Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

constans

  • 41 quandod

    quando (old form quandod, acc. to Fest. p. 258 b Müll.), adv. and conj.
    I.
    Adv.
    A.
    Interrog., at what time? when? Do. Venit Chaerea. Ph. Quando? Do. Hodie. Ph. Quamdudum? Do. Modo, Ter. Eun. 4, 4, 30; id. Heaut. 2, 2, 9; Cic. de Or. 1, 22, 102; id. Pis. 21, 49:

    o rus, quando ego te aspiciam? quandoque licebit? etc.,

    Hor. S. 2, 6, 60; id. Epod. 9, 1; id. C. 1, 24, 8:

    dic mihi cras istud, Postume, quando venit?

    Mart. 5, 58, 2.—
    B.
    Rel., at what time, when:

    non intellegitur, quando obrepat senectus,

    Cic. Sen. 11, 38:

    quaeres, quando iterum paveas,

    Hor. S. 2, 7, 69:

    quando ipsos loqui, quando advocati voce uti deceat, quartus liber continet,

    Quint. 11, 1, 59:

    expectans quando incipiendum sit,

    id. 11, 3, 159.—
    C.
    Indef., at what time soever, i. e. at any time, ever, some time, some day, = aliquando, esp. after num, si, and ne:

    exsistit hoc loco quaestio, num quando amici novi veteribus sint anteponendi,

    Cic. Lael. 19, 67:

    ut, si quando auditum sit, prodigii simile numeretur,

    id. Rosc. Am. 13, 37; id. Rep. 1, 38, 59 Moser N. cr.; Ov. A. A. 2. 15:

    ne quando liberis proscriptorum bona patria reddantur,

    Cic. Rosc. Am. 50, 145:

    ut ne quando amare inciperemus,

    id. Lael. 16, 60:

    fuisse autem illic pluviam, ne quando quidem auditum est,

    Sulp. Sev. Dial. 1, 3, 4.— Strengthened by umquam, Liv. 10, 14. —
    II.
    Conj.
    A.
    Temp., when:

    quando esurio, tum (intestina) crepant,

    Plaut. Men. 5, 5, 27; Enn. ap. Fest. p. 258 Müll. (Ann. v. 416 Vahl.):

    tum, quando legatos Tyrum misimus,

    Cic. Agr. 2, 16, 41; id. Off. 2, 21, 75 (al. si quando): quando dies adveniet, quem praefata Morta est, Liv. Andron. ap. Gell. 3, 16, 11; Hor. S. 2, 2, 42; id. Epod. 16, 27; Verg. A. 6, 50.—
    B.
    Transf., causal, since then, because then (class.; v. Krebs, Antibarb. p. 971; Madv. ad Cic. Fin. 5, 8, 21; in some passages, esp. of Cic., quando has been changed to quoniam by the editors; cf.

    Reisig. Vorles. p. 465): quando igitur virtus est adfectio animi constans,

    Cic. Tusc. 4, 15, 34 B. and K.:

    quando igitur potest tibi Publius Geminus videri, quid habes, etc.,

    id. Ac. 2, 26, 85:

    quando igitur inest in omni virtute cura quaedam,

    id. Fin. 5, 23, 67.—
    2.
    In gen., since, because, seeing that, inasmuch as (= quoniam, v. Drak. ad Liv. 33, 2, 98; freq. in Liv.; otherwise mostly poet. and post-Aug.); with indic.:

    quando ita tibi lubet, vale atque salve,

    Plaut. Cist. 1, 1, 118:

    quando habeo multos cognatos, quid opus sit mihi liberis?

    id. Mil. 3, 1, 110:

    quando hoc bene successit,

    Ter. Ad. 2, 4, 23:

    duc me ad eam, quando huc veni,

    id. And. 4, 5, 23:

    maneamus ergo in illā eādem sententiā, quando hoc miserius esse nihil potest,

    Cic. Att. 9, 13, 8:

    nunc, quando per illam licet,

    Sall. J. 102, 9:

    volo ego illi beluae ostendere, quando adeo ferox praesultat hostium signis,

    Liv. 7, 10, 3; 9, 4, 8:

    quando injussu populi facta est,

    id. 9, 8, 5:

    quando in apertum semel discrimen evasura esset res,

    id. 10, 14, 8:

    quando id certum atque obstinatum est,

    id. 2, 15, 5; Quint. 5, 7, 6; cf. id. 1, 8, 9; 2, 12, 12:

    cur non sit orator, quando, quod difficilius est, oratorem facit,

    id. 12, 8, 5; cf. id. 1, 6, 18; 11, 1, 10 et saep.:

    validiore apud eos Arminio, quando bellum suadebat,

    Tac. A. 1, 57; cf. id. ib. 1, 44; 4, 6; id. H. 1, 87 et saep.—With subj.:

    quando senescant sata quaedam aquā,

    Plin. 17, 4, 3, § 28.

