-
1 contiguus
contiguus, a, um qui se touche, contigu, voisin, proche, attenant. - contiguus alicui rei: proche de qqch. - contiguus hastae, Virg. En. 10, 457: à portée du trait. - quinquagesimo anno contiguus, Amm. 31, 14, 1: qui approche de la cinquantaine.* * *contiguus, a, um qui se touche, contigu, voisin, proche, attenant. - contiguus alicui rei: proche de qqch. - contiguus hastae, Virg. En. 10, 457: à portée du trait. - quinquagesimo anno contiguus, Amm. 31, 14, 1: qui approche de la cinquantaine.* * *Contiguus, Adiectiuum. Plin. Joignant et touchant contre, Contigu.\Contiguae domus. Ouid. Qui s'entretouchent.\Contiguus loco mihi erat. Ouid. Il estoit aupres de moy. -
2 contiguus
contiguus, a, um (contingo), I) aktiv = berührend, 1) berührend, treffend, ut contigui magis directioresque ictus fiant, daß ein Schuß mit mehr Treffähigkeit abgegeben werde und geradeaus gehe, Gell. 9, 1, 2. – 2) berührend, anstoßend, angrenzend, benachbart, a) räumlich: α) v. Lebl.: domus, Ov. met. 4, 57: ortus (Plur.), Auson. ecl. 2, 14: aspectus, die nächste Aussicht, Amm. 26, 2, 10. – m. Dat., horti muris contigui, Augustin. conf. 8, 6: pars circi, quae Aventino contigua, Tac. ann. 6, 45: ea pars circi, quae Palatino Caelioque montibus contigua est, Tac. ann. 15, 38 in.: luna alias admota caelo alias contigua montibus, bald sich dem Scheitelpunkte nähernd, bald die Berge berührend, Plin. 2, 43: im Bilde, eorum fortunam caelo contiguam facere, zu den Wolken erheben, Amm. 28, 2, 7. – n. pl. subst., nec contigua nec apposita cernebantur, die vor und neben sich liegenden Gegenstände, Amm. 17, 7, 2. – β) v. Pers.: Cappadoces, Tac. ann. 2, 60: ubi vicissim contiguae se cernerent partes, einander von Angesicht zu Angesicht sahen, Amm. 24, 6, 10. – mit Dat., proximus nobis Italus et contiguus Hispanus, Pacat. pan. 24, 5: dux parti nostrae contiguus, zunächst an unserer Grenze (als Befehlshaber) stehend, Amm. 16, 9, 3: iam telo contiguus, in die Schußweite gekommen, Amm. 19, 1, 7: litoribus Cypriis contigui navigabant, sich dicht an die cypr. Gestade haltend, Amm. 14, 2, 3. – b) in der Reihenfolge, ununterbrochen, wiederholt, eo usque provecti, ut instanter mortem contiguis assultibus intentarent, Amm. 20, 8, 10. – c) der Zeit nach, nahestehend an usw., centenario iam contiguus, Amm. 24, 1, 10: quinquagesimo anno contiguus, Amm. 31, 14, 1. – d) der Beschaffenheit usw. nach, α) von Lebl.: contigua morti tormenta, beinahe den Tod bringende F., Amm. 28, 1, 56: suspiciones veritati contiguae, die fast zur Gewißheit erhobenen Verdachtsgründe, Amm. 21, 6, 2: pericula veritati saepe contigua, die oft mit der Wahrheit verbunden sind, Amm. 26, 1, 1. – β) v. Pers.: ut iam caelo contiguus, schon an die Himmlischen reichend, schon fast ein Gott, Amm. 15, 5, 3: Ennius emeruit... contiguus poni tibi, ist würdig, dir an die Seite gestellt zu werden, Ov. art. am. 3, 410. – II) passiv = ἁπτός, berührbar, begreifbar, gew. mit visibilis verb., Chalcid. Tim. 31 B. 32 C. 308. 345. – mit Dat. = erreichbar für usw., contiguus missae hastae. Verg. Aen. 10, 457.
