-
1 consequor
con-sĕquor, sĕcūtus (or sĕquūtus; v. sequor), 3, v. dep. a.I.To follow, follow up, press upon, go after, attend, accompany, pursue any person or thing (class. in prose and poetry); constr. with acc. or absol.A.Lit.1.In gen. (rare).(α).With acc.:(β).consecutus est me usque ad fores,
Plaut. Cist. 1, 1, 93:me continuo,
id. Am. 3, 1, 20:te tam strenue,
id. Rud. 2, 6, 9:prope nos,
id. ib. 4, 3, 11; cf.:litteras suas prope,
Liv. 41, 10, 12:vocem gradu,
Plaut. Rud. 1, 4, 21.—Absol.: ita vos decet;2.Consequimini,
Plaut. Mil. 3, 3, 22:hic se conjecit intro: ego consequor,
Ter. Heaut. 2, 3, 36:ego rectā consequor,
id. Hec. 3, 3, 12; Nep. Them. 7, 2:comitibus non consecutis,
without attendants, Cic. Tusc. 5, 34, 97.—In partic.a.To follow after or pursue in a hostile manner:b.reliquas copias Helvetiorum,
Caes. B. G. 1, 13:reliquos,
id. ib. 1, 53:consequuntur equites nostri, ut erat praeceptum, Auct. B. G. 8, 27: consecutis strenue hostibus,
Curt. 5, 4, 34:fugientem (Servium),
Liv. 1, 48, 4.— Absol.:ita mihi videntur omnia, mare, terra, caelum consequi, ut, etc.,
Plaut. Am. 5, 1, 3 Fleck. Codd. (Ussing, concoqui).—To follow, come after, in time: hunc Cethegum consecutus est aetate Cato, Cic. Brut. 15, 61:B.Sallustium (Livius, etc.),
Vell. 2, 36, 3:has tam prosperas res consecuta est subita mutatio,
Nep. Dion, 6, 1; cf. id. Cim. 3, 2:si haec in eum annum qui consequitur redundarint,
Cic. Mur. 39, 85; cf.:omnes anni consequentes,
id. Sen. 6, 19:tempus,
id. Fin. 1, 20, 67:reliquis consecutis diebus,
id. Phil. 1, 13, 32:ejusmodi tempora post tuam profectionem consecuta esse,
id. Fam. 1, 5, a, 1; Auct. Her. 2, 5, 8: haec cum Crassus dixisset, silentium est consecutum. Cic. de Or. 1, 35, 160; cf. id. ib. 3, 2, 6; id. Tusc. 4, 8, 19:hominem consequitur aliquando, numquam comitatur divinitas,
i. e. after death, Curt. 8, 5, 16.—Trop.1.In gen. (rare):2.minas jam decem habet a me filia... Hasce ornamentis consequentur alterae,
Ter. Heaut. 4, 7, 9:his diebus, quae praeterita erunt superiore mense, opera consequi oportet,
to make up, Col. 11, 2, 90.—Far more freq.,In partic.a.To follow a model, copy, an authority, example, opinion, etc.; to imitate, adopt, obey, etc.:b.Chrysippum Diogenes consequens partum Jovis dejungit a fabulā,
Cic. N. D. 1, 15, 41:eum morem,
id. Leg. 2, 7, 18:alicujus sententiam,
Plaut. As. 2, 1, 13:necesse'st consilia consequi consimilia,
Ter. Heaut. 1, 2, 35; so,sententias (principum),
Cic. Cat. 3, 6, 13:suum quoddam institutum,
id. Off. 1, 32, 116:exilitatem,
id. Brut. 82, 284:mediam consilii viam,
Liv. 24, 45, 7.—To follow a preceding cause as an effect, to ensue, result, to be the consequence, to arise or proceed from:(β).rebus ab ipsis Consequitur sensus,
Lucr. 1, 461; 3, 929; 4, 867; cf. id. 3, 477: ex quo fit ut pudorem rubor, terrorem pallor et tremor consequatur, Cic. Tusc. 4, 8, 19:quam eorum opinionem magni errores consecuti sunt,
id. ib. 1, 16, 36:quod dictum magna invidia consecuta est,
Nep. Dion, 6, 4:ex quo illud naturā consequi, ut communem utilitatem nostrae anteponamus,
Cic. Fin. 3, 19, 64; Quint. 6, 3, 44; 2, 3, 2:quia libertatem pax consequebatur,
Cic. Phil. 1, 13, 32.—Of a logical sequence, to follow:II.si quod primum in conexo est, necessarium est, fit etiam quod consequitur necessarium,
Cic. Fat. 7, 14; 5, 9; cf. under P. a.—Meton. (causa pro effectu), by following after any person or thing, to reach, overtake, come up with, attain to, arrive at.A.Lit.(α).With acc.:(β).si statim navigas, nos Leucade consequere,
Cic. Fam. 16, 1, 2:aliquem in itinere,
id. Inv. 2, 4, 15; Pompeius ap. Cic. Att. 8, 12, A, §3: fugientem,
Liv. 1, 48, 4; Curt. 4, 9, 25; Dig. 42, 8, 10, § 16; cf. Verg. A. 11, 722:cohortes,
Suet. Caes. 31:virum,
Ov. M. 10, 672:rates,
id. ib. 8, 143 et saep.—Absol.:B.si adcelerare volent, ad vesperam consequentur,
Cic. Cat. 2, 4, 6:prius quam alter, qui nec procul aberat, consequi posset,
Liv. 1, 25, 10: Fabius equites praemittit, ut... agmen morarentur dum consequeretur ipse, Auct. B. G. 8, 28 init.:interim reliqui legati sunt consecuti,
came up, Nep. Them. 7, 2.—Trop., to reach, overtake, obtain (cf. assequor).1.Ingen.a.With things as objects (so most freq.), to obtain, acquire, get, attain, reach:b.ut opes quam maximas consequantur,
Cic. Off. 1, 19, 64; cf.quaestum,
id. Imp. Pomp. 12, 34:amplissimos honores,
id. Planc. 5, 13:magistratum,
id. ib. 25, 60:eam rem (i. e. regna),
Caes. B. G. 2, 1:dum sua quisque spolia consequi studet,
Curt. 4, 9, 19.—With ab:nec dubitat quin ego a te nutu hoc consequi possem,
Cic. Fam. 13, 1, 5: ab aliquo suum consequi, Gai Inst. 2, 55; Dig. 15, 1, 9, § 1; Cic. Planc. 23, 55.—With ex:fructum amplissimum ex vestro judicio,
Cic. Imp. Pomp. 1, 2:gloriosam victoriam ex rei publicae causā,
id. Cael. 7, 18:aliquid commodi ex laboriosā exercitatione corporis,
id. Fin. 1, 10, 35; Quint. 7, 2, 42.—With per:omnia per senatum (corresp. with adsequi per populum),
Cic. Fam. 1, 7, 10; Quint. 3, 8, 34. —With abl.:ut omnem gloriam... omni curā atque industriā consequare,
Cic. Fam. 1, 7, 9; 1, 5, b, 2 fin.:suis erga aliquem meritis inpunitatem,
id. Planc. 1, 3:tantam gloriam duabus victoriis,
Nep. Them. 6, 3; id. Dat. 5, 2; id. Att. 19, 2; 21, 1; Quint. 10, 1, 8; 10, 1, 102; Ov. Tr. 5, 7, 68.—With in and abl.:si quid in dicendo consequi possum,
Cic. Imp. Pomp. 1, 2:in hac pernicie rei publicae... gratiam,
id. Off. 2, 22, 79:Achillis gloriam in rebus bellicis,
Quint. 12, 11, 27; cf. Nep. Ages. 2, 5.—With ut or ne:hoc consequi, ut ne, etc.,
Cic. Fam. 1, 2, 4:nec legum repertores sine summā vi orandi consecutos, ut. etc.,
Quint. 2, 16, 9; 5, 10, 125; 8, 3, 70; Vell. 2, 124, 4; Cels. 7, 26, 3; vix per matrem consecutus, ut, etc., Suet Tib. 12:per quae si consequi potuimus, ut, etc.,
Cels. 3, 19:sicut hic Cicero consequitur, ne, etc.,
Quint. 9, 2, 62.— Absol.: quibus ex rebus largiter erat consecutus, made great profit, Auct. B. Afr. 62; cf.:non quod minore numero militum consequi difficile factu putaret, sed ut, etc., Auct. B. Alex. 30, 3: non est turpe non consequi, dummodo sequaris,
Sen. Ben. 5, 5, 4.—With inf. as object:vere enim illud dicitur, perverse dicere homines perverse dicendo facillime consequi,
Cic. de Or. 1, 33, 150.—Sometimes with a personal object, and with a thing as subject (cf. capio, II.), to reach, come to, overtake:2.matrem ipsam ex aegritudine hac miseram mors consecuta'st,
Ter. Phorm. 5, 1, 23:tanta prosperitas Caesarem est consecuta. ut, etc.,
Nep. Att. 19, 3; Quint. 7, 4, 19:si aliqua nos incommoda ex iis materiis consequentur,
id. 2, 10, 14; cf. I. B. 2, b. supra.—In partic.a.To become like or equal to a person or thing in any property or quality, to attain, come up to, to equal (cf. adsequor):b.aliquem majorem,
Cic. Brut. 64, 228:nullam partem tuorum meritorum,
id. Fam. 1, 8, 6; cf.:ad consequendos, quos priores ducimus, accendimur,
Vell. 1, 17, 7:verborum prope numerum sententiarum numero,
Cic. de Or. 2, 13, 56; Col. 11, 2, 90.—To reach with the sight, to distinguish (rare): animalia [p. 430] minuta, quae non possunt oculi consequi, Varr. R. R. 1, 12, 2.—c.To attain to something intellectually or by speech, to understand, perceive, learn, know:d.similitudinem veri,
Cic. Univ. 3 init.:plura,
Nep. Alcib. 2, 1: quantum conjecturā, Caes. ap. Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 4:omnis illorum conatus investigare et consequi,
Cic. Verr. 1, 16, 48; id. Fam. 1, 8, 6: omnia alicujus facta aut memoriā consequi aut oratione complecti. id. Verr. 2, 4, 26, § 57:tantam causam diligentiā consequi et memoriā complecti,
