-
1 contestor
contestor, āri, ātus sum - tr. - [st1]1 [-] prendre à témoin, invoquer le témoignage. - deos hominesque contestari, Cic. Verr. 2, 4, 29 § 67: prendre à témoin les dieux et les hommes. [st1]2 [-] commencer (entamer) un débat judiciaire, en produisant les témoins. - Cic. Att. 16, 15, 2 ; Gell. 5, 10, 8 ; Cod. Just. 3, 9. - contestato (n. abl. absolu): en produisant des témoins. [st1]3 [-] sens passif être entamé (en parl. d'un procès). - cum lis contestatur, Aufid. Bass. d. Prisc. 8, 18: quand le procès est entamé. - cum lis contestata esset, Cic. Com. 54: le procès étant engagé. - au fig. contestatus, a, um: attesté, éprouvé. --- Cic. Flacc. 25.* * *contestor, āri, ātus sum - tr. - [st1]1 [-] prendre à témoin, invoquer le témoignage. - deos hominesque contestari, Cic. Verr. 2, 4, 29 § 67: prendre à témoin les dieux et les hommes. [st1]2 [-] commencer (entamer) un débat judiciaire, en produisant les témoins. - Cic. Att. 16, 15, 2 ; Gell. 5, 10, 8 ; Cod. Just. 3, 9. - contestato (n. abl. absolu): en produisant des témoins. [st1]3 [-] sens passif être entamé (en parl. d'un procès). - cum lis contestatur, Aufid. Bass. d. Prisc. 8, 18: quand le procès est entamé. - cum lis contestata esset, Cic. Com. 54: le procès étant engagé. - au fig. contestatus, a, um: attesté, éprouvé. --- Cic. Flacc. 25.* * *Contestor, contestaris, contestatus sum, contestari. Appeler un ou plusieurs à tesmoing, Appeler en aide.\Contestari litem. Cic. Faire contestation de cause, qui se fait par la proposition de la demande du costé du demandeur, et defenses au contraire de la partie du costé du defendeur, Liticontester, Contester la cause. -
2 contestor
contestor contestor, atus sum, ari призывать в свидетели -
3 contestor
contestor contestor, atus sum, ari призывать -
4 contestor
con-testor, ātus sum, ārī depon.litem c. C, AG, Dig — начинать тяжбу приглашением свидетелей2) молить, умолять, взывать, заклинать ( deos Cs) -
5 contestor
con-tēstor, ātus sum, ārī, I) zum Zeugen nehmen, anrufen, deos hominesque, Cic.: caelum noctemque, Cic. – prägn., cont. deos, ut etc., unter Anrufung der Götter inständig bitten, die Götter beschwören, daß usw., Caes. b. G. 4, 25, 3. – II) insbes.: a) als gerichtl. t. t.: c. litem, einen Prozeß durch Herbeirufung der Zeugen völlig einleiten, anhängig machen, in Gang bringen, litem, Cic.: litem cum alqo, Gell. u. ICt.: passiv, cum lis contestatur, Aufid. Bass. fr. b. Prisc. 8, 18: oft contestata lis u. contestatā lite, Cic., Sen. u. ICt. (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3 S. 95 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 168): Abl. absol., contestato, durch Hilfe von Zeugen, ICt. – b) übtr.: contestata virtus, beglaubigte, bewährte, erprobte, Cic. Flacc. 25.
-
6 contestor
con-tēstor, ātus sum, ārī, I) zum Zeugen nehmen, anrufen, deos hominesque, Cic.: caelum noctemque, Cic. – prägn., cont. deos, ut etc., unter Anrufung der Götter inständig bitten, die Götter beschwören, daß usw., Caes. b. G. 4, 25, 3. – II) insbes.: a) als gerichtl. t. t.: c. litem, einen Prozeß durch Herbeirufung der Zeugen völlig einleiten, anhängig machen, in Gang bringen, litem, Cic.: litem cum alqo, Gell. u. ICt.: passiv, cum lis contestatur, Aufid. Bass. fr. b. Prisc. 8, 18: oft contestata lis u. contestatā lite, Cic., Sen. u. ICt. (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3 S. 95 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 168): Abl. absol., contestato, durch Hilfe von Zeugen, ICt. – b) übtr.: contestata virtus, beglaubigte, bewährte, erprobte, Cic. Flacc. 25.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contestor
-
7 contestor
contestari, contestatus sum V DEPcall to witness; appeal to the gods that (w/ut); join issue (w/litis) -
8 contestor
I.Prop.A.In gen.:(β).deos hominesque,
Cic. Verr. 2, 4, 29, § 67; cf.deos,
Caes. B. G. 4, 25:caelum noctemque,
Cic. Fl. 40, 102.—Far more freq.,In pass. signif.: contestari, to be called to witness, P. Aufidius ap. Prisc. p. 793 P.—B.Esp., jurid. t. t.:(β).litem,
to introduce a lawsuit by calling witnesses, to bring an action, to set on foot, Cic. Att. 16, 15, 2; id. Rosc. Com. 18, 53; Gell. 5, 10, 8; Cod. Just. 3, 9 al.; cf. Paul. ex Fest. p. 57, 18 Müll.—In pass. signif.: lis contestatur, Lex Gall. Cisalp. 1, 48; Dig. 9, 4, 26, § 5 al.; so,(γ).lite contestata,
