Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

contiguo

  • 1 contiguo

    contiguo agg. contigu (a à): il suo appartamento è contiguo al mio son appartement est contigu au mien; camere contigue chambres contiguës.

    Dizionario Italiano-Francese > contiguo

  • 2 contíguo

    con.tí.guo
    [kõt‘igwu] adj contigu.
    * * *
    adjectivo
    contigu
    salas contíguas
    salles contiguës

    Dicionário Português-Francês > contíguo

  • 3 contingo

    [st1]1 [-] contingo, ĕre, tigi, tactum [cum + tango]: - tr. et intr. - [abcl][b]a - toucher, saisir. - [abcl]b - souiller (par le contact). - [abcl]c - goûter, manger. - [abcl]d - être voisin, toucher à, être contigu; au fig. tenir à, concerner, intéresser. - [abcl]e - atteindre, rencontrer. - [abcl]f - échoir, tomber en partage, revenir à, arriver. - [abcl]g - venir (en parl. des plantes); résulter de.[/b]    - contingere avem ferro, Virg. En. 5, 509: frapper l'oiseau d'un trait.    - metam contingere, Hor. A. P. 412: toucher au but.    - portum contingere, Ov.: entrer au port.    - ut (milites) contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21: de façon que (les soldats) se touchent l'un l'autre et garnissent tous les retranchements.    - visu contingere, Sall.: apercevoir.    - contacti ea violatione templi: souillés par cette violation du temple.    - aliquem amicitia contingere: avoir des relations d’amitié avec qqn.    - contingere alicui: arriver à qqn, échoir à, tomber en partage à qqn.    - sors eum contigit, Vell.: le sort tomba sur lui.    - mihi contigit ut: j'ai eu le bonheur de. [st1]2 [-] contingo (contiguo), ĕre [cum + tingo]: - tr. - teindre, enduire, imbiber de, imprégner de.
    * * *
    [st1]1 [-] contingo, ĕre, tigi, tactum [cum + tango]: - tr. et intr. - [abcl][b]a - toucher, saisir. - [abcl]b - souiller (par le contact). - [abcl]c - goûter, manger. - [abcl]d - être voisin, toucher à, être contigu; au fig. tenir à, concerner, intéresser. - [abcl]e - atteindre, rencontrer. - [abcl]f - échoir, tomber en partage, revenir à, arriver. - [abcl]g - venir (en parl. des plantes); résulter de.[/b]    - contingere avem ferro, Virg. En. 5, 509: frapper l'oiseau d'un trait.    - metam contingere, Hor. A. P. 412: toucher au but.    - portum contingere, Ov.: entrer au port.    - ut (milites) contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21: de façon que (les soldats) se touchent l'un l'autre et garnissent tous les retranchements.    - visu contingere, Sall.: apercevoir.    - contacti ea violatione templi: souillés par cette violation du temple.    - aliquem amicitia contingere: avoir des relations d’amitié avec qqn.    - contingere alicui: arriver à qqn, échoir à, tomber en partage à qqn.    - sors eum contigit, Vell.: le sort tomba sur lui.    - mihi contigit ut: j'ai eu le bonheur de. [st1]2 [-] contingo (contiguo), ĕre [cum + tingo]: - tr. - teindre, enduire, imbiber de, imprégner de.
    * * *
        Contingo, contingis, contigi, penult. corr. contactum, contingere. Virgil. Attoucher.
    \
        Contingere se inter se, vel Contingere inter sese. Plin. Columel. S'entretoucher.
    \
        Heluii, fines Aruernorum contingunt. Caesar. Sont continguz aux, etc.
    \
        Infamia temporis contigerat nostras aures. Ouid. Estoit venue jusques à noz oreilles, Nous en avions ouy parler.
    \
        Contingere dextras victrices cupiunt. Liu. Toucher.
    \
        Contingere existimationem. Vlp. Toucher l'honneur et reputation.
    \
        Contingere quenquam calce. Colum. Frapper.
    \
        Limen contingere alicuius. Ouid. Venir jusques à la maison d'aucun.
    \
        Nox mediam caeli metam contingerat. Virgil. Il estoit minuict.
    \
        Pietas contingit finem suum. Ouid. Quand pour l'amour d'aucun on fait tout ce qu'on peult.
    \
        Portum contingere. Ouid. Venir à port.
    \
        Contingere terram osculo. Liu. Baiser.
    \
        Visu contingere aliquid. Sil. Veoir.
    \
        Contingunt corpus amurca. Virgil. Ils oignent.
    \
        Sale aliquid contingere. Colum. Virgil. Pouldrer de sel, Saupouldrer.
    \
        Pocula circum aras contingere melle. Lucret. Dorer de miel, Emmieller les bors du vaisseau.
    \
        Contingere regiam propinquitate. Liu. Estre du sang royal.
    \
        Contingere aliquorum familias. Sueton. Estre de leur parenté.
    \
        Neroni Galba successit, nullo gradu contingens Caesarum domum. Sueton. Qui n'estoit aucunement de la race ou lignee.
    \
        Propius contingere aliquem. Horat. Estre son prochain parent ou allié.
    \
        Nondum huius authoritatem loci contingere audens. Cic. Ne m'osant advancer de monter en ce lieu pour la grandeur et dignité d'iceluy.
    \
        Animum cura contingere. Valer. Flac. Donner du soulci à quelqu'un.
    \
        Aliud quod cupiebam cintingit. Advient.
    \
        Nisi illis tua contingat authoritas. Plin. iunior. Si tu ne leur subviens et aide de ton authorité.
    \
        Si mihi vita contigerit. Plancus Ciceroni. S'il advient que je vive.
    \
        Hanc mihi expetiui, contigit: conueniunt mores. Terent. Elle m'est advenue.
    \
        Id contingit, vt salui potiremur domi victores. Plaut. Il est advenu.
    \
        Nihil contingitur eo facto causa mea. Liu. Cela ne touche en rien mon affaire, Mon affaire n'ha rien commun avec cela.
    \
        Crimine contingi. Vlpianus. Estre attainct du crime, ou consentant.