id. Div. in Caecil. 12, 39.—Of speech or lang., to attain, be equal to, impress fully, do justice to, etc.:A.vestram magnitudinem multitudinemque beneficiorum,
Cic. Red. Quir. 2, 5:laudes ejus verbis,
id. Phil. 5, 13, 35, cf. id. Fragm. ap. Non. p. 270, 21: omnia verbis, Ov M. 15 419; cf. Cic. Dom. 50, 129.—Hence, consĕquens, entis, P. a. (acc. to I. B.).According to reason, correspondent, suitable, fit:2.in conjunctis verbis quod non est consequens vituperandum est,
Cic. Part. Or. 6, 18; cf. Quint. 4, 3, 5; 5, 10, 75.—Hence,Consequens est = consentaneum est, it is in accordance with reason, fit, suitable, etc.; with ut or acc. and inf.:B.consequens esse videtur, ut scribas, etc.,
Cic. Leg. 1, 5, 15:consequens est, eos invitos non potuisse retineri,
Quint. 5, 10, 77; so,dicere,
Gell. 1, 4, 7; Dig. 43, 23, 15 fin. —That follows logically, consequent; with dat.:1.assentior, eorum quae posuisti alterum alteri consequens esse,
Cic. Tusc. 5, 8, 21; cf. id. ib. 5, 7, 18.— Comp.:quid consequentius, quam ut, etc.,
Aug. Trin. 15, 19 fin. — Sup. apparently not in use.—Hence, subst.: consĕ-quens, entis, n., a consequence:teneamus illud necesse est, cum consequens aliquod falsum sit, illud, cujus id consequens sit, non posse esse verum,
Cic. Fin. 4, 24, 68:consequentibus vestris sublatis, prima tolluntur,
id. ib. 4, 19, 55; id. de Or. 2, 53, 215; id. Top. 12, 53; Quint. 5, 10, 2; 6, 3, 66.— Hence, consĕquenter, adv. (post-class.).In an accordant, suitable manner, suitably, conformably; with dat.:2.prioribus dicere,
Dig. 35, 2, 11; so ib. 10, 2, 18; App. M. 11, p. 257.— Absol., Hier. Ep. 22, n. 13.—In consequence, consequently, App. M. 10 init. — Comp. and sup. not in use.► Pass.: quae vix ab hominibus consequi possunt anuesthai, Orbilius ap. Prisc. p. 791 P. -
2 consequor
consequi, consecutus sum V DEPfollow, go/come after; attend on; pursue; catch up with, overtake; follow up; happen subsequently, ensue/follow in order/time; act accordingly, follow plan; seek after, aim at; achieve, reach; obtain; acquire, gain; grasp/comprehend -
3 cōnsecūtiō
cōnsecūtiō ōnis, f [consequor], an effect, consequence: consecutionem adfert voluptatis, has pleasure as a consequence: causas rerum et consecutiones videre.—In rhet., order, connection: verborum.* * *order; orderly/logical/proper sequence/consequence/connection; result, effect; investigation of consequences/effects; acquiring/obtaining (L+S); attainment -
4 cōnsequēns
cōnsequēns entis, adj. [P. of consequor], according to reason, correspondent, suitable, fit: in verbis quod non est consequens: consequens esse videtur, ut scribas, etc., fitting.—Following logically, consequent: alterum alteri.—As subst n., a consequence, conclusion: falsum.— Plur: vestra.* * *I(logical) consequence; analogy?; (strange form, Cicero uses as neuter)IIconsequentis (gen.), consequentior -or -us, consequentissimus -a -um ADJsubsequent/later; as a logical consequence; reasonable/consistent; analogous -
5 cōnsequentia
cōnsequentia ae, f [consequor], a consequence, natural succession: eventorum.* * *logical consequence; succession/sequence/progression (of events); analogy -
6 cōn-sequor
cōn-sequor secūtus (sequūtus), ī, dep., to follow, follow up, press upon, go after, attend, accompany, pursue. litteras suas prope, L.: se coniecit intro, ego consequor, T.: hos vestigiis.—To follow, pursue (as a foe): copias, Cs.: (alitem) pennis, O.: face iactatā Consequitur ignibus ignes, makes a circle of fire (to the eye), O.—In time, to follow, come after: Cethegum aetate: has res consecuta est mutatio, N.: eius modi sunt tempestates consecutae, uti, etc., Cs.: reliquis consecutis diebus: silentium est consecutum. — To overtake, reach, come up with, attain to, arrive at: hunc fugientem: columbam, V.: rates, O.: ad vesperam consequentur: reliqui legati sunt consecuti, came up, N.: (telum) Consequitur quocumque petit, hits, O.—Fig., to follow, copy, imitate, adopt, obey: Chrysippum Diogenes consequens: Necessest consilia consequi consimilia, T.: mediam consili viam, L. — To follow, ensue, result, be the consequence, arise from: ex quo caedes esset vestrum consecuta: dictum invidia consecuta est, N.: quia libertatem pax consequebatur: illud naturā consequi, ut, etc. — To reach, overtake, obtain, acquire, get, attain: opes quam maximas: honores: eam rem, Cs.: fructum amplissimum ex vestro iudicio: omnia per senatum: suis meritis inpunitatem: gloriam victoriis, N.: in hac pernicie rei p. gratiam: multum in eo se consequi dicebat, quod, etc., that it was a great advantage to him, N.: perverse dicere perverse dicendo, acquire bad habits of speaking.—To reach, come to, overtake, strike: matrem mors consecutast, T.: tanta prosperitas Caesarem est consecuta, ut, N.—To become like, attain, come up to, equal: aliquem maiorem. — To attain to, understand, perceive, learn, know: plura, N.: omnīs illorum conatūs: facta memoriā: tantam causam diligentiā: quid copiarum haberes.—Of speech, to attain, be equal to, do justice to: laudes eius verbis: omnia verbis. -
7 adsequor
as-sĕquor ( ads-, Fleck., B. and K., Halm), sĕcūtus (or sĕquutus; v. sequor), 3, v. dep., to follow one in order to come up to him, to pursue.I.A.. In gen. (only ante-class. in the two foll. exs.): ne sequere, adsequere, Plaut. Fragm. ap. Varr. L. L. 6, § 73 Müll.:B.Adsequere, retine,
Ter. Phorm. 5, 8, 89.—Far more freq.,Esp., to reach one by pursuing him:II.sequendo pervenire ad aliquem: nec quicquam sequi, quod adsequi non queas,
Cic. Off. 1, 31, 110.—Hence, to overtake, come up with a person or thing (with the idea of active exertion; while consequi designates merely a coming up with, a meeting with a desired object, the attainment of a wish; cf. Doed. Syn. III. p. 147 sq. According to gen. usage, adsequor is found only in prose;but consequor is freq. found in the poets): si es Romae jam me adsequi non potes, sin es in viā, cum eris me adsecutus, coram agemus,
Cic. Att. 3, 5; [p. 178] poët. ap. Cic. Tusc. 1, 39, 94:Pisonem nuntius adsequitur,
Tac. A. 2, 75.—In the histt. also absol.:ut si viā rectā vestigia sequentes īssent, haud dubie adsecuturi fuerint,
Liv. 28, 16:in Bruttios raptim, ne Gracchus adsequeretur, concessit,
id. 24, 20:nondum adsecutā parte suorum,
arrived, id. 33, 8; Tac. H. 3, 60.—Trop.A.To gain, obtain, procure:B.eosdem honorum gradus adsecuti,
Cic. Planc. 25, 60:immortalitatem,
id. ib. 37, 90:omnes magistratus sine repulsā,
id. Pis. 1, 2; so Sall. J. 4, 4:regnum,
Curt. 4, 6 al.:nihil quicquam egregium,
Cic. de Or. 1, 30, 134; id. Verr. 2, 1, 57:quā in re nihil aliud adsequeris, nisi ut, etc.,
id. Rosc. Am. 34, 96:adsecutas virtute, ne, etc.,
Just. 2, 4.—To attain to one in any quality, i. e. to come up to, to equal, match; more freq. in regard to the quality itself, to attain to:III.Sisenna Clitarchum velle imitari videtur: quem si adsequi posset, aliquantum ab optimo tamen abesset,
Cic. Leg. 1, 2 fin.:benevolentiam tuam erga me imitabor, merita non adsequar,
id. Fam. 6, 4 fin.; so id. ib. 1, 4 fin.:qui illorum prudentiam, non dicam adsequi, sed quanta fuerit perspicere possint,
id. Har. Resp. 9, 18:ingenium alicujus aliquā ex parte,
Plin. Ep. 4, 8, 5: ut longitudo aut plenitudo harum multitudinem alterius adsequatur et exaequet, Auct. ad Her. 4, 20.—Transf. to mental objects, to attain to by an effort of the under standing, to comprehend, understand:ut essent, qui cogitationem adsequi possent et voluntatem interpretari,
Cic. Inv. 2, 47, 139:quibus (ratione et intellegentiā) utimur ad eam rem, ut apertis obscura adsequamur,
id. N. D. 3, 15, 38:ut scribas ad me, quid ipse conjecturā adsequare,
id. Att. 7, 13 A fin.:Quis tot ludibria fortunae... aut animo adsequi queat aut oratione complecti?