Cic. Rosc. Com. 11, 32; 12, 35:cum lis contestata cum Flavio damni injuriā esset,
id. ib. 18, 54; Dig. 24, 3, 22 et saep.; cf. Prisc. p. 793 P.—contestātō, adverbially, by aid of witnesses, Dig. 15, 4, 1; 25, 3, 1 al.—II.Trop., part. perf.: contestatus, in pass. signif., proved by witness, tried:ab hac perenni contestataque virtute majorum,
proved, Cic. Fl. 11, 25. -
9 contestor
, contestatus sum, contestari 1призывать (deos - богов), призывать в свидетели -
10 contestatus
contestātus, a, um v. contestor.* * *contestātus, a, um v. contestor.* * *Contestatus, penul. prod. Participium: vt Contestata virtus. Cic. Grandement tesmoignee. -
11 contestatio
contestātio, ōnis f. [ contestor ]1) свидетельство, показание со ссылкой на свидетелей, торжественное заверение AG2) заявлениеsuprema c. G — завещательное заявление, последняя воля (завещателя)c. litis G, Dig — открытие судебного процесса вызовом свидетелей3) настоятельная просьба, мольба C -
12 contestatus
-
13 contestate
contēstātē, Adv. m. Superl. (contestatus von contestor), bewährtermaßen, sicher, quod esset incredibile, nisi contestatissime probaretur, Augustin. de civ. dei 4, 10 extr.
-
14 contestatio
contēstātio, ōnis, f. (contestor), I) das feierliche Anrufen zum Zeugen, prägn. = die unter Anrufung von Zeugen aufgestellte Behauptung, mentis, Gell. 7 (6), 12, 2: misera iniuriae publicae, Gell. 10, 3, 4: publica, Schol. Iuven. 9, 83. – od. getroffene Bestimmung, suprema, letztwillige Bestimmung (eines Testators), ICt. – od. ausgesprochene inständige Bitte, Beschwörung, Cic. orat. 1. pro Cornel. fr. 5 (Müller fr. 10 liest contentione). – II) insbes., c. litis, die förmliche Einleitung des Prozesses durch Herbeirufung der Zeugen, Gaius inst. 3, 180 u.a. ICt.
-
15 contestate
contēstātē, Adv. m. Superl. (contestatus von contestor), bewährtermaßen, sicher, quod esset incredibile, nisi contestatissime probaretur, Augustin. de civ. dei 4, 10 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contestate
-
16 contestatio
contēstātio, ōnis, f. (contestor), I) das feierliche Anrufen zum Zeugen, prägn. = die unter Anrufung von Zeugen aufgestellte Behauptung, mentis, Gell. 7 (6), 12, 2: misera iniuriae publicae, Gell. 10, 3, 4: publica, Schol. Iuven. 9, 83. – od. getroffene Bestimmung, suprema, letztwillige Bestimmung (eines Testators), ICt. – od. ausgesprochene inständige Bitte, Beschwörung, Cic. orat. 1. pro Cornel. fr. 5 (Müller fr. 10 liest contentione). – II) insbes., c. litis, die förmliche Einleitung des Prozesses durch Herbeirufung der Zeugen, Gaius inst. 3, 180 u.a. ICt.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contestatio
-
17 contestato
contēstātōv, contēstātus, s. contestor.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contestato
-
18 lis
līs (altlat. stlīs), lītis, Genet. Plur. lītium, f., der Streit, die Streitigkeit, der Zank, unter zwei Leuten, I) im allg.: lis uxoria, häuslicher Zwist (mit der Gattin), Sen.: lites factae sunt inter eos, Ter.: aetatem in litibus conterere, Cic.: litem componere, beilegen, Verg.: u. so lites eorum sedare, Cic.: litem discernere, entscheiden, Verg.: in litem ire, streiten, zanken, Ov. – übtr., lis est cum forma magna pudicitiae, Ov. – II) insbes., die gerichtliche Streitigkeit, der Prozeß, 1) eig.: privata, Cic.: privatarum litium iudices, Firm.: multitudo litium, varietas causarum, Cic.: decemviri litibus (stlitibus) iudicandis, Cic. (s. decemvir no. III): litem intendere alci, Cic.: alci litem intendere uxoris ducendae eius, quam civem Atticam vitiaverat, Donat.: litem inferre alci, Sen.: inferre in alqm litem capitis, Cic.: contrahere lites, sich zuziehen, Plaut.: contractas lites iudicare, Cic.: committere iudici litem, Petron.: totam litem obtinere aut amittere, Cic.: litem orare, führen, Cic.: litem habere cum alqo, Cic.: litem sequi od. sectari, haben wollen, Ter.: litem contestari, s. contestor: litem suam facere, v. Anwalt, statt des Klienten Sache zu führen, sich selbst verteidigen, Cic.; v. Richter, einen unrechten Ausspruch tun, aus Gunst, Bestechung usw., ICt.; u. v. Richter, der nicht zum Termin erscheint, C. Titius bei Macr.: litem dare secundum alqd, den Ausspruch————tun, den Prozeß