-
1 conqueror
con-quĕror, questus, 3, v. dep. a. and n., to complain of a thing, or to bewail, lament passionately or much (class. in prose and poetry).(α).With acc.: conqueri fortunam adversam non lamentari decet, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 50: res suas adversum illum (mulier), Titin. ap. Non. p. 232, 22; cf.:(β).fortunas suas mecum (mulier),
Plaut. Mil. 2, 1, 47:decumarum imperia, bonorum direptiones, iniqua judicia, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 111; cf.:vim atque injuriam dictatoris apud patres,
Liv. 8, 33, 4; 1, 53, 5; 40, 24, 6 al.; Auct. Her. 2, 31, 50; * Quint. 6, 1, 18; Tac. H. 1, 54 bis; Suet. Aug. 66; Tib. 1, 10, 54; Ov. M. 14, 243 al.:aliquid pro re publicā,
Cic. Sest. 2, 3.—With acc. and inf.:(γ).se dissolvi,
Lucr. 3, 612; so Suet. Tib. 10; 34; id. Claud. 2.—With de or cur:(δ).de alicujus improbitate deplorare et conqueri,
Cic. Verr. 2, 3, 18, § 45:de alicujus injuriā,
id. Fam. 5, 2, 6:uti conquereretur, cur Pisonem aditu arceret,
Tac. A. 15, 60:quod,
id. ib. 15, 61:Tiberio de eādem re... apud se per epistulam conquerenti ita rescripsit,
Suet. Aug. 51 fin.:eos apud se de collegarum judicio fuisse conquestos,
Aug. Ep. 53, 5.—Absol.:aliā voce ac res monebat,
Ter. Hec. 3, 3, 15:conquerar an sileam?
Ov. M. 9, 147:quid ego ignaris nequiquam conqueror auris,
Cat. 64, 164:alicui,
Sil. 8, 94.— Impers.:postero die in senatu conquestum,
Suet. Caes. 20. -
2 conqueror
conqueri, conquestus sum V DEPbewail, lament, utter a complaint; complain of, deplore -
3 conqueror
to complain loudly. -
4 conqueror
nounفاتِح، غازٍ، مُنْتَصِر -
5 завойовник
-
6 переможець
-
7 освоjувач
conqueror -
8 освојувач
conqueror -
9 sigurvegari
-
10 savlađivač
• conqueror -
11 zavojevač
• conqueror -
12 kairaupatu
conqueror -
13 dobyvateľ
-
14 завоеватель
-
15 завоевательница
-
16 fateh
conqueror -
17 conquérant, ante
-
18 დამპყრობი
conqueror -
19 çĕнтерекен
conqueror -
20 завоеватель
См. также в других словарях:
Conqueror — may refer to: Conqueror (Jesu album), 2007 Conqueror (Gates of Slumber album), 2008 Conqueror tank, a British post World War II heavy tank HMS Conqueror, the name of some British ships Konqueror, a web browser and file manager Afonso I of… … Wikipedia
Conqueror — Álbum de Jesu Publicación 2 de febrero de 2007 … Wikipedia Español
Conqueror — Con quer*or (k[o^][ng] k[ e]r*[ e]r), n. [OF. conquereor, fr. conquerre,] One who conquers. [1913 Webster] {The Conqueror} (Eng. Hist.). William the Norman (1027 1067) who invaded England, defeated Harold in the battle of Hastings, and was… … The Collaborative International Dictionary of English
conqueror — c.1300, from Anglo Fr. conquerour (O.Fr. conquereor), from O.Fr. conquerre (see CONQUER (Cf. conquer)). Another early form was conquestor. William the Conqueror so called from early 12c. in Anglo Latin: Guillelmus Magus id est conquæstor rex… … Etymology dictionary
conqueror — vanquisher, *victor, winner, champion … New Dictionary of Synonyms
conqueror — [n] champion conquistador, defeater, hero, subduer, subjugator, vanquisher, victor, winner; concepts 354,358 Ant. loser … New thesaurus
Conqueror — FV214 Conqueror Conqueror Mk I au Musée des blindés de Bovington (Angleterre) Caractéristiques générales Équipage 4 hommes (commandant, tireur, chargeur, conducteur) Longueur 11,58 m (avec canon) 7 … Wikipédia en Français
Conqueror — Der Begriff Conqueror (Engl. für Eroberer ) bezeichnet: den britischen Panzer Conqueror (Panzer) neun britische Kriegsschiffe, siehe HMS Conqueror das US amerikanische Plattenlabel Conqueror Records Diese Seite ist eine … Deutsch Wikipedia
conqueror — /kong keuhr euhr/, n. a person who conquers or vanquishes; victor. [1250 1300; ME conquerour < AF; OF conquereor, equiv. to conquer CONQUER + eor < L or OR1 or ator ATOR] Syn. vanquisher, winner. * * * (as used in expressions) Afonso the… … Universalium
conqueror — [[t]kɒ̱ŋkərə(r)[/t]] conquerors 1) N COUNT: usu pl The conquerors of a country or group of people are the people who have taken complete control of that country or group s land. The people of an oppressed country obey their conquerors because… … English dictionary
conqueror — UK [ˈkɒŋkərə(r)] / US [ˈkɑŋkərər] noun [countable] Word forms conqueror : singular conqueror plural conquerors someone who has taken control of land or people by force … English dictionary