-
121 ἐμ-βάτης
ἐμ-βάτης, ὁ, 1) der Ein-, Aufsteigende, sowohl vom Schiffe, Schiffssoldat, als vom Reuter, Sp. – 2) worauf man geht, eine Art hoher Schuhe von Filz, Fußbekleidung der Reuter, Xen. re equ. 12. Bes. der tragische Kothurn, Luc. hist. conscr. 22 u. öfter; τοὺς ἐμβάτας καὶ τἄλλ' οἷς σεμνύνουσι τὴν τραγῳδίαν Iup. Trag. 41; a. Sp. Vgl. ἐμβάς.
-
122 ὑπο-πόδιον
ὑπο-πόδιον, τό, die Fußbank, Sp., wie Luc. hist. conscr. 27.
-
123 ὑπο-στηρίζω
ὑπο-στηρίζω (s. στηρίζω), unterstützen, Luc. de conscr. hist. 3.
-
124 ὑπ-οικο-δομέω
ὑπ-οικο-δομέω, unterbauen, τοῦ τείχους, Luc. conscr. hist. 3.
-
125 ὑπέρ-ψυχρος
ὑπέρ-ψυχρος, übermäßig kalt, übertr., übermäßig frostig, von schlechtem Witze, Luc. hist. conscr. 16.
-
126 ἑρμηνευτικός
ἑρμηνευτικός, zum Auslegen, Erklären gehörig, geschickt, ἡ ἑρμηνευτική, sc. τέχνη, die Auslegekunst, Plat. Polit. 260 d;, δύναμις Luc. hist. conscr. 34.
-
127 ὑάλιος
-
128 ἔμ-παλιν
ἔμ-παλιν, 1) rückwärts, zurück; H. h. Merc. 78; δεδορκώς Hes. Sc. 145; εἰ δ' ἐχϑρὰ τοῖς ἐχϑροῖσιν ἔμπαλιν μέϑες Soph. El. 637; Eur.; oft mit dem Artikel, τοὔμπαλιν od. εἰς τοὔμπαλιν ἔρχεσϑαι, πορεύεσϑαι u. ä., Xen. An. 1, 4, 15 u. öfter; ἡ ἔμπαλιν ὁδός, die Rückkehr, Luc. – 2) umgekehrt, im Gegentheil; τὸ ἔμπ. u. τὰ ἔμπ., das Gegentheil, das Entgegengesetzte; γνώμας, wider Erwarten, Pind. P. 12, 32; τέρψιος Ol. 12, 11; οἱ δὲ τοὔμπαλιν σπεύδοντες Aesch. Prom. 202; κραίνειν Ag. 1398; ἔμπαλιν λέγει, ganz entgegengesetzt dem Früheren, Soph. Tr. 357; ὥσπερ οἱ ἔμπ. ὑποδούμενοι, auf die verkehrte Art, d. h. den rechten Schuh auf den linken Fuß ziehen, Plat. Theaet. 193 c; mit folgendem ἤ, τὸ δὲ ἔμπαλιν ἢ σὺ ἤλπισας, γίγνεται Luc. merc. cond. 21; vgl. Empedocl. 261; Her. ἐγὼ γνώμην ἔχω τὰ ἔμπαλιν ἢ οὗτοι, ich habe die entgegengesetzte Ansicht von diesen, 1, 207. 9, 56; τοὔμπαλιν οὗ βούλονται ἐφέλκεσϑαι Xen. An. 8, 4, 32, wie Pol. 1, 14, 3; Maxim. Tyr. auch mit dem dat.; – ἐκ τοὔμπαλιν, von der entgegengesetzten Seite, Thuc. 3, 22. – 3) wiederum, wieder; ἄλλοτε μὲν χροιῇ ἴκελος, ὁτὲ δ' ἔμπαλιν αἰϑός Nic. Th. 288; a. Sp.; vgl. Luc. conscr, hist. 23.
См. также в других словарях:
Onesicritus — Alexander the Great receives a visit from Thalestris, queen of the Amazons, one of the legends recounted by Onesicritus. Onesicritus (Greek: Ὀνησίκριτος; c. 360 BC – c. 290 BC), a Greek historical writer, who accompanied … Wikipedia
To call a spade a spade — is to speak honestly and directly about a topic, specifically topics that others may avoid speaking about due to their sensitivity or embarrassing nature. Brewer’s Dictionary of Phrase and Fable (1913) defines it asIts ultimate source is Plutarch … Wikipedia
ОНЕСИКРИТ — • Onesïcrĭtos, Όνησίκριτος (также Onesicrates, Όνησικράτης), 1. ученик Диогена из Эгины или Астипалеи; затем он сопровождал Александра Великого в его походе в Азию и получил от него поручение отправиться послом к гимнософистам… … Реальный словарь классических древностей
СТОИЦИЗМ — СТОИЦИЗМ учение одной из наиболее влиятельных философских школ Античности, основанной ок. 300 до н. э. Зеноном изКития; название «Стоя» происходит от названия «Расписного Портика» (Στοὰ Ποικίλη) в Афинах, где преподавал Зенон.… … Античная философия
CATECHUMENI — Isidoro sunt, qui primum de Gentilitate veniunt, habentes voluntatem credendi in Christum, de Eccles. Offic. l. 2. c. 20. Graece Κατηχούμενοι, quod idem reddit Auditores seu Instructi; a Verbo κατηχεῖν, auribus insonare, erudire, docere,… … Hofmann J. Lexicon universale
DISCEDITE — formula dimittendi contionem, apud Romanos: sicut, Nihil vos moramur Patres Conscr. Senatum. Exstat apud Tull. et Tit. Liv. non semel. Casaub. ad Capitolin. in Marco. De carmine, quo Discedentes prosequimur amicos, vide infra Propemptione, mu… … Hofmann J. Lexicon universale
PILA — I. PILA apici obelisci, in Campo Martio, addita a Manilio Mathematico, cuius vertice umbra colligeretur in ipsa pila, occurrit apud Plin. l. 36. c. 10. Ei (obelisco) qui est in Campo Divus Augustus addidit mirabilem usum, ad deprehendendas Solis… … Hofmann J. Lexicon universale