-
3 contiguus
contiguus, a, um (contingo), I) aktiv = berührend, 1) berührend, treffend, ut contigui magis directioresque ictus fiant, daß ein Schuß mit mehr Treffähigkeit abgegeben werde und geradeaus gehe, Gell. 9, 1, 2. – 2) berührend, anstoßend, angrenzend, benachbart, a) räumlich: α) v. Lebl.: domus, Ov. met. 4, 57: ortus (Plur.), Auson. ecl. 2, 14: aspectus, die nächste Aussicht, Amm. 26, 2, 10. – m. Dat., horti muris contigui, Augustin. conf. 8, 6: pars circi, quae Aventino contigua, Tac. ann. 6, 45: ea pars circi, quae Palatino Caelioque montibus contigua est, Tac. ann. 15, 38 in.: luna alias admota caelo alias contigua montibus, bald sich dem Scheitelpunkte nähernd, bald die Berge berührend, Plin. 2, 43: im Bilde, eorum fortunam caelo contiguam facere, zu den Wolken erheben, Amm. 28, 2, 7. – n. pl. subst., nec contigua nec apposita cernebantur, die vor und neben sich liegenden Gegenstände, Amm. 17, 7, 2. – β) v. Pers.: Cappadoces, Tac. ann. 2, 60: ubi vicissim contiguae se cernerent partes, einander von Angesicht zu Angesicht sahen, Amm. 24, 6, 10. – mit Dat., proximus nobis Italus et contiguus Hispanus, Pacat. pan. 24, 5: dux parti nostrae contiguus, zunächst an unserer Grenze (als Befehlshaber) stehend, Amm. 16, 9, 3: iam telo contiguus, in die Schußweite gekommen, Amm. 19, 1, 7: litoribus Cypriis contigui navigabant, sich dicht————an die cypr. Gestade haltend, Amm. 14, 2, 3. – b) in der Reihenfolge, ununterbrochen, wiederholt, eo usque provecti, ut instanter mortem contiguis assultibus intentarent, Amm. 20, 8, 10. – c) der Zeit nach, nahestehend an usw., centenario iam contiguus, Amm. 24, 1, 10: quinquagesimo anno contiguus, Amm. 31, 14, 1. – d) der Beschaffenheit usw. nach, α) von Lebl.: contigua morti tormenta, beinahe den Tod bringende F., Amm. 28, 1, 56: suspiciones veritati contiguae, die fast zur Gewißheit erhobenen Verdachtsgründe, Amm. 21, 6, 2: pericula veritati saepe contigua, die oft mit der Wahrheit verbunden sind, Amm. 26, 1, 1. – β) v. Pers.: ut iam caelo contiguus, schon an die Himmlischen reichend, schon fast ein Gott, Amm. 15, 5, 3: Ennius emeruit... contiguus poni tibi, ist würdig, dir an die Seite gestellt zu werden, Ov. art. am. 3, 410. – II) passiv = ἁπτός, berührbar, begreifbar, gew. mit visibilis verb., Chalcid. Tim. 31 B. 32 C. 308. 345. – mit Dat. = erreichbar für usw., contiguus missae hastae. Verg. Aen. 10, 457.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contiguus
-
4 contiguus
contĭgŭus, a, um, adj. [contingo] (not ante-Aug.).I.Act. (lit. touching; hence), bordering upon, neighboring, contiguous, near; absol. or with dat.:* II.(Pyramus et Thisbe) contiguas tenuere domos,
Ov. M. 4, 57:Cappadoces,
Tac. A. 2, 60:luna montibus (opp. admota caelo),
Plin. 2, 9, 6, § 43:perit Valens quinquagesimo anno contiguus,
Amm. 31, 14, 1:tibi,
Ov. A. A. 3, 410.—Pass., that may be touched, within reach:hunc ubi contiguum missae fore credidit hastae,
Verg. A. 10, 457 (intra jactum teli, Serv.).— -
5 contiguus
contiguus adj. [com-+TAG-], bordering, neighboring, adjoining, near, close: domos, O.: Aventino, Ta.: tibi, O.: missae hastae, within reach of, V.* * *contigua, contiguum ADJnear, adjoining/adjacent/neighboring; bordering upon; within reach; touching, contiguous; side by side; closely connected; allied -
6 contiguus