    Lewis & Short latin dictionary > quandod

  • 42 solidum

    sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. holos, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).
    I.
    Lit.: individua et solida corpora (sc. atomoi), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98:

    terra solida et globosa,

    id. N. D. 2, 39, 137:

    columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),

    id. Div. 1, 24, 48; cf.

    cornua (opp. cava),

    Plin. 11, 37, 45, § 127:

    lapides,

    Sen. Q. N. 3, 25, 6:

    corpus,

    Ter. Eun. 2, 3, 27:

    paries vel solidus vel fornicatus,

    Cic. Top. 4, 22:

    sphaera solida atque plena,

    id. Rep. 1, 14, 22; cf.:

    crateres auro solidi,

    Verg. A. 2, 765:

    ex solido elephanto,

    id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552:

    aera,

    id. ib. 9, 809:

    telum solidum nodis,

    id. ib. 11, 553:

    vasa auro solida,

    Tac. A. 2, 33; 13, 10:

    solidum ex auro signum,

    Just. 39, 2, 5:

    nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,

    Ov. F. 6, 404; so,

    ripa,

    id. ib. 14, 49:

    sedes (opp. aër),

    id. ib. 2, 147:

    navis ad ferendum incursum maris solida,

    Sen. Ep. 76, 13:

    sit solidum quodcumque subest,

    Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. — Comp.:

    solidior caseus factus,

    Col. 7, 8, 4. — Sup.:

    solidissima materiaï corpora (opp. mollia),

    Lucr. 1, 565; 1, 951:

    tellus,

    Ov. M. 15, 262.— Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity:

    cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,

    Cic. N. D. 2, 18, 47:

    nihil tangi potest, quod careat solido,

    id. Univ 4, 11; cf.:

    quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,

    id. N. D. 1, 27, 75:

    inane abscindere soldo,

    Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78:

    fossa fit ad solidum,

    to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821:

    finditur in solidum cuneis via,

    into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231:

    neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,

    Tac. A. 4, 62:

    solido procedebat elephas in pontem,

    on solid ground, Liv. 44, 5.—
    B.
    Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus):

    usurā, nec eā solidā, contentus est,

    Cic. Att. 6, 1, 3:

    militia semestri solidum stipendium accipere,

    Liv. 5, 4:

    solida taurorum viscera,

    Verg. A. 6, 253:

    ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,

    Plin. 8, 14, 14, § 36:

    quibus solida ungula,

    id. 10, 63, 83, § 173:

    motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,

    Just. 30, 4, 3:

    ut decies solidum exsorberet,

    i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.:

    partem solido demere de die,

    Hor. C. 1, 1, 20:

    annus,

    Liv. 1, 19:

    hora,

    Juv. 11, 205:

    parum solidum consulatum explere,

    incomplete, Liv. 4, 8 fin.:

    vos, quibus...solidae suo stant robore vires,

    Verg. A. 2, 639.—As substt.
    1.
    In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum:

    ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,

    Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—
    2.
    In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—
    II.
    Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis;

    opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,

    Plaut. Merc. 2, 3, 44; so,

    fides,

    Tac. H. 2, 7:

    solida et robusta et assidua frequentia,

    Cic. Planc. 8, 21:

    solida atque robusta eloquentia,

    Quint. 10, 1, 2:

    solida ac virilis ingenii vis,

    id. 2, 5, 23:

    est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    judicia solida et expressa,

    id. Planc. 12, 29:

    justitiae effigies,

    id. Off. 3, 17, 69:

    quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,

    id. Fin. 1, 18, 61:

    suavitas austera et solida,

    id. de Or. 3, 26, 103:

    solida veraque laus,

    id. Sest. 43, 93; cf.:

