-
1 conflo
conflo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] souffler, enflammer (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] faire fondre (un métal), fondre (une statue...), forger; qqf. détruire. [st2]3 [-] allumer, exciter. [st2]4 [-] former, rassembler, composer. [st2]5 [-] produire, faire, causer, susciter. - conflare seditionem: exciter une sédition. - conflare invidiam alicui: exciter la haine contre qqn. - conflare exercitum: lever une armée. - conflare pecuniam: ramasser, rafler de l’argent. - conflare aes alienum: s'endetter. - conflare accusationem: machiner une accusation.* * *conflo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] souffler, enflammer (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] faire fondre (un métal), fondre (une statue...), forger; qqf. détruire. [st2]3 [-] allumer, exciter. [st2]4 [-] former, rassembler, composer. [st2]5 [-] produire, faire, causer, susciter. - conflare seditionem: exciter une sédition. - conflare invidiam alicui: exciter la haine contre qqn. - conflare exercitum: lever une armée. - conflare pecuniam: ramasser, rafler de l’argent. - conflare aes alienum: s'endetter. - conflare accusationem: machiner une accusation.* * *Conflo, conflas, conflare. Stat. Souffler ensemble.\Conflare. Plin. Souffler.\Conflare. Seneca. Fondre du metail à force de souffler.\Conflari, Fabricari. Virgil. Estre forgé.\Conflare, per translationem: vt Conflare aes alienum. Sallust. S'endebter.\Bellum conflare. Cic. Quasi forger et machiner une guerre.\Exercitum conflare. Cic. Assembler une armee.\Familiaritas conflata. Terent. Faicte et comme forgee, ou accoinctee.\Inuidiam alicui conflare. Cic. Mettre aucun en haine, ou malle grace.\Accusationem et iudicium conflare. Cic. Forger et bastir une accusation.\Manum improborum conflare. Cic. Assembler, Amasser une bande de mauvais garsons.\Mendacium. Cic. Forger.\Negotium alicui. Cic. Faire de l'ennuy ou fascherie à aucun.\Pecuniam. Cic. Amasser argent.\Periculum alicui. Cic. Le mettre en danger.\Rem et diuitias. Lucret. Amasser des biens et richesses.\Seditionem. Cic. Esmouvoir sedition.\Societatem cum aliquo. Cic. Faire societé, S'associer. -
2 conflo
conflo conflo, avi, atum, are раздувать -
3 conflo
cōn-flo, āvī, ātum, āre2) возбуждать, разжигать (bellum C, Nep; tumultum C; discordiam Fl; invidiam alicui C); поднимать ( seditio jure conflata C); организовать ( conjurationem Su)3) собирать, накапливать (testes conflati pecunia Q); набирать, сколачивать (на скорую руку) (magnum exercitum C)c. aes alienum grande Sl — наделать много долгов4) делать, совершать, тж. нагонять, причинять ( mortiferam cladem hominum generi Lcr)injuria novo scelere conflata C — задуманное насилие, неслыханное по своей преступностиc. alicui negotium C — причинить кому-л. хлопотыc. mendacium C — выдумать ложь, налгать5) устроить, подстроить ( accusationem judiciumque C)6) сплавлять (aes et argentum Dig); плавить, переплавлять (argenteas statuas Su; simulacra ex argento et auro fabricata Su); ( о металле) лить ( lateres argentei conflati Vr); чеканитьaut flare aut c. pecuniam погов. C — наживать деньги всеми способамиfalces c. in enses V — перековать (переплавить) серпы в мечи7) pass. conflari сливаться, соединяться ( una ex duabus naturis conflata C)consensus paene conflatus C — чуть ли не совершенное единение (полное, можно сказать, согласие)8) мед. вздувать, пучить ( intestina conflata CA) -
4 conflo