entscheiden, Cic.; secundum alqm, zu jemandes Vorteil, Val. Max.; contra alqm, gegen jmd. (zu jmds. Nachteil), Gell.: adhuc sub iudice lis est, Hor. – 2) meton., der Gegenstand des Prozesses, die Streitsache, das Streitobjekt, interceptor alienae litis, Liv.: litem in rem suam vertere, den Acker, worüber Streit war, (als Richter) selbst behalten, Liv.: litem aestimare, s. aestimo no. I: litem taxare, Sen.: litem lite resolvere, eine strittige (dunkle) Sache durch eine ebenso strittige (dunkle) Sache erklären, Hor.: litem perdere, das Str. (u. somit den Prozeß, seine Sache) verlieren, Plaut., Cic. u. Hor. – ⇒ Arch. Formen: a) stlis, Cic. or. 156. Quinct. 1, 4, 16. – b) slis, Corp. inscr. Lat. 1, 198, 7. – c) leis, Corp. inscr. Lat. 1, 205. col. 1. lin. 49. -
19 contestatio
contestātĭo, ōnis, f. [contestor].I.A jurid. t. t., an attesting, proving by witness, testimony:B.suprema testamenti,
Dig. 28, 1, 20, § 8; cf.:verbum (testamentum) compositum a mentis contestatione,
Gell. 6, 12, 2: litis, a formal entering of a suit in law, by calling witnesses, Gai inst. 3, 180 sq.; Dig. 3, 3, 40, § 3; 24, 3, 22, § 5; Cod. Just. 3, 9: de litis contestatione.—Out of the circle of judicial proceedings, attestation, conclusive proof:* II.in tam miserā atque maestā publicae injuriae contestatione,
Gell. 10, 3, 4.—An earnest entreaty: petivit tamen a me pater maximā contestatione, ut, etc., * Cic. Corn. 1 Fragm. 5 B. and K. -
20 contestatus
contestātus, a, um, v. contestor.
См. также в других словарях:
Felix Holt, the Radical — infobox Book | name = Felix Holt, the Radical title orig = translator = image caption = author = George Eliot illustrator = cover artist = country = United Kingdom language = English series = genre = Social novel publisher = William Blackwood… … Wikipedia
Protest vote — A Protest vote is a vote cast in an election to demonstrate the caster s unhappiness with the choice of candidates or refusal of the current political system. It can thus be said conjectural, as the voter would accept other candidates in the same … Wikipedia
Schlag den Raab — Infobox Television show name = Schlag den Raab (Beat Raab) caption = show name 2 = genre = Game show creator = writer = director = creative director = presenter = Matthias Opdenhövel starring = Stefan Raab country = flag|Germany language = German … Wikipedia
The Talents (play) — The Talents is play 24 of the Middle English recitals The Towneley Plays (ca. 1460). This play contains an early example of macaronic English Latin verse, spoken by the character Pontius Pilate::...:Stynt, I say! gyf men place: quia sum dominus… … Wikipedia
Matt Kean — MP Member of the New South Wales Parliament for Hornsby Incumbent Assumed office 26 March 2011 Preceded by Judy Hop … Wikipedia
ՎԿԱՅԱԿԻՑ — (կցի, ցաց.) NBH 2 0826 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 8c, 9c, 13c ա. σύμμαρτυς, υρ socius testimonii, vel martyrii. Կցորդ վկայութեան կամ ʼի վկայութեան. եւ Նահատակից. *Ոչ ընդունելի է իւր վկայութիւն ʼի վերայ ինքեան, եւ ոչ վկային վկայակից … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՎԿԱՅԵՄ — (եցի.) NBH 2 0826 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 12c չ. եւ ն. μαρτυρέω, μαρτυρόομαι, ροῦμαι , συμμαρτυρέω, διαμαρτύρομαι testor, testificor, contestor. Վկայ լինել. վկայութիւն դնել կամ տալ. հաստատել զճշմարտութիւն.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
contestar — v. tr. 1. Provar com o testemunho de outrem. 2. Confirmar. 3. Contender. 4. Contradizer. 5. Recusar reconhecer um direito, negar a verdade de um fato. • v. intr. 6. Opor se. 7. Discutir. ‣ Etimologia: latim *contesto, are, testemunhar, do latim … Dicionário da Língua Portuguesa
tesmoing — Tesmoing, Testis. Tesmoing privé et sçachant l affaire d autruy, Conscius. Tesmoing qui a veu ce qu il raconte, Oculatus testis. Tesmoings qui pressent fort un accusé, et qui luy maintiennent en barbe le cas, Testes acerrimi. Tesmoing veritable,… … Thresor de la langue françoyse
vouloir — Vouloir, Velle. Fort vouloir et desirer, Peruelle. Ne vouloir plus apprendre, Voluntatem discendi abiicere. Je vouldroye fort sçavoir, Peruelim scire. Je vouldroye ne l avoir point dit, Nollem dixisse. Vouldriez vous que, etc. Et quisquam numen… … Thresor de la langue françoyse