a, um [ contingo I \]1) смежный, соседний, примыкающий (domus O; pars circi, quae Aventino contigua T)litoribus Cypriis c. navigare Amm — плыть вблизи берегов Кипра2) близкийcentenario (dat.) jam c. Amm — приближающийся уже к столетнему возрастуveritati c. Amm — близкий к истине, правдоподобный3) непрерывный, следующий друг за другом ( ictus AG)4) находящийся в пределах досягаемости, достижимыйc. missae hastae V — в пределах досягаемости брошенного копья -
7 contiguus
-a/um adj Acontigu -
8 contiguus
соседний: provincia cont., прот. transmarina (l. 13 C. Th. 10, 1. 1. 27 § 5 D. Th. 10. 10. 1. 41. 45 § 1. 1. 63 C. Th. 11, 30).Латинско-русский словарь к источникам римского права > contiguus
-
9 contiguus
, contigua, contiguum (m,f,n)смежный, соприкасающийся -
10 centenarius
centēnārius, a, um (centenus), hundert enthaltend, aus hundert bestehend, numerus, Varr. LL. u. Augustin.: grex, Varr.: pondera, Hundertpfundgewichte, Zentner, Plin.: ballistae, hundertpfündige Schleudersteine, Lucil. fr.: rosa, die Zentifolie, Tert.: fistula, deren Blech vor der Krümmung hundert Zoll breit war, Vitr. u. Frontin.: formae, Geldformen im Werte von 100 Goldstücken, Lampr.: infantes centenarii, mit 100 Armen oder Köpfen, Arnob. 2, 75: vir centenarius evasit, wurde ein hundertjähriger, Ps. Apul. herb. 100, 1: so auch centenario contiguus, beinahe hundert Jahre alt, Amm. 24, 1, 10: centenariam transgredi aetatem, über 100 Jahre alt werden, Hier. ep. 10, 1: cena, für hundert Asse, Paul. ex Fest. u. Tert.: libertus, der hunderttausend Sesterze besitzt, ICt.: procurator, der hunderttausend Sesterze Gehalt hat, Inschr. in den Berliner Sitzungsber. 1905. S. 945. – subst., a) centēnārium, ī, n. (sc. pondus), das Hundertpfundgewicht, der Zentner, Isid. 16, 25, 4. – b) centēnāriī, ōrum, m., α) Beamte, die hunderttausend Sesterze Gehalt haben, Cod. Iust. 10, 19, 1. – β) = centuriones, Veget. mil. 2, 8 u. 13.
-
11 contigue
contiguē, Adv. (contiguus), ganz nahe, c. sequi alqm, auf dem Fuße, Mart. Cap. 9. § 909.
-
12 incontiguus
in-contiguus, a, um, unberührbar, deus, Arnob. 7, 3.
-
13 admotus
admōtus, a, um part. passé de admoveo. [st2]1 [-] approché de, appliqué à. [st2]2 [-] au fig.: inspiré à.* * *admōtus, a, um part. passé de admoveo. [st2]1 [-] approché de, appliqué à. [st2]2 [-] au fig.: inspiré à.* * *I.Admotus, Participium, pen. prod. Approché.\Admotus et contiguus. Plin. Approché et touchant.\Spes admota. Ouid. Esperance donnee ou baillee.II.Admotus, huius admotus, pe. prod. Verbale. Plin. Application. -
14 centenarius
centēnārius, a, um (centenus), hundert enthaltend, aus hundert bestehend, numerus, Varr. LL. u. Augustin.: grex, Varr.: pondera, Hundertpfundgewichte, Zentner, Plin.: ballistae, hundertpfündige Schleudersteine, Lucil. fr.: rosa, die Zentifolie, Tert.: fistula, deren Blech vor der Krümmung hundert Zoll breit war, Vitr. u. Frontin.: formae, Geldformen im Werte von 100 Goldstücken, Lampr.: infantes centenarii, mit 100 Armen oder Köpfen, Arnob. 2, 75: vir centenarius evasit, wurde ein hundertjähriger, Ps. Apul. herb. 100, 1: so auch centenario contiguus, beinahe hundert Jahre alt, Amm. 24, 1, 10: centenariam transgredi aetatem, über 100 Jahre alt werden, Hier. ep. 10, 1: cena, für hundert Asse, Paul. ex Fest. u. Tert.: libertus, der hunderttausend Sesterze besitzt, ICt.: procurator, der hunderttausend Sesterze Gehalt hat, Inschr. in den Berliner Sitzungsber. 1905. S. 945. – subst., a) centēnārium, ī, n. (sc. pondus), das Hundertpfundgewicht, der Zentner, Isid. 16, 25, 4. – b) centēnāriī, ōrum, m., α) Beamte, die hunderttausend Sesterze Gehalt haben, Cod. Iust. 10, 19, 1. – β) = centuriones, Veget. mil. 2, 8 u. 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > centenarius
-
15 contigue