    solida laus ac vera dignitas,

    id. Vatin. 3, 8:

    gloria (with vera),

    id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14:

    nulla utilitas (with puerilis delectatio),

    Cic. Fin. 1, 21, 72:

    salus,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 10:

    gratia,

    id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576:

    beneficium,

    Ter. Eun. 5, 2, 32:

    gaudium,

    id. And. 4, 1, 24:

    libertas,

    Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9:

    fides,

    id. H. 2, 79:

    mens,

    firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4:

    solidum opus doctrinae,

    Val. Max. 4, 1, ext. 1:

    in solidiore aliquo scripti genere,

    Sen. Contr. 1, 8, 16:

    gravior solidiorque sententia,

    Gell. 11, 13, 8:

    virtus,

    Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5:

    vinum,

    Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.:

    quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,

    Cic. Pis. 25, 60:

    multos in solido rursus Fortuna locavit,

    in safety, Verg. A. 11, 427; cf.:

    praesentia bona nondum tota in solido sunt,

    Sen. Ben. 3, 4, 2:

    nostra gloria, cum sit ex solido,

    Curt. 9, 2, 14:

    ut salus ejus locetur in solido,

    Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly:

    dinoscere cautus Quid solidum crepet,

    Pers. 5, 25:

    Venus irata solidum,

    App. M. 5, p. 171, 24.—
    B.
    sŏlĭdē (not in Cic.).
    1.
    (Acc. to I.) Densely, closely, solidly:

    solide et crassis viminibus contexta cista,

    Col. 12, 56, 2:

    solide natus est,

    i. e. without a hollow place, without wind in one's inside, Petr. 47, 4.— Comp.:

    concreta aqua,

    Gell. 19, 5, 5.—
    2.
    (Acc. to II.) Surely, wholly, fully, truly:

    neque, natus necne is fuerit, id solide scio,

    Plaut. Trin. 4, 2, 8; 4, 2, 47; Ter And. 5, 5, 8; App. M. 3, p. 135, 41; Spart. Ael. Ver. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > solidum

  • 43 solidus

    sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. holos, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).
    I.
    Lit.: individua et solida corpora (sc. atomoi), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98:

    terra solida et globosa,

    id. N. D. 2, 39, 137:

    columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),

    id. Div. 1, 24, 48; cf.

    cornua (opp. cava),

    Plin. 11, 37, 45, § 127:

    lapides,

    Sen. Q. N. 3, 25, 6:

    corpus,

    Ter. Eun. 2, 3, 27:

    paries vel solidus vel fornicatus,

    Cic. Top. 4, 22:

    sphaera solida atque plena,

    id. Rep. 1, 14, 22; cf.:

    crateres auro solidi,

    Verg. A. 2, 765:

    ex solido elephanto,

    id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552:

    aera,

    id. ib. 9, 809:

    telum solidum nodis,

    id. ib. 11, 553:

    vasa auro solida,

    Tac. A. 2, 33; 13, 10:

    solidum ex auro signum,

    Just. 39, 2, 5:

    nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,

    Ov. F. 6, 404; so,

    ripa,

    id. ib. 14, 49:

    sedes (opp. aër),

    id. ib. 2, 147:

    navis ad ferendum incursum maris solida,

    Sen. Ep. 76, 13:

    sit solidum quodcumque subest,

    Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. — Comp.:

    solidior caseus factus,

    Col. 7, 8, 4. — Sup.:

    solidissima materiaï corpora (opp. mollia),

    Lucr. 1, 565; 1, 951:

    tellus,

    Ov. M. 15, 262.— Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity:

    cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,

    Cic. N. D. 2, 18, 47:

    nihil tangi potest, quod careat solido,

    id. Univ 4, 11; cf.:

    quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,

    id. N. D. 1, 27, 75:

    inane abscindere soldo,

    Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78:

    fossa fit ad solidum,

    to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821:

    finditur in solidum cuneis via,

    into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231:

    neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,

    Tac. A. 4, 62:

    solido procedebat elephas in pontem,

    on solid ground, Liv. 44, 5.—
    B.
    Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus):

    usurā, nec eā solidā, contentus est,

    Cic. Att. 6, 1, 3:

    militia semestri solidum stipendium accipere,

    Liv. 5, 4:

    solida taurorum viscera,

    Verg. A. 6, 253:

    ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,

    Plin. 8, 14, 14, § 36:

    quibus solida ungula,

    id. 10, 63, 83, § 173:

    motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,

    Just. 30, 4, 3:

    ut decies solidum exsorberet,

    i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.:

    partem solido demere de die,

    Hor. C. 1, 1, 20:

    annus,

    Liv. 1, 19:

    hora,

    Juv. 11, 205:

    parum solidum consulatum explere,

    incomplete, Liv. 4, 8 fin.:

    vos, quibus...solidae suo stant robore vires,

    Verg. A. 2, 639.—As substt.
    1.
    In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum:

    ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,

    Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—
    2.
    In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—
    II.
    Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis;

    opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,

    Plaut. Merc. 2, 3, 44; so,

    fides,

    Tac. H. 2, 7:

    solida et robusta et assidua frequentia,

    Cic. Planc. 8, 21:

    solida atque robusta eloquentia,

    Quint. 10, 1, 2:

    solida ac virilis ingenii vis,

    id. 2, 5, 23:

    est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    judicia solida et expressa,

    id. Planc. 12, 29:

    justitiae effigies,

    id. Off. 3, 17, 69:

    quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,

    id. Fin. 1, 18, 61:

    suavitas austera et solida,

    id. de Or. 3, 26, 103:

    solida veraque laus,

    id. Sest. 43, 93; cf.:

    solida laus ac vera dignitas,

    id. Vatin. 3, 8:

    gloria (with vera),

    id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14:

    nulla utilitas (with puerilis delectatio),

    Cic. Fin. 1, 21, 72:

    salus,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 10:

    gratia,

    id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576:

    beneficium,

    Ter. Eun. 5, 2, 32:

    gaudium,

    id. And. 4, 1, 24:

    libertas,

    Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9:

    fides,

    id. H. 2, 79:

    mens,

    firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4:

    solidum opus doctrinae,

    Val. Max. 4, 1, ext. 1:

    in solidiore aliquo scripti genere,

    Sen. Contr. 1, 8, 16:

    gravior solidiorque sententia,

    Gell. 11, 13, 8:

    virtus,

    Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5:

    vinum,

    Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.:

    quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,

    Cic. Pis. 25, 60:

    multos in solido rursus Fortuna locavit,

    in safety, Verg. A. 11, 427; cf.:

    praesentia bona nondum tota in solido sunt,

    Sen. Ben. 3, 4, 2:

    nostra gloria, cum sit ex solido,

    Curt. 9, 2, 14:

    ut salus ejus locetur in solido,

    Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly:

    dinoscere cautus Quid solidum crepet,

    Pers. 5, 25:

    Venus irata solidum,

    App. M. 5, p. 171, 24.—
    B.
    sŏlĭdē (not in Cic.).
    1.
    (Acc. to I.) Densely, closely, solidly:

    solide et crassis viminibus contexta cista,

    Col. 12, 56, 2:

    solide natus est,

    i. e. without a hollow place, without wind in one's inside, Petr. 47, 4.— Comp.:

    concreta aqua,

    Gell. 19, 5, 5.—
    2.
    (Acc. to II.) Surely, wholly, fully, truly:

    neque, natus necne is fuerit, id solide scio,

    Plaut. Trin. 4, 2, 8; 4, 2, 47; Ter And. 5, 5, 8; App. M. 3, p. 135, 41; Spart. Ael. Ver. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > solidus

  • 44 ubi

    ŭbī̆, adv. [for quo-bi; cf. Gr. pou, po-thi; Ion. ko-thi].
    I.
    Lit.
    A.
    A relative local particle, denoting rest in a place, in which place, in what place, where.
    1.
    With corresp. ibi:

    in eam partem ituros atque ibi futuros Helvetios, ubi eos Caesar constituisset,

    Caes. B. G. 1, 13:

    velim, ibi malis esse, ubi aliquo numero sis, quam istic, ubi solus sapere videare,