Curt. 4, 16, 10; Sex. Caecil. ap. Gell. 20, 1, 5:quid istuc sit, videor ferme adsequi,
Gell. 3, 1, 3:visum est et mihi adsecuto omnia a principio diligenter ex ordine tibi scribere,
Vulg. Luc. 1, 3:adsecutus es meam doctrinam,
ib. 2 Tim. 3, 10; ib. 1 Tim. 4, 6.► Pass. acc. to Prisc. p. 791 P., but without an example; in Cic. Verr. 2, 2, 73 fin., instead of the earlier reading, it is better to read, ut haec diligentia nihil eorum investigare, nihil adsequi potuerit; cf. Zumpt ad h. l., and Gronov. Observ. 1, 12, 107; so also B. and K. -
8 assequor
as-sĕquor ( ads-, Fleck., B. and K., Halm), sĕcūtus (or sĕquutus; v. sequor), 3, v. dep., to follow one in order to come up to him, to pursue.I.A.. In gen. (only ante-class. in the two foll. exs.): ne sequere, adsequere, Plaut. Fragm. ap. Varr. L. L. 6, § 73 Müll.:B.Adsequere, retine,
Ter. Phorm. 5, 8, 89.—Far more freq.,Esp., to reach one by pursuing him:II.sequendo pervenire ad aliquem: nec quicquam sequi, quod adsequi non queas,
Cic. Off. 1, 31, 110.—Hence, to overtake, come up with a person or thing (with the idea of active exertion; while consequi designates merely a coming up with, a meeting with a desired object, the attainment of a wish; cf. Doed. Syn. III. p. 147 sq. According to gen. usage, adsequor is found only in prose;but consequor is freq. found in the poets): si es Romae jam me adsequi non potes, sin es in viā, cum eris me adsecutus, coram agemus,
Cic. Att. 3, 5; [p. 178] poët. ap. Cic. Tusc. 1, 39, 94:Pisonem nuntius adsequitur,
Tac. A. 2, 75.—In the histt. also absol.:ut si viā rectā vestigia sequentes īssent, haud dubie adsecuturi fuerint,
Liv. 28, 16:in Bruttios raptim, ne Gracchus adsequeretur, concessit,
id. 24, 20:nondum adsecutā parte suorum,
arrived, id. 33, 8; Tac. H. 3, 60.—Trop.A.To gain, obtain, procure:B.eosdem honorum gradus adsecuti,
Cic. Planc. 25, 60:immortalitatem,
id. ib. 37, 90:omnes magistratus sine repulsā,
id. Pis. 1, 2; so Sall. J. 4, 4:regnum,
Curt. 4, 6 al.:nihil quicquam egregium,
Cic. de Or. 1, 30, 134; id. Verr. 2, 1, 57:quā in re nihil aliud adsequeris, nisi ut, etc.,
id. Rosc. Am. 34, 96:adsecutas virtute, ne, etc.,
Just. 2, 4.—To attain to one in any quality, i. e. to come up to, to equal, match; more freq. in regard to the quality itself, to attain to:III.Sisenna Clitarchum velle imitari videtur: quem si adsequi posset, aliquantum ab optimo tamen abesset,
Cic. Leg. 1, 2 fin.:benevolentiam tuam erga me imitabor, merita non adsequar,
id. Fam. 6, 4 fin.; so id. ib. 1, 4 fin.:qui illorum prudentiam, non dicam adsequi, sed quanta fuerit perspicere possint,
id. Har. Resp. 9, 18:ingenium alicujus aliquā ex parte,
Plin. Ep. 4, 8, 5: ut longitudo aut plenitudo harum multitudinem alterius adsequatur et exaequet, Auct. ad Her. 4, 20.—Transf. to mental objects, to attain to by an effort of the under standing, to comprehend, understand:ut essent, qui cogitationem adsequi possent et voluntatem interpretari,
Cic. Inv. 2, 47, 139:quibus (ratione et intellegentiā) utimur ad eam rem, ut apertis obscura adsequamur,
id. N. D. 3, 15, 38:ut scribas ad me, quid ipse conjecturā adsequare,
id. Att. 7, 13 A fin.:Quis tot ludibria fortunae... aut animo adsequi queat aut oratione complecti?
Curt. 4, 16, 10; Sex. Caecil. ap. Gell. 20, 1, 5:quid istuc sit, videor ferme adsequi,
Gell. 3, 1, 3:visum est et mihi adsecuto omnia a principio diligenter ex ordine tibi scribere,
Vulg. Luc. 1, 3:adsecutus es meam doctrinam,
ib. 2 Tim. 3, 10; ib. 1 Tim. 4, 6.► Pass. acc. to Prisc. p. 791 P., but without an example; in Cic. Verr. 2, 2, 73 fin., instead of the earlier reading, it is better to read, ut haec diligentia nihil eorum investigare, nihil adsequi potuerit; cf. Zumpt ad h. l., and Gronov. Observ. 1, 12, 107; so also B. and K. -
9 consecutio
consĕcūtĭo (also consĕquūtĭo), ōnis, f. [consequor] (several times in Cic. as a philos. and rhet. t. t., elsewhere perh. only in late Lat.)I.In philos. lang., an effect, consequence:* II.ipsa detractio molestiae consecutionem adfert voluptatis,
has pleasure as a consequence, Cic. Fin. 1, 11, 37; id. de Or. 3, 29, 113:simplex autem conclusio ex necessariā consecutione conficitur,
id. Inv 1, 29, 45, id. Top. 13, 53 al.— Plur.:causas rerum et consecutiones videre,
Cic. Fin. 2, 14, 45.—In rhet. lang., the proper following of one thing after another, order, connection, sequence:III.verborum... ne generibus, numeris, temporibus, personis, casibus perturbetur oratio,
Cic. Part. Or. 6, 18.—An acquiring, obtaining, attainment ( = adeptio; eccl. Lat.); with gen. obj.:baptismi,
Tert. Bapt. 18 fin.:resurrectionis,
id. Res. Carn. 52. -
10 consequens
consĕquens, entis, v. consequor, P. a. -
11 consequenter
consĕquenter, adv., v. consequor, P. a. fin. -
12 consequentia
consĕquentĭa, ae, f. [consequor], a consequence, natural succession (mostly post-class.; most freq. in the jurists; never in Quint.): eventorum, * Cic. Div. 1, 56, 128:naturae,
Gell. 12, 5, 10; most freq. in phrase per consequentiam, by consequence:per consequentiam significatio est, cum res quae sequuntur aliquam rem dicuntur, ex quibus tota res relinquitur in suspitione,
Auct. Her. 4, 54, 67; Dig. 4, 3, 19; 10, 1, 5; so also in plur.:per consequentias,
ib. 2, 8, 1 sq.; 47, 10, 1 al. -
13 consequus
-
14 consequutio
consĕcūtĭo (also consĕquūtĭo), ōnis, f. [consequor] (several times in Cic. as a philos. and rhet. t. t., elsewhere perh. only in late Lat.)I.In philos. lang., an effect, consequence:* II.ipsa detractio molestiae consecutionem adfert voluptatis,
has pleasure as a consequence, Cic. Fin. 1, 11, 37; id. de Or. 3, 29, 113:simplex autem conclusio ex necessariā consecutione conficitur,
id. Inv 1, 29, 45, id. Top. 13, 53 al.— Plur.:causas rerum et consecutiones videre,
Cic. Fin. 2, 14, 45.—In rhet. lang., the proper following of one thing after another, order, connection, sequence:III.verborum... ne generibus, numeris, temporibus, personis, casibus perturbetur oratio,
Cic. Part. Or. 6, 18.—An acquiring, obtaining, attainment ( = adeptio; eccl. Lat.); with gen. obj.:baptismi,
Tert. Bapt. 18 fin.:resurrectionis,
id. Res. Carn. 52. -
15 deduco
dē-dūco, xi, ctum ( imper.:I.deduc,
Cic. Rep. 1, 21, 34;old form, deduce,
Ter. Eun. 3, 3, 32), 3, v. a., to lead or bring away, to lead, fetch, bring or draw down (for syn. cf.: duco, comitor, prosequor, persequor, stipo, sequor, consequor—freq. and class.).Lit.A.In gen.a.Not designating a limit:b.atomos de via,
to turn from a straight course, Cic. Fat. 9, 18:eum concionari conantem de rostris,
Caes. B. C. 3, 21, 3:pedes de lecto,
Plaut. Curc. 2, 3, 82:suos clam ex agris,
Caes. B. G. 4, 30 fin.; so,aliquem ex ultimis gentibus,
Cic. Phil. 13, 13:lunam e curru,
Tib. 1, 8, 21; cf.the foll.: summā vestem deduxit ab orā,
Ov. M. 3, 480:cantando rigidas deducere montibus ornos,
Verg. E. 6, 71: lunam caelo id. ib. 8, 69; cf.:lunam cursu,
Ov. H. 6, 85:hunc caelo,
id. F. 3, 317:dominam Ditis thalamo,
Verg. A. 6, 397:tota carbasa malo,
i. e. to spread, unfurl, by letting down, Ov. M. 11, 477; cf.the foll.: febres corpore,
Hor. Ep. 1, 2, 48:inde boves,
Ov. M. 6, 322:transfuga duci se ad consules jubet deductusque traditurum urbem promittit,
Liv. 9, 24:Ubiis imperat, ut pecora deducant suaque omnia ex agris in oppida conferant,
Caes. B. G. 6, 10, 2; cf. Liv. 21, 37: rivos, i. e. to clear out, cleanse ( = detergere, Macr. Sat. 3, 3; Col. 2, 22, 3), Verg. G. 1, 269 Heyne ad loc.; cf.:aqua Albana deducta ad utilitatem agri suburbani,
conducted off, Cic. Div. 2, 32, 69, and v. the foll.:lunam,
Prop. 1, 1, 19; cf.Jovem,
the sun, Hor. Epod. 13, 2:crines pectine,
to comb, Ov. M. 4, 311; cf.:caesariem barbae dextrā,
id. ib. 15, 656:vela,
id. ib. 3, 663:sive aliquis molli deducit candida gestu Brachia,
moves, Prop. 2, 22 (3, 15), 5 (al. diducit); imitated by Stat. Silv. 3, 5, 66 (al. diducit) et saep.—Stating the limit:B.cito hunc deduc ad militem,
Ter. Eun. 3, 3, 32:aliquem ad aliquem,
id. ib. 4, 4, 10; Cic. Lael. 1; Caes. B. G. 7, 28 fin.; id. B. C. 1, 18, 3; Sall. J. 113 fin. et saep.:juvenem ad altos currus,
Ov. M. 2, 106:suas vestes humero ad pectora,
Ov. M. 6, 405; cf.:manum ad imum ventrem,
Quint. 11, 3, 112 et saep.:impedimenta in proximum collem,
Caes. B. G. 7, 68, 2:aquam in vias,
Cato R. R. 155; Ov. M. 1, 582:aliquem in conspectum (Caesaris),