contiguē, Adv. (contiguus), ganz nahe, c. sequi alqm, auf dem Fuße, Mart. Cap. 9. § 909.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contigue
-
16 incontiguus
in-contiguus, a, um, unberührbar, deus, Arnob. 7, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incontiguus
-
17 contigue
contĭgŭē, adv., v. contiguus fin. -
18 contineo
con-tĭnĕo, tĭnŭi, tentum, 2, v. a. and n. [teneo].I.Act., to hold or keep together.A.In gen. (rare).1.Lit. (syn.:b.coërceo, conjungo): contine quaeso caput,
Plaut. Rud. 2, 6, 26:quod omnem continet amplexu terram,
Lucr. 5, 319; cf.:mundus omnia conplexu suo coërcet et continet,
Cic. N. D. 2, 22, 58:vitem levi nodo,
Plin. 17, 22, 35, § 187:magni refert primordia saepe cum quibus... contineantur,
Lucr. 1, 818; 1, 908; 2, 761;2, 1008: pars oppidi, mari dijuncta angusto, ponte adjungitur et continetur,
Cic. Verr. 2, 4, 52, § 117.—Of places, to bound, limit, enclose (very rare in act.):2.reliquum spatium mons continet,
Caes. B. G. 1, 38:Oceanus ponto qua continet orbem,
Tib. 4, 1, 147; but more freq. in pass., to be comprised, enclosed, surrounded, encompassed, environed by:qui vicus altissimis montibus undique continetur,
Caes. B. G. 3, 1; so,undique loci naturā Helvetii,
id. ib. 1, 2:mare montibus angustis,
id. ib. 4, 23:una pars Galliae Garumnā flumine, Oceano, finibus Belgarum,
id. ib. 1, 1.—Trop.:B.omnes artes quasi cognatione quādam inter se continentur,
hang together, Cic. Arch. 1, 2.—Far more freq. in all periods and species of composition.,With partic. access. ideas.1.With the access. idea of firmness, quiet, permanence, etc., to hold or keep together, to keep, hold fast, preserve, retain (syn. servo).a.Lit.:b.(alvus) arcet et continet... quod recepit,
Cic. N. D. 2, 54, 136:merces (opp. partiri),
id. Vatin. 5, 12; cf.exercitum (opp. dividere),
Liv. 28, 2, 16:arida continent odorem diutius,
Plin. 21, 7, 18, § 39.—Trop.:2.nec ulla res vehementius rem publicam continet quam fides,
Cic. Off. 2, 24, 84:Remos reliquosque Belgas in officio,
Caes. B. G. 3, 11:in officio Dumnorigem,
id. ib. 5, 7:te in exercitatione,
Cic. Fam. 7, 19 fin.:te in tuis perenuibus studiis,
id. Brut. 97, 332:ceteros in armis (plaga),
Liv. 9, 41, 15:alicujus hospitio,
Nep. Lys. 1, 5.—With the access. idea of hindering, preventing motion, to keep, keep still, detain, restrain, repress, enclose.a.Lit.: milites [p. 449] sub pellibus, Caes. B. G. 3, 29; cf.:b.pecudem sub tecto,
Col. 7, 10, 3:exercitum castris,
Caes. B. G. 1, 48; 2, 11; Liv. 31, 26, 6; 28, 9, 14 al.; cf.:nostros in castris (tempestates),
Caes. B. G. 4, 34; 6, 36; and:copias in castris,
id. B. C. 1, 66; 3, 30; Auct. B. Afr. 1; 7; Liv. 36, 17, 9:Pompeium quam angustissime,
Caes. B. C. 3, 45:aliquem limine,
Liv. 34, 1, 5:ora frenis,
Phaedr. 3, 6, 7:ventos carcere,
Ov. M. 11, 432:animam in dicendo,
Cic. de Or. 1, 61, 261 et saep.:se ruri,
to stay, remain, Ter. Phorm. 2, 3, 17; cf.:se domi,
Suet. Caes. 81:suo se loco,
Caes. B. G. 4, 34:oppido sese,
id. ib. 2, 30:castris se continere,
id. B. C. 3, 37:se vallo,
id. B. G. 5, 44:se finibus Romanis,
Liv. 39, 17, 4; 34, 58, 3:moenibus sese,
id. 42, 7, 4:agrorum suorum terminis se,
id. 38, 40, 2:se moenibus,
Ov. M. 13, 208:sese intra silvas,
Caes. B. G. 2, 18:suos intra munitionem,
id. ib. 5, 57;5, 58: milites intra castrorum vallum,
id. B. C. 3, 76; Liv. 31, 34, 9;Auct. B. Afr. 24: intra castra militem,
Tac. H. 4, 19:praesidibus provinciarum propagavit imperium, ut a peritis et assuetis socii continerentur,
Suet. Aug. 23 et saep.:an te auspicium commoratum est? an tempestas continet?
