-
1 contexo
contexo, ĕre, texŭi, textum [cum + texo] - tr. - [st1]1 [-] entrelacer, ourdir. - Cic. Nat. 2, 158. [st1]2 [-] fig. unir, relier, rattacher. - contexere rem cum re: rattacher une chose à une autre. --- Cic. Or. 120; Rep. 1, 16; Fam. 5, 12, 2. - contexere epilogum defensioni, Sen. Contr. 7, 5, 7: rattacher la péroraison à la défense. - contexta sceleribus scelera, Sen. Ir. 1, 16, 2: crimes formant une trame ininterrompue. - tu contexes extrema cum primis, Cic. Fam. 10, 13, 2: tu finiras comme tu as commencé. [st1]3 [-] continuer, prolonger. - interrupta contexere, Cic. Leg. 1, 9: renouer le fil de ce qui a été interrompu. - carmen longius contexere, Cic. Cael. 18: prolonger la citation d'une poésie. - sapientis contexitur gaudium, Sen. Ep. 72, 4: la joie du sage est d'une trame inaltérable. - historia contexta, Nep. Att. 16, 4, histoire suivie. [st1]4 [-] former par assemblage, par entrelacement, par couches successives. - Caes. BG. 6, 16, 4; BC. 1, 54, 2; 2, 2, 1; Caes. BG. 7, 23, 4. - trabibus contextus acernis equus, Virg. En. 2, 112: cheval formé d'un assemblage de poutres d'érable. - contexere puppes tenui cannā, Val. Fl. 2, 108: construire des barques avec le flexible roseau. - fig. orationem contexere, Quint. 10, 6, 2: composer un discours. - crimen contexere, Cic. Dej. 19, ourdir une accusation.* * *contexo, ĕre, texŭi, textum [cum + texo] - tr. - [st1]1 [-] entrelacer, ourdir. - Cic. Nat. 2, 158. [st1]2 [-] fig. unir, relier, rattacher. - contexere rem cum re: rattacher une chose à une autre. --- Cic. Or. 120; Rep. 1, 16; Fam. 5, 12, 2. - contexere epilogum defensioni, Sen. Contr. 7, 5, 7: rattacher la péroraison à la défense. - contexta sceleribus scelera, Sen. Ir. 1, 16, 2: crimes formant une trame ininterrompue. - tu contexes extrema cum primis, Cic. Fam. 10, 13, 2: tu finiras comme tu as commencé. [st1]3 [-] continuer, prolonger. - interrupta contexere, Cic. Leg. 1, 9: renouer le fil de ce qui a été interrompu. - carmen longius contexere, Cic. Cael. 18: prolonger la citation d'une poésie. - sapientis contexitur gaudium, Sen. Ep. 72, 4: la joie du sage est d'une trame inaltérable. - historia contexta, Nep. Att. 16, 4, histoire suivie. [st1]4 [-] former par assemblage, par entrelacement, par couches successives. - Caes. BG. 6, 16, 4; BC. 1, 54, 2; 2, 2, 1; Caes. BG. 7, 23, 4. - trabibus contextus acernis equus, Virg. En. 2, 112: cheval formé d'un assemblage de poutres d'érable. - contexere puppes tenui cannā, Val. Fl. 2, 108: construire des barques avec le flexible roseau. - fig. orationem contexere, Quint. 10, 6, 2: composer un discours. - crimen contexere, Cic. Dej. 19, ourdir une accusation.* * *Contexo, contexis, contexui, contextum, contexere. Cic. Tistre ensemble.\Lilia contexere amaranthis. Tibul. Mettre avec, Conjoindre.\Vineae porriguntur, vnamque faciem longe lateque contexunt. Plin. iunior. Couvrent tout un grand pais, en sorte qu'on n'y voit que vignes.\Amores contexere. Catul. Conjoindre.\Puppes contexere cannis. Valer. Flac. Faire navires de, etc.\Contexere interrupta. Cic. Rejoindre, Reprendre à faire les choses delaissees et rompues.\Contexere extrema cum primis. Cic. Conjoindre, Assembler.\Contexere carmen. Cic. At longius quidem mihi hoc carmen liceret contexere. Je le pourroye bien plus longuement poursuyvre.\Contexere crimen. Cic. Composer et bastir finement une accusation. -
2 contexo
con-texo, texuī, textum, ere1) соткать ( villos ovium C); заткать ( aliquid auro Tib)3) сооружать ( navem viminibus Cs); создавать ( opus Cs); сколачивать, строить ( equum trabibus V)4) составлять, сочинять (librum Sen; orationem Q); выдумывать, замышлять ( crimen C)5)а) сочетать, связывать, соединять ( extrema cum primis C); присоединять, добавлять ( epilogum defensioni Sen)б) ставить рядом, сдвигать ( corpora condensa contextaque Lcr)6) продолжать, развивать ( carmen longius C)c. interrupta C — продолжать прерванное -
3 contexo
con-texo, xŭi, xtum, 3, v. a. and n.I.Act., to weave, entwine, braid, join together; to interweave, unite, connect (class. in prose and poetry).A.In gen.1.Prop.:2.ut earum (ovium) villis confectis atque contextis homines vestiantur?
