-
1 condecet
condecet, ĕre convenir, être convenable. - me condecet aliquid: qqch me convient. - capies quod te condecet, Plaut. Am. 2.2.90: tu recevras ce qui t'est dû.* * *condecet, ĕre convenir, être convenable. - me condecet aliquid: qqch me convient. - capies quod te condecet, Plaut. Am. 2.2.90: tu recevras ce qui t'est dû.* * *Condecet, pen. corr. condecebat, condecuit, condecere, A Decet componitur. Plaut. - vide an ornatus hic Me satis condecet. S'il me sied bien.\Istuc omen ominator capies quod te condecet. Plaut. Qui t'appartient bien.
См. также в других словарях:
sied — Sied, voyez Seant. Il luy sied bien à parler, Loquitur laute, Scite dicit, Eleganter loquitur. Voyez si cet accoustrement me sied bien, Vide an ornatus hic me condecet. Cest habit te sied bien, Sedet tibi haec vestis … Thresor de la langue françoyse