Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

confinis

  • 1 confinis

    confinis, e [st2]1 [-] qui confine, contigu. [st2]2 [-] qui touche à, qui est proche de.    - confinia virtutibus vitia, Sen. Ep. 120, 8: vices qui touchent à des vertus.    - confinis, is, m.: voisin.
    * * *
    confinis, e [st2]1 [-] qui confine, contigu. [st2]2 [-] qui touche à, qui est proche de.    - confinia virtutibus vitia, Sen. Ep. 120, 8: vices qui touchent à des vertus.    - confinis, is, m.: voisin.
    * * *
        Confinis, et hoc confine, pen. prod. vt Confinis ager. Liu. Tenant ou aboutissant à un autre, Confin, Confinant à un autre.
    \
        Confinis meus. Martial. Voisin qui ha sa terre joignant à la mienne.
    \
        Confinis AEthiopiae est. Plin. Il est joignant à Ethiopie, Il confine à Ethiopie.
    \
        Confinis, per translationem. Quintil. Semblable.

    Dictionarium latinogallicum > confinis

  • 2 confinis

    con-fīnis (access. form confīnĭus, a, um, Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K.; Schol. Juv. 14, 151; Front. Pol. p. 144 Goes.), e, adj., bordering one upon another, bordering on, adjoining, contiguous (class. in prose and poetry, but not in Cic.).
    I.
    Prop.
    (α).
    Absol.:

    fundi,

    Varr. R. R. 1, 16, 1; Dig. 10, 1, 4, § 8:

    in confinem agrum,

    Liv. 4, 49, 4:

    templa,

    Ov. A. A. 1, 87.—
    (β).
    With dat.: confines erant hi Senonibus, * Caes. B. G. 6, 3:

    regio confinis Illyrico,

    Liv. 45, 29, 9:

    uti quisque potentiori confinis erat,

    Sall. J. 41, 8:

    gens confinis Cappadociae,

    Nep. Dat. 4, 1; Curt. 6, 5, 11:

    Mauri Atlanti,

    Plin. 13, 15, 29, § 91:

    caput collo,

    Ov. M. 1, 718:

    litora prato,

    id. ib. 13, 924:

    fons fundo,

    Dig. 8, 3, 20, § 2.—
    B.
    Subst.
    1.
    confīnis, is, m., a neighbor, Dig. 18, 1, 35, § 8; Mart. 2, 32; Lact. 5, 2, 3.—
    2.
    confīne, is, n., that which borders upon, a boundary, border, confine, neighborhood:

    mundi labentis,

    Luc. 6, 649:

    papillae,

    Val. Fl. 6, 374.—
    II.
    Trop., nearly related, nearly like, similar (mostly postAug.;

    esp. freq. in Quint.): pervenire ad confinium genus ejus generis (orationis),

    Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K. (al. confine).— With dat.:

    confinia carmina studio vestro,

    Ov. P. 2, 5, 71:

    vitia virtutibus,

    Sen. Ep. 120, 8:

    confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata,

    Quint. 9, 2, 92; so id. 5, 11, 21; 6, 3, 88 al.; Symm. Ep. 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > confinis

  • 3 confinis

    cōn-fīnis, e, zusammengrenzend, angrenzend, benachbart, I) eig.: ager Labicanus, Liv.: gentes, Amm. – mit Dat., ut quisque potentiori confinis erat, Sall.: confines erant hi Senonibus, Caes.: caput c. collo, Ov. – subst., a) cōnfīnis, is, m., der Grenznachbar, Mart., ICt. u.a. – b) cōnfīne, is, n., α) die Grenze, Nähe, Lucan. u. Val. Flacc. – β) als rhet. Fig. = homoeoteleuton (ὁμοιοτέλευτον), w. s., Auct. carm. de fig. 100. p. 67 H. – II) übtr., anstreifend an etw., m. Dat., studio confinia carmina vestro, Ov.: virtutibus vitia confinia, Sen.: confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata, Quint. – m. Genet., officia virtutum confinia, Gell. 1, 2, 4.

    lateinisch-deutsches > confinis

  • 4 confinis

    cōn-fīnis, e, zusammengrenzend, angrenzend, benachbart, I) eig.: ager Labicanus, Liv.: gentes, Amm. – mit Dat., ut quisque potentiori confinis erat, Sall.: confines erant hi Senonibus, Caes.: caput c. collo, Ov. – subst., a) cōnfīnis, is, m., der Grenznachbar, Mart., ICt. u.a. – b) cōnfīne, is, n., α) die Grenze, Nähe, Lucan. u. Val. Flacc. – β) als rhet. Fig. = homoeoteleuton (ὁμοιοτέλευτον), w. s., Auct. carm. de fig. 100. p. 67 H. – II) übtr., anstreifend an etw., m. Dat., studio confinia carmina vestro, Ov.: virtutibus vitia confinia, Sen.: confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata, Quint. – m. Genet., officia virtutum confinia, Gell. 1, 2, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confinis

  • 5 confinis

    I
    confinis, confine ADJ
    pertaining to boundaries; boundary-, border-
    II
    confinis, confine ADJ
    adjoining, contiguous/having a common boundary; closely connected, allied, akin

    Latin-English dictionary > confinis

  • 6 confinis

    1) (adi.) смежный, соседний: praedia conf. (1. 29 D. 8, 3);

    fundo confinis fons (1. 20 § 2 eod.).