cōn-flo, āvī, ātum, āre, I) zusammenblasen, A) eine Flamme, einen Brand durch Blasen anfachen, 1) eig.: ignem, Plaut, u. Plin.: u. (im Bilde) ignis conflatus amore, Lucr. – quorum operā id conflatum (esse) incendium, Liv.: u. (im Bilde) c. tantum incendium (Kriegsflamme), ut etc., Flor. – 2) übtr., polit. Zustände wie einen Brand anfachen, auflodern lassen, anschüren = anstiften, erregen, bellum, Cic.: bellum inter Aegyptios et Persas, Nep.: tumultum gladiatorum ac fugitivorum, Cic.: seditionem, Cic.: coniurationem, Suet. – B) Metall usw. zusammenschmelzen, 1) eig.: a) zu einer Masse zusammenschmelzen, einschmelzen, aes c. et temperare, Plin.: c. argentum, c. aes et argentum, ICt.: argentum loculis integris conflatur (v. Blitz), Sen.: quo modo in eodem conflatorio res diversae conflantur, Salv. de gub. dei 7, 14. – bes. schon verarbeitetes Metall zu weiterem Gebrauche einschmelzen, umschmelzen, argenteas statuas omnes, Suet.: vasa aurea, Suet.: statua conflata a censoribus, auf Befehl der Z., Plin.: u. so conflatur statua, ut pecunia inde fiat, Schol. Iuven. 10, 61. – falces in enses, Verg.: Victorias aureas in usum belli, Quint. – b) prägn., mit dem Blasebalg usw. blasend, im Feuer verfertigen, gießen, blasen (vgl. flo no. II, B), alii vitrum conflant (sind Glasmacher, -bläser), aliis charta conficitur, Hadr. imp. b. Vopisc. Saturn. 8, 6: Ephod et Teraphim de hoc argento, quod Micha dedit, fuisse conflatum, Hier. ep. 29, 3. – bes. Geld machen, münzen, prägen, schlagen, aut flare aut conflare pecuniam, Geld münzen od. ausmünzen (sarkast. übtr. = auf alle Art sich Geld machen, Geld zusammenrassen), Cic. Sest. 66: lateres (Barren) argentei atque aurei primum conflati atque in aerarium conditi, Varr. de vit. P. R. 3. fr. 6 (b. Non. 520, 17 sq.). – 2) übtr.: a) zwei Substanzen zusammenschmelzen, verschmelzen, in einen Guß bringen, horum consensus conspirans et paene conflatus, völlige, ja fast unauflösliche Einigkeit, Cic. Lig. 34. – b) einen Ggstd. aus zwei od. mehreren Bestandteilen gleichs. zusammenschmelzen, α) innig vereinigend, gew. im Passiv m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., sich wie aus einem Guß entwickeln od. bilden, ut una ex duabus naturis conflata videatur, Cic.: quibus ex rebus conflatur et efficitur id quod quaerimus honestum, Cic.: saepe ex huiusmodi re quapiam malo principio magna familiaritas conflata est, ist entstanden, Ter.: monstrum tam ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum, ein seltsames Wesen, bei dem sich so entgegengesetzte, verschiedene u. sich widersprechende Richtungen des Charakters und der Begierden eng vereint finden, Cic. – β) auf einen Punkt aufsammelnd zusammenbringen, meist mit verächtlichem Nbbegr., wie unser zusammentrommeln, zusammenschlagen, zusammenwürfeln, magnum exercitum, Cic.: exercitus perditorum civium clandestino scelere conflatus, Cic.: ex perditis atque ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelictis conflata improborum manus, Cic.: sive odio conflatos testes sive gratiā sive pecuniā, Quint. -rem (Vermögen) civili sanguine, Lucr.: aes alienum grande, auflaufen lassen, aufhäufen, Sall. – γ) ( wie συμφυσάω) etw. gleichs. zusammenschmieden, anstiften, anlegen, bereiten, bewerkstelligen, veranstalten, veranlassen, αα) übh.: accusationem et iudicium, Cic.: crimen, Cic.: suspicionem (v. einem Umstande), Cornif. rhet. – iniuria novo scelere conflata, Cic.: conflata insidiis mors (Ggstz. fatalis mors), Vell.: unde hoc totum ductum et conflatum mendacium (Lügenwerk) est? Cic. – alci periculum, Cic.: aliquid negotii alci, Cic.: alci invidiam, Cic. – crimen invidiamque in alqm, Cic. – ββ) erfindend schmieden, aushecken, ausdenken, iudicia (Rechtsprüche) domi conflabant, pronuntiabant in foro, Liv. 3, 36, 8: portentum inusitatum conflatum est, Poeta b. Gell. 15, 4, 3: artes meditatione conflatae, zustande gebracht, Arnob. 2, 18. – II) aufblähen, intestina conflata, Cael. Aur. chron. 3, 2, 18.
