Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

condisco

  • 1 condisco

    con-dīsco, didicī, ere, I) mit jmd. zusammen lernen, alci, Apul. flor. 18 extr. – II) durch Lernen sich aneignen, einlernen, erlernen, sich angewöhnen, a) v. Pers., absol., c. recte, Auct. carm. de fig. 95. p. 67 H. – m. Acc., modos, Hor.: genera plausuum, Suet.: quae omnia ex libris linteis condisces, Vopisc. Aurel. 1, 7. – m. folg. Infin., mihi paulo diligentius supplicare, Cic.: pauperiem pati, Hor.: foris pasci, Col.: Ggstz., meditari condiscere, loquitari dediscere, Apul. flor. 15. p. 19, 13 Kr. – m. folg. indir. Fragesatz, ut in tua pecunia condisceret, qui pecuniae fructus esset, Cic. Quinct. 12. – b) v. Lebl., m. folg. Infin., paulatim fructum ferre condiscit (planta), Col.: stare condiscat (vitis), Plin. – Partiz. subst. condiscēns = condiscipulus, Virg. gramm. p. 123, 4 H. (condiscens meus).

    lateinisch-deutsches > condisco

  • 2 condisco

    con-dīsco, didicī, ere, I) mit jmd. zusammen lernen, alci, Apul. flor. 18 extr. – II) durch Lernen sich aneignen, einlernen, erlernen, sich angewöhnen, a) v. Pers., absol., c. recte, Auct. carm. de fig. 95. p. 67 H. – m. Acc., modos, Hor.: genera plausuum, Suet.: quae omnia ex libris linteis condisces, Vopisc. Aurel. 1, 7. – m. folg. Infin., mihi paulo diligentius supplicare, Cic.: pauperiem pati, Hor.: foris pasci, Col.: Ggstz., meditari condiscere, loquitari dediscere, Apul. flor. 15. p. 19, 13 Kr. – m. folg. indir. Fragesatz, ut in tua pecunia condisceret, qui pecuniae fructus esset, Cic. Quinct. 12. – b) v. Lebl., m. folg. Infin., paulatim fructum ferre condiscit (planta), Col.: stare condiscat (vitis), Plin. – Partiz. subst. condiscēns = condiscipulus, Virg. gramm. p. 123, 4 H. (condiscens meus).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > condisco

  • 3 condiscens

    condīscēns, s. condisco a. E.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > condiscens

  • 4 condire

    condire
    condire [kon'di:re] < condisco>
       verbo transitivo
     1 (gastr:con frutta, prezzemolo) anrichten; (con pepe, sale) würzen, abschmecken; (insalata) anmachen
     2 figurato würzen, bereichern

    Dizionario italiano-tedesco > condire

См. также в других словарях:

  • condire — {{hw}}{{condire}}{{/hw}}v. tr.  (io condisco , tu condisci ) 1 Rendere più saporito un cibo con l aggiunta di varie sostanze alimentari: condire l insalata con olio. 2 (est.) Abbellire, rendere più accettabile: condiva le sue critiche con una… …   Enciclopedia di italiano

  • condire — v. tr. [dal lat. condire, di etimo ignoto] (io condisco, tu condisci, ecc.). 1. [rendere più saporito un cibo con l aggiunta di sostanze adatte: c. l insalata con olio e aceto ] ▶◀ insaporire. ⇓ pepare, salare, speziare, tartufare. 2. (fig.)… …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»