Plaut. Am. 2, 2, 67.—Trop., to hold back, detain, repress, hold in check, curb, check, stay, stop, tame, subdue, etc. (syn. cohibeo):3.adpetitiones animi,
Cic. Tusc. 4, 9, 22:omnis cupiditates,
id. Q. Fr. 1, 1, 11, § 32:modeste insolentiam suam,
id. Agr. 1, 6, 18:risum,
id. Fin. 4, 25, 71 et saep.:formido mortales omnes,
Lucr. 1, 151:Etruriam non tam armis quam judiciorum terrore,
Liv. 29, 36, 10:oppida magis metu quam fide,
id. 30, 20, 5; cf.:quosdam continet metus,
Quint. 1, 3, 6:solo metu,
id. 12, 7, 2 et saep.:animum a consuetā libidine,
Sall. J. 15, 3:temeritatem ab omni lapsu (with cohibere),
Cic. Ac. 1, 12, 45:suos a proelio,
Caes. B. G. 1, 15:manum juventus Metu deorum,
Hor. C. 1, 35, 37 al.:se ab adsentiendo,
Cic. Ac. 2, 32, 104; so,se ab exemplis,
id. Fin. 2, 19, 62:temperans, qui se in aliquā libidine continuerit,
id. Par. 3, 1, 21:se male continet amens,
Ov. M. 4, 351:male me, quin vera faterer, Continui,
id. ib. 7, 729:nequeo continere quin loquar,
Plaut. Men. 2, 1, 28.—Mid.: contineri, quin complectar, non queo,
restrain myself, refrain, Plaut. Rud. 4, 4, 128; cf.:vix me contineo, quin, etc.,
Ter. Eun. 5, 2, 20:jam nequeo contineri,
Plaut. Capt. 3, 4, 60; cf.:vix contineor,
Ter. Hec. 4, 3, 9:quae vera audivi, taceo et contineo optime,
keep it to myself, conceal it, id. Eun. 1, 2, 23:ea quae continet, neque adhuc protulit, explicet nobis,
Cic. de Or. 1, 47, 206:dicta,
id. ib. 2, 55, 222.—With the access. idea of containing, to comprise, contain, involve, comprehend something in itself (syn. complector):b.(aqua gelum) quod continet in se, mittit,
Lucr. 6, 877; cf.:ut omnia, quae aluntur et crescunt, contineant in se vim caloris,
Cic. N. D. 2, 9, 23; so,in se,
Quint. 1, 6, 31; 2, 10, 2:Quattuor aeternus genitalia corpora mundus Continet,
Ov. M. 15, 240:rem militarem,
Liv. 5, 52, 16:panis innumeras paene continet medicinas,
Plin. 22, 25, 68, § 138:(linea) centum continet (pedes),
Quint. 1, 10, 44:Idus Martiae magnum mendum continent,
Cic. Att. 14, 22, 2:paucas species (vox),
Quint. 11, 3, 18:tales res, quales hic liber continet,
Cic. Or. 43, 148; Plin. Ep. 5, 9, 1:narrationes, quae summam criminis contineant,
Quint. 4, 2, 10:fabula stultorum regum et populorum continet aestus,
Hor. Ep. 1, 2, 8; cf.:liber primus ea continebit, quae, etc., Quint. prooem. § 21: tertia epistula continebat, etc.,
Plin. Ep. 9, 28, 5.—With subj.-clause:quando ipsos loqui deceat, quartus liber continet,
Quint. 11, 1, 59.—Esp. freq.,In pass.: contineri aliquā re, to be contained in something, be composed of, consist of or in, to rest upon, to be supported by, etc.:II.terreno corpore,
Lucr. 1, 1085:non venis et nervis et ossibus continentur (dii),
Cic. N. D. 2, 23, 59:artem negabat esse ullam, nisi quae cognitis penitusque perspectis... rebus contineretur,
id. de Or. 1, 20, 92:forma honestatis, quae tota quattuor his virtutibus... continetur,
id. Fin. 2, 15, 48:versus paucis (pedibus) continetur,
Quint. 9, 4, 60: quae philosophorum libris continentur, id. prooem. § 11; cf. id. 5, 10, 111 et saep.: artes, quae conjecturā continentur et sunt opinabiles, Cic. Div. 1, 14, 24:foedere,
Liv. 41, 23, 9:actu,
Quint. 2, 18, 5; 12, 9, 1; 3, 7, 28.—Rarely with in and abl.:forum, in quo omnis aequitas continetur,