-
5 conflo
cōn-flo, āvī, ātum, āre, I) zusammenblasen, A) eine Flamme, einen Brand durch Blasen anfachen, 1) eig.: ignem, Plaut, u. Plin.: u. (im Bilde) ignis conflatus amore, Lucr. – quorum operā id conflatum (esse) incendium, Liv.: u. (im Bilde) c. tantum incendium (Kriegsflamme), ut etc., Flor. – 2) übtr., polit. Zustände wie einen Brand anfachen, auflodern lassen, anschüren = anstiften, erregen, bellum, Cic.: bellum inter Aegyptios et Persas, Nep.: tumultum gladiatorum ac fugitivorum, Cic.: seditionem, Cic.: coniurationem, Suet. – B) Metall usw. zusammenschmelzen, 1) eig.: a) zu einer Masse zusammenschmelzen, einschmelzen, aes c. et temperare, Plin.: c. argentum, c. aes et argentum, ICt.: argentum loculis integris conflatur (v. Blitz), Sen.: quo modo in eodem conflatorio res diversae conflantur, Salv. de gub. dei 7, 14. – bes. schon verarbeitetes Metall zu weiterem Gebrauche einschmelzen, umschmelzen, argenteas statuas omnes, Suet.: vasa aurea, Suet.: statua conflata a censoribus, auf Befehl der Z., Plin.: u. so conflatur statua, ut pecunia inde fiat, Schol. Iuven. 10, 61. – falces in enses, Verg.: Victorias aureas in usum belli, Quint. – b) prägn., mit dem Blasebalg usw. blasend, im Feuer verfertigen, gießen, blasen (vgl. flo no. II, B), alii vitrum conflant (sind Glasmacher, -bläser), aliis charta conficitur, Hadr. imp. b. Vopisc. Saturn.————8, 6: Ephod et Teraphim de hoc argento, quod Micha dedit, fuisse conflatum, Hier. ep. 29, 3. – bes. Geld machen, münzen, prägen, schlagen, aut flare aut conflare pecuniam, Geld münzen od. ausmünzen (sarkast. übtr. = auf alle Art sich Geld machen, Geld zusammenrassen), Cic. Sest. 66: lateres (Barren) argentei atque aurei primum conflati atque in aerarium conditi, Varr. de vit. P. R. 3. fr. 6 (b. Non. 520, 17 sq.). – 2) übtr.: a) zwei Substanzen zusammenschmelzen, verschmelzen, in einen Guß bringen, horum consensus conspirans et paene conflatus, völlige, ja fast unauflösliche Einigkeit, Cic. Lig. 34. – b) einen Ggstd. aus zwei od. mehreren Bestandteilen gleichs. zusammenschmelzen, α) innig vereinigend, gew. im Passiv m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., sich wie aus einem Guß entwickeln od. bilden, ut una ex duabus naturis conflata videatur, Cic.: quibus ex rebus conflatur et efficitur id quod quaerimus honestum, Cic.: saepe ex huiusmodi re quapiam malo principio magna familiaritas conflata est, ist entstanden, Ter.: monstrum tam ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum, ein seltsames Wesen, bei dem sich so entgegengesetzte, verschiedene u. sich widersprechende Richtungen des Charakters und der Begierden eng vereint finden, Cic. – β) auf einen Punkt aufsammelnd zusammenbringen, meist mit————verächtlichem Nbbegr., wie unser zusammentrommeln, zusammenschlagen, zusammenwürfeln, magnum exercitum, Cic.: exercitus perditorum civium clandestino scelere conflatus, Cic.: ex perditis atque ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelictis conflata improborum manus, Cic.: sive odio conflatos testes sive gratiā sive pecuniā, Quint. -rem (Vermögen) civili sanguine, Lucr.: aes alienum grande, auflaufen lassen, aufhäufen, Sall. – γ) ( wie συμφυσάω) etw. gleichs. zusammenschmieden, anstiften, anlegen, bereiten, bewerkstelligen, veranstalten, veranlassen, αα) übh.: accusationem et iudicium, Cic.: crimen, Cic.: suspicionem (v. einem Umstande), Cornif. rhet. – iniuria novo scelere conflata, Cic.: conflata insidiis mors (Ggstz. fatalis mors), Vell.: unde hoc totum ductum et conflatum mendacium (Lügenwerk) est? Cic. – alci periculum, Cic.: aliquid negotii alci, Cic.: alci invidiam, Cic. – crimen invidiamque in alqm, Cic. – ββ) erfindend schmieden, aushecken, ausdenken, iudicia (Rechtsprüche) domi conflabant, pronuntiabant in foro, Liv. 3, 36, 8: portentum inusitatum conflatum est, Poeta b. Gell. 15, 4, 3: artes meditatione conflatae, zustande gebracht, Arnob. 2, 18. – II) aufblähen, intestina conflata, Cael. Aur. chron. 3, 2, 18. -