    Cic. Fam. 1, 10; cf.:

    nemo sit, quin ubivis, quam ibi, ubi est, esse malit,

    id. ib. 6, 1, 1:

    ergo, ubi tyrannus est, ibi... dicendum est plane nullam esse rem publicam,

    id. Rep. 3, 31, 43:

    ibi unde huc translata essent, atque ubi primum exstitissent,

    id. ib. 2, 16, 30.—
    2.
    Referring to other expressions of place:

    omnes, qui tum eos agros, ubi hodie est haec urbs, incolebant,

    Cic. Rep. 2, 2, 4:

    non modo ut Spartae, rapere ubi pueri et clepere discunt,

    id. ib. 4, 5, 11:

    in ipso aditu atque ore portus, ubi, etc.,

    id. Verr. 2, 5, 12, § 30.—
    3.
    With the interrogative particle nam suffixed:

    in quā non video, ubinam mens constans possit insistere,

    Cic. N. D. 1, 10, 24.—
    4.
    With terrarum, loci (v. terra and locus):

    non edepol nunc, ubi terrarum sim, scio, si quis roget,

    Plaut. Am. 1, 1, 180:

    quid ageres, ubi terrarum esses,

    Cic. Att. 5, 10, 4:

    ubi loci fortunae tuae sint, facile intellegis,

    Plaut. Capt. 5, 2, 5:

    ut inanis mens quaerat, ubi sit loci,

    Plin. 7, 24, 24, § 90.—
    5.
    Repeated ubi ubi, also written as one word ubiubi, wherever, wheresoever = ubicumque (very rare):

    ubi ubi est, fac, quamprimum haec audiat,

    Ter. Eun. 5, 8, 12:

    sperantes facile, ubiubi essent se... conversuros aciem,

    Liv. 42, 57, 12.—With gentium:

    ubi ubi est gentium,

    Plaut. As. 2, 2, 21.—
    B.
    In a direct interrogation, where? So. Ubi patera nunc est? Me. In cistulā, etc., Plaut. Am. 1, 1, 264:

    ubi ego perii? ubi immutatus sum? ubi ego formam perdidi?

    id. ib. 300:

    ubi inveniam Pamphilum? Ubi quaeram?

    Ter. And. 2, 2, 1; 2, 2, 6:

    ubi sunt, qui Antonium Graece negant scire?

    Cic. de Or. 2, 14, 59:

    heu! ubi nunc fastus altaque verba jacent?

    Ov. H. 4, 150 Ruhnk.—
    2.
    Esp., with gentium:

    ubi illum quaeram gentium?

    Plaut. Ep. 5, 2, 13; and with the interrog. particle nam suffixed:

    ubinam est is homo gentium?

    id. Merc. 2, 3, 97:

    o di immortales! ubinam gentium sumus?... in quā urbe vivimus?

    Cic. Cat. 1, 4, 9 (v. gens).—
    II.
    Transf.
    A.
    Most freq. of time, when, whenever, as soon as, as:

    ubi summus imperator non adest ad exercitum,

    Plaut. Am. 1, 3, 6:

    ubi ego Sosia nolim esse, tu esto sane Sosia. Nunc. etc.,

    id. ib. 1, 1, 284:

    ubi friget, huc evasit,

    Ter. Eun. 3, 3, 11:

    ubi lucet, magistratus myrrhā unguentisque unguentur,

    Varr. L. L. 6, § 87 Müll.:

    ut sol, victis ubi nubibus exit,

    Ov. M. 5, 571:

    qualis, ubi hibernam Lyciam Xanthique fluenta Deserit (Apollo),

    Verg. A. 4, 143:

    ubi semel quis pejeraverit, ei credi postea non oportet,

    Cic. Rab. Post. 13, 36:

    hoc ubi Amphitruo erus conspicatu'st meus, Ilico, etc.,

    Plaut. Am. 1, 1, 87:

    ubi de ejus adventu Helvetii certiores facti sunt, legatos ad eum mittunt,

    Caes. B. G. 1, 7:

    ubi ea dies venit, etc.,

    id. ib. 1, 8:

    quem ubi vidi, equidem vim lacrimarum profudi,

    Cic. Rep. 6, 14, 14:

    ubi galli cantum audivit,

    id. Pis. 27, 67:

    at hostes, ubi primum nostros equites conspexerunt... impetu facto, etc.,

    Caes. B. G. 4, 12; Quint. 7, 1, 6.—With subj., Hor. C. 3, 6, 41.—With inf. hist., Tac. A. 12, 51.—
    2.
    With correl. adv. of time (mostly anteand post-class.; not in Cic. or Caæs.).
    (α).
    With tum:

    otium ubi erit, tum, etc.,

    Plaut. Rud. 2, 4, 13:

    ubi convivae abierint, tum venias,

    id. Stich. 4, 2, 14; id. Pers. 4, 7, 18; Quadrig. ap. Gell. 2, 2, 13:

    cetera maleficia tum persequare, ubi facta sunt,

    Sall. C. 52, 4; Cato, R. R. 33, 2; 33, 45 fin.: ubi conticuerit recte tumultus, tum in curiam patres revocandos esse, Liv. 22, 55, 8; 25, 38, 4; 43, 5, 6;

