Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

congrŭus

  • 1 congruus

    congrŭus, a, um conforme, qui convient, convenable, congruent.    - cum illa congruus sermo tibi, Plaut. Mil. 1116: tu sais lui parler comme il faut.    - verecundiae maternae congrua sententia, Dig. 39, 5, 32: décision conforme au respect maternel.    - congruus modus, Pall. 11, 14, 6: quantité suffisante.    - congrua tempora, Claud. Ruf. 1, 315: le moment qui convient.    - congruo cunctae multitudinis consensu, Apul. M. 7: de l'avis unanime de la foule entière.    - quid tam congruum fidei romanae quam... Dig.: quoi d'aussi conforme à la bonne foi romaine que...
    * * *
    congrŭus, a, um conforme, qui convient, convenable, congruent.    - cum illa congruus sermo tibi, Plaut. Mil. 1116: tu sais lui parler comme il faut.    - verecundiae maternae congrua sententia, Dig. 39, 5, 32: décision conforme au respect maternel.    - congruus modus, Pall. 11, 14, 6: quantité suffisante.    - congrua tempora, Claud. Ruf. 1, 315: le moment qui convient.    - congruo cunctae multitudinis consensu, Apul. M. 7: de l'avis unanime de la foule entière.    - quid tam congruum fidei romanae quam... Dig.: quoi d'aussi conforme à la bonne foi romaine que...
    * * *
        Congruus, Adiect. vt Congrua tempora. Claud. Convenables.

    Dictionarium latinogallicum > congruus

  • 2 congruus

    congruus congruus, a, um соответствующий

    Латинско-русский словарь > congruus

  • 3 congruus

    congruus, a, um (congruo), a) übereinstimmend, im Einklang stehend, harmonisch, m. cum u. Abl., nam cum illa sane congruost sermo tibi, du verstehst es, dich recht hübsch mit ihr zu unterhalten, Plaut. mil. 1116. – m. Dat., nuptiae iuri civili congruae, Apul. met. 6, 23: quid tam congruum fidei Romanae, quam etc., Ulp. dig. 2, 14, 1 (u. so m. Dat. Papin. dig. 39, 5, 31. § 1. Rut. Nam. 1, 304. Apul. de dogm. Plat. 2, 13. Vulg. genes. 40, 5; exod. 15, 23. Cael. Aur. chron. 4, 9, 135): n. pl. subst., qui congrua mundo iudicat, Claud. laud. Stil. 1, 89: a quibus cum audiret aetati congrua, Lampr. Heliog. 11, 5: polliciti victui congrua militibus, Amm. 29, 5, 15. – absol., c. partes, Pallad. 1, 12 in.: modus, Pallad. 11, 14, 6: tempora, Claud. in Ruf. 1, 315: colloquium, Vulg. 2. Mach. 14, 22: sententia, Serv. Verg. Aen. 2, 402: latitudo, Cael. Aur. chron. 5, 1, 14. – b) einstimmig, congruo cunctae multitudinis consensu, Apul. met. 7, 1.

    lateinisch-deutsches > congruus

  • 4 congruus

    congruus, a, um (congruo), a) übereinstimmend, im Einklang stehend, harmonisch, m. cum u. Abl., nam cum illa sane congruost sermo tibi, du verstehst es, dich recht hübsch mit ihr zu unterhalten, Plaut. mil. 1116. – m. Dat., nuptiae iuri civili congruae, Apul. met. 6, 23: quid tam congruum fidei Romanae, quam etc., Ulp. dig. 2, 14, 1 (u. so m. Dat. Papin. dig. 39, 5, 31. § 1. Rut. Nam. 1, 304. Apul. de dogm. Plat. 2, 13. Vulg. genes. 40, 5; exod. 15, 23. Cael. Aur. chron. 4, 9, 135): n. pl. subst., qui congrua mundo iudicat, Claud. laud. Stil. 1, 89: a quibus cum audiret aetati congrua, Lampr. Heliog. 11, 5: polliciti victui congrua militibus, Amm. 29, 5, 15. – absol., c. partes, Pallad. 1, 12 in.: modus, Pallad. 11, 14, 6: tempora, Claud. in Ruf. 1, 315: colloquium, Vulg. 2. Mach. 14, 22: sententia, Serv. Verg. Aen. 2, 402: latitudo, Cael. Aur. chron. 5, 1, 14. – b) einstimmig, congruo cunctae multitudinis consensu, Apul. met. 7, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congruus

