Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

consŏnus

  • 1 consonus

    consŏnus, a, um [st1]1 [-] qui sonne ou retentit ensemble, qui est d'accord, harmonieux.    - consona fila lyrae, Ov. Am. 1, 8, 60: les cordes harmonieuses de la lyre.    - vox consona linguae, Sil. 17, 448: le même accent. [st1]2 [-] qui rend un son (avec une autre lettre).    - consona, ae, f.: consonne. --- Ter.-Maur. 555.    - consona clementa: consonnes. --- T. Maur. 86. [st1]3 [-] conforme, convenable, assorti.    - vix satis consonum fore, si... Cic. Att. 4, 16, 3: [il pensait] qu'il eût été peu convenable de...    - docere consona regno, Claud. Laud. Stil. 2, 69: enseigner ce qui convient à un roi.
    * * *
    consŏnus, a, um [st1]1 [-] qui sonne ou retentit ensemble, qui est d'accord, harmonieux.    - consona fila lyrae, Ov. Am. 1, 8, 60: les cordes harmonieuses de la lyre.    - vox consona linguae, Sil. 17, 448: le même accent. [st1]2 [-] qui rend un son (avec une autre lettre).    - consona, ae, f.: consonne. --- Ter.-Maur. 555.    - consona clementa: consonnes. --- T. Maur. 86. [st1]3 [-] conforme, convenable, assorti.    - vix satis consonum fore, si... Cic. Att. 4, 16, 3: [il pensait] qu'il eût été peu convenable de...    - docere consona regno, Claud. Laud. Stil. 2, 69: enseigner ce qui convient à un roi.
    * * *
        Consonus, pen. corr. Aliud adiectiuum. Consonant, Accordant.

    Dictionarium latinogallicum > consonus

  • 2 cōnsonus

        cōnsonus adj.    [com- + SON-], sounding together, harmonious: clangor, O.—Fig., accordant, fil, suitable: putare satis consonum fore, si, etc.
    * * *
    consona, consonum ADJ
    sounding together; harmonious; having common sound; agreeing; unanimous; fit

    Latin-English dictionary > cōnsonus

  • 3 consonus

    cōn-sonus, a, um
    1) созвучный, согласный, гармоничный (clangor O; vox Sil)
    2) соответственный, приличествующий, подобающий ( alicui rei Cld)

    Латинско-русский словарь > consonus

  • 4 consonus

    cōn-sonus, a, um, zusammen-, harmonisch lautend, harmonisch, I) eig.: clangor, Ov. met. 13, 610: fila lyrae, Ov. am. 1, 8, 60: vox, Sil. 17, 448 u. Vulg. 2. paral. 20, 21: quod si videtur auribus consonum aliquid canere, Boëth. inst. mus. 3, 1. – subst., cōnsona, ae, f. = consonans, der Konsonant, Mitlauter (Ggstz. vocalis), Ter. Maur. 555; vgl. consona elementa, die Konsonanten (Ggstz. vocalia el.), Ter. Maur. 86 u. ö. – II) übtr., übereinstimmend, harmonierend, passend, schicklich, credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si etc., Cic. ad Att. 4, 16, 3: u. bei Spät., wie fila teli consona, Claud. rapt. Pros. 2, 42: totius orbis consono ore celebrari, Apul. met. 2, 1: n. pl. subst., secernis consona regno, Claud. laud. Stil. 2, 69.

    lateinisch-deutsches > consonus

  • 5 consonus

    cōn-sonus, a, um, zusammen-, harmonisch lautend, harmonisch, I) eig.: clangor, Ov. met. 13, 610: fila lyrae, Ov. am. 1, 8, 60: vox, Sil. 17, 448 u. Vulg. 2. paral. 20, 21: quod si videtur auribus consonum aliquid canere, Boëth. inst. mus. 3, 1. – subst., cōnsona, ae, f. = consonans, der Konsonant, Mitlauter (Ggstz. vocalis), Ter. Maur. 555; vgl. consona elementa, die Konsonanten (Ggstz. vocalia el.), Ter. Maur. 86 u. ö. – II) übtr., übereinstimmend, harmonierend, passend, schicklich, credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si etc., Cic. ad Att. 4, 16, 3: u. bei Spät., wie fila teli consona, Claud. rapt. Pros. 2, 42: totius orbis consono ore celebrari, Apul. met. 2, 1: n. pl. subst., secernis consona regno, Claud. laud. Stil. 2, 69.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consonus