Cic. Cat. 4, 1, 2; cf.:quibus (legibus) in singulis civitatibus res publica continetur,
id. Off. 3, 5, 23.—Neutr., to hold together in itself, to hang together (in the verb. finit. very rare; but freq. as P. a.; cf. also the deriv. continuus):1.per hortum utroque commeatus continet,
Plaut. Stich. 3, 1, 43.—Hence,contĭnens, entis, P. a.A.(Acc. to II.) Holding or hanging together (freq. and class.).1.Bordering upon, neighboring, contiguous, lying near, adjacent (syn.: junctus, adjunctus, contiguus); constr. with dat., cum, or absol.a.Prop.:b.aër mari,
Cic. N. D. 2, 45, 117:continentia atque adjuncta praedia huic fundo,
id. Caecin. 4, 11:(mare) dissimile est proximo ei continenti,
id. Ac. 2, 33, 105 al.:Cappadociae pars ea, quae cum Cilicià continens est,
id. Fam. 15, 2, 2:(Morini) continentes silvas ac paludes habebant,
Caes. B. G. 3, 28; cf. so absol.:parum locuples continente ripā,
Hor. C. 2, 18, 22; cf.:pars eorum, qui propiores erant continenti litori,
Liv. 44, 28, 12.— Subst.: contĭnentĭa, ĭum, n. (sc. loca), adjoining places, the neighborhood:Cherronesum et continentia usque Atho montem,
Plin. 18, 25, 57, § 215 al.:urbis,
the suburbs, Dig. 50, 16, 147.—Trop., in time, following, next:2.continentibus diebus,
Caes. B. C. 3, 84;and of other abstract things: motus sensui junctus et continens,
Cic. N. D. 1, 11, 26:timori perpetuo ipsum malum continens fuit,
followed at its heels, Liv. 5, 39, 8.—Holding together, cohering in itself, connected, continuous, uninterrupted.a.Prop.:b.continens agmen migrantium,
Liv. 1, 29, 4:agmen,
id. 2, 50, 7; 8, 8, 13 al.:ruinae,
id. 21, 8, 5; terra, the mainland, continent, Varr. ap. Charis. p. 100 P.; Cic. Fragm. ap. Non. p. 274, 6; Nep. Them. 3, 2; and in the same sense far more freq. subst.: contĭnens, entis, f. (rarely masc., Curt. 4, 2, 1 Zumpt, dub.; abl. in e and i equally used;v. the 4th and 5th books of Caes. B. G.),
Caes. B. G. 4, 27; 4, 28; 4, 31; 4, 36 bis et saep.; Nep. Milt. 7, 3; Liv. 35, 43, 4; Plin. 5, 31, 34, § 128; Suet Aug. 65; id. Tib. 40 et saep.—Trop., in time, continual, consecutive, uninterrupted:B.labor omnium dierum,
Caes. B. C. 3, 63; Liv. 42, 54, 3:bella,
Caes. B. G. 5, 11 fin.:imperium usque ad nos,
Liv. 7, 30, 8:imber per noctem totam,
id. 23, 44, 6:biduo,
Suet. Calig. 19:febres sine intermissione,
Cels. 3, 5 fin.:e continenti genere,
in continuous descent, Cic. Fin. 2, 19, 61:spiritus,
id. de Or. 3, 57, 216 et saep.: ex continenti (sc. tempore), instantly, immediately, = continuo, statim, Just. 1, 9; so,in continenti,
Dig. 44, 5, 1.—(Acc. to I. B. 2. b.) That restrains his passions, continent, moderate, temperate, enkratês (rare, but in good prose):C.continentior in vitā hominum quam in pecuniā,
Caes. B. C. 1, 23:cum reges tam sint continentes, multo magis consularis esse oportere,
Cic. Fam. 9, 19, 1:puer,
id. Att. 6, 6, 3:Epaminondas,
Nep. Epam. 3, 2 al. — Sup., Cic. Par. 1, 1, 7; Suet. Aug. 71.—(Acc. to I. B. 3.) In rhet., subst.: contĭnens, entis, n., that on which something rests or depends, the chief point, hinge:1.causae,
Cic. Part. Or. 29, 103; id. Top. 25, 95:intuendum videtur, quid sit quaestio, ratio, judicatio, continens, vel ut alii vocant, firmamentum,