Caes. B. C. 1, 22, 2:aliquem in arcem,
Liv. 1, 18; id. 1, 58:aliquem in carcerem,
Sall. C. 55:in arenam,
Suet. Calig. 35: levis deducet pondere fratres, will bring down (the scale), Grat. Cyn. 292. —In partic.I.Milit. t. t., to draw off, lead off, withdraw troops from a place; to lead, conduct, bring to a place: praesidia de locis, Sisenna ap. Non. 289, 15; so with de, Plaut. Am. 1, 1, 60; Caes. B. G. 5, 51, 2; Cic. Att. 7, 14 al.:2.exercitum ex his regionibus,
Caes. B. G. 1, 44, 19; so with ex, id. ib. 7, 87, 4 fin.; 7, 81 fin.; id. B. C. 1, 12, 3 al.:legionem ab opere,
id. ib. 3, 69; so with ab, id. ib. 2, 26, 3; Liv. 34, 35 al.:deducta Orico legione,
Caes. B. C. 3, 34:exercitum finibus Attali,
Liv. 32, 27: deducto exercitu, Caes. B. G. 6, 43, 3; 7, 20, 11; id. B. C. 3, 39 al.; cf. Oud. ad Caes. B. G. 2, 33, 2:milites ad Ciceronem,
Caes. B. G. 5, 27, 9:tres in arcem cohortes praesidio,
id. B. C. 3, 19, 5:a Flacco inter ceteros, quos virtutis causa secum ex provincia ad triumphum deducebat, deductus sum,
Liv. 42, 34:copias ex locis superioribus in campum deducit,
Caes. B. C. 2, 40 fin.:legionibus in hiberna deductis,
id. B. G. 2, 35, 3; so,in hiberna,
Liv. 26, 20; 43, 9:in interiorem Galliam,
Caes. B. G. 2, 2; cf.in Menapios,
id. ib. 4, 22, 5:in proxima municipia,
id. B. C. 1, 32:in hiberna in Sequanos,
id. B. G. 1, 54, 2:in aciem,
Liv. 3, 62:praesidia eo,
Caes. B. C. 2, 18, 5:neque more militari vigiliae deducebantur,
Sall. Jug. 44, 5; id. C. 59, 1. —Pub. law t. t., to lead forth, conduct a colony to a place:3.coloni, qui lege Julia Capuam deducti erant,
Caes. B. C. 1, 14, 4; cf. Suet. Caes. 81:colonos in aliquem locum,
id. ib. 28:coloniam in aliquem locum,
Cic. Rep. 2, 3; 2, 4; Liv. 10, 1; 10, 13; 34, 45 (repeatedly); Suet. Tib. 4 al.:Aquileia colonia Latina eo anno in agro Gallorum est deducta,
Liv. 40, 34; cf.:in colonia Capua deducti,
Suet. Caes. 81:ut emantur agri a privatis, quo plebs publice deducatur,
Cic. Agr. 2, 25; cf. id. ib. 2, 26;2, 34, 92: triumvir coloniis deducendis,
Sall. J. 42; cf. Liv. 9, 46; 9, 28; Suet. Aug. 46 al.— Absol.:deductis olim et nobiscum per conubium sociatis, haec patria est,
Tac. H. 4, 65. —Nautical t. t.a.To draw out a ship from the docks:b.ex navalibus eorum unam (navem) deducit,
Caes. B. C. 2, 3, 2:deducunt socii naves,
Verg. A. 3, 71.—Hence far more freq. meton., like the Gr. kathelkein, to draw down a ship from the stocks into the sea; to launch, Liv. 21, 17; 41, 9; Caes. B. G. 7, 60:neque multum abesse (naves) ab eo, quin paucis diebus deduci possent,
id. ib. 5, 2, 2:naves,
id. ib. 5, 23, 2:classem,
Liv. 36, 41 al.:naves litore,
Verg. A. 4, 398:carinas,
Ov. M. 6, 144; 8, 104 et saep.—Rarely for subducere and the Gr. katagein, to draw a ship into port:4.onerarias naves in portum deducunt,
Caes. B. C. 1, 36, 2:in portum,
Petr. 101, 8.—Weavers' t. t., to draw out, spin out the thread, yarn:5.dextera tum leviter deducens fila, Catull. 64, 313: filum,
Ov. M. 4, 36; id. Am. 1, 14, 7; id. H. 9, 77.—Hence, meton., to prepare a web, to weave:vetus in tela deducitur argumentum,
is interwoven, represented in weaving, Ov. M. 6, 69.—t. t. of common life, to lead out, conduct, escort, accompany a person out of the house, as a mark of respect or for protection:b.haec ipsa sunt honorabilia... assurgi, deduci, reduci,
Cic. de Sen. 18, 63:cum magna multitudo optimorum virorum et civium me de domo deduceret,
id. Fam. 10, 12, 2; Suet. Aug. 29:ne deducendi sui causa populum de foro abduceret,
Liv. 23, 23 fin.; cf. Tac. A. 3, 14:a quibus (sc. equitibus Rom.) si domus nostra celebratur, si interdum ad forum deducimur, etc.,
Cic. Mur. 34.—Esp., to conduct a young man to a public teacher:c.dicam hunc a patre continuo ad me esse deductum,
Cic. Cael. 4, 9; id. Lael. 1, 1; Tac. Dial. 34; Quint. 12, 11, 6; cf. ephebum in gymnasium, Petron. 85, 3.—Aliquam alicui, ad aliquem, to lead, conduct a bride (from her father's house) to her husband (cf. denubo):(β).bona uxor si ea deducta est usquam cuiquam gentium,
Plaut. Mil. 3, 1, 90; cf.Catull. 68, 143: virginem juveni marito,
Tib. 3, 4, 31:uni nuptam, ad quem virgo deducta sit,
Liv. 10, 23:nullo exemplo deductae in domum patrui fratris filiae,
Tac. A. 12, 5; so,in domum,
id. ib. 14, 63; so of the bridegroom himself, to take home the bride:domum in cubiculum,
Ter. Ad. 4, 5, 60:uxorem domum,
id. Hec. 1, 2, 60:quo primum virgo quaeque deducta est,
Caes. B. G. 5, 14 fin.—Absol.:eas velut auspicibus nobilissimis populis deductas esse,
Liv. 42, 12, 4; cf. Prop. 4 (5), 3, 13.—In a dishonorable sense, to bring one a concubine, Plaut. Casin. 2, 8, 36; Cic. Verr. 2, 3, 34; Suet. Calig. 25; id. Caes. 50; id. Ner. 28; cf. also the foll., no. 7.—d.To lead about in a public procession, Suet. Tib. 17 fin.:e.invidens privata deduci superbo non humilis mulier triumpho,
Hor. Od. 1, 37, 31:tensas,
Suet. Aug. 43; id. Vesp. 5.—Hence, to drive out, expel = expellere: Arsinoen ex regno, Auct. B. [p. 527] Alex. 33:6.ex possessione,
Liv. 34, 58, 6. —Jurid. t. t.a.Aliquem de fundo, to lead away a person from a disputed possession in the presence of witnesses (with or without force: the latter moribus, the former vi solida), in order to procure him the right of action (this was a symbolic procedure preparatory to an action): appellat Fabius, ut aut ipse Tullium deduceret aut ab eo deduceretur. Dicit deducturum se Tullius, etc., Cic. pro Tull. Fragm. § 20; id. Agr. 2, 26, 68;b.placuit Caecinae constituere, quo die in rem praesentem veniretur, et de fundo Caecina moribus deduceretur, etc.,
id. Caecin. 7, 20.—To bring before a tribunal as a witness:c.multi boni ad hoc judicium deducti non sunt,
Cic. Flac. 4, 9.—To bring to trial:7.lis ad forum deducta est,
Phaedr. 3, 13, 3. —With the accessory idea of diminution, to withdraw, deduct, subtract, diminish:II.cibum,
Ter. Eun. 2, 3, 23. And as a mercantile t. t.:addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat,
Cic. Off. 1, 18, 59:ut centum nummi deducerentur,
id. Leg. 2, 21, 53; cf. Cato R. R. 144 sq.:de capite deducite, quod usuris pernumeratum est,
Liv. 6, 15; cf. Suet. Caes. 42 et saep.—Hence in a double sense: Tertia deducta est (in allusion to the meaning, no. 5, c. b), Suet. Caes. 50; cf. the same account in Macr. S. 2, 2.Trop.A.In gen., to bring down, bring or lead away, withdraw, bring, lead: quare, si placet, deduc orationem tuam de coelo ad haec citeriora, Cic. Fragm. ap. Non. 85, 20, and 289, 9:B.licet enim contrahere universitatem generis humani, eamque gradatim ad pauciores, postremo deducere in singulos,
id. N. D. 2, 65 fin.:aliquem de animi lenitate,
id. Cat. 2, 13; cf.:aliquem de animi pravitate,
Q. Cic. Pet. Cons. 10 fin.:aliquem de sententia,
Cic. Brut. 25 fin.:aliquem de fide,
id. Verr. 1, 9, 25 et saep.:perterritos a timore,
id. N. D. 2, 59, 148:aliquem a tristitia, ab acerbitate,
id. de Or. 2, 83 fin.:aliquem ab humanitate, a pietate, a religione,
id. Verr. 2, 4, 6 (for which, shortly before, abducere):aliquem a vera accusatione,
id. ib. 2, 1, 6 fin.; id. Fam. 1, 1, 2 et saep.:voluntates impellere quo velit, unde autem velit deducere,
Cic. de Or. 1, 8, 30:mos unde deductus,
derived, Hor. Od. 4, 4, 19; cf.:nomen ab Anco,
Ov. F. 6, 803:quae tandem ea est disciplina, ad quam me deducas,
Cic. Acad. 2, 36:aliquem ad fletum misericordiamque,
id. de Or. 2, 45, 189:aliquem ad eam sententiam,
Caes. B. G. 2, 10, 5; 6, 10, 2:rem ad arma,
id. B. C. 1, 4 fin.; cf.:rem ad otium,
id. ib. 1, 5 fin.:plura argumenta ad unum effectum,
Quint. 9, 2, 103 et saep.:quam in fortunam quamque in amplitudinem deduxisset (Aeduos),
Caes. B. G. 7, 54, 3; so,aliquem in eum casum,
id. ib. 2, 31, 6:aliquem in periculum,
id. ib. 7, 50, 4: Quint. 4, 2, 12; cf.:rem in summum periculum,
Caes. B. G. 5, 31; id. B. C. 1, 19, 3:rem in controversiam,
id. B. G. 7, 63, 5:aliquem in causam,
Liv. 36, 5:in societatem belli,
id. 36, 7 et saep.:huc jam deduxerat rem, ut, etc.,
Caes. B. C. 1, 62; so,rem huc, ut, etc.,
id. ib. 1, 86, 3:deduxisti totam hanc rem in duo genera solum causarum, caetera innumerabilia exercitationi reliquisti,
have brought, reduced, Cic. de Or. 2, 17, 71; id. Cat. 2, 2, 4; cf.:rem in eum locum, ut, etc.,
id. Fam. 16, 12:quem in locum,
id. ib. 4, 2, 3:ergo huc universa causa deducitur, utrum, etc.,
id. Rosc. Com. 12, 34:rerum divisio in duos articulos deducitur,