    2) (subst.) сосед (1. 4 § 10 D. 10, 1. 1. 35 § 8 D. 18, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > confinis

  • 7 confinis

    I cōn-fīnis, is m.
    сосед Cs, M, Dig
    II cōn-fīnis, e
    1) сопредельный, смежный, соседний ( ager L)
    c. esse alicui Cs — жить (находиться) по соседству с кем-л.
    2) граничащий, соприкасающийся, близкий, сродный (alicui rei O, Q, Sen, реже alicujus rei AG)

    Латинско-русский словарь > confinis

  • 8 confinis

    -is/e adj Bp
    voisin

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > confinis

  • 9 Hoplostethus confinis

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Hoplostethus confinis

  • 10 Chaetocnema confinis

    2. RUS
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Chaetocnema confinis

  • 11 Chaetocnema confinis

    Энтомология: sweet potato flea beetle

    Универсальный англо-русский словарь > Chaetocnema confinis

  • 12 Chaetocnema confinis

    Универсальный русско-английский словарь > Chaetocnema confinis

  • 13 Chaetocnema confinis

    English-russian biological dictionary > Chaetocnema confinis

  • 14 Turdus migratorius confinis

    ENG San Lucas robin

    Animal Names Latin to English > Turdus migratorius confinis

  • 15 confine

    boundary, border, border-line; confine, neighborhood (L+S)

    Latin-English dictionary > confine

  • 16 Граничащий

    - confinis; conterminus;contiguus; finitimus; vicinus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Граничащий

  • 17 Пограничный

    - confinis; finalis; conterminus; finitimus; limitarius; extremus (flumen);

    • пограничный камень - terminus (terminos movere, propagare);

    • пограничный вал - limes, -it is m;

    • пограничный знак - terminus;

    • пограничный столб - cippus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Пограничный

  • 18 Смежный

    - confinis; affinis; adjacens; conterminus; contiguus; continuus; finitimus; vicinus; admotus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Смежный

  • 19 Соседний

    - confinis; affinis; conterminus; contiguus; finitimus; vicinus (silva; oppidum; fundus); propinquus;

    • соседняя страна - conterminum;

    • война в соседней стране - vicinum bellum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Соседний

  • 20 confine

    con-fīnis (access. form confīnĭus, a, um, Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K.; Schol. Juv. 14, 151; Front. Pol. p. 144 Goes.), e, adj., bordering one upon another, bordering on, adjoining, contiguous (class. in prose and poetry, but not in Cic.).
    I.
    Prop.
    (α).
    Absol.:

    fundi,

    Varr. R. R. 1, 16, 1; Dig. 10, 1, 4, § 8:

    in confinem agrum,

    Liv. 4, 49, 4:

    templa,

    Ov. A. A. 1, 87.—
    (β).
    With dat.: confines erant hi Senonibus, * Caes. B. G. 6, 3:

    regio confinis Illyrico,

    Liv. 45, 29, 9:

    uti quisque potentiori confinis erat,

    Sall. J. 41, 8:

    gens confinis Cappadociae,

    Nep. Dat. 4, 1; Curt. 6, 5, 11:

    Mauri Atlanti,

    Plin. 13, 15, 29, § 91:

    caput collo,

    Ov. M. 1, 718:

    litora prato,

    id. ib. 13, 924:

    fons fundo,

    Dig. 8, 3, 20, § 2.—
    B.
    Subst.
    1.
    confīnis, is, m., a neighbor, Dig. 18, 1, 35, § 8; Mart. 2, 32; Lact. 5, 2, 3.—
    2.
    confīne, is, n., that which borders upon, a boundary, border, confine, neighborhood:

    mundi labentis,

    Luc. 6, 649:

    papillae,

    Val. Fl. 6, 374.—
    II.
    Trop., nearly related, nearly like, similar (mostly postAug.;

    esp. freq. in Quint.): pervenire ad confinium genus ejus generis (orationis),

    Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K. (al. confine).— With dat.:

    confinia carmina studio vestro,

    Ov. P. 2, 5, 71:

    vitia virtutibus,

    Sen. Ep. 120, 8:

    confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata,

    Quint. 9, 2, 92; so id. 5, 11, 21; 6, 3, 88 al.; Symm. Ep. 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > confine

См. также в других словарях:

  • Yucca confinis — mit außergewöhnlichen Früchten in Arizona Systematik Monokotyledonen Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • Croton confinis — Croton confinis …   Wikipédia en Français

  • Eriosyce confinis — Systematik Ordnung: Nelkenartige (Caryophyllales) Familie: Kakteengewächse (Cactaceae) Unterfamilie: Cactoideae Tribus …   Deutsch Wikipedia

  • Haliplus confinis — Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Käfer …   Deutsch Wikipedia

  • Nolana confinis — Systematik Asteriden Euasteriden I Ordnung: Nachtschattenartige (Solanales) Familie: Nachtschattengewächse (Solanaceae) …   Deutsch Wikipedia

  • Croton confinis — Croton confinis …   Wikipédia en Français

  • Dimocarpus confinis — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked): Angiosperms (unranked): Eudicots …   Wikipedia

  • Nomada confinis — Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Hautflügler (Hymenoptera) Überfamilie: Apoidea Familie …   Deutsch Wikipedia

  • Haliplus confinis — Haliplus confinis …   Википедия

  • Herthania confinis —   Herthania confinis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Mordellistena confinis —   Mordellistena confinis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»