  • 5 congruus

    congrŭus, a, um, adj. [congruo, II.], agreeing, fit, suitable; harmonious, concordant (ante-, and more freq. post-class., for the class. congruens): sermo cum illā, * Plaut. Mil. 4, 3, 23:

    sententia verecundiae maternae,

    Dig. 39, 5, 31, § 1:

    humanae naturae congruum est,

    ib. 2, 14, 1:

    modus,

    Pall. Oct. 14, 6:

    tempora,

    Claud. in Rufin. 1, 315:

    congruo cunctae multitudinis consensu,

    App. M. 7, p. 187 fin.Adv.: con-grŭē, suitably, fitly:

    congrue respondere,

    Paul. Sent. 2, 3; Mart. Capt. 6, § 601.

    Lewis & Short latin dictionary > congruus

  • 6 congruus

    a, um [ congruo ]
    1) соответствующий, согласованный (cum aliquā re, alicui rei или aliquā re)
    nuptiae jure civili congruae Ap — брак, заключённый в соответствии с гражданским правом
    2) подобающий, надлежащий ( modus Pall)
    3)

    Латинско-русский словарь > congruus

  • 7 congruus

    (adi.);

    congrue (adv.); соответствующий, сообразный, verecundiae maternae congrua sententia (1. 31 § 1 D. 39, 5); (1. 1 pr. D. 2, 14. 1. 65 § 3 D. 32. 1. 12 § 5 D. 49, 15);

    congrue respondere (Paul. II, 3 § 1), coerceri (1. 1 C. Th. l, 5); = competens: jurisdictio congrua (1. 2 C. 12, 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > congruus

  • 8 congruus

    congrua, congruum ADJ
    agreeing, according; fit, suitable (L+S); harmonious

    Latin-English dictionary > congruus

  • 9 congruus

    agreeing, fit, suitable.

    Latin-English dictionary of medieval > congruus

  • 10 excongruus

    Латинско-русский словарь > excongruus

  • 11 congrue

    congruē, Adv. (congruus), übereinstimmend, angemessen, Porph. Hor. ep. 2, 2, 192. Paul. sent. 2, 3, 1. Cod. Theod. 1, 2, 4. Mart. Cap. 6. § 601. Symm. ep. 10, 72.

    lateinisch-deutsches > congrue

  • 12 congruitas

    congruitās, ātis, f. (congruus) = σύμβαμα, das vollständige Prädikat beim intransitiven Verbum in der philos. Kunstsprache der Stoiker (Ggstz. ingruitas, ἀσύμβαμα), Plur. bei Prisc. 18, 4: minus quam congruitas (= παρασύμβαμα), das unvollständige Prädikat beim personalen Verbum, Plur. bei Prisc. 18, 5.

    lateinisch-deutsches > congruitas

  • 13 excongruus

    ex-congruus, a, um, nicht harmonierend, laus, Symm. or. pro Synes. 5.

    lateinisch-deutsches > excongruus

  • 14 incongruus

    in-congruus, a, um, nicht übereinstimmend, unpassend, unangemessen, ungereimt, inc. adiectiones, Faust. bei Augustin. c. Faust. 32, 5: probationes, Chalcid. Tim. 40 E.: propositiones incongruae od. inter se incongruae, Ps. Apul. de dogm. Plat. 3. p. 265 sq. (H.): aliquid in his... incongruum vel dubium iudicatur, Symm. epist. 4, 8; vgl. Boëth. inst. mus. 4, 17 u. art. geom. p. 418, 3 Fr.: incongruum videtur m. folg. Infin., Veget. mil. 2, 19.

    lateinisch-deutsches > incongruus

  • 15 percongruus

    per-congruus, a, um, völlig übereinstimmend mit usw., m. Dat., signa dedit nostris percongrua votis, Iuvenc. in Iosuë 566.

