-
1 congruus
congrŭus, a, um conforme, qui convient, convenable, congruent. - cum illa congruus sermo tibi, Plaut. Mil. 1116: tu sais lui parler comme il faut. - verecundiae maternae congrua sententia, Dig. 39, 5, 32: décision conforme au respect maternel. - congruus modus, Pall. 11, 14, 6: quantité suffisante. - congrua tempora, Claud. Ruf. 1, 315: le moment qui convient. - congruo cunctae multitudinis consensu, Apul. M. 7: de l'avis unanime de la foule entière. - quid tam congruum fidei romanae quam... Dig.: quoi d'aussi conforme à la bonne foi romaine que...* * *congrŭus, a, um conforme, qui convient, convenable, congruent. - cum illa congruus sermo tibi, Plaut. Mil. 1116: tu sais lui parler comme il faut. - verecundiae maternae congrua sententia, Dig. 39, 5, 32: décision conforme au respect maternel. - congruus modus, Pall. 11, 14, 6: quantité suffisante. - congrua tempora, Claud. Ruf. 1, 315: le moment qui convient. - congruo cunctae multitudinis consensu, Apul. M. 7: de l'avis unanime de la foule entière. - quid tam congruum fidei romanae quam... Dig.: quoi d'aussi conforme à la bonne foi romaine que...* * *Congruus, Adiect. vt Congrua tempora. Claud. Convenables. -
2 congruus
congruus congruus, a, um соответствующий -
3 congruus
congruus, a, um (congruo), a) übereinstimmend, im Einklang stehend, harmonisch, m. cum u. Abl., nam cum illa sane congruost sermo tibi, du verstehst es, dich recht hübsch mit ihr zu unterhalten, Plaut. mil. 1116. – m. Dat., nuptiae iuri civili congruae, Apul. met. 6, 23: quid tam congruum fidei Romanae, quam etc., Ulp. dig. 2, 14, 1 (u. so m. Dat. Papin. dig. 39, 5, 31. § 1. Rut. Nam. 1, 304. Apul. de dogm. Plat. 2, 13. Vulg. genes. 40, 5; exod. 15, 23. Cael. Aur. chron. 4, 9, 135): n. pl. subst., qui congrua mundo iudicat, Claud. laud. Stil. 1, 89: a quibus cum audiret aetati congrua, Lampr. Heliog. 11, 5: polliciti victui congrua militibus, Amm. 29, 5, 15. – absol., c. partes, Pallad. 1, 12 in.: modus, Pallad. 11, 14, 6: tempora, Claud. in Ruf. 1, 315: colloquium, Vulg. 2. Mach. 14, 22: sententia, Serv. Verg. Aen. 2, 402: latitudo, Cael. Aur. chron. 5, 1, 14. – b) einstimmig, congruo cunctae multitudinis consensu, Apul. met. 7, 1.