Quint. 3, 11, 1; cf. id. ib. § 18 sqq.— Adv.: contĭnen-ter.(Acc. to A. 2.)a.In space, in unbroken succession, in a row. continenter sedetis, Cat. 37, 6.—More freq. and class.,b.In time, continuously, without interruption:2.totā nocte ierunt,
Caes. B. G. 1, 26:jam amplius horis sex pugnaretur,
id. ib. 3, 5:biduum lapidibus pluit,
Liv. 25, 7, 7:usque ad ipsum negotium,
Cic. Inv. 1, 26, 37:ferri imagines,
id. N. D. 1, 39, 109.—(Acc. to B.) Temperately, moderately (rare):2.vivere,
Cic. Off. 1, 30, 106; in sup.:vivere,
Aug. Ep. 199; id. Conf. 6, 12.—Hence also,contentus, a, um, P. a. (acc. to I. B. 2. b.); medial., satisfying one's self with, contented, satisfied, content (freq. in all periods and species of composition); constr. in gen. with the abl.; more rarely absol.; after the Aug. per. very freq. with the inf.(α).With abl.: his versibus, Lucil. ap. Non. p. 264, 3:(β).suis rebus,
Cic. Par. 6, 3, 51:paucis,
Hor. S. 1, 3, 16:illā (sorte),
id. ib. 1, 1, 3:viverem uti contentus eo quod mī ipse parasset,
id. ib. 1, 4, 108; cf. Suet. Aug. 82:solā Dianā,
Verg. A. 11, 582.—Absol.:(γ).cum ipsum audires sine comparatione, non modo contentus esses, sed melius non quaereres,
Cic. Brut. 35, 134; so comp., Plaut. Poen. 2, 15.—With inf.:indagare,
Ov. M. 1, 461:edidicisse,
id. ib. 2, 638:retinere titulum provinciae,
Vell. 2, 49:hostes sustinuisse,
id. 2, 112:indicare,
Quint. 4, 2, 128:ostendere,
id. 5, 10, 31:id consequi, quod imiteris,
id. 10, 2, 7 et saep.— Adv.: contentē (ante-and post-class., and rare), in a restrained manner, closely:arte contenteque habere aliquem,
Plaut. As. 1, 1, 63:parce contenteque vivere,
Pacat. Pan. Theod. 13. -
19 emereo
I. A.In gen. (rare;B.not in Cic.): quid ego emerui mali?
Plaut. Aul. 4, 10, 5:honores,
Prop. 4 (5), 11, 61:mihi altior sollicitudo, quale judicium hominum, emererer, accessit,
Quint. 4, prooem. § 1; cf.:emerendi favoris gratia canunt,
id. 4, 1, 2: pecuniam ex eo quaestu uberem, Gell, 6, 7, 5.— Poet., with inf. clause as object:Ennius emeruit Contiguus poni, Scipio magne, tibi,
Ov. A. A. 3, 410; cf. id. F. 4, 58.— Pass., in the part. perf.:emerito caput insere caelo,
Sil. 7, 19; so id. 11, 464; Sid. Carm. 2, 209.—In Tib. and Ov. emerere aliquem, like demereri aliquem, to gain the favor of any one, to deserve well of, to lay under obligation:II.viros,
Tib. 1, 9, 60; Ov. Tr. 4, 8, 52; id. Am. 2, 8, 24; id. Her. 6, 138.—Far more frequent,To serve out, complete one's term of service.A.Prop., in milit. lang.:B.spes emerendi stipendia,
Liv. 25, 6; in part. perf.:emerita stipendia,
Sall. J. 84, 2 Kritz.; Cic. de Sen. 14, 49; Liv. 3, 57; 21, 43 al.:militia,
Suet. Calig. 44:arma,
Plin. Pan. 15, 3:anni,
Ov. Tr. 4, 8, 21; cf. id. F. 3, 43.—As a v. dep.:stipendia emeritus,
Val. Max. 6, 1, 10.—Hence, subst. ēmĕrĭ-tus, i, m., a soldier who has served out his time, a veteran, an exempt, Tac. A. 1, 28; Suet. Aug. 24; Luc. 1, 344 al.—Transf. beyond the milit. sphere:annuum tempus (sc. magistratus) emeritum habere,
Cic. Att. 6, 5, 3; cf.:annuae operae emerentur,
id. ib. 6, 2, 6:spatium juventae (homo) transit, et emeritis medii quoque temporis annis, etc.,
Ov. M. 15, 226.—In part. perf.: emeritus, a, um (since the Aug. per. in the mid. signif.), that has become unfit for service, worn out:equi,