    Dictionarium latinogallicum > contingo

  • 4 imediato

    i.me.di.a.to
    [imedi‘atu] adj immédiat. causa imediata cause immédiate. efeito imediato effet immédiat. no imediato, no momento dans l’immédiat. resposta imediata réponse immédiate.
    * * *
    imediato, ta
    [ime`dʒjatu, ta]
    Adjetivo immédiat(e)
    (neste momento) dans l'immédiat
    * * *
    adjectivo
    1 ( instantâneo) immédiat
    ter um efeito imediato
    avoir un effet immédiat
    2 ( contíguo) immédiat
    nome masculino
    1 NÁUTICA second
    adjoint
    2 (momento) immédiat
    dans l'immédiat

    Dicionário Português-Francês > imediato

  • 5 pegado

    pegado, da
    [pe`gadu, da]
    Adjetivo (colado) collé(e)
    (contíguo) attenant(e)
    * * *
    adjectivo
    1 ( ao lado) accolé
    a casa pegada
    la maison accolée
    o restaurante pegado à minha casa
    le restaurant accolé à ma maison
    2 ( colado) collé
    3 (discussão) fâché
    eles estão pegados
    ils se sont accrochés

    Dicionário Português-Francês > pegado

  • 6 vizinho

    vi.zi.nho
    [viz‘iñu] sm voisin. • adj voisin, contigu. voisin de table / vizinho de mesa.
    * * *
    vizinho, nha
    [vi`ziɲu, ɲa]
    Adjetivo e substantivo masculino voisin(e)
    * * *
    vizinh|o, -a
    nome masculino, feminino
    voisin, -e m., f.
    os vizinhos do andar de cima
    les voisins du dessus
    adjectivo
    1 ( que fica perto) voisin
    proche
    2 ( contíguo) voisin
    adjacent

