-
1 sacro
sā̆cro, āvi, ātum, 1, v. a. [sacer], to declare or set apart as sacred; to consecrate, dedicate, or devote to a divinity (class.; cf. consecro).I.Lit.:2.ne quis agrum consecrato. Auri, argenti, eboris sacrandi modus esto,
Cic. Leg. 2, 9, 22:eum praedam Veientanam publicando sacrandoque ad nihilum redegisse, ferociter increpant,
Liv. 5, 25:(agrum) Cypriae,
Ov. M. 10, 644:Capitolino Jovi donum ex auro,
Suet. Tib. 53 fin.:(laurum) Phoebo,
Verg. A. 7, 62:aras,
id. ib. 5, 48:vigilem ignem,
id. ib. 4, 200:votum immortale,
id. ib. 8, 715:inter haec auream aquilam pinnis extendenti similem sacraverant,
Curt. 3, 3, 16:templum, in quo Helena sacravit calicem ex electro,
Plin. 33, 4, 23, § 81.—In part. perf.:duabus aris ibi Jovi et Soli sacratis cum immolasset,
Liv. 40, 22:arae,
Suet. Tib. 14:sacratas fide manus,
Liv. 23, 9:sacrata Crotonis Ossa tegebat humus,
Ov. M. 15, 55:rite pecudes,
Verg. A. 12, 213:templum,
id. ib. 2, 165 al. —With a bad accessory signif. (cf. sacer, II.), to devote or doom to destruction, to declare accursed, to condemn:B.de sacrando cum bonis capite ejus, qui regni occupandi consilia inisset, gratae in vulgus leges fuere,
Liv. 2, 8; cf.:caput Jovi,
id. 10, 38.—Transf., in gen., to set apart, consecrate, devote, give, dedicate a thing to any one ( poet. and rare):II.quod patriae vocis studiis nobisque sacrasti, Cic. poët. Div. 1, 13, 22: hunc illi honorem Juppiter sacravit,
Verg. A. 12, 141:tibi sacratum opus,
Ov. Tr. 2, 552.—In a bad sense:injecere manum Parcae, telisque sacrarunt Evandri (Halaesum),
Verg. A. 10, 419.—Meton.1.To render sacred or inviolable by consecration; to hallow, consecrale:2.hoc nemus aeterno cinerum sacravit honore Faenius,
Mart. 1, 117, 1:foedus, quod in Capitolio sacratum fuisset, irritum per illos esse,
that had been decreed inviolable, Liv. 38, 33; cf.:sanctiones sacrandae sunt genere ipso aut obtestatione legis, aut, etc.,
Cic. Balb. 14, 33:sacrata lex,
a law whose violation was punished by devoting the offender to the infernal gods, id. Sest. 7, 16; id. Dom. 17, 43; Liv. 2, 33; 3, 17; 7, 41; 9, 39; 36, 38; cf.:sacratae leges sunt, quibus sanctum est, qui quid adversus eas fecerit, sacer alicui deorum sit cum familia pecuniaque,
Fest. p. 318 Müll.—Of a deity, to hold sacred, to worship or honor as sacred:B.haud frustra te patrem deum hominumque hac sede sacravimus,
Liv. 8, 6:Vesta sacrata,
Ov. M. 15, 864.—Transf., in gen., to render imperishable, to immortalize (rare):1. 2.aliquem Lesbio plectro,
Hor. C. 1, 26, 11; cf.:miratur nihil, nisi quod Libitina sacravit,
id. Ep. 2, 1, 49:vivit vigetque eloquentia ejus (Catonis), sacrata scriptis omnis generis,
Liv. 39, 40:avum Sacrārunt carmina tuum,
Ov. P. 4, 8, 64.—Hence, sā̆crātus, a, um, P. a., hallowed, consecrated, holy, sacred:sacrata jura parentum,
Ov. M. 10, 321:jura Graiorum,
Verg. A. 2, 157:vittae Sacrati capitis,
id. ib. 3, 371:dux,
i. e. Augustus, Ov. F. 2, 60; cf.:manus (Tiberii),
id. ib. 1, 640:dies sacratior,
Mart. 4, 1, 1:numen gentibus sacratissimum,
Plin. 33, 4, 24, § 82:homines,
devoted to the gods, Macr. S. 3, 7;Aug. Civ. Dei, 2, 26.—At a later per., Sacratissimus,
an epithet of the emperors, Most Worshipful, Dig. 38, 17, 9; Mamert. Pan. ad Maxim. 1 et saep.— Adv.: sā̆crātē, in eccl. Lat.,Mysteriously, mystically, Aug. Doctr. Chr. 2, 16.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский