-
1 con-valēscō
con-valēscō luī, ere, inch, to recover, regain health, grow strong, gain strength: ilico: ex morbo: de volnere, O.: hoc spatio, Cs.: in dies: ignis convaluit, O.: ut convalescere civitas posset: mens, O.: opinio de aliquā re convaluit, Cu. -
2 convalescentes
con-vălesco, lŭi, 3, v. inch. n., to recover from a disease, to regain health, to grow strong, gain strength, etc. (very freq., and class.).I.Lit., with ex, de, ab, or absol.:II.ex morbo,
Cic. Fat. 12, 28 sq.; so id. Fam. 13, 29, 4; Suet. Aug. 59; cf.:de vulnere,
Ov. H. 21, 211:nec omnes, qui curari se passi sunt, continuo etiam convalescant,
Cic. Tusc. 3, 3, 5: eum sustulere (defatigatum vulneribus), isque convaluit, Cat. ap. Gell. 3, 7, 19:ne aegri quidem quia non omnes convalescunt, idcirco ars nulla medicina est,
Cic. N. D. 2, 4, 12:a solis ardoribus,
Plin. 23, 1, 27, § 54; so in part. pres.: con-vălescentes, subst., those who are convalescent, Plin. 20, 5, 17, §§ 34 and 35;31, 9, 45, § 102 al.: agni,
Varr. R. R. 2, 2, 15; Col. 7, 3, 19:arbores,
to thrive, grow, Varr. R. R. 1, 23, 6:semina,
Col. 3, 3, 4; 4, 16, 1:caulis,
Pall. Febr. 24, 6:planta,
Sen. Ep. 2, 2; cf., of drooping branches of trees: veterrimae ilicis demissos jam ad terram languentesque ramos convaluisse adventu suo,
Suet. Aug. 92:pestifer ignis,
Ov. M. 8, 478; cf.:flamma magnā congerie,
Quint. 5, 13, 13.—Trop.A.In gen.:B.ut convalescere aliquando et sanari civitas posset,
Cic. Sull. 27, 76; so,civitas,
Just. 3, 4, 1:Milo in dies convalescebat,
gained strength, Cic. Mil. 9, 25:Caesar,
id. Att. 7, 3, 4:ut tandem annona convaluit,
grew better, became cheaper, Suet. Aug. 42:mens mea,
Ov. H. 16, 73:mala per longas moras,
id. R. Am. 92:opinio inveterata,
Col. 3, 7, 2; so,opinio vetus,
Gell. 4, 11, 1:fama mortis suae apud barbaros,
Curt. 9, 6, 1.—Esp. in the jurists, to receive or possess value, become valid:testamentum,
Dig. 29, 1, 33:donatio,
ib. 24, 1, 33:libertas servo data,
ib. 28, 7, 20. -
3 convalesco
con-vălesco, lŭi, 3, v. inch. n., to recover from a disease, to regain health, to grow strong, gain strength, etc. (very freq., and class.).I.Lit., with ex, de, ab, or absol.:II.ex morbo,
Cic. Fat. 12, 28 sq.; so id. Fam. 13, 29, 4; Suet. Aug. 59; cf.:de vulnere,
Ov. H. 21, 211:nec omnes, qui curari se passi sunt, continuo etiam convalescant,
Cic. Tusc. 3, 3, 5: eum sustulere (defatigatum vulneribus), isque convaluit, Cat. ap. Gell. 3, 7, 19:ne aegri quidem quia non omnes convalescunt, idcirco ars nulla medicina est,
Cic. N. D. 2, 4, 12:a solis ardoribus,
Plin. 23, 1, 27, § 54; so in part. pres.: con-vălescentes, subst., those who are convalescent, Plin. 20, 5, 17, §§ 34 and 35;31, 9, 45, § 102 al.: agni,
Varr. R. R. 2, 2, 15; Col. 7, 3, 19:arbores,
to thrive, grow, Varr. R. R. 1, 23, 6:semina,
Col. 3, 3, 4; 4, 16, 1:caulis,
Pall. Febr. 24, 6:planta,
Sen. Ep. 2, 2; cf., of drooping branches of trees: veterrimae ilicis demissos jam ad terram languentesque ramos convaluisse adventu suo,
Suet. Aug. 92:pestifer ignis,
Ov. M. 8, 478; cf.:flamma magnā congerie,
Quint. 5, 13, 13.—Trop.A.In gen.:B.ut convalescere aliquando et sanari civitas posset,
Cic. Sull. 27, 76; so,civitas,
Just. 3, 4, 1:Milo in dies convalescebat,
gained strength, Cic. Mil. 9, 25:Caesar,
id. Att. 7, 3, 4:ut tandem annona convaluit,
grew better, became cheaper, Suet. Aug. 42:mens mea,
Ov. H. 16, 73:mala per longas moras,
id. R. Am. 92:opinio inveterata,
Col. 3, 7, 2; so,opinio vetus,
Gell. 4, 11, 1:fama mortis suae apud barbaros,
Curt. 9, 6, 1.—Esp. in the jurists, to receive or possess value, become valid:testamentum,
Dig. 29, 1, 33:donatio,
ib. 24, 1, 33:libertas servo data,
ib. 28, 7, 20. -
4 convalesco
con-valēsco, luī, —, ere1) выздоравливать (c. ex morbo C, Su; ex vulnere Just и de vulnere O); поправляться, улучшаться ( annona convalescit Su)2) оправляться, приходить в себя ( sensūs convaluēre mei O)3) усиливаться, разгораться ( ignis convaluit O)4) расти, разрастаться ( arbores convalescunt Vr)5) упрочиваться, укрепляться, утверждаться, укореняться, крепнуть ( mala convalescunt O)6) юр. приобретать законную силу, становиться юридически действительным ( testamentum convalescit Dig)7) входить в силу, укореняться ( opinio vetus convaluit AG) -
5 convalesco
con-valēsco, valuī, ere, erstarken, I) im allg.: A) eig., erstarken, stark-, kräftig werden, zu Kräften kommen, kräftig heranwachsen, a) v. leb. Wesen: dum infans convalescit, Iustin.: quoad convaluerunt agni recens nati, Varro: quem anguem ad immensam molem ferunt convalescere, Solin. 2, 33. – b) v. Setzlingen, zu Kräften kommen, aufkommen, cum convaluerunt arbores, Varr.: non convalescit planta, quae saepe transfertur, Sen.: semina non ante convalescunt ac prosiliunt (schießen auf), quam etc., Col.: atrum olus qualicumque convalescit loco, Col. – c) v. Feuer, hoch auflodern, postquam pestifer ignis convaluit, Ov.: illa flamma, quae magnā congerie convaluerat, Quint. – B) übtr.: a) v. Zuständen, erstarken = an Kraft und Stärke gewinnen od. zunehmen, gedeihen, sich befestigen, überhandnehmen, sich steigern, sero medicina paratur, cum mala per longas convaluere moras, Ov. – m. Abl. (durch), quā lege suffragiorum vis potestasque convaluit, Cic. – m. in u. Abl. (in, bei), Romulus amorem eis et otii et pacis iniecit, in quibus facillime iustitia et fides convalescit, Cic. – m. in od. ad u. Akk., in furorem caritas convalescit, Ps. Quint. decl.: ne malum in perniciem convalescat, Solin.: hoc incommodum impune ad omnium perniciem convalescet, Ps. Cic. prid. quam ir. in exs. 17. – m. in u. Akk. (gegen), ne rei crudelitas in vos convalescat, Ps. Cic. prid. quam ir. in exs. 14. – b) v. Gerüchten u. Meinungen = Bestand gewinnen, feste Wurzel fassen, cum audisset convaluisse apud barbaros famam mortis suae, Curt.: inveterata longo iam tempore opinio de alqa re convaluit, Curt.: opinio vetus falsa occupavit (hat Platz gegriffen) et convaluit (mit folg. Akk. u. Infin.), Gell. 4, 11, 1. – c) v. gesetzlichen Bestimmungen, in Kraft treten, Geltung erhalten, donatio, testamentum convalescit, ICt. – d) v. Pers., Staaten usw., erstarken = an Macht gewinnen od. zunehmen od. steigen, aufkommen, v. einzelnen Pers., hic (Milo) magis in dies convalescebat, Cic.: his ille (Caesar) rebus ita convaluit, ut etc., Cic. – v. Staaten, nimis vicinas prope se convalescere opes rati, Cic.: hoc modo Tyrii parsimoniā et labore quaerendi cito convaluere, Iustin.: his moribus ita brevi civitas convaluit, ut etc., Iustin. – II) insbes., erstarken = von einer Schwächung sich erholen, A) eig.: a) v. Kranken, wieder zu Kräften kommen, sich erholen, genesen, non aegri omnes convalescunt, Cic.: non omnes, qui curari se passi sunt, convalescunt, Cic.: ubi convaluit aliquis, Cels.: si reliquum corpus convaluit, Cels.: u. (im Bilde) ut convalescere aliquando et sanari civitas posset, Cic. – m. Advv. od. Abl. der Zeit, c. ilico, Cic.: extemplo, Liv.: qui hoc spatio dierum convaluerant, Caes. – m. Advv. der Art u. Weise, c. tarde, Curt.: ex toto, Cels.: in caprilibus optime, Plin. – m. Dat. (wem?), non magis sibi quam rei publicae convaluisse, Cic. – m. ex u. Abl., ex morbo, Cic.: ex vulnere, Iustin.: alcis (medici) operā ex ancipiti morbo c., Suet. – Plur. des Partic. Praes. subst., convalēscentēs, ium, m., die Genesenden, die Rekonvaleszenten, Plin. 20, 34 u. ö. – b) v. welken Zweigen, sich erholen, veterrimae ilicis demissos iam ad terram languentesque ramos convaluisse adventu suo, Suet. Aug. 92, 2. – B) übtr., sich von einem Zustande erholen, vom Staunen, ut tandem sensus convaluere mei, Ov. trist, 1, 3, 14. – von der Not, spatium dare convalescendi augendarumque eius opum (v. Pers.), Auct. b. Afr. 25, 1. – von niederem Stande (v. Preise), ut tandem annona convaluit, sich erholte, sich besserte, Suet. Aug. 42, 3. – / convaliscit geschr., Not. Tir. 64, 13.
-
6 convalesco
con-valēsco, valuī, ere, erstarken, I) im allg.: A) eig., erstarken, stark-, kräftig werden, zu Kräften kommen, kräftig heranwachsen, a) v. leb. Wesen: dum infans convalescit, Iustin.: quoad convaluerunt agni recens nati, Varro: quem anguem ad immensam molem ferunt convalescere, Solin. 2, 33. – b) v. Setzlingen, zu Kräften kommen, aufkommen, cum convaluerunt arbores, Varr.: non convalescit planta, quae saepe transfertur, Sen.: semina non ante convalescunt ac prosiliunt (schießen auf), quam etc., Col.: atrum olus qualicumque convalescit loco, Col. – c) v. Feuer, hoch auflodern, postquam pestifer ignis convaluit, Ov.: illa flamma, quae magnā congerie convaluerat, Quint. – B) übtr.: a) v. Zuständen, erstarken = an Kraft und Stärke gewinnen od. zunehmen, gedeihen, sich befestigen, überhandnehmen, sich steigern, sero medicina paratur, cum mala per longas convaluere moras, Ov. – m. Abl. (durch), quā lege suffragiorum vis potestasque convaluit, Cic. – m. in u. Abl. (in, bei), Romulus amorem eis et otii et pacis iniecit, in quibus facillime iustitia et fides convalescit, Cic. – m. in od. ad u. Akk., in furorem caritas convalescit, Ps. Quint. decl.: ne malum in perniciem convalescat, Solin.: hoc incommodum impune ad omnium perniciem convalescet, Ps. Cic. prid. quam ir. in exs. 17. – m. in u. Akk. (gegen), ne rei crudelitas in vos————convalescat, Ps. Cic. prid. quam ir. in exs. 14. – b) v. Gerüchten u. Meinungen = Bestand gewinnen, feste Wurzel fassen, cum audisset convaluisse apud barbaros famam mortis suae, Curt.: inveterata longo iam tempore opinio de alqa re convaluit, Curt.: opinio vetus falsa occupavit (hat Platz gegriffen) et convaluit (mit folg. Akk. u. Infin.), Gell. 4, 11, 1. – c) v. gesetzlichen Bestimmungen, in Kraft treten, Geltung erhalten, donatio, testamentum convalescit, ICt. – d) v. Pers., Staaten usw., erstarken = an Macht gewinnen od. zunehmen od. steigen, aufkommen, v. einzelnen Pers., hic (Milo) magis in dies convalescebat, Cic.: his ille (Caesar) rebus ita convaluit, ut etc., Cic. – v. Staaten, nimis vicinas prope se convalescere opes rati, Cic.: hoc modo Tyrii parsimoniā et labore quaerendi cito convaluere, Iustin.: his moribus ita brevi civitas convaluit, ut etc., Iustin. – II) insbes., erstarken = von einer Schwächung sich erholen, A) eig.: a) v. Kranken, wieder zu Kräften kommen, sich erholen, genesen, non aegri omnes convalescunt, Cic.: non omnes, qui curari se passi sunt, convalescunt, Cic.: ubi convaluit aliquis, Cels.: si reliquum corpus convaluit, Cels.: u. (im Bilde) ut convalescere aliquando et sanari civitas posset, Cic. – m. Advv. od. Abl. der Zeit, c. ilico, Cic.: extemplo, Liv.: qui hoc spatio dierum convaluerant, Caes. – m. Advv. der Art u. Weise, c. tarde, Curt.: ex toto, Cels.: in caprili-————bus optime, Plin. – m. Dat. (wem?), non magis sibi quam rei publicae convaluisse, Cic. – m. ex u. Abl., ex morbo, Cic.: ex vulnere, Iustin.: alcis (medici) operā ex ancipiti morbo c., Suet. – Plur. des Partic. Praes. subst., convalēscentēs, ium, m., die Genesenden, die Rekonvaleszenten, Plin. 20, 34 u. ö. – b) v. welken Zweigen, sich erholen, veterrimae ilicis demissos iam ad terram languentesque ramos convaluisse adventu suo, Suet. Aug. 92, 2. – B) übtr., sich von einem Zustande erholen, vom Staunen, ut tandem sensus convaluere mei, Ov. trist, 1, 3, 14. – von der Not, spatium dare convalescendi augendarumque eius opum (v. Pers.), Auct. b. Afr. 25, 1. – von niederem Stande (v. Preise), ut tandem annona convaluit, sich erholte, sich besserte, Suet. Aug. 42, 3. – ⇒ convaliscit geschr., Not. Tir. 64, 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convalesco
См. также в других словарях:
convalescence — A period between the end of a disease and the patient s restoration to complete health. [L. con valesco, to grow strong, fr. valeo, to be strong] * * * con·va·les·cence les ən(t)s n 1) gradual recovery of health and strength after disease <a… … Medical dictionary
Pteronura brasiliensis — Nutria gigante … Wikipedia Español
Zamboanga City — City of Zamboanga Ciudad de Zamboanga Chartered, Independent and Highly Urbanized City … Wikipedia