    lateinisch-deutsches > percongruus

  • 16 congrue

    congruē, Adv. (congruus), übereinstimmend, angemessen, Porph. Hor. ep. 2, 2, 192. Paul. sent. 2, 3, 1. Cod. Theod. 1, 2, 4. Mart. Cap. 6. § 601. Symm. ep. 10, 72.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congrue

  • 17 congruitas

    congruitās, ātis, f. (congruus) = σύμβαμα, das vollständige Prädikat beim intransitiven Verbum in der philos. Kunstsprache der Stoiker (Ggstz. ingruitas, ἀσύμβαμα), Plur. bei Prisc. 18, 4: minus quam congruitas (= παρασύμβαμα), das unvollständige Prädikat beim personalen Verbum, Plur. bei Prisc. 18, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congruitas

  • 18 excongruus

    ex-congruus, a, um, nicht harmonierend, laus, Symm. or. pro Synes. 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > excongruus

  • 19 incongruus

    in-congruus, a, um, nicht übereinstimmend, unpassend, unangemessen, ungereimt, inc. adiectiones, Faust. bei Augustin. c. Faust. 32, 5: probationes, Chalcid. Tim. 40 E.: propositiones incongruae od. inter se incongruae, Ps. Apul. de dogm. Plat. 3. p. 265 sq. (H.): aliquid in his... incongruum vel dubium iudicatur, Symm. epist. 4, 8; vgl. Boëth. inst. mus. 4, 17 u. art. geom. p. 418, 3 Fr.: incongruum videtur m. folg. Infin., Veget. mil. 2, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incongruus

  • 20 percongruus

    per-congruus, a, um, völlig übereinstimmend mit usw., m. Dat., signa dedit nostris percongrua votis, Iuvenc. in Iosuë 566.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > percongruus

См. также в других словарях:

  • Congrŭus — (lat.), übereinstimmend, passend; Congrui jus, Gespilderecht, besondere Gattung des Näherrechts (s.d.); de congruo, nach Billigkeit …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Auletobius congruus — Auletobius congruus …   Wikipédia en Français

  • Auletobius congruus — Auletobius con …   Wikipédia en Français

  • Rubus congruus L.H. Bailey — Symbol RULA6 Synonym Symbol RUCO11 Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • congru — congru, ue [ kɔ̃gry ] adj. • fin XIIIe; lat. congruus « convenable » 1 ♦ Vx Qui convient exactement à une situation donnée. ⇒ adéquat, convenable, pertinent. « Après une attente congrue dans les salons » (France). 2 ♦ (1615) PORTION CONGRUE : vx… …   Encyclopédie Universelle

  • Australian megafauna — is a term used to describe a number of comparatively large animal species in Australia, often defined as species with body mass estimates of greater than 30 kilograms, or equal to or greater than 30% greater body mass than their closest living… …   Wikipedia

  • КОНГРУИЗМ — (от лат. congruus согласный). Учение о согласии благодати Божией с волею человека. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КОНГРУИЗМ вар. лат., от лат. congruus, согласный. Учение о согласии благодати… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • congrue — ● congru, congrue adjectif (latin congruus, convenable) Littéraire. Qui est bien approprié à l usage qu on en fait, aux circonstances. Se dit de chacun des deux entiers relatifs unis par une relation de congruence. ● congru, congrue (expressions) …   Encyclopédie Universelle

  • congruo — congruo, a (del lat. «congrŭus», conveniente; cult.) adj. Congruente. * * * congruo, grua. (Del lat. congrŭus). adj. congruente. || 2. f. Der. Renta mínima de un oficio eclesiástico o civil o de una capellanía para poder sostener dignamente a su… …   Enciclopedia Universal

  • Congruous — Con gru*ous, a. [L. congruus, fr. congruere to come together, to coincide, to agree. Of uncertain origin.] Suitable or concordant; accordant; fit; harmonious; correspondent; consistent. [1913 Webster] Not congruous to the nature of epic poetry.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • congruous — adjective Etymology: Latin congruus, from congruere to come together, agree Date: 1599 1. a. being in agreement, harmony, or correspondence b. conforming to the circumstances or requirements of a situation ; appropri …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»