Gai. Inst. 2, 2:audi, quo rem deducam,
what I aim at, what I have in view, to what conclusion I will bring the matter, Hor. S. 1, 1, 15:Aeolium carmen ad Italos modos,
transfer, transplant, id. Od. 3, 30, 14; cf.:in patriam deducere musas,
Verg. G. 3, 10. —In partic.1.To mislead, seduce, entice, induce, bring one to an opinion (rare):2.adolescentibus et oratione magistratus et praemio deductis,
Caes. B. G. 7, 37, 6; id. B. C. 1, 7, 1:sibi esse facile, Seuthen regem Thracum deducere, ut, etc.,
Nep. Alcib. 8:aliquem vero,
from the truth, Lucr. 1, 370.—To spin out a literary composition, like a thread, i. e. to elaborate, prepare, compose ( poet., and in post-Aug. prose):3.tenui deducta poëmata filo,
Hor. Ep. 2, 1, 225:mille die versus,
id. Sat. 2, 1, 4; Ov. Pont. 1, 5, 13:carmina,
id. Tr. 1, 1, 39; cf. id. ib. 5, 1, 71: nihil expositum, Juv. 7, 54:commentarios,
Quint. 3, 6, 59:oratio deducta atque circumlata,
finely spun out, id. 4, 1, 60 al.:primaque ab origine mundi ad mea perpetuum deducite tempora carmen,
Ov. M. 1, 3; cf. id. Tr. 2, 560; Hor. A. P. 129:opus,
Manil. 1, 3. —(Another figure borrowed from spinning.) To make finer, thinner, weaker; to attenuate: vocem deducas oportet, ut mulieris videantur verba, Pompon. ap. Macr. Sat. 6, 4: "Odusseus" ad "Ulixem" deductus est, Quint. 1, 4, 16; cf. P. a. B.—4.To derive (of the origin of words):5.nomen Christianorum a Christo deducitur,
Tert. adv. Marc. 4, 14;id. de Virg. vel. 5: diximus nomen religionis a vinculo pietatis esse deductum,
Lact. 4, 28, 12; cf.:sed et Pharnacion (cognominatur) a Pharnace rege deductum,
Plin. 25, 4, 14, § 33.—To remove, cure, of physical evils:6.brassica de capite omnia deducet et sanum faciet,
Cato R. R. 157, 6:corpore febres, animo curas,
Hor. Ep. 1, 2, 48; Cic. Fin. 5, 17, 47.—To bring down (late Lat.):7.deducis ad inferos,
i. e. to death, Vulg. Tobiae, 13, 2; id. Gen. 42, 38; id. 1 Reg. 2, 6.—Law t. t., to withhold:cum in mancipanda proprietate (usus fructus) deducatur,
Gai. Inst. 2, 33.—Hence, -
16 deprehendo
dē-prĕhendo or dēprendo (v. prehendo; cf. Quint. 9, 4, 59), di, sum, 3, v. a.I.To take or snatch away, esp. any thing which is in motion; to seize upon, catch (freq. and class.—For syn. cf.: invenio, reperio, nanciscor; offendo, aperio, patefacio, detego; incido, consequor, assequor, etc.).A.Lit.:B.deprehensus ex itinere Cn. Magius,
Caes. B. C. 1, 24, 4:in ipso fluminis vado deprehensus,
id. B. G. 5, 58, 6:in agris,
id. ib. 6, 30:in ponte,
Sall. C. 45:nuntiorum pars deprehensa,
Caes. B. G. 5, 45; cf.:deprehensis internuntiis,
id. B. C. 3, 112 fin.: tabellarios deprendere litterasque intercipere, Cassius ap. Cic. Fam. 12, 12; and:litterae deprehensae,
intercepted, Liv. 2, 4:onerarias naves,
to seize, take possession of, Caes. B. C. 1, 36, 2; so id. B. G. 7, 58, 4; id. B. C. 1, 26 al.:volucres jaculis,
Sil. 16, 566:cursu deprendere telum,
Stat. Th. 6, 568:subito deprehensus locutus est,
taken by surprise, Sen. Ep. 11, 1.—Transf. of inanimate subjects. So, esp. freq. of storms:II.deprensa navigia,
caught, overtaken by, Lucr. 6, 429; cf. Catull. 25, 13; Verg. A. 5, 52; id. G. 4, 421; Ov. M. 11, 663; Curt. 7, 4 et saep.—In a wider sense, to catch, overtake, surprise, apprehend, detect, find out, discover any one, esp. in doing any thing wrong.A.Lit.:b.deprehendi in aliquo manifesto scelere,
Cic. Verr. 2, 5, 43; so,in maximo scelere,
Sall. C. 46, 2; 50, 4:in facinore manifesto,
Cic. Brut. 68 fin.:in alio maleficio,
id. Inv. 2, 4, 14:in adulterio,
id. de Or. 2, 68, 275; Vulg. Johan. 8, 3 et saep.:dolis deprehensus,
Plaut. Bac. 4, 9, 26:nocte ferro deprehensus,
Quint. 7, 6, 8:sine duce et sine equitatu deprehensis hostibus,
Caes. B. G. 7, 52, 2:(mulier) deprensa,
caught in the act, Hor. S. 1, 2, 131; 134; 1, 4, 114:in mendacio,
Quint. 5, 7, 30:aliquos flentes,
id. ib. 7, 9, 11: agendi subita necessitate deprehensi, id. 1, 12, 4; 1, 8, 21:aliquem occisum, Suet,
Caes. 35 et saep.—Of inanimate objects:B.venenum,
Cic. Clu. 7, 20; cf. id. ib. 16, 47 sq.; Liv. 42, 17:res furtiva in domo deprehensa,
Quint. 5, 13, 49; cf.sacrilegium,
id. 8, 6, 26.—Trop.1. (α).To comprehend, perceive, understand, detect, discover, discern, observe (chiefly post-Aug. in prose, esp. in Quint.):(β).cujus ego facinora oculis prius quam opinione, manibus ante quam suspicione deprehendi,
Cic. Cael. 6 fin.:quid si me stultior ipso deprenderis?
Hor. S. 2, 7, 43:hominum erga se mentes,
Suet. Calig. 60:falsas gemmas,
Plin. 37, 13, 76, § 198:quam naturam ejus Pythagoras Samius primus deprehendit,
id. 2, 8, 6, § 37; 2, 9, 6, § 43; 9, 28, 44, § 86; Cels. 3, 18; 7 praef.; Plin. Ep. 4, 20, 3:falsa facilius deprehendere et refellere,
Quint. 12, 1, 34:quod vix a lectore deprehenditur,
id. 4, 2, 59:in Livio Patavinitatem,
id. 1, 5, 56; cf. id. 3, 8, 69; 5, 13, 23 et saep.—With acc. et inf.:2.species diversas esse facile est deprehendere,
Quint. 9, 2, 44:quosdam mitti,
Suet. Aug. 44:deprehenditur vitiose loqui,
Quint. 1, 6, 7.—To overtake, equal, imitate:3.juvenemque puer deprehende parentem,
Stat. S. 4, 4, 74.—To find, discover, come upon (always implying mental action, post-Aug.):III.extra carmen non deprendas,
Quint. 1, 5, 18:quod in epistolis Augusti deprehenditur,
id. 1, 7, 22; 8, 6, 71:apud Ciceronem mira figurarum mixtura deprehenditur,
id. 9, 3, 40.—With the predominant idea of restricting the free movement of an object, to impede, to check, to bring into a strait.A.Lit.:B.inter quas (latebras) deprehensus hostis,
Curt. 7, 4, 4:in fovea,
id. 5, 3, 19:flamina deprensa silvis,
i. e. impeded, confined, Verg. A. 10, 98:viae deprensus in aggere serpens,
id. ib. 5, 273; cf. id. ib. 8, 247; Quint. 12, 2, 14. —Trop., to bring into a strait, to embarrass:deprehensum me plane video atque sentio,
Cic. de Or. 1, 48; id. Verr. 2, 4, 12 fin.:deprensi pudorem explicant,
Quint. 6, 3, 100:(testes) plus deprehensi nocent, quam firmi et interriti profuissent,
id. 5, 7, 11 al. -
17 deprendo
dē-prĕhendo or dēprendo (v. prehendo; cf. Quint. 9, 4, 59), di, sum, 3, v. a.I.To take or snatch away, esp. any thing which is in motion; to seize upon, catch (freq. and class.—For syn. cf.: invenio, reperio, nanciscor; offendo, aperio, patefacio, detego; incido, consequor, assequor, etc.).A.Lit.:B.deprehensus ex itinere Cn. Magius,
Caes. B. C. 1, 24, 4:in ipso fluminis vado deprehensus,
id. B. G. 5, 58, 6:in agris,
id. ib. 6, 30:in ponte,
Sall. C. 45:nuntiorum pars deprehensa,
Caes. B. G. 5, 45; cf.:deprehensis internuntiis,
id. B. C. 3, 112 fin.: tabellarios deprendere litterasque intercipere, Cassius ap. Cic. Fam. 12, 12; and:litterae deprehensae,
intercepted, Liv. 2, 4:onerarias naves,
to seize, take possession of, Caes. B. C. 1, 36, 2; so id. B. G. 7, 58, 4; id. B. C. 1, 26 al.:volucres jaculis,
Sil. 16, 566:cursu deprendere telum,
Stat. Th. 6, 568:subito deprehensus locutus est,
taken by surprise, Sen. Ep. 11, 1.—Transf. of inanimate subjects. So, esp. freq. of storms:II.deprensa navigia,
caught, overtaken by, Lucr. 6, 429; cf. Catull. 25, 13; Verg. A. 5, 52; id. G. 4, 421; Ov. M. 11, 663; Curt. 7, 4 et saep.—In a wider sense, to catch, overtake, surprise, apprehend, detect, find out, discover any one, esp. in doing any thing wrong.A.Lit.:b.deprehendi in aliquo manifesto scelere,
Cic. Verr. 2, 5, 43; so,in maximo scelere,
Sall. C. 46, 2; 50, 4:in facinore manifesto,
Cic. Brut. 68 fin.:in alio maleficio,
id. Inv. 2, 4, 14:in adulterio,
id. de Or. 2, 68, 275; Vulg. Johan. 8, 3 et saep.:dolis deprehensus,
Plaut. Bac. 4, 9, 26:nocte ferro deprehensus,
Quint. 7, 6, 8:sine duce et sine equitatu deprehensis hostibus,
Caes. B. G. 7, 52, 2:(mulier) deprensa,
caught in the act, Hor. S. 1, 2, 131; 134; 1, 4, 114:in mendacio,
Quint. 5, 7, 30:aliquos flentes,
id. ib. 7, 9, 11: agendi subita necessitate deprehensi, id. 1, 12, 4; 1, 8, 21:aliquem occisum, Suet,
Caes. 35 et saep.—Of inanimate objects:B.venenum,
Cic. Clu. 7, 20; cf. id. ib. 16, 47 sq.; Liv. 42, 17:res furtiva in domo deprehensa,
Quint. 5, 13, 49; cf.sacrilegium,
id. 8, 6, 26.—Trop.1. (α).To comprehend, perceive, understand, detect, discover, discern, observe (chiefly post-Aug. in prose, esp. in Quint.):(β).cujus ego facinora oculis prius quam opinione, manibus ante quam suspicione deprehendi,
Cic. Cael. 6 fin.:quid si me stultior ipso deprenderis?