Cic. N. D. 2, 63, 158:alba lilia amarantis,
Tib. 3, 4, 33: haec directā materiā injecta contexebantur, these ( beams) were held together by timbers laid in a straight direction, Caes. B. G. 4, 17; so id. ib. 7, 23, 4 (cf. Jahn, Neue Jahrb. 1855, p. 516 sq.):fossam loricamque,
Tac. A. 4, 49:nec tam contextae cum sint (animae cum corporibus),
Lucr. 3, 695.—With dat. (post-Aug.):optime epilogum defensioni contexit,
Sen. Contr. 7 (3), 20, 7:sceleribus scelera contexens,
Sen. Ira, 1, 16, 3.—Trop.:B.quid est aetas hominis, nisi memoria rerum veterum cum superiorum aetate contexitur?
Cic. Or. 34, 120:conjuncte nostra cum reliquis rebus,
id. Fam. 5, 12, 2:extrema cum primis,
id. ib. 10, 13, 2:his et plasticen,
Plin. 35, 12, 43, § 151:partes,
Quint. 4, prooem. 7;11, 1, 6: in verbis singulis et contextis,
id. 9, 4, 23 al.:longius hoc carmen,
to weave on, continue, Cic. Cael. 8, 18; cf.interrupta,
id. Leg. 1, 3, 9:Caesaris nostri commentarios rerum gestarum Galliae, Auct. B. G. 8, prooem.: quae statim referri non poterant, contexuntur postero die,
Quint. 11, 2, 43.—Esp., to join together, to compose, make, construct, form, put together (cf.: compono, conecto, consero, etc.).1.Lit.:2.equum trabibus acernis,
Verg. A. 2, 112:puppes tenui cannā,
Val. Fl. 2, 108:saccum tenui vimine,
Col. 9, 15, 12.—Trop.:II.orationem,
Quint. 10, 6, 2; cf.librum,
Sen. Ep. 114, 18:crimen,
to devise, contrive, invent, Cic. Deiot. 6, 19.—Neutr.: contexere de aliquā re, to treat of:de sili,
Plin. 20, 5, 18, § 36.—Hence, contextus, a, um, P. a., cohering, connected:contexta condensaque corpora (opp. diffusa),
Lucr. 4, 57:oratio alia vincta atque contexta, soluta alia,
Quint. 9, 4, 19: tropos ille (corresp. with continua metaphora), id. 9, 2, 46.—* Adv.: contex-tē, connected together, in close connection:omnia necesse est colligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
4 contexte
con-texo, xŭi, xtum, 3, v. a. and n.I.Act., to weave, entwine, braid, join together; to interweave, unite, connect (class. in prose and poetry).A.In gen.1.Prop.:2.ut earum (ovium) villis confectis atque contextis homines vestiantur?
Cic. N. D. 2, 63, 158:alba lilia amarantis,
Tib. 3, 4, 33: haec directā materiā injecta contexebantur, these ( beams) were held together by timbers laid in a straight direction, Caes. B. G. 4, 17; so id. ib. 7, 23, 4 (cf. Jahn, Neue Jahrb. 1855, p. 516 sq.):fossam loricamque,
Tac. A. 4, 49:nec tam contextae cum sint (animae cum corporibus),
Lucr. 3, 695.—With dat. (post-Aug.):optime epilogum defensioni contexit,
Sen. Contr. 7 (3), 20, 7:sceleribus scelera contexens,
Sen. Ira, 1, 16, 3.—Trop.:B.quid est aetas hominis, nisi memoria rerum veterum cum superiorum aetate contexitur?