6 conflo
conflare, conflavi, conflatus V TRANSkindle/ignite, blow on; arouse/stir up; melt (down); cast/weld; run up debt; start, cause, bring about; bring/rake together, compose; invent/concoct (lie); forge; refine, purify; enflame -
7 conflo
con-flo, āvi, ātum, 1, v. a., to blow together, to blow up, stir up.I.Of fire, to kindle, light.A.Prop.:B.ignem,
Plaut. Rud. 3, 4, 59; Plin. 35, 11, 40, §§138 and 143: incendium,
Liv. 26, 27, 6.—In medic. lang.:intestina conflata,
inflamed, Cael. Aur. Tard. 3, 2, 18.—Trop.1.Of the passions, to kindle, inflame:2.conflatus amore Ignis,
Lucr. 1, 474:invidiam inimico,
Cic. Cat. 1, 9, 23; id. Cael. 12, 29; Sall. C. 49, 4:conjurationem,
Suet. Ner. 36: cf.:ingens ac terribile bellum,
Vell. 2, 55; cf. Flor. 1, 24, 1.—In gen., to bring about, effect, accomplish, bring together, raise, procure; to produce, cause, occasion, etc. (a favorite trope in Cic. and the histt.):II.quibus ex rebus conflatur et efficitur id, quod quaerimus, honestum,
Cic. Off. 1, 4, 14; cf. id. Cael. 5, 12:ut una ex duabus naturis conflata videatur,
id. N. D. 2, 39, 100:saepe ex Malo principio magna familiaritas Conflata est,
Ter. Eun. 5, 2, 36:rem divitiasque sanguine civili,
Lucr. 3, 70:sensum communibus motibus,
id. 3, 335; cf.:consensus conspirans et paene conflatus,
melted together, united, Cic. Lig. 12, 34:testes odio, invidiā, gratiā, pecuniā,
Quint. 5, 7, 23:injuriam novo scelere,
Cic. Rosc. Am. 1, 1:exercitum,
id. Phil. 4, 6, 15; Vell. 2, 74, 2; Flor. 3, 19, 10:pecuniam,
Cic. Sest. 30, 66:aes alienum grande,
Sall. C. 14, 2; 24, 3:accusationem et judicium,
Cic. Verr. 2, 2, 47, § 116; cf.judicia,
Liv. 3, 36, 8:egestatem rei familiaris luxuriā,
Flor. 4, 1, 1:cladem hominum generi,
Lucr. 6, 1091:alicui periculum,
Cic. Sull. 4, 13:alicui negotium,
id. Verr. 2, 2, 54, § 135:in se tantum crimen,
id. ib. 2, 2, 29, § 73.—Meton. (causa pro effectu), to melt, fuse metals, etc., to melt down (most freq. after the Aug. per.):argentum, aes Cyprium et sulphur in fictili,
Plin. 33, 9, 46, § 131; 7, 56, 57, § 197:argentum (fulmine),
Sen. Q. N. 2, 31, 1; Dig. 41, 1, 7, § 8:simulacra ex argento et auro fabricata,
Suet. Ner. 32:argenteas statuas,
id. Aug. 52; Plin. 34, 6, 14, § 30:vasa aurea,
Suet. Aug. 71:coronam auream,
id. Galb. 12:falces in ensem,
Verg. G. 1, 508:victorias aureas in usum belli,
Quint. 9, 2, 92: vitrum, i. e. make glass, Hadr. Imp. ap. Vop. Saturn. 8, 6. -
8 conflatus
[st1]1 [-] conflātus, a, um: part. passé de conflo. - [abcl][b]a - soufflé, animé. - [abcl]b - fondu, en fusion. - [abcl]c - formé, produit, composé, forgé, inventé.[/b] [st1]2 [-] conflātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. conflatu): souffle.* * *[st1]1 [-] conflātus, a, um: part. passé de conflo. - [abcl][b]a - soufflé, animé. - [abcl]b - fondu, en fusion. - [abcl]c - formé, produit, composé, forgé, inventé.[/b] [st1]2 [-] conflātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. conflatu): souffle.* * *Conflatus, Participium: vt Tempestas conflata ventis. Statius. Faicte, Esmeue.\Conflatus ex duabus naturis. Cic. Faict et composé.\Conflati testes. Quintil. Forgez, Subornez. -
9 conflator
cōnflātor, ōris m. [ conflo ]литейщик Vlg, CTh, Eccl -
10 reconflo
re-cōnflo, —, —, āreвновь раздувать, перен. восстанавливать, вновь будить ( sensum per membra Lcr) -
11 conflatilis
cōnflātilis, e (conflo), aus Gußarbeit, aus Erz gegossen, Iuppiter, Prud. perist. 10, 295: vitulus, Vulg. exod. 32, 4: di, ibid. 34, 17: statuae, Cassian. de inc. Chr. 2, 3. – subst., cōnflātile, is, n., das aus Erz gegossene Bild, Vulg. deut. 27, 15 u.a.: sculptile aut conflatile, Hier. ep. 29, 3: sculptile atque conflatile, Vulg. iudic. 18, 4: sculptilia et conflatilia, Augustin. de civ. dei 18, 31, 2.