    44, 34, 5: ut, cum admissa et perpetrata fuerint, tum denique, ubi, quae facta sunt infecta fieri non possunt, puniantur,

    Gell. 6 (7), 3, 42.—Esp., with tum demum:

    ubi jam caro increscit, tum demum et balineis raris utendum erit,

    Cels. 7, 4 fin.; 3, 6; 7, 27; Gell. 16, 8, 16.—
    (β).
    With tunc:

    ubi vis acrior imminet hostium, tunc, etc.,

    Veg. Mil. 1, 24:

    tunc est consummata infelicitas. ubi, etc.,

    Sen. Ep. 39, 6; 89, 15; 89, 19.—Esp., with tunc demum, Cels. 3, 10.—
    B.
    In colloq. lang., referring to things or persons, instead of the relative pronoun, in which, by which, with which, wherewith, etc.; or of persons, with whom, by whom, etc.:

    ne illi sit cera, ubi facere possit litteras,

    Plaut. As. 4, 1, 22:

    hujusmodi res semper comminiscere, Ubi me excarnifices,

    Ter. Heaut. 4, 6, 9:

    cum multa colligeres et ex legibus et ex senatusconsultis, ubi, si verba, non rem sequeremur, confici nihil posset,

    Cic. de Or. 1, 57, 243:

    si rem servassem, fuit, ubi negotiosus essem,

    Plaut. Truc. 1, 2, 38; cf.:

    est, ubi id isto modo valeat,

    Cic. Tusc. 5, 8, 23; v. sum, I. B. 5. b. b:

    neque nobis adhuc praeter te quisquam fuit, ubi nostrum jus contra illos obtineremus,

    with whom, Cic. Quint. 9, 34:

    Alcmene, questus ubi ponat aniles, Iolen habet,

    Ov. M. 9, 276.

    Lewis & Short latin dictionary > ubi

  • 45 volito

    vŏlĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. n. [2. volo], to fly to and fro, to fly or flit about, to flutter (class.).
    I.
    Lit.:

    aves volitare,

    Cic. de Or. 2, 6, 23:

    (volucris) propter humum volitat,

    Ov. M. 8, 258:

    volitant alii (scarabaei) magno cum murmure,

    Plin. 11, 28, 34, § 98. —
    B.
    Transf., to fly, hasten, or hover about; to flutter, float about:

    volitans totā acie,

    Liv. 4, 19, 2:

    mediis in millibus ductores,

    Verg. A. 12, 126:

    volitabit et vagabitur in foro,

    Auct. Her. 4, 39, 51; cf.:

    totā Asiā vagatur, volitat ut rex,

    Cic. Phil. 11, 2, 6:

    volitare in foro,

    id. de Or. 1, 38, 173:

    volitat ante oculos istorum Jubae regis filius,

    id. Agr. 2, 22, 59:

    pacatum volitant per mare navitae,

    Hor. C. 4, 5, 19:

    tribuni praefectique cum terrore et armatorum catervis volitabant,

    Tac. H. 2, 88 fin.; cf. Cic. Sest. 1, 1. —Of things concr. and abstr.:

    quae (rerum simulacra) quasi membranae summo de corpore rerum Dereptae volitant ultro citroque per auras,