Hor. S. 2, 7, 43:hominum erga se mentes,
Suet. Calig. 60:falsas gemmas,
Plin. 37, 13, 76, § 198:quam naturam ejus Pythagoras Samius primus deprehendit,
id. 2, 8, 6, § 37; 2, 9, 6, § 43; 9, 28, 44, § 86; Cels. 3, 18; 7 praef.; Plin. Ep. 4, 20, 3:falsa facilius deprehendere et refellere,
Quint. 12, 1, 34:quod vix a lectore deprehenditur,
id. 4, 2, 59:in Livio Patavinitatem,
id. 1, 5, 56; cf. id. 3, 8, 69; 5, 13, 23 et saep.—With acc. et inf.:2.species diversas esse facile est deprehendere,
Quint. 9, 2, 44:quosdam mitti,
Suet. Aug. 44:deprehenditur vitiose loqui,
Quint. 1, 6, 7.—To overtake, equal, imitate:3.juvenemque puer deprehende parentem,
Stat. S. 4, 4, 74.—To find, discover, come upon (always implying mental action, post-Aug.):III.extra carmen non deprendas,
Quint. 1, 5, 18:quod in epistolis Augusti deprehenditur,
id. 1, 7, 22; 8, 6, 71:apud Ciceronem mira figurarum mixtura deprehenditur,
id. 9, 3, 40.—With the predominant idea of restricting the free movement of an object, to impede, to check, to bring into a strait.A.Lit.:B.inter quas (latebras) deprehensus hostis,
Curt. 7, 4, 4:in fovea,
id. 5, 3, 19:flamina deprensa silvis,
i. e. impeded, confined, Verg. A. 10, 98:viae deprensus in aggere serpens,
id. ib. 5, 273; cf. id. ib. 8, 247; Quint. 12, 2, 14. —Trop., to bring into a strait, to embarrass:deprehensum me plane video atque sentio,
Cic. de Or. 1, 48; id. Verr. 2, 4, 12 fin.:deprensi pudorem explicant,
Quint. 6, 3, 100:(testes) plus deprehensi nocent, quam firmi et interriti profuissent,
id. 5, 7, 11 al. -
18 impetro
impĕtro ( inp-), āvi, ātum, 1 (archaic inf. pres. pass. impetrarier, Plaut. Rud. 3, 3, 40; inf. fut. act. impetrassere, id. Aul. 4, 7, 6; id. Cas. 2, 3, 53; id. Mil. 4, 3, 35; id. Stich. 1, 2, 23), v. a. [in-patro], to accomplish, effect, bring to pass; to get, obtain, procure, esp. by exertion, request, entreaty (class.; cf.: obtineo, adipiscor, consequor).I.In gen., constr. with acc., ut, ne, the simple subj., or absol.(α).With acc.:(β).quod volui, ut volo, impetravi per amicitiam et gratiam a Philocomasio,
Plaut. Mil. 4, 5, 1:istuc confido a fratre me impetrassere,
id. Aul. 4, 7, 6:a me istam exceptionem numquam impetrabunt,
Cic. Ac. 2, 30, 97:ei Dolabella rogatu meo civitatem a Caesare impetravit,
id. Fam. 13, 36, 1:decet abs te id impetrarier,
Plaut. Rud. 3, 3, 40:in omni re considerandum est et quid postules ab amico et quid patiare a te impetrari,
Cic. Lael. 20, 76; cf. id. ib. 11, 38:dum id impetrant,
Plaut. Capt. 2, 1, 37; 1, 2, 17:cum istuc, quod postulo, impetro cum gratia,
Ter. And. 2, 5, 11; id. Ad. 3, 4, 44:uti ea, quae vellent, impetrarent,
Caes. B. G. 1, 31, 2:(chorus) Impetrat et pacem et locupletem frugibus annum,
Hor. Ep. 2, 1, 137:restitutionem patris,
Quint. 7, 1, 42; 11, 3, 4:provinciam,
id. 6, 3, 68: post impetratam studiis meis [p. 903] quietem, id. Prooem. §1: impetrato Fortis Augusti reditu,
Hor. C. 4, 2, 42.—With ut, ne, or the simple subj.: Cl. Quid, si ego impetro atque exoro a vilico, causa mea Ut eam illi permittat? St. Quid si ego ab armigero impetro, Eam illi permittat? atque hoc, credo, impetrassere, Plaut. Cas. 2, 3, 51 sq.:(γ). * With acc.impetrabis igitur a Caesare, ut, etc.,
Cic. Att. 9, 2, A, 1; Q. Cic. Pet. Cons. 7, 26:a Sequanis impetrat, ut per fines suos ire Helvetios patiantur,
Caes. B. G. 1, 9 fin.:verbisne istis, ut pugnent, te impetraturum credis,
Liv. 2, 46, 6:postremo impetravi, ut ne quid ei succenseat,
Plaut. Bacch. 3, 6, 4:suadeo, a te impetres, ne sis nugax,
Petr. 52:tandem impetravi abiret,
Plaut. Trin. 2, 4, 190.— Pass. impers.: aegre ab iis impetratum est summa tribunorum plebis contentione, ut in senatu recitarentur (litterae);ut vero ex litteris ad senatum referretur, impetrari non potuit,
Caes. B. C. 1, 1, 1; Plin. 16, 32, 59, § 136.—In abl. of the part. perf.:impetrato, ut manerent,
Liv. 9, 30, 10; Vell. 2, 107, 2.—and inf.:(δ).Agrippina in oppidum Ubiorum veteranos coloniamque deduci impetrat,
Tac. A. 12, 27.—Absol.:II.incipere multo est quam impetrare facilius,
Plaut. Poen. 5, 2, 14:hilarus exit, impetravit,
id. Mil. 4, 4, 62; id. As. 3, 3, 131: Ca. Jus hic orat. Ly. Impetrabit te advocato atque arbitro, id. Trin. 5, 2, 37:quid attinet dicere, si contendisset, impetraturum non fuisse, cum, etc.?