-
4 congruus
congruus, a, um (congruo), a) übereinstimmend, im Einklang stehend, harmonisch, m. cum u. Abl., nam cum illa sane congruost sermo tibi, du verstehst es, dich recht hübsch mit ihr zu unterhalten, Plaut. mil. 1116. – m. Dat., nuptiae iuri civili congruae, Apul. met. 6, 23: quid tam congruum fidei Romanae, quam etc., Ulp. dig. 2, 14, 1 (u. so m. Dat. Papin. dig. 39, 5, 31. § 1. Rut. Nam. 1, 304. Apul. de dogm. Plat. 2, 13. Vulg. genes. 40, 5; exod. 15, 23. Cael. Aur. chron. 4, 9, 135): n. pl. subst., qui congrua mundo iudicat, Claud. laud. Stil. 1, 89: a quibus cum audiret aetati congrua, Lampr. Heliog. 11, 5: polliciti victui congrua militibus, Amm. 29, 5, 15. – absol., c. partes, Pallad. 1, 12 in.: modus, Pallad. 11, 14, 6: tempora, Claud. in Ruf. 1, 315: colloquium, Vulg. 2. Mach. 14, 22: sententia, Serv. Verg. Aen. 2, 402: latitudo, Cael. Aur. chron. 5, 1, 14. – b) einstimmig, congruo cunctae multitudinis consensu, Apul. met. 7, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congruus
-
5 congruus
congrŭus, a, um, adj. [congruo, II.], agreeing, fit, suitable; harmonious, concordant (ante-, and more freq. post-class., for the class. congruens): sermo cum illā, * Plaut. Mil. 4, 3, 23:sententia verecundiae maternae,
Dig. 39, 5, 31, § 1:humanae naturae congruum est,
ib. 2, 14, 1:modus,
Pall. Oct. 14, 6:tempora,
Claud. in Rufin. 1, 315:congruo cunctae multitudinis consensu,
App. M. 7, p. 187 fin. — Adv.: con-grŭē, suitably, fitly:congrue respondere,
Paul. Sent. 2, 3; Mart. Capt. 6, § 601. -
6 congruus
a, um [ congruo ]1) соответствующий, согласованный (cum aliquā re, alicui rei или aliquā re)nuptiae jure civili congruae Ap — брак, заключённый в соответствии с гражданским правом2) подобающий, надлежащий ( modus Pall)3)а) подходящий ( tempora Cld)cum illā c. sermo tibi Pl — ты умеешь разговаривать с неюб) единогласный -
7 congruus
(adi.);congrue (adv.); соответствующий, сообразный, verecundiae maternae congrua sententia (1. 31 § 1 D. 39, 5); (1. 1 pr. D. 2, 14. 1. 65 § 3 D. 32. 1. 12 § 5 D. 49, 15);
congrue respondere (Paul. II, 3 § 1), coerceri (1. 1 C. Th. l, 5); = competens: jurisdictio congrua (1. 2 C. 12, 30).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > congruus
-
8 congruus
congrua, congruum ADJagreeing, according; fit, suitable (L+S); harmonious -
9 congruus
agreeing, fit, suitable. -
10 excongruus
ex-congruus, a, um -
11 congrue
congruē, Adv. (congruus), übereinstimmend, angemessen, Porph. Hor. ep. 2, 2, 192. Paul. sent. 2, 3, 1. Cod. Theod. 1, 2, 4. Mart. Cap. 6. § 601. Symm. ep. 10, 72.
-
12 congruitas
congruitās, ātis, f. (congruus) = σύμβαμα, das vollständige Prädikat beim intransitiven Verbum in der philos. Kunstsprache der Stoiker (Ggstz. ingruitas, ἀσύμβαμα), Plur. bei Prisc. 18, 4: minus quam congruitas (= παρασύμβαμα), das unvollständige Prädikat beim personalen Verbum, Plur. bei Prisc. 18, 5.
-
13 excongruus
ex-congruus, a, um, nicht harmonierend, laus, Symm. or. pro Synes. 5.
-
14 incongruus
in-congruus, a, um, nicht übereinstimmend, unpassend, unangemessen, ungereimt, inc. adiectiones, Faust. bei Augustin. c. Faust. 32, 5: probationes, Chalcid. Tim. 40 E.: propositiones incongruae od. inter se incongruae, Ps. Apul. de dogm. Plat. 3. p. 265 sq. (H.): aliquid in his... incongruum vel dubium iudicatur, Symm. epist. 4, 8; vgl. Boëth. inst. mus. 4, 17 u. art. geom. p. 418, 3 Fr.: incongruum videtur m. folg. Infin., Veget. mil. 2, 19.
-
15 percongruus
per-congruus, a, um, völlig übereinstimmend mit usw., m. Dat., signa dedit nostris percongrua votis, Iuvenc. in Iosuë 566.