    Lucr. 4, 32; cf. id. 4, 62:

    solidissima materiaï Corpora perpetuo volitare,

    hover, float about, id. 1, 952;

    so of atoms,

    id. 2, 380; 3, 33; Cic. N. D. 1, 20, 54:

    stellae,

    id. Arat. 180:

    atra favilla in nimbo,

    Verg. A. 5, 666:

    umbrae inter vivos,

    Lucr. 4, 38:

    circum litora,

    Verg. A. 6, 329:

    et tenues animae volitare silentum,

    Ov. M. 14, 411:

    voces per auras,

    Lucr. 4, 221.—
    II.
    Trop., to fly, fly or flutter about, fly to and fro, etc.: nemo me lacrimis decoret nec funera fletu Faxit. Cur? Volito vivu' per ora virūm, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34; cf. id. Sen. 20, 73 (Epigr. v. 4, p. 162 Vahl.):

    speremus nostrum nomen volitare et vagari latissime,

    Cic. Rep. 1, 17, 26:

    si nostri animi... gestiant ac volitare cupiant vacui curā ac labore,

    to wander about, id. de Or. 2, 6, 23:

    valebis apud hominem volitantem gloriae cupiditate, vir moderatus et constans,

    soaring, aspiring, id. Pis. 25, 59; cf.:

    cupis volitare per auras,

    Mart. 1, 4, 11: nec volitabo in hoc insolentius, fly into a passion, Cic. Fl. 16, 38:

    (Clodius) volitat, furit,

    id. Att. 2, 22, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > volito

См. также в других словарях:

  • Constans — (* zwischen 320 und 323; † Februar 350 in Südgallien bei Elne), mit vollständigem Namen Flavius Iulius Constans, war der jüngste Sohn Konstantins des Großen und von 337 bis 350 römischer Kaiser. 333, noch im Kindesalter, wurde er zuerst zum… …   Deutsch Wikipedia

  • Constans — Constans, Constant Nom de baptême formé sur l adjectif latin constans (= ferme), qui a donné Constantius …   Noms de famille

  • Constans — Constans, 1) C. I., Flavius Julius, 3. Sohn Constantins des Großen u. der Fausta, geb. 320 wurde 333 Cäsar, erhielt bei der Theilung des Reichs seines Vaters (335) als Cäsar Illyrien, Italien u. Afrika u., nach seines Bruders Constantin Besiegung …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Constans [1] — Constans, 1) der jüngste von Konstantins d. Gr. drei Söhnen aus dessen zweiter Ehe mit Fausta, geb. 323 (nach andern 320), seit 333 Cäsar, verwaltete seit 335 Italien, Illyricum und Afrika, während Konstantin (H.) den übrigen Westen, Constantius… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Constans [2] — Constans (spr. kongstāngs), Jean Antoine Ernest, franz. Minister, geb. 3. Mai 1833 in Béziers, betrieb mehrere Jahre ein Geschäft in Spanien, studierte dann aber die Rechte und wurde Professor der Rechtswissenschaft an den Fakultäten zu Douai,… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Constans — (spr. kongstáng), Jean Antoine Ernest, franz. Staatsmann, geb. 3. Mai 1833 zu Béziers, Prof. der Rechte, 1876 in der Deputiertenkammer, 1879 Unterstaatssekretär, 1880 81 Minister des Innern, 1886 87 Gesandter in China, 1887 88 Generalgouverneur… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • constans — index consistent, constant (adjective), constant (noun), immutable, regular (orderly), resolute …   Law dictionary

  • CONSTANS I — CONSTANS I. tertius Constantini M. ex Fausta fil. Caesar a Patre factus est, A. C. 333. quô mortuô, Italia, Africa et Illyricum cum Graecia illi obtigit. gallis devictis fratrem Constantinum, cui Gallia, Hispania et Britannia cesserat, sibi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONSTANS II — CONSTANS II. fil. Constantipi III. nepos Heraclii, Heracleoni patruo successit, A. C. 641. Monothelitarum fautor, Paulum Ecclesiae Constantinopolitanae praefecit, eius consiliô edictum, cui Typi nomen, divulgans, quô utramque partem silere iussit …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONSTANS — fil. Constantini tyranni, A. C. 407. a Patre Caesat factus, et in Hispaniam missus est. Primo felix, mox miserrime periit, ex monacho Imperator. A Gerontio Viennae occisus. Bloud. l. 1. Oros. l. 7. c. 40. Sozom. 1. 6. etc. Feminae Principes …   Hofmann J. Lexicon universale

  • constans — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. konstans] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż ndm, mat. {{/stl 8}}{{stl 7}} wielkość stała, najczęściej przyjmowana w trakcie rozważań za niezmienną, w odróżnieniu od innych, zmiennych wielkości <łac.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»