    Dicionário Português-Francês > vizinho

  • 7 attaccato

    attaccato agg. 1. ( incollato) collé (a à), attaché (a à): attaccato al muro collé au mur. 2. ( affisso) collé (a à), affiché (a à). 3. ( cucito) cousu (a à). 4. (appeso, agganciato) accroché (a à). 5. ( legato) attaché (a à). 6. ( colloq) (rif. ad apparecchio elettrico) branché (a à). 7. ( contiguo) contigu: le nostre case sono attaccate nos maisons sont contiguës. 8. ( vicino) près (a de): la scrivania è troppo attaccata al muro le bureau est trop près du mur. 9. ( affezionato) attaché: attaccato alla tradizione attaché à la tradition; è molto attaccato alla famiglia il est très attaché à sa famille.

    Dizionario Italiano-Francese > attaccato

  • 8 contiguità

    contiguità s.f. ( l'essere contiguo) contiguïté.

    Dizionario Italiano-Francese > contiguità

См. также в других словарях:

  • contiguo — gua ‘Que está al lado’. El complemento va introducido por a: «Vivía en el cuarto contiguo a la oficina» (GaMárquez Vivir [Col. 2002]). Debe evitarse introducir este complemento con de …   Diccionario panhispánico de dudas

  • contiguo — /kon tigwo/ agg. [dal lat. contiguus, dal tema di contingĕre toccare ]. [che confina, che è attaccato, anche con la prep. a : stanze c. ] ▶◀ adiacente, (fam.) attaccato, attiguo, confinante, (non com.) contermine, (non com.) finitimo, limitrofo.… …   Enciclopedia Italiana

  • contiguo — contiguo, gua adjetivo 1) limítrofe*, confinante, lindante, colindante, aledaño, rayano, fronterizo, adosado, adjunto. 2) inmed …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • contíguo — adj. 1. Que se toca por um lado. 2.  [Figurado] Imediato; próximo.   ‣ Etimologia: latim contiguus, a, um …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • contiguo — contiguo, gua adjetivo 1. (ser / estar) Que está junto a otro: dos mesas contiguas, la ventana contigua a la tuya. Mi casa está contigua a la tuya. Las dos habitaciones que le he dado son contiguas. Mi casa y la suya son contiguas …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • contiguo — contiguo, gua (Del lat. contigŭus). adj. Que está tocando a otra cosa …   Diccionario de la lengua española

  • contiguo — (Del lat. contiguus.) ► adjetivo Que está al lado de otra cosa: ■ su casa es contigua a la mía; habitaciones contiguas. SINÓNIMO adyacente vecino ANTÓNIMO separado * * * contiguo, a (del lat. «contigŭus»; «a …   Enciclopedia Universal

  • contiguo — {{#}}{{LM C10172}}{{〓}} {{SynC10414}} {{[}}contiguo{{]}}, {{[}}contigua{{]}} ‹con·ti·guo, gua› {{《}}▍ adj.{{》}} {{♂}}Referido a una cosa,{{♀}} que está tocando a otra: • En el teatro ocupamos butacas contiguas.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Contiguo — Se dice de los objetos que están contiguos si están unos al lado del otro tocándose, como dos casas contiguas, que no tienen jardín ni patio intermedio; las hojas de un libro; los libros en un anaquel; encierra en sí la idea de un todo o conjunto …   Wikipedia Español

  • contiguo — con·tì·gu·o agg. 1. CO che è tanto vicino da essere in contatto: la sua proprietà è contigua alla mia, il bagno è contiguo alla camera Sinonimi: adiacente, attiguo, circostante, confinante, limitrofo. Contrari: distante, lontano, staccato. 2. BU… …   Dizionario italiano

  • contiguo — (adj) (Intermedio) ubicado al lado de otra cosa de manera que ambas se toquen mutuamente Ejemplos: Se trasladó a un piso en un edificio contiguo a la discoteca y ahora no puede dormir. En el cine siempre elegimos asientos contiguos. Colocaciones …   Español Extremo Basic and Intermediate

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»