-
16 congrue
congruē, Adv. (congruus), übereinstimmend, angemessen, Porph. Hor. ep. 2, 2, 192. Paul. sent. 2, 3, 1. Cod. Theod. 1, 2, 4. Mart. Cap. 6. § 601. Symm. ep. 10, 72. -
17 congruitas
congruitās, ātis, f. (congruus) = σύμβαμα, das vollständige Prädikat beim intransitiven Verbum in der philos. Kunstsprache der Stoiker (Ggstz. ingruitas, ἀσύμβαμα), Plur. bei Prisc. 18, 4: minus quam congruitas (= παρασύμβαμα), das unvollständige Prädikat beim personalen Verbum, Plur. bei Prisc. 18, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congruitas
-
18 excongruus
ex-congruus, a, um, nicht harmonierend, laus, Symm. or. pro Synes. 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > excongruus
-
19 incongruus
in-congruus, a, um, nicht übereinstimmend, unpassend, unangemessen, ungereimt, inc. adiectiones, Faust. bei Augustin. c. Faust. 32, 5: probationes, Chalcid. Tim. 40 E.: propositiones incongruae od. inter se incongruae, Ps. Apul. de dogm. Plat. 3. p. 265 sq. (H.): aliquid in his... incongruum vel dubium iudicatur, Symm. epist. 4, 8; vgl. Boëth. inst. mus. 4, 17 u. art. geom. p. 418, 3 Fr.: incongruum videtur m. folg. Infin., Veget. mil. 2, 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incongruus
-
20 percongruus
per-congruus, a, um, völlig übereinstimmend mit usw., m. Dat., signa dedit nostris percongrua votis, Iuvenc. in Iosuë 566.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > percongruus
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Congrŭus — (lat.), übereinstimmend, passend; Congrui jus, Gespilderecht, besondere Gattung des Näherrechts (s.d.); de congruo, nach Billigkeit … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Auletobius congruus — Auletobius congruus … Wikipédia en Français
Auletobius congruus — Auletobius con … Wikipédia en Français
Rubus congruus L.H. Bailey — Symbol RULA6 Synonym Symbol RUCO11 Botanical Family Rosaceae … Scientific plant list
congru — congru, ue [ kɔ̃gry ] adj. • fin XIIIe; lat. congruus « convenable » 1 ♦ Vx Qui convient exactement à une situation donnée. ⇒ adéquat, convenable, pertinent. « Après une attente congrue dans les salons » (France). 2 ♦ (1615) PORTION CONGRUE : vx… … Encyclopédie Universelle
Australian megafauna — is a term used to describe a number of comparatively large animal species in Australia, often defined as species with body mass estimates of greater than 30 kilograms, or equal to or greater than 30% greater body mass than their closest living… … Wikipedia
КОНГРУИЗМ — (от лат. congruus согласный). Учение о согласии благодати Божией с волею человека. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КОНГРУИЗМ вар. лат., от лат. congruus, согласный. Учение о согласии благодати… … Словарь иностранных слов русского языка
congrue — ● congru, congrue adjectif (latin congruus, convenable) Littéraire. Qui est bien approprié à l usage qu on en fait, aux circonstances. Se dit de chacun des deux entiers relatifs unis par une relation de congruence. ● congru, congrue (expressions) … Encyclopédie Universelle
congruo — congruo, a (del lat. «congrŭus», conveniente; cult.) adj. Congruente. * * * congruo, grua. (Del lat. congrŭus). adj. congruente. || 2. f. Der. Renta mínima de un oficio eclesiástico o civil o de una capellanía para poder sostener dignamente a su… … Enciclopedia Universal
Congruous — Con gru*ous, a. [L. congruus, fr. congruere to come together, to coincide, to agree. Of uncertain origin.] Suitable or concordant; accordant; fit; harmonious; correspondent; consistent. [1913 Webster] Not congruous to the nature of epic poetry.… … The Collaborative International Dictionary of English
congruous — adjective Etymology: Latin congruus, from congruere to come together, agree Date: 1599 1. a. being in agreement, harmony, or correspondence b. conforming to the circumstances or requirements of a situation ; appropri … New Collegiate Dictionary