiebam cintingit. Advient.\Nisi illis tua contingat authoritas. Plin. iunior. Si tu ne leur subviens et aide de ton authorité.\Si mihi vita contigerit. Plancus Ciceroni. S'il advient que je vive.\Hanc mihi expetiui, contigit: conueniunt mores. Terent. Elle m'est advenue.\Id contingit, vt salui potiremur domi victores. Plaut. Il est advenu.\Nihil contingitur eo facto causa mea. Liu. Cela ne touche en rien mon affaire, Mon affaire n'ha rien commun avec cela.\Crimine contingi. Vlpianus. Estre attainct du crime, ou consentant. -
4 imediato
i.me.di.a.to[imedi‘atu] adj immédiat. causa imediata cause immédiate. efeito imediato effet immédiat. no imediato, no momento dans l’immédiat. resposta imediata réponse immédiate.* * *imediato, ta[ime`dʒjatu, ta]Adjetivo immédiat(e)de imediato (imediatamente) immédiatement(neste momento) dans l'immédiat* * *adjectivoter um efeito imediatoavoir un effet immédiatnome masculinoadjointdans l'immédiat -
5 pegado
pegado, da[pe`gadu, da]Adjetivo (colado) collé(e)(contíguo) attenant(e)* * *adjectivoa casa pegadala maison accoléeo restaurante pegado à minha casale restaurant accolé à ma maisoneles estão pegadosils se sont accrochés -
6 vizinho
vi.zi.nho[viz‘iñu] sm voisin. • adj voisin, contigu. voisin de table / vizinho de mesa.* * *vizinho, nha[vi`ziɲu, ɲa]Adjetivo e substantivo masculino voisin(e)* * *nome masculino, femininovoisin, -e m., f.os vizinhos do andar de cimales voisins du dessusadjectivoprocheadjacent -
7 attaccato
attaccato agg. 1. ( incollato) collé (a à), attaché (a à): attaccato al muro collé au mur. 2. ( affisso) collé (a à), affiché (a à). 3. ( cucito) cousu (a à). 4. (appeso, agganciato) accroché (a à). 5. ( legato) attaché (a à). 6. ( colloq) (rif. ad apparecchio elettrico) branché (a à). 7. ( contiguo) contigu: le nostre case sono attaccate nos maisons sont contiguës. 8. ( vicino) près (a de): la scrivania è troppo attaccata al muro le bureau est trop près du mur. 9. ( affezionato) attaché: attaccato alla tradizione attaché à la tradition; è molto attaccato alla famiglia il est très attaché à sa famille. -
8 contiguità
См. также в других словарях:
contiguo — gua ‘Que está al lado’. El complemento va introducido por a: «Vivía en el cuarto contiguo a la oficina» (GaMárquez Vivir [Col. 2002]). Debe evitarse introducir este complemento con de … Diccionario panhispánico de dudas
contiguo — /kon tigwo/ agg. [dal lat. contiguus, dal tema di contingĕre toccare ]. [che confina, che è attaccato, anche con la prep. a : stanze c. ] ▶◀ adiacente, (fam.) attaccato, attiguo, confinante, (non com.) contermine, (non com.) finitimo, limitrofo.… … Enciclopedia Italiana
contiguo — contiguo, gua adjetivo 1) limítrofe*, confinante, lindante, colindante, aledaño, rayano, fronterizo, adosado, adjunto. 2) inmed … Diccionario de sinónimos y antónimos
contíguo — adj. 1. Que se toca por um lado. 2. [Figurado] Imediato; próximo. ‣ Etimologia: latim contiguus, a, um … Dicionário da Língua Portuguesa
contiguo — contiguo, gua adjetivo 1. (ser / estar) Que está junto a otro: dos mesas contiguas, la ventana contigua a la tuya. Mi casa está contigua a la tuya. Las dos habitaciones que le he dado son contiguas. Mi casa y la suya son contiguas … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
contiguo — contiguo, gua (Del lat. contigŭus). adj. Que está tocando a otra cosa … Diccionario de la lengua española
contiguo — (Del lat. contiguus.) ► adjetivo Que está al lado de otra cosa: ■ su casa es contigua a la mía; habitaciones contiguas. SINÓNIMO adyacente vecino ANTÓNIMO separado * * * contiguo, a (del lat. «contigŭus»; «a … Enciclopedia Universal
contiguo — {{#}}{{LM C10172}}{{〓}} {{SynC10414}} {{[}}contiguo{{]}}, {{[}}contigua{{]}} ‹con·ti·guo, gua› {{《}}▍ adj.{{》}} {{♂}}Referido a una cosa,{{♀}} que está tocando a otra: • En el teatro ocupamos butacas contiguas.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Contiguo — Se dice de los objetos que están contiguos si están unos al lado del otro tocándose, como dos casas contiguas, que no tienen jardín ni patio intermedio; las hojas de un libro; los libros en un anaquel; encierra en sí la idea de un todo o conjunto … Wikipedia Español
contiguo — con·tì·gu·o agg. 1. CO che è tanto vicino da essere in contatto: la sua proprietà è contigua alla mia, il bagno è contiguo alla camera Sinonimi: adiacente, attiguo, circostante, confinante, limitrofo. Contrari: distante, lontano, staccato. 2. BU… … Dizionario italiano
contiguo — (adj) (Intermedio) ubicado al lado de otra cosa de manera que ambas se toquen mutuamente Ejemplos: Se trasladó a un piso en un edificio contiguo a la discoteca y ahora no puede dormir. En el cine siempre elegimos asientos contiguos. Colocaciones … Español Extremo Basic and Intermediate