Ov. F. 4, 688; cf.:apes fessae et jam emeritae,
Plin. 11, 11, 11, § 27; so,palmes,
id. 17, 23, 35, § 206:aratrum,
Ov. F. 1, 665:latus (with invalidum),
id. Am. 3, 11, 14:acus,
Juv. 6, 498:rogus,
i. e. burned out, extinguished, Prop. 4 (5), 11, 72. -
20 emereor
I. A.In gen. (rare;B.not in Cic.): quid ego emerui mali?
Plaut. Aul. 4, 10, 5:honores,
Prop. 4 (5), 11, 61:mihi altior sollicitudo, quale judicium hominum, emererer, accessit,
Quint. 4, prooem. § 1; cf.:emerendi favoris gratia canunt,
id. 4, 1, 2: pecuniam ex eo quaestu uberem, Gell, 6, 7, 5.— Poet., with inf. clause as object:Ennius emeruit Contiguus poni, Scipio magne, tibi,
Ov. A. A. 3, 410; cf. id. F. 4, 58.— Pass., in the part. perf.:emerito caput insere caelo,
Sil. 7, 19; so id. 11, 464; Sid. Carm. 2, 209.—In Tib. and Ov. emerere aliquem, like demereri aliquem, to gain the favor of any one, to deserve well of, to lay under obligation:II.viros,
Tib. 1, 9, 60; Ov. Tr. 4, 8, 52; id. Am. 2, 8, 24; id. Her. 6, 138.—Far more frequent,To serve out, complete one's term of service.A.Prop., in milit. lang.:B.spes emerendi stipendia,
Liv. 25, 6; in part. perf.:emerita stipendia,
Sall. J. 84, 2 Kritz.; Cic. de Sen. 14, 49; Liv. 3, 57; 21, 43 al.:militia,
Suet. Calig. 44:arma,
Plin. Pan. 15, 3:anni,
Ov. Tr. 4, 8, 21; cf. id. F. 3, 43.—As a v. dep.:stipendia emeritus,
Val. Max. 6, 1, 10.—Hence, subst. ēmĕrĭ-tus, i, m., a soldier who has served out his time, a veteran, an exempt, Tac. A. 1, 28; Suet. Aug. 24; Luc. 1, 344 al.—Transf. beyond the milit. sphere:annuum tempus (sc. magistratus) emeritum habere,
Cic. Att. 6, 5, 3; cf.:annuae operae emerentur,
id. ib. 6, 2, 6:spatium juventae (homo) transit, et emeritis medii quoque temporis annis, etc.,
Ov. M. 15, 226.—In part. perf.: emeritus, a, um (since the Aug. per. in the mid. signif.), that has become unfit for service, worn out:equi,
Ov. F. 4, 688; cf.:apes fessae et jam emeritae,
Plin. 11, 11, 11, § 27; so,palmes,
id. 17, 23, 35, § 206:aratrum,
Ov. F. 1, 665:latus (with invalidum),
id. Am. 3, 11, 14:acus,
Juv. 6, 498:rogus,
i. e. burned out, extinguished, Prop. 4 (5), 11, 72.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
contiguus — index adjacent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
contigua — , contiguus L. neighbouring. Closely related to another species … Etymological dictionary of grasses
contigu — contigu, uë [ kɔ̃tigy ] adj. • v. 1377; lat. contiguus, de contingere « toucher » ♦ Qui touche à autre chose. ⇒ accolé, adjacent, attenant, avoisinant, voisin. Deux jardins contigus. ⇒ mitoyen. « Une vaste galerie contiguë à son cabinet »… … Encyclopédie Universelle
contiguu — CONTÍGUU, UĂ, contigui, ue, adj. (livr.) Care se leagă, se înrudeşte, se uneşte cu ceva, care are elemente apropiate, comune cu altceva. [pr.: gu u] – Din fr. contigu, lat. contiguus. Trimis de RACAI, 30.09.2003. Sursa: DEX 98 CONTÍGUU adj.… … Dicționar Român
Paxillus involutus — Scientific classification Kingdom: Fungi Division … Wikipedia
Paxille enroulé — Paxillus involutus … Wikipédia en Français
contiguo — (Del lat. contiguus.) ► adjetivo Que está al lado de otra cosa: ■ su casa es contigua a la mía; habitaciones contiguas. SINÓNIMO adyacente vecino ANTÓNIMO separado * * * contiguo, a (del lat. «contigŭus»; «a … Enciclopedia Universal
contiguë — ● contigu, contiguë adjectif (latin contiguus, de contingere, toucher) Qui touche à quelque chose, à un lieu ; qui en est voisin : La maison est contiguë à la mairie. Nos chambres sont contiguës. Qui est rapproché de quelque chose d autre par le… … Encyclopédie Universelle
Kontiguität — Kon|ti|gu|i|tät 〈f. 20; unz.〉 1. Angrenzung, Berührung 2. (zeitl.) Zusammensein, Zusammenfallen (von Erlebnissen) [zu lat. tangere „berühren“] * * * Kon|ti|gu|i|tät, die; [frz. contiguïté, zu: contigu < lat. contiguus = angrenzend, benachbart] … Universal-Lexikon
contiguity — 1. Contact without actual continuity, e.g., the contact of the bones entering into the formation of a cranial suture. Cf.:continuity. 2. Occurrence of two or more objects, events, or mental impressions together in space (spatial c.) or time (te … Medical dictionary
Chanteius — ? Chanteius Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Паукообразные … Википедия