-
12 conflatim
cōnflātim, Adv. (conflo), verschmolzen = verbunden = copulate, contexte, Gloss. IV, 322.
-
13 conflatio
cōnflātio, ōnis, f. (conflo), I) das Zusammenblasen, A) das Anfachen, Anschüren, fornacis, Hier. adv. Iovin. 1. no. 1. – übtr., c. fidei, Tert. de fug. in persec. 3: illa malae conspirationis c., Augustin. c. Faust. 22, 93. – B) das Verfertigen durch Gießen; meton., das Gegossene, der Guß, Vulg. Ierem. 51, 17. – II) die Aufblähung, Cael. Aur. chron. 5, 2, 36.
-
14 conflator
cōnflātor, ōris, m. (conflo) = χωνευτής (Gloss.), der Metallschmelzer u. -gießer, Cod. Theod. 11, 21, 1. § 1. Hier. ep. 29, 3. Vulg. Ierem. 6, 29 u. 51, 17.
-
15 conflatorium
cōnflātōrium, ī, n. (conflo) = χωνευτήριον (Gloss.), der Schmelzofen, Salv. de gub. dei 7, 14 u.a. Eccl.
-
16 conflatura
cōnflātūra, ae, f. (conflo), das Schmelzen der Metalle, Firm. math. 6, 31. p. 180, 52 (wo Plur.).
-
17 reconflo
re-cōnflo, āre, wieder aufblasen, bildl., sensum, anfachen, erwecken, Lucr. 4, 924 (927).
-
18 conflatilis
cōnflātilis, e (conflo), aus Gußarbeit, aus Erz gegossen, Iuppiter, Prud. perist. 10, 295: vitulus, Vulg. exod. 32, 4: di, ibid. 34, 17: statuae, Cassian. de inc. Chr. 2, 3. – subst., cōnflātile, is, n., das aus Erz gegossene Bild, Vulg. deut. 27, 15 u.a.: sculptile aut conflatile, Hier. ep. 29, 3: sculptile atque conflatile, Vulg. iudic. 18, 4: sculptilia et conflatilia, Augustin. de civ. dei 18, 31, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conflatilis
-
19 conflatim
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conflatim
-
20 conflatio
cōnflātio, ōnis, f. (conflo), I) das Zusammenblasen, A) das Anfachen, Anschüren, fornacis, Hier. adv. Iovin. 1. no. 1. – übtr., c. fidei, Tert. de fug. in persec. 3: illa malae conspirationis c., Augustin. c. Faust. 22, 93. – B) das Verfertigen durch Gießen; meton., das Gegossene, der Guß, Vulg. Ierem. 51, 17. – II) die Aufblähung, Cael. Aur. chron. 5, 2, 36.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conflatio
- 1
- 2
См. также в других словарях:
conflare — con·flà·re v.tr. (io cònflo) BU 1. riferito spec. a metalli, fondere 2. fig., suscitare {{line}} {{/line}} DATA: 1865. ETIMO: dal lat. conflāre, comp. di con assieme, con e flāre soffiare … Dizionario italiano
ՁՈՒԼԵՄ — (եցի.) NBH 2 0161 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 9c, 10c, 14c ն. ՁՈՒԼԵՄ χωνεύω, χύω conflo, fundo, formo. որ գրի եւ ՁՈՒՂԵԼ. ՁԻՒՂԵԼ. Հալել զհրահալելիս, եւ հեղլով ʼի կաղապար՝ թանձրացուցանել ʼի ձեւ ինչ. կազմել ձոյլ ինչ. պնդացուցանել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)