Cic. Lael. 11, 39:si id ita fecisset... si non impetraret, etc.,
Caes. B. G. 1, 35, 4:cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,
id. ib. 6, 2, 2:simul, ut, si quid possent, de induciis fallendo impetrarent,
id. ib. 4, 13, 5; id. B. C. 1, 22 fin.; cf.:sperare, ab eo de sua ac militum salute impetrare posse,
id. B. G. 5, 36, 3; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2.—Esp.: impetras, you have your request, i. e. I will do as you desire, nolo ames. Pae. Facile impetras, Plaut. Pers. 2, 2, 63: adpropera! age, amabo! Mu. Impetras, abeo, id. Cas. 2, 2, 39; cf. id. Ep. 2, 2, 119; id. Cas. 2, 3, 17.—Esp.A.Like impetrio:B.exstat annalium memoria, sacris quibusdam et precationibus vel cogi fulmina vel impetrari, etc.,
Plin. 2, 53, 54, § 140.—In mal. part., to obtain, get possession of:ut superior sis mihi quam quisquam qui impetrant,
Plaut. Men. 1, 3, 10. -
19 inpetro
impĕtro ( inp-), āvi, ātum, 1 (archaic inf. pres. pass. impetrarier, Plaut. Rud. 3, 3, 40; inf. fut. act. impetrassere, id. Aul. 4, 7, 6; id. Cas. 2, 3, 53; id. Mil. 4, 3, 35; id. Stich. 1, 2, 23), v. a. [in-patro], to accomplish, effect, bring to pass; to get, obtain, procure, esp. by exertion, request, entreaty (class.; cf.: obtineo, adipiscor, consequor).I.In gen., constr. with acc., ut, ne, the simple subj., or absol.(α).With acc.:(β).quod volui, ut volo, impetravi per amicitiam et gratiam a Philocomasio,
Plaut. Mil. 4, 5, 1:istuc confido a fratre me impetrassere,
id. Aul. 4, 7, 6:a me istam exceptionem numquam impetrabunt,
Cic. Ac. 2, 30, 97:ei Dolabella rogatu meo civitatem a Caesare impetravit,
id. Fam. 13, 36, 1:decet abs te id impetrarier,
Plaut. Rud. 3, 3, 40:in omni re considerandum est et quid postules ab amico et quid patiare a te impetrari,
Cic. Lael. 20, 76; cf. id. ib. 11, 38:dum id impetrant,
Plaut. Capt. 2, 1, 37; 1, 2, 17:cum istuc, quod postulo, impetro cum gratia,
Ter. And. 2, 5, 11; id. Ad. 3, 4, 44:uti ea, quae vellent, impetrarent,
Caes. B. G. 1, 31, 2:(chorus) Impetrat et pacem et locupletem frugibus annum,
Hor. Ep. 2, 1, 137:restitutionem patris,
Quint. 7, 1, 42; 11, 3, 4:provinciam,
id. 6, 3, 68: post impetratam studiis meis [p. 903] quietem, id. Prooem. §1: impetrato Fortis Augusti reditu,
Hor. C. 4, 2, 42.—With ut, ne, or the simple subj.: Cl. Quid, si ego impetro atque exoro a vilico, causa mea Ut eam illi permittat? St. Quid si ego ab armigero impetro, Eam illi permittat? atque hoc, credo, impetrassere, Plaut. Cas. 2, 3, 51 sq.:(γ). * With acc.impetrabis igitur a Caesare, ut, etc.,
Cic. Att. 9, 2, A, 1; Q. Cic. Pet. Cons. 7, 26:a Sequanis impetrat, ut per fines suos ire Helvetios patiantur,
Caes. B. G. 1, 9 fin.:verbisne istis, ut pugnent, te impetraturum credis,
Liv. 2, 46, 6:postremo impetravi, ut ne quid ei succenseat,
Plaut. Bacch. 3, 6, 4:suadeo, a te impetres, ne sis nugax,
Petr. 52:tandem impetravi abiret,
Plaut. Trin. 2, 4, 190.— Pass. impers.: aegre ab iis impetratum est summa tribunorum plebis contentione, ut in senatu recitarentur (litterae);ut vero ex litteris ad senatum referretur, impetrari non potuit,
Caes. B. C. 1, 1, 1; Plin. 16, 32, 59, § 136.—In abl. of the part. perf.:impetrato, ut manerent,
Liv. 9, 30, 10; Vell. 2, 107, 2.—and inf.:(δ).Agrippina in oppidum Ubiorum veteranos coloniamque deduci impetrat,
Tac. A. 12, 27.—Absol.:II.incipere multo est quam impetrare facilius,
Plaut. Poen. 5, 2, 14:hilarus exit, impetravit,
id. Mil. 4, 4, 62; id. As. 3, 3, 131: Ca. Jus hic orat. Ly. Impetrabit te advocato atque arbitro, id. Trin. 5, 2, 37:quid attinet dicere, si contendisset, impetraturum non fuisse, cum, etc.?
Cic. Lael. 11, 39:si id ita fecisset... si non impetraret, etc.,
Caes. B. G. 1, 35, 4:cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,
id. ib. 6, 2, 2:simul, ut, si quid possent, de induciis fallendo impetrarent,
id. ib. 4, 13, 5; id. B. C. 1, 22 fin.; cf.:sperare, ab eo de sua ac militum salute impetrare posse,
id. B. G. 5, 36, 3; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2.—Esp.: impetras, you have your request, i. e. I will do as you desire, nolo ames. Pae. Facile impetras, Plaut. Pers. 2, 2, 63: adpropera! age, amabo! Mu. Impetras, abeo, id. Cas. 2, 2, 39; cf. id. Ep. 2, 2, 119; id. Cas. 2, 3, 17.—Esp.A.Like impetrio:B.exstat annalium memoria, sacris quibusdam et precationibus vel cogi fulmina vel impetrari, etc.,
Plin. 2, 53, 54, § 140.—In mal. part., to obtain, get possession of:ut superior sis mihi quam quisquam qui impetrant,
Plaut. Men. 1, 3, 10. -
20 sequo
sĕquor, sĕcūtus (also written sequutus; gen. plur. part. sync. sequentūm, Verg. G. 3, 111), 3, v. dep. ( act. collat. form sĕquo, acc. to Gell. 18, 9, 8 sq.; and Prisc. p. 799 P.) [Sanscr. sak-, to follow; sakis, friend; Gr. hepomai, hepô; cf. Lat. socius], to follow, to come or go after, to follow after, attend.I.Lit.A.In gen.(α).With acc.:(β).i, jam sequor te, mater,
Plaut. Aul. 4, 7, 16:neque illa matrem satis honeste tuam sequi poterit comes,
id. Merc. 2, 3, 69 sq.:qui ex urbe amicitiae causā Caesarem secuti, etc.,
Caes. B. G. 1, 39; 7, 50; Hor. S. 1, 6, 108:ne sequerer moechas,
id. ib. 1, 4, 113:vallem,
Liv. 32, 6, 5:pars pressa sequuntur Signa pedum,
Ov. M. 8, 332:vestigia alicujus,
id. ib. 4, 514; 9, 639; 10, 710 et saep.—Absol. (so most freq. in Plaut.):b.abi prae, jam ego sequar,
Plaut. Am. 1, 3, 46; Ter. Eun. 5, 2, 69: Di. Sequere intro. Pa. Sequor, Plaut. As. 4, 1, 64; 5, 2, 90; id. Aul. 2, 5, 23 et saep.:quisnam est, qui sequitur procul?
id. Poen. 3, 3, 6:funus interim procedit: sequimur: ad sepulcrum venimus,
Ter. And. 1, 1, 101:curriculo sequi,
Plaut. Ep. 1, 1, 12:Helvetii cum omnibus suis carris secuti,
Caes. B. G. 1, 24:si nemo sequatur, tamen, etc.,
id. ib. 1, 40 fin.:servi sequentes,
Hor. S. 1, 6, 78: hos falcati currus sequebantur, Curt. 4, 12, 6:hos aliae gentes sequebantur,
id. 4, 12, 9.—Of things:B.magna multitudo carrorum sequi Gallos consuevit,
Hirt. B. G. 8, 14:neque Ulla (arbor) brevem dominum sequetur,
Hor. C. 2, 14, 24:zonā bene te secutā,
id. ib. 3, 27, 59.—In partic.1.To follow in a hostile manner; to chase, pursue:2.hostes sequitur,
Caes. B. G. 1, 22 fin.:hostem,
Ov. M. 13, 548:fugacem,
Hor. S. 2, 7, 115:feras,
Ov. M. 2, 498:nudo genitas Pandione ferro,
id. ib. 6, 666; cf.:hostem pilo,
Tac. H. 4, 29 fin.—Absol.:finem sequendi facere,
Caes. B. G. 7, 47; 7, 68 Oud. N. cr. —To follow in time or order; to succeed, come after (esp. freq. in part. pres.): aestatem auctumnus sequitur, post acer hiems fit, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 Vahl.):(β).sequens annus,
Hirt. B. G. 8, 50:sequente anno,
Plin. 10, 62, 82, § 170:secuto die,
id. 13, 22, 43, § 126:secuta aetas,
id. 6, 23, 26, § 101:sequenti senatu,
Plin. Ep. 6, 5, 1:secuturo Phoebo,
Luc. 2, 528:sequitur hunc annum nobilis clade Romanā Caudinā pax,
Liv. 9, 1 et saep.:ne secutis quidem diebus Claudius ullius humani affectūs signa dedit,
Tac. A. 11, 38:Africanus sequens, i. e. minor,
Plin. 7, 59, 59, § 211.—With the notion of cause implied, to follow, result, ensue:3.ut male posuimus initia, sic cetera sequentur,
Cic. Att. 10, 18, 2: increpuit;sequitur clamor,
Verg. A. 9, 504:tonitrum secuti nimbi,
Ov. M. 14, 542:lacrimae sunt verba secutae,
id. ib. 9, 780:nisi forte sic loqui paenitet, Quā tempestate Paris Helenam et quae sequuntur,
and so on, and so forth, Cic. Or. 49, 164; id. Tusc. 3, 18, 42; 3, 19, 44.—Of a possession or inheritance, to follow, i. e. to fall to the share of any one:4.ut belli praeda Romanos, ager urbesque captae Aetolos sequerentur,
Liv. 33, 13, 10:ut victorem res sequeretur,
id. 28, 21, 5: si quis mortuos est Arpinatis, ejus heredem sacra non secuntur, Cato ap. Prisc. p. 629 P.—Abbreviated on monuments, H. M. H. N. S.:heredem monumentum,
Hor. S. 1, 8, 13:heredem possessio,
Plin. 9, 35, 60, § 124:quo minus gloriam petebat, eo magis illum sequebatur,
Sall. C. 54 fin.; v. Fabri ad h. l.;and cf.: sequi gloria, non appeti debet,
Plin. Ep. 1, 8, 14.—To go towards or to a place:5.Formias nunc sequimur,
Cic. Att. 10, 18, 2:Epirum, Cyzicum,
id. ib. 3, 16; Caes. B. C. 3, 49:Italiam,
Verg. A. 4, 361; 4, 381; 5, 629:Itala regna,
