-
1 consilior
consilior ātus, ārī [consilium], to take counsel, consult: consiliandi causā conloqui, Cs.: rursus, Ta.: consiliantibus divis, H.: haec consiliantibus eis, considering, Cs. — To counsel, advise: bonis amice, H.* * *consiliari, consiliatus sum V DEPtake counsel, consult; deliberate; advise, give advice -
2 consilior
consĭlĭor, ātus, 1, v. dep. [consilium].I.To take counsel, to consult (rare but class.):* II.consiliandi causā colloqui,
Caes. B. C. 1, 19:difficilis ad consiliandum legatio,
Cic. Att. 15, 9, 2; Liv. Epit. 125; Hor. C. 3, 3, 17; Tac. H. 2, 53.—Alicui (prop. to take counsel for one, in one's favor; hence), to impart counsel, to counsel, advise:amice,
Hor. A. P. 196. -
3 cōnsilīātor
cōnsilīātor ōris, m [consilior], a counsellor: maleficus, Ph.* * *counselor, adviser; sharer in the counsels (of); epithet of Jupiter (L+S) -
4 consiliatio
consĭlĭātĭo, ōnis, f. [consilior], a consulting, counselling, Jul. Vict. Art. Rhet. 14 Mai, dub.
См. также в других словарях:
MYNSINGERUS Joachimus — Stutgardiae cum dente, quod omine non caruit, natus A. C. 1514. fil. Iosephi Cancellarii Caroli V. in Ducatu Wirtembergico, nepos Iohannis Friderico III. Imperatori a Consiliis, in Academia Friburgensi Zasio defuncto A. C. 1535. in Cathedra… … Hofmann J. Lexicon universale