Cic. Or. 34, 120:conjuncte nostra cum reliquis rebus,
id. Fam. 5, 12, 2:extrema cum primis,
id. ib. 10, 13, 2:his et plasticen,
Plin. 35, 12, 43, § 151:partes,
Quint. 4, prooem. 7;11, 1, 6: in verbis singulis et contextis,
id. 9, 4, 23 al.:longius hoc carmen,
to weave on, continue, Cic. Cael. 8, 18; cf.interrupta,
id. Leg. 1, 3, 9:Caesaris nostri commentarios rerum gestarum Galliae, Auct. B. G. 8, prooem.: quae statim referri non poterant, contexuntur postero die,
Quint. 11, 2, 43.—Esp., to join together, to compose, make, construct, form, put together (cf.: compono, conecto, consero, etc.).1.Lit.:2.equum trabibus acernis,
Verg. A. 2, 112:puppes tenui cannā,
Val. Fl. 2, 108:saccum tenui vimine,
Col. 9, 15, 12.—Trop.:II.orationem,
Quint. 10, 6, 2; cf.librum,
Sen. Ep. 114, 18:crimen,
to devise, contrive, invent, Cic. Deiot. 6, 19.—Neutr.: contexere de aliquā re, to treat of:de sili,
Plin. 20, 5, 18, § 36.—Hence, contextus, a, um, P. a., cohering, connected:contexta condensaque corpora (opp. diffusa),
Lucr. 4, 57:oratio alia vincta atque contexta, soluta alia,
Quint. 9, 4, 19: tropos ille (corresp. with continua metaphora), id. 9, 2, 46.—* Adv.: contex-tē, connected together, in close connection:omnia necesse est colligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
5 contexo
con-texo, texuī, textum, ere, zusammenweben, -flechten, I) eig.: 1) im allg.: villos ovium, Cic.: arundines scopasque, Auct. b. Afr.: amarantis lilia alba, Tibull. – 2) prägn., webend oder flechtend bilden, zusammenweben, zusammenflechten, webend, vitam (die Lebensfäden), von der Parze (Ggstz. ordiri u. rumpere), Lact. 2, 10, 20: totus et argento contextus, totus et auro, Tibull. 1, 2, 69. – flechtend, membra viminibus, reliquum corpus navium viminibus, Caes.: sucum tenui vimine, Col. – II) übtr., im weitern Sinne, übh. Lage an Lage, Schicht an Schicht, Reihe an Reihe fügend zusammensetzen, 1) im allg. = aneinanderreihen, in einer Reihe fortlaufen lassen, -fortführen, a) mater. Ggstde.: haec circum sedes late contexta locavit, Catull.: c. fossam loricamque, Tac. – b) geistige u. abstr. Ggstde.: α) übh., mit etw. verflechten, eng verknüpfen, omnes partes, zu einem Ganzen vereinigen, Quint.: memoriam rerum cum superiorum aetate, Cic.: extrema cum primis, Cic.: coniuncte cum reliquis rebus nostra, meine Geschichte in das übrige Ganze verweben, Cic. – β) in der Rede etw. anknüpfen = unmittelbar anfügen, epilogum defensioni, Sen. rhet.: his plasticen, Plin.: absol., conteximus de Sili, wir haben das, was über den Silis zu bemerken ist, hier sogleich angefügt, Plin. – γ) in der Rede gleichs. anknüpfendfortweben, fortsetzen, carmen longius, Cic.: commentarios Caesaris, Hirt. b. G.: interrupta, wieder anknüpfen, Cic.: omnibus ad hoc provocantibus ille contexuit (fuhr jener fort) mit folg. dir. Rede, Macr. sat. 7, 3, 1. – δ) einen Zustand, eine Handlung gleichsam fortweben, ununterbrochen fortsetzen, imperfectis adhuc interscinditur laetitia, sapientis vero contexitur gaudium, geht ohne Unterbrechung fort, Sen. ep. 72, 4: c. sceleribus scelera, Schandtaten an Schandtaten reihen, Sen. de ira1, 16, 2. – 2) ein Ganzes aus Lagen usw. zusammensetzen, a) mater. Ggstde.: sic deinceps omne opus contexitur, Caes.: c. equum trabibus acernis, Verg.: u. als t. t. der Kochkunst, in eine Form bringen, Apic. 6, 232 u. 7, 293. – v. lebl. Subjj., vineae unam faciem longe lateque contexunt, geben dadurch, daß sie Reihe an Reihe stehen, der Gegend ein gleichförmiges Ansehen, Plin. ep. 5, 6, 9. – b) geistige u. abstr. Ggstde. zusammensetzen, -fügen, α) übh.: verba copulat totamque ita contexit orationem (beim Meditieren), ut etc., Quint. 10, 6, 2: reliquas litteras usuali sermone contexo, verfasse ich, Sidon. ep. 4, 10: totus his contexitur liber, zusammengestoppelt, Sen. ep. 114, 17. – β) (wie ὑφαίνειν) anzetteln = listig anstiften, at quam festive crimen contexitur! Cic. Deiot. 19. – / PAdi. contextus, a, um, s. bes.