  • 6 consonus

    = consonans: consultorum omnium cons. responsio (1. 8 C. Th. 1, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > consonus

  • 7 consonus

    con-sŏnus, a, um, adj., sounding together in harmony, harmonious (rare, mostly poet.).
    I.
    Lit.:

    clangor,

    Ov. M. 13, 610:

    fila lyrae,

    id. Am. 1, 8, 60:

    vox,

    Sil. 17, 448.—
    B.
    Subst.: consŏna, ae, f., = consonans, a consonant, Ter. Maur. p. 2395 P. sq.; cf.:

    consona elementa,

    id. p. 2385 ib.—
    II.
    Trop., accordant, fit, suitable:

    fila telae,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 42: credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si, etc., * Cic. Att. 4, 16, 3; App. M. 2, p. 114. —With dat.:

    consona regno juvenem docere,

    Claud. Laud. Stil. 2, 69.—
    * Adv.: con-sŏnē, harmoniously:

    clamitare,

    App. M. 1, p. 106, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > consonus

  • 8 consone

    единогласно, единодушно ( clamitāre Ap)

    Латинско-русский словарь > consone

  • 9 consone

    cōnsonē, Adv. (consonus), einstimmig, Apul. met. 1, 10.

    lateinisch-deutsches > consone

  • 10 inconsonus

    in-cōnsonus, a, um, nicht zusammentönend, unharmonisch, Boëth. inst. mus. 1, 20. p. 206, 5 Fr. u. 2, 27. p. 260, 3 Fr.

    lateinisch-deutsches > inconsonus

  • 11 mirabiliter

    mīrābiliter, Adv. (mirabilis), wunderbar, erstaunlich, außerordentlich, α) bei Verben, m. cupere, laetari, Cic.: m. mutare voluntatem, Nep.: mirabilius et magnificentius augere atque ornare, Cic. de or. 1, 94. – β) bei Adjj.: m. moratus est, der Mann hat einen wunderlichen Charakter, Cic.: verbis erat ad rem cum summa brevitate m. aptus, Cic.: hi omnes motus eius affectionisque animi in Graeca comoedia m. acres et illustres, Gell.: si m. consonus negotio saepe versus exiret, Augustin.

    lateinisch-deutsches > mirabiliter

  • 12 consone

    cōnsonē, Adv. (consonus), einstimmig, Apul. met. 1, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consone

  • 13 inconsonus

    in-cōnsonus, a, um, nicht zusammentönend, unharmonisch, Boëth. inst. mus. 1, 20. p. 206, 5 Fr. u. 2, 27. p. 260, 3 Fr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inconsonus

  • 14 mirabiliter

    mīrābiliter, Adv. (mirabilis), wunderbar, erstaunlich, außerordentlich, α) bei Verben, m. cupere, laetari, Cic.: m. mutare voluntatem, Nep.: mirabilius et magnificentius augere atque ornare, Cic. de or. 1, 94. – β) bei Adjj.: m. moratus est, der Mann hat einen wunderlichen Charakter, Cic.: verbis erat ad rem cum summa brevitate m. aptus, Cic.: hi omnes motus eius affectionisque animi in Graeca comoedia m. acres et illustres, Gell.: si m. consonus negotio saepe versus exiret, Augustin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mirabiliter

  • 15 clangor

        clangor ōris, m    [1 CAL-], a sound, clang, noise: tubarum, V.: clangorem fundere (of birds), C. poët.: consonus (pennarum), O.: cum magno clangore volitare, L.
    * * *
    clang, noise; blare/blast (trumpet); crying/clamor (bird); barking/baying (dog)

    Latin-English dictionary > clangor

  • 16 consone

    consŏnē, adv., v. consonus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > consone

  • 17 dissonus

    dis-sŏnus, a, um, adj., opp. consonus, dissonant, discordant, confused (not anteAug.; nor in Verg., Ov., or Hor.).
    I.
    Lit.:

    chorus canentium dissonum quiddam canere,

    Col. 12, 2, 4; so,

    clamores,

    Liv. 4, 28; Plin. Ep. 3, 20, 4:

    voces (opp. congruens clamor),

    Liv. 30, 34:

    questus,

    Tac. A. 1, 34:

    vapor,

    i. e. making a dissonant sound, Plin. 2, 43, 43, § 112.—
    2.
    In gen., disagreeing, different:

    gentes sermone moribusque,

    Liv. 1, 18; cf.:

    linguā agmina,

    Sil. 16, 19:

    linguis castra,

    id. 3, 221;

    linguis turba,

    Claud. Laud. Stil 1, 152:

    diversi postulantium habitus ac dissonae voces,

    Plin. Pan. 56, 6:

    ora vulgi,

    Luc. 3, 289:

    nationes,

    Amm. 23, 6 et saep.:

    venustas (opp. jucunde consonat),

    Quint. 9, 3, 72:

    cursus solis,

    Plin. 36, 10, 15, § 73:

    carmina,

    i. e. in elegiac measure, Stat. S. 2, 2, 114:

    nationes,

    Mart. Cap. 2, § 203:

    elementa,

    id. 9, § 912 et saep.—With ab:

    nihil apud Latinos dissonum ab Romana re,

    Liv. 8, 8, 2.—
    * II.
    Trop., discordant, jarring:

    collidens dissona corda Seditio,

    Sil. 11, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > dissonus

См. также в других словарях:

  • Consonus — Technologies, Inc. Type Private Industry Information Technology Headquarters Cary, North Carolina Products Data Centers, Managed Services, IT Consulting and Infrastructure Website …   Wikipedia

  • cónsono — (Derivado de consonar.) ► adjetivo 1 Que mantiene relación de igualdad o conformidad con otra cosa. SINÓNIMO consonante 2 MÚSICA Que forma consonancia de sonido. SINÓNIMO acorde * * * cónsono, a (del lat. «consŏnus») adj. Consonante. * * * …   Enciclopedia Universal

  • Consonous — Con so*nous, a. [L. consonus. See {Consonant}.] Agreeing in sound; symphonious. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • consonne — [ kɔ̃sɔn ] n. f. • 1529; lat. gramm. consona « dont le son se joint à » 1 ♦ Phonét. Son produit par un rétrécissement (consonnes fricatives, constrictives) ou un arrêt (consonnes occlusives) du passage de l air, généralement expiratoire. ⇒aussi… …   Encyclopédie Universelle

  • consonne — (kon so n ) s. f. Terme de grammaire. Lettre qui n a point de son par elle même et ne se prononce qu en s appuyant sur une voyelle. Les consonnes et les voyelles. Il y a dix neuf consonnes en français : b, c, d, f, g, h, j, k, l, m, n, p …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • SORTES — Oracula dicebantur. Ciceto de Divin. l. 1. c. 6. Quae est autem gens, quae Civitas, quae non aut extis pecudum, aut monstra, aut fulgura interpretantium, aut Augurum, aut Astrlogorum, aut Sortium, (ea enim fere Artis sunt) praedictione, moneatur? …   Hofmann J. Lexicon universale

  • consono — / kɔnsono/ agg. [dal lat. consŏnus, der. del tema di sonare suonare , col pref. con ], lett. 1. (non com.) [che produce consonanza: voci, note c. ] ▶◀ consonante. ⇑ armonico. ◀▶ dissonante. 2. (fig.) a. [che manifesta consonanza, con la prep. a ] …   Enciclopedia Italiana

  • ԲԱՂԱՁԱՅՆԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 1 426 Chronological Sequence: 6c συμφωνέω consonus Միաձայն. միաբանական. *Գոհանալով ʼի շնորհողէն յաղթութեան բաղաձայնականն հեշտալուր բանիւք. Պիտ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲՆԱԿԱՒՈՐ — (ի, աց.) NBH 1 496 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c ա. μόνημος permanens, φυσικώτερος, ὀ κατὰ φύσιν naturalis, naturae consonus Որպէս Բնակ կամ բունեալ եւ բնակեալ հաստատութեամբ. մնացական. եւ Բնիկ. բնաւորական. բնական.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶՈՒԳԱՁԱՅՆ — (ի, ից.) NBH 1 0747 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 10c ա. σύμφωνος consonus Միաձայն. միաբան. համաձայն. ձայնակից. ... *Երբեմն անյարմար բերելով ʼի ձեռն աննմանութեանն, եւ երբեմն զուգաձայնք ʼի ձեռն նմանութեանն: Զուգաձայն, եւ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱՄԱՁԱՅՆ — (ի, ից.) NBH 2 0017 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 12c ա. ὀμόφωνος, σύμφωνος consonus, concors, consentiens Միաձայն. ձայնակից. միաբան. *Համաձայն լինելով հերձուածողացն: Ամենայն ուրեք համաձայն ինքեան բարբառեալ. Աթ. ՟Դ. եւ ՟Ը: *Այլք… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»