Ov. H. 7, 10; id. F. 6, 109; Val. Fl. 1, 3.—Pregn., to follow the hand in plucking or pulling; to come off or away, come out; to come easily, come of itself:II.herbae dum tenerae sunt vellendae: aridae factae celerius rumpuntur quam sequuntur,
Varr. R. R. 1, 47; cf.:oratio mollis et tenera et ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas,
Cic. Or. 16, 52; and:nihil est tam tenerum neque tam flexibile neque quod tam facile sequatur quocumque ducas, quam oratio,
id. de Or. 3, 45, 176:ipse (ramus) volens facilisque sequetur, Si te fata vocant,
Verg. A. 6, 146:cum scrutantes, quae vellant, telum non sequitur,
Liv. 38, 21, 11 Weissenb. ad loc.:jamque secuta manum nullo cogente sagitta Excidit,
Verg. A. 12, 423; Anthol. Lat. 1, 172, 113:trahit ille manu sine custode lignum: Id quoque vix sequitur,
Ov. M. 12, 372; cf.: cera mollis sequensque digitos, yielding to, Poët. ap. Plin. Ep. 7, 9, 11.Trop.A.In gen., to follow, succeed, result, ensue (usu. of an immediate consequence;B.consequor, usu. of one more remote): si verbum sequi volumus, hoc intellegamus necesse est, etc.,
Cic. Caecin. 17, 49: patrem sequuntur liberi, succeed to the rank or condition of their father, Liv. 4, 4 fin.:quoniam hanc (Caesar) in re publicā viam, quae popularis habetur, secutus est,
Cic. Cat. 4, 5, 9:damnatum poenam sequi oportebat, ut igni cremaretur,
to befall, Caes. B. G. 1, 4:modo ne summa turpitudo sequatur,
should ensue, Cic. Lael. 17, 61:dispares mores disparia studia sequuntur,
id. ib. 20, 74:post illas datas litteras secuta est summa contentio de domo,
id. Att. 4, 2, 2: post gloriam invidiam sequi. Sall. J. 55, 3:an mediocre discrimen opinionis secuturum ex hac re putatis,
Liv. 5, 6, 7. —In partic.1.To follow (as a leader) an authority, a party, an example, a plan, etc.; to follow in the track of; to comply with, accede to, conform to: sequi naturam, optimam bene vivendi ducem, Cic. Lael. 5, 19; cf. id. ib. 12, 42:2.sequamur potissimum Polybium nostrum,
id. Rep. 2, 14, 27:eorum sectam sequuntur multi mortales,
Naev. Bell. Pun. 1, 16; so,sectam,
Cic. Fl. 41, 104; id. Sest. 45, 97; Liv. 8, 19, 10 al. (v. secta):Ti. Gracchus regnum occupare conatus est... hunc post mortem secuti amici, etc.,
Cic. Lael. 12, 41:amicum vel bellum patriae inferentem sequi,
id. ib. 12, 43:auctoritatem et consilium alicujus,
id. Fam. 4, 3, 2; so (with obtemperare voluntati) Caes. B. C. 1, 35:sententiam Scipionis,
id. ib. 1, 2:vos vestrumque factum omnia deinceps municipia sunt secuta,
have followed, imitated, id. ib. 2, 32:haec qui dicunt, quam rationem sequantur, vides,
Cic. Div. 2, 6, 17:novum quoddam et subagreste consilium,
id. Rep. 2, 7, 12; cf. id. ib. 2, 28, 51:Pompeio esse in animo, rei publicae non deesse, si senatus sequatur,
Caes. B. C. 1, 1 fin.:arma victricia,
Verg. A. 3, 54.—Of an auditor, to follow an orator or a speech:quos more prisco apud judicem fabulantes non auditores sequuntur, non populus audit,
Tac. Or. 23: non lingua valet, non corpore notae Sufficiunt vires, nec vox aut verba sequuntur, i. e. attend or obey the will, Verg. A. 12, 912; cf.:si modo verba sequantur,
Ov. M. 1, 647. —Esp. milit. t. t.: signa sequi, to march in rank, Sall. J. 80, 2; Curt. 3, 2, 13.—To follow or pursue an end or object; to strive for, aim at, seek to attain:3.eam (sc. utilitatem),
Cic. Lael. 27, 100:justitiam,
id. Rep. 3, 11, 18:otium ac tranquillitatem vitae,
id. Mur. 27, 55:amoenitatem et salubritatem,
id. Leg. 2, 1, 3:matris commodum,
Ter. Hec. 3, 5, 31:lites,
id. And. 4, 5, 16; id. Ad. 2, 2, 40:gratiam Caesaris,
Caes. B. C. 1, 1:linguam et nomen,
Liv. 31, 7:mercedes,
Hor. S. 1, 6, 87:quae nocuere (opp. fugere),
id. Ep. 1, 8, 11; cf.:nec sequar aut fugiam, quae diligit ipse vel odit,
id. ib. 1, 1, 72:ferro extrema,
Verg. A. 6, 457:fidem,
Vell. 2, 107, 2.—With inf.:plurisque sequor disponere causas,
Lucr. 5, 529.—In discourse, to follow in order or sequence; to come next in order, to succeed:4.sequitur is (rex), qui, etc.,
Cic. Rep. 2, 21, 37:sequitur illa divisio, ut, etc.,
id. Fin. 3, 16, 55:haec sint dicta de aëre. Sequitur terra, cui, etc.,
Plin. 2, 63, 63, § 154:ac de primā quidem parte satis dictum est. Sequitur, ut doceam, etc.,
Cic. N. D. 2, 32, 80 sq. — With inf.:sequitur videre de eo, quod, etc.,
Dig. 45, 1, 91, § 3; 41, 3, 4.—In logical conclusions, to follow, ensue; with subject-clause:5.nec si omne enuntiatum aut verum aut falsum est, sequitur ilico, esse causas immutabiles, etc.,
Cic. Fat. 12, 28; id. Tusc. 5, 8, 21.—With ut:si haec enuntiatio vera non est, sequitur, ut falsa sit,
Cic. Fat. 12, 28; 5, 9; 10, 22; id. Fin. 2, 8, 24; 3, 7, 26:sequitur igitur ut, etc.,
id. Tusc. 5, 18, 53; id. Par. 3, 1, 22:sequitur ergo ut, etc.,
Curt. 7, 1, 40; Quint. 3, 8, 23; 3, 11, 17; 6, 5, 8 al.—To follow or come naturally or easily; to be obtained without effort:tantum hominis valuit exercitatio ut, cum se mente ac voluntate, conjecisset in versum, verba sequerentur,
Cic. de Or. 3, 50, 194 Sorof ad loc.:non quaesitum esse numerum, sed secutum,
id. Or. 49, 165:lingua tacet nec vox tentataque verba sequuntur,
Ov. M. 11, 326; 1, 647; Stat. Th. 11, 602:verbaque provisam rem non invita sequentur,
Hor. A. P. 311:sed non omnia nos ducentes e Graeco sequuntur,
Quint. 2, 14, 1:laus pulcherrima cum sequitur, non cum arcessitur,
id. 10, 2, 27; 8, prooem. § 8;8, 6, 24: sequi gloria, non appeti debet,
Plin. Ep. 1, 8, 14.—Hence, sĕquens, entis, P. a., next, next following in order (cf.: proximus, posterior;not in Cic. or Cæs.): prius illud... hoc sequens,
Quint. 5, 10, 42:reliqua morborum genera sequenti dicemus volumine,
Plin. 29, 6, 39, § 143.—Esp., with designations of time:sequenti tempore,
Nep. Thras. 4, 4; Quint. 1, 5, 52; Sen. Ben. 6, 4, 2; Suet. Tib. 38: sequenti die, Auct. B. Hisp. 28, 1; Suet. Ner. 15; Liv. 23, 36, 7:sequente anno,
id. 3, 31, 2:sequenti nocte,
Suet. Aug. 94; so also Curt. 4, 7, 10; Tac. A. 2, 53; Col. 4, 15, 3; 4, 21, 3; 4, 27, 2; Plin. 11, 37, 73, § 189; 30, 8, 21, § 66; 17, 22. 35, § 178; Hirt. B. G. 8, 50; Plin. Ep. 4, 1, 6; 5, 12, 1; 6, 31, 3:Suilium mox sequens aetas vidit praepotentem,
the next generation, Tac. A. 4, 31 qui praesenti potentiā credunt exstingui [p. 1678] posse etiam sequentis aevi memoriam, Tac. A. 4, 35.—As subst., used by some for epitheton, an epithet, acc. to Quintilian;as, dentes albi, umida vina... o scelus abominandum, etc.,
Quint. 8, 6, 40.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ՀԱՆԴԻՊԻՄ — (եցայ, եալ, ել.) NBH 2 0043 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 13c, 14c ձ. ἁναντάω, συμπίπτω occurro, incurro, incido. Հանդէպ ելանել կամ գալ. պատահել. ընդ առաջ ելանել. դիպիլ. գտանել զիրեարս. մերձենալ. հպիլ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀԵՏԵՒԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0091 Chronological Sequence: 6c, 7c, 8c, 12c, 13c Տ. ՀԵՏԵՒԵԼ. ἁκολυθέω, παρέπομαι sequor, consequor. *Եւ ուղղեսցես զիս ընդ նմին՝ հետեւանալ քեզ ʼի յերկին. Յիսուս որդի.: *Արտաքս ʼի գերեզմանէն հետեւանալ. Սհկ. կթ. արմաւ. (իբր ելանել եւ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀԵՏԵՒԵՄ — (եցի.) NBH 2 0091 Chronological Sequence: Unknown date չ. ἁκολουθέω, ἔπομαι, ἕπειμι sequor, consequor, subsequor, imitor . Զհետ երթալ ուրուք. գնալ զկնի հետոց կամ ընթացից ուրուք. եւ Զհետ լինել. հետամուտ լինել իմիք. վարիլ իւիք. նմանիլ. անսալ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀԵՏԵՒԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0091 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c ձ. ՀԵՏԵՒԵՄ ՀԵՏԵՒԻՄ ἁκολουθέω, ἔπομαι , ἕπειμι sequor, consequor, subsequor, imitor. Զհետ երթալ ուրուք. գնալ զկնի հետոց կամ ընթացից ուրուք. եւ Զհետ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅԱՐԵՒԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0347 Chronological Sequence: 6c, 8c չ. παρέπομαι consequor, subsequor, adsector. Յարիլ ամենայնիւ. անվրէպ զհետ երթալ, հետեւիլ. *Հետեւին անուան հինգ. եւ յարեւանայ բային ութ (պարագայք). յարին նմա այսք՝ որք եւ բային. Թր. քեր.:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՈՂՈՐՄԻՄ — (եցայ, եաց կամ եա՛.) NBH 2 0510 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c ձ. ἑλεέω miseror. Յողորմ եւ ի գութ շարժիլ. գթալ. գորովիլ. կարեկից լինել. աղեկիզիլ. եւ Բառնալ զկարիս եւ զտառապանս այլոց. մարդասիրել. խնայել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)