-
6 contexo
con-texo, texuī, textum, ere, zusammenweben, - flechten, I) eig.: 1) im allg.: villos ovium, Cic.: arundines scopasque, Auct. b. Afr.: amarantis lilia alba, Tibull. – 2) prägn., webend oder flechtend bilden, zusammenweben, zusammenflechten, webend, vitam (die Lebensfäden), von der Parze (Ggstz. ordiri u. rumpere), Lact. 2, 10, 20: totus et argento contextus, totus et auro, Tibull. 1, 2, 69. – flechtend, membra viminibus, reliquum corpus navium viminibus, Caes.: sucum tenui vimine, Col. – II) übtr., im weitern Sinne, übh. Lage an Lage, Schicht an Schicht, Reihe an Reihe fügend zusammensetzen, 1) im allg. = aneinanderreihen, in einer Reihe fortlaufen lassen, -fortführen, a) mater. Ggstde.: haec circum sedes late contexta locavit, Catull.: c. fossam loricamque, Tac. – b) geistige u. abstr. Ggstde.: α) übh., mit etw. verflechten, eng verknüpfen, omnes partes, zu einem Ganzen vereinigen, Quint.: memoriam rerum cum superiorum aetate, Cic.: extrema cum primis, Cic.: coniuncte cum reliquis rebus nostra, meine Geschichte in das übrige Ganze verweben, Cic. – β) in der Rede etw. anknüpfen = unmittelbar anfügen, epilogum defensioni, Sen. rhet.: his plasticen, Plin.: absol., conteximus de Sili, wir haben das, was über den Silis zu bemerken ist, hier sogleich angefügt, Plin. – γ) in der Rede gleichs. anknüpfend————fortweben, fortsetzen, carmen longius, Cic.: commentarios Caesaris, Hirt. b. G.: interrupta, wieder anknüpfen, Cic.: omnibus ad hoc provocantibus ille contexuit (fuhr jener fort) mit folg. dir. Rede, Macr. sat. 7, 3, 1. – δ) einen Zustand, eine Handlung gleichsam fortweben, ununterbrochen fortsetzen, imperfectis adhuc interscinditur laetitia, sapientis vero contexitur gaudium, geht ohne Unterbrechung fort, Sen. ep. 72, 4: c. sceleribus scelera, Schandtaten an Schandtaten reihen, Sen. de ira1, 16, 2. – 2) ein Ganzes aus Lagen usw. zusammensetzen, a) mater. Ggstde.: sic deinceps omne opus contexitur, Caes.: c. equum trabibus acernis, Verg.: u. als t. t. der Kochkunst, in eine Form bringen, Apic. 6, 232 u. 7, 293. – v. lebl. Subjj., vineae unam faciem longe lateque contexunt, geben dadurch, daß sie Reihe an Reihe stehen, der Gegend ein gleichförmiges Ansehen, Plin. ep. 5, 6, 9. – b) geistige u. abstr. Ggstde. zusammensetzen, -fügen, α) übh.: verba copulat totamque ita contexit orationem (beim Meditieren), ut etc., Quint. 10, 6, 2: reliquas litteras usuali sermone contexo, verfasse ich, Sidon. ep. 4, 10: totus his contexitur liber, zusammengestoppelt, Sen. ep. 114, 17. – β) (wie ὑφαίνειν) anzetteln = listig anstiften, at quam festive crimen contexitur! Cic. Deiot. 19. – ⇒ PAdi. contextus, a, um, s. bes.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский