Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

concumbō

  • 1 concumbō

        concumbō cubuī, cubitus, ere    [CVB-], to lie together, lie with, cohabit, T., C., O., Iu., Pr.
    * * *
    concumbere, concumbui, concumbitus V INTRANS
    lie with/together (w/DAT); (for sexual intercourse); cohabit

    Latin-English dictionary > concumbō

  • 2 concumbo

    con-cumbo, cubuī, cubitum, ere
    2) ложиться вместе, вступать в половую связь (cum aliquo и cum aliqua Pl, Ter, C, тж. alicui Prp, O)

    Латинско-русский словарь > concumbo

  • 3 concumbo

    con-cumbo, cubuī, cubitum, ere (con u. *cumbo), sich niederlegen, sich legen, I) im allg., v. Tieren, Prop. 4, 1, 4. – II) insbes., sich zum Beischlaf niederlegen, sich zu jmd. legen = jmd. beschlafen, cum alqo od. cum alqa, Komik. u. Cic.: alci, Prop. u. Ov.: absol., Iuven. u. Augustin.

    lateinisch-deutsches > concumbo

  • 4 concumbo

    con-cumbo, cubuī, cubitum, ere (con u. *cumbo), sich niederlegen, sich legen, I) im allg., v. Tieren, Prop. 4, 1, 4. – II) insbes., sich zum Beischlaf niederlegen, sich zu jmd. legen = jmd. beschlafen, cum alqo od. cum alqa, Komik. u. Cic.: alci, Prop. u. Ov.: absol., Iuven. u. Augustin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concumbo

  • 5 concumbo

    con-cumbo, cŭbŭi, cŭbĭtum, 3, v. n.
    I.
    Lit., to lie together, lie in numbers (very rare):

    Evandri profugae concubuere boves,

    Prop. 4 (5), 1, 4.—
    II.
    To lie with (for sexual intercourse).
    A.
    In tempp. pres. (rare).
    (α).
    With dat.: Cinyrae. Ov. M. 10, 338.—
    (β).
    Absol.:

    concumbunt Graece,

    Juv. 6, 191:

    dicet... quibus verbis concumbat quaeque,

    id. 6, 406: mulier oppressa concumbenti nullā voluntate consenserit, Aug. Civ. Dei, 1, 19.—
    B.
    In tempp. perf. (referred by some to a present concubo, which is not found).
    (α).
    With cum:

    num aiunt (Eam) tecum post duobus concubuisse mensibus,

    Ter. Hec. 3, 3, 33; Cic. Fat. 13, 30:

    cum viro,

    id. Inv. 1, 29, 44:

    cum matre,

    Ov. M. 7, 386:

    cum vestris viris,

    id. A. A. 3, 522; Dig. 1, 6, 6.—
    (β).
    With dat.:

    Egeriam justo concubuisse Numae,

    Ov. Am. 2, 17, 18:

    nudae deae,

    Prop. 2 (3), 15, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > concumbo

  • 6 concubo

    concubo, āre c. concumbo.
    * * *
    concubo, āre c. concumbo.
    * * *
        Concubo, concubas, pen. corr. et Concumbo, concumbis, concubui, concubitum, pen. corr. concumbere. Terent. Estre couché avec sa femme ou autre.

    Dictionarium latinogallicum > concubo

  • 7 concubitus

    ūs m. [ concumbo ]
    1) возлежание (за столом) Prp; укладывание (ко сну) Vr
    2) складывание, смыкание ( dentium CA)
    4) совокупление, половая связь, спаривание ( pecudum V)

    Латинско-русский словарь > concubitus

  • 8 concubius

    a, um [ concumbo ]
    относящийся к глубокой ночи (когда спят первым, самым крепким сном)
    concubiā nocte L, C, VM, T или nocte concubiā VM, Fl etc., noctu concubiā (арх.) Ennоколо полуночи

    Латинско-русский словарь > concubius

  • 9 concubo

    con-cubo, uī, itum, āre Sulp = concumbo

    Латинско-русский словарь > concubo

  • 10 concubitor

    concubitor, ōris, m. (concumbo), der Beischläfer, Iulian. epit. nov. 34. § 118: masculorum concubitores, Ps. Quint. decl. tribun. Marian. 5. Vulg. 1. Cor. 6, 10 (neben fornicarii). Vulg. 1. Tim. 1, 10 (neben molles). Ps. Augustin. serm. app. 288, 2 (neben fornicatores u. molles).

    lateinisch-deutsches > concubitor

  • 11 concubitus

    concubitus, ūs, m. (concumbo), I) das Sich-Niederlegen, zu Tische, quaeris concubitus? wie wir uns lagerten? Prop. 4, 8, 36: zum Schlafe, Varr. LL. 7, 78. – v. Lebl., dentium, Cael. Aur. acut. 2, 10, 70; 3, 2, 16; 3, 6, 67. – II) insbes., der eheliche u. außereheliche Beischlaf, die Begattung, mariti, Suet.: plebis patrumque concubitus (Plur.), Liv.: cum humano genere concubitus (Plur., v. den Göttern), Cic.: alcis concubitum appetere, Suet.: alienarum concubitu abstinent (Iudaei), Tac.: complexus concubitusque permittere, Cic. – virginum concubitum refugere, Sen. rhet.: alcis concubitus petere od. fugere, Ov. – von Tieren, anguis immanis concubitu conceptus, durch die B. einer ungeh. Schl., Liv.: turpes pecudum concubitus sequi, Verg.: aliorum animalium concubitus melius instruxit (natura), Sen.

    lateinisch-deutsches > concubitus

  • 12 concubius

    concubius, a, um (concumbo), zum Schlafen gehörig, nox erat concubia, Sen. contr. 7, 1 (16), 27: in der Verb. concubiā nocte = »zur Zeit des ersten tiefen Schlafes«, kurz vor Mitternacht (s. Heräus Tac. hist. 3, 69), Sisenn. 4. fr. 93. Cic. de div. 1, 57. Liv. 25, 9, 8. Val. Max. 1, 7, 7. Tac. hist. 3,69: umgek. nocte concubiā, Val. Max. 1, 5, 4 u. 2, 4, 5. Flor. 4, 2, 37. Plin. 29, 110. Tac. ann. 1, 39: alt noctu concubiā, Enn. ann. 170.

    lateinisch-deutsches > concubius

  • 13 concubitor

    concubitor, ōris, m. (concumbo), der Beischläfer, Iulian. epit. nov. 34. § 118: masculorum concubitores, Ps. Quint. decl. tribun. Marian. 5. Vulg. 1. Cor. 6, 10 (neben fornicarii). Vulg. 1. Tim. 1, 10 (neben molles). Ps. Augustin. serm. app. 288, 2 (neben fornicatores u. molles).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concubitor

  • 14 concubitus

    concubitus, ūs, m. (concumbo), I) das Sich-Niederlegen, zu Tische, quaeris concubitus? wie wir uns lagerten? Prop. 4, 8, 36: zum Schlafe, Varr. LL. 7, 78. – v. Lebl., dentium, Cael. Aur. acut. 2, 10, 70; 3, 2, 16; 3, 6, 67. – II) insbes., der eheliche u. außereheliche Beischlaf, die Begattung, mariti, Suet.: plebis patrumque concubitus (Plur.), Liv.: cum humano genere concubitus (Plur., v. den Göttern), Cic.: alcis concubitum appetere, Suet.: alienarum concubitu abstinent (Iudaei), Tac.: complexus concubitusque permittere, Cic. – virginum concubitum refugere, Sen. rhet.: alcis concubitus petere od. fugere, Ov. – von Tieren, anguis immanis concubitu conceptus, durch die B. einer ungeh. Schl., Liv.: turpes pecudum concubitus sequi, Verg.: aliorum animalium concubitus melius instruxit (natura), Sen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concubitus

  • 15 concubius

    concubius, a, um (concumbo), zum Schlafen gehörig, nox erat concubia, Sen. contr. 7, 1 (16), 27: in der Verb. concubiā nocte = »zur Zeit des ersten tiefen Schlafes«, kurz vor Mitternacht (s. Heräus Tac. hist. 3, 69), Sisenn. 4. fr. 93. Cic. de div. 1, 57. Liv. 25, 9, 8. Val. Max. 1, 7, 7. Tac. hist. 3,69: umgek. nocte concubiā, Val. Max. 1, 5, 4 u. 2, 4, 5. Flor. 4, 2, 37. Plin. 29, 110. Tac. ann. 1, 39: alt noctu concubiā, Enn. ann. 170.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concubius

  • 16 concubo

    con-cubo, āre = συναναπίπτω (Gloss.), daniederliegen (vgl. oben concubatio), Sulpic. bei Schol. Iuven. 6, 538; die Perfektformen s. concumbo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concubo

  • 17 concubo

    con-cŭbo, are, needlessly assumed by some as present for the perf. tenses of concumbo, q. v.

    Lewis & Short latin dictionary > concubo

См. также в других словарях:

  • Konkubinat — Als Konkubinat (lat. concubitus, Beischlaf) wird eine dauerhafte und nicht verheimlichte Form der geschlechtlichen Beziehung zwischen einem Mann und einer Frau, mehreren Männern oder mehreren Frauen bezeichnet, die nicht durch das Eherecht… …   Deutsch Wikipedia

  • конкубина — наложница Конкубинат у древн. римлян среднее между браком и распутством Ср. Ведь вы не желаете быть только подругой господина Икса? Позволите мне римский термин?.. Его конкубиной?.. По русски это звучит гораздо хуже. Боборыкин. Труп. 2. Ср.… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • Конкубина — наложница. Конкубинатъ у древн. Римлянъ среднее между бракомъ и распутствомъ. Ср. Вѣдь вы не желаете быть только подругой господина Икса? Позволите мнѣ римскій терминъ?.. Его конкубиной?.. По русски это звучитъ гораздо хуже. Боборыкинъ. Трупъ. 2 …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • ՆՆՋԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0433 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c ն. κοιμάω, κοιμίζω cubare, vel dormire facio. Տալ ննջել. հանգուցանել իբրեւ ʼի քուն. պառկեցնել. ... *Առ զմանուկն իմ, եւ ննջեցոյց զնա ʼի ծոց իւրում. եւ զորդին իւր զմեռեալ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՇԱՂԱՊԱՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0461 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. συμπλέκω, περιπλέκω, ομαι connecto, copulo, or, adhaereo, conjungor, concumbo. Շաղելով պատել, կմ շարապատել. պատատել. փաթութել. ոլորել. բաղհիւսել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»