Перевод: со всех языков на болгарский

с болгарского на все языки

consonante

  • 1 consonante

    consonante [konsoˈnante]
    sost f LING съгласна ж

    Grande dizionario italiano-bulgaro > consonante

  • 2 consonante

    adj 1) грам. съгласен; 2) прен. съзвучен.

    Diccionario español-búlgaro > consonante

  • 3 fuerza

    f 1) сила, здравина; 2) сила, значение; no tener fuerza de ley няма законна сила; 3) могъщество, власт, сила; la fuerza de la ley силата на закона; 4) насилие, принуда, изнасилване (на жена); 5) сила, фактор; основателна част от нещо; 6) прен. сила, силна страна; la fuerza de la juventud (de la edad) силната страна на младостта (на възрастта); 7) ефикасност; la fuerza de la razón силата на разума; 8) енергия, сила; 9) мех. резистентност, съпротивителна сила; fuerza aceleratriz мех. ускорителна сила; fuerza bruta физическа сила; fuerza centrífuga центробежна сила; fuerza centrípeta центростремителна сила; 10) pl сили, войска; fuerzas aéreas военновъздушни сили; fuerzas navales военноморски сили; fuerzas enemigas сили на противника; fuerza de voluntad сила на волята; fuerza pública силите на реда; fuerza vital природа, природни сили; fuerzas vivas обществена сила, фактор; a fuerza de по настояване на, по силата на; a la fuerza, por fuerza насила, по неволя; en fuerza de по причина на, благодарение на; fuerza del consonante прен., разг. силата на обстоятелствата; hacer fuerza упражнявам насилие, убеждавам, увещавам; írsele a uno la fuerza por la boca прен., разг. говоря прекалено, силен съм само на думи; la fuerza de la costumbre силата на навика; recobrar (recuperar) fuerzas възстановявам се (след умора, болест); sacar uno fuerzas de flaqueza от слабостта си правя сила; ser fuerza необходимо, наложително е; camisa de fuerza усмирителна риза.

    Diccionario español-búlgaro > fuerza

  • 4 uno

    uno1 [ˈuːno]
    num едно
    uno2, una
    I. m davanti a s impura, gn, pn, ps, x, z; f davanti a consonante един/една
    II. pron един, някой; (impersonale) човек
    a uno a uno един по един
    uno e mezzo един и половина
    uno per volta един по един

    Grande dizionario italiano-bulgaro > uno

См. также в других словарях:

  • consonante — adjetivo 1. Uso/registro: restringido. Que tiene relación de conformidad con otra cosa relacionada: La calidad del restaurante no es consonante con el precio. adjetivo,sustantivo femenino 1. [Sonido] que se produ …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • consonante — (Del lat. consŏnans, antis, part. act. de consonāre, estar en armonía). 1. adj. Se dice de cualquier voz con respecto a otra de la misma consonancia. U. t. c. s. m.) 2. Que tiene relación de igualdad o conformidad con otra cosa, de la cual es… …   Diccionario de la lengua española

  • Consonante — Consonante, musikalisches Instrument mit Fuß gestell u. doppelter Decke, an jeder Seite mit Saiter., wird wie die Harfe behandelt …   Pierer's Universal-Lexikon

  • consonante — adj. 2 g. 1. Que produz ou tem consonância. 2.  [Figurado] Cônsono …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Consonante — (Derivado de consonar.) ► adjetivo 1 Que mantiene relación de igualdad o conformidad con otra cosa, con la cual es correspondiente y correlativa: ■ su propuesta es consonante con sus expectativas. ► adjetivo/ sustantivo femenino 2 LINGÜÍSTICA Se… …   Enciclopedia Universal

  • Consonante — Puntos de articulación Labial Bilabial Labio velar Labio alveolar Labiodental Coronal …   Wikipedia Español

  • consonante — 1con·so·nàn·te s.f. TS fon. suono che viene articolato con il canale fonatorio chiuso o semichiuso e che non forma sillaba da solo; anche agg.: suono consonante | AD ciascuna delle lettere dell alfabeto che rappresentano o concorrono a… …   Dizionario italiano

  • consonante — {{#}}{{LM C10050}}{{〓}} {{SynC10290}} {{[}}consonante{{]}} ‹con·so·nan·te› {{《}}▍ adj.inv.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido especialmente a una palabra o a un verso,{{♀}} que guardan con otros consonancia o identidad de sonidos a partir de su… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • consonante — (согласный звук | consonne | Konsonant | consonant | consonante) Античные языковеды под название гр. symphôna, лат. consonantia (= слышимые вместе с) подводили, как правило, те звуки, которые рассматривались ими как лишенные подлинной звучности,… …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

  • consonante — ● consonant, consonante adjectif (latin consonans, antis) Qui produit une consonance musicale. Se dit de mots ou de phrases se terminant par le même son …   Encyclopédie Universelle

  • Consonante postalveolar — Una consonante postalveolar, también denominada prepalatal, es una consonante articulada con la lengua próxima o tocando la parte posterior de la región alveolar, más atrás en la boca que una consonante alveolar que se articula justo encima del… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»