Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

compta

  • 1 como

    1.
    cōmo, mpsi (msi), mptum (mtum), 3, v. a. [co- (i. e. con) and emo; cf.: demo, promo].
    I.
    To bring together, form, frame, construct (Lucretian):

    dum perspicis omnem Naturam rerum quā constet compta figurā,

    Lucr. 1, 950 Munro ad loc.:

    nunc ea quo pacto inter sese mixta quibusque compta modis vigeant,

    id. 3, 259:

    quibus e rebus cum corpore compta vigeret (animi natura), Quove modo distracta rediret in ordia prima,

    id. 4, 27.—
    II.
    To care for, take care of.
    A.
    Prop., in the class. per. usu. of the care of the hair, to comb, arrange, braid, dress; absol.:

    amica dum comit dumque se exornat,

    Plaut. Stich. 5, 4, 19:

    capillos,

    Cic. Pis. 11, 25; Verg. A. 10, 832:

    nitidum caput,

    Tib. 1, 8, 16:

    caput in gradus atque anulos,

    Quint. 12, 10, 47:

    comas acu,

    id. 2, 5, 12:

    comas hasta recurva,

    Ov. F. 2, 560:

    capillos dente secto,

    Mart. 12, 83.— Transf. to the person:

    sacerdos Fronde super galeam et felici comptus olivā,

    wreathed, Verg. A. 7, 751:

    Tisiphone serpentibus undique compta,

    id. Cul. 218:

    pueri praecincti et compti,

    Hor. S. 2, 8, 70:

    longas compta puella comas,

    Ov. Am. 1, 1, 20.—
    B.
    In partic., to adorn, deck, ornament:

    corpora si quis vulsa atque fucata muliebriter comat,

    Quint. 8, prooem. §

    19: colla genasque,

    Stat. S. 1, 2, 110:

    vultus,

    Claud. in Eutr. 2, 337:

    vestes et cingula manu,

    id. VI. Cons. Hon. 525.—
    2.
    Transf. of things:

    vittā comptos praetendere ramos,

    Verg. A. 8, 128: colus compta, i. e. furnished or adorned with wool, Plin. 8, 48, 74, § 194.—
    II.
    Trop., to deck, adorn:

    Cleopatra simulatum compta dolorem,

    Luc. 10, 83.—Esp. freq. of rhet. ornament:

    non quia comi expolirique non debeat (oratio),

    Quint. 8, 3, 42; cf.:

    linguae orationisque comendae gratiā,

    Gell. 1, 9, 10.—Hence, comptus ( - mtus), a, um, P. a., adorned, ornamented, decked:

    juvenes ut femina compti,

    Ov. H. 4, 75:

    anima mundissima atque comptissima,

    Aug. Quant. Anim. 33.—But usu. of discourse, embellished, elegant:

    compta et mitis oratio,

    Cic. Sen. 9, 28 (al. composita):

    comptior sermo,

    Tac. H. 1, 19:

    (Vinicius) comptae facundiae,

    id. A. 6, 15.— Transf. to the person:

    Isocrates in diverso genere dicendi nitidus et comptus,

    Quint. 10, 1, 79. — Adv.: comptē ( comt-), with ornament, elegantly, only trop.:

    compte disserere,

    Sen. Ep. 75, 6:

    agere rem,

    Gell. 7, 3, 52.—
    * Comp.:

    comptius dicere,

    Gell. 7, 3, 53.— Sup., Plaut. Mil. 3, 3, 66, acc. to Ritschl (al. comissime).
    2.
    cŏmo, no perf., ātum, 1, v. n. and a. [coma].
    I.
    Neutr., to be furnished with hair (as verb. finit. only post-class.), Paul. Nol. 28, 246.—But freq. cŏmans, antis, P. a.
    A.
    Having long hair, hairy, covered with hair ( poet. or in post-Aug. prose):

    colla equorum,

    Verg. A. 12, 86; cf.:

    equus florā et comante jubā,

    Gell. 3, 9, 3:

    equae,

    Plin. 10, 63, 83, § 180:

    tori,

    Verg. A. 12, 6:

    crines,

    Sil. 16, 59:

    saetae hircorum,

    Verg. G. 3, 312; cf.:

    pellis comata villis,

    Val. Fl. 8, 122:

    galea = cristata,

    crested, plumed, Verg. A. 2, 391; cf.

    cristae,

    id. ib. 3, 468.—
    B.
    Transf., of growths, etc., resembling hair:

    stella,

    having a radiant, hairy train, a comet, Ov. M. 15, 749:

    astro comantes Tyndaridae,

    ornamented with stars, Val. Fl. 5, 267:

    sera comans narcissus,

    that puts out leaves late, Verg. G. 4, 122:

    dictamnus flore Purpureo,

    id. A. 12, 413:

    jugum silvae,

    leafy, Val. Fl. 3, 403:

    silvae,

    id. 1, 429:

    folia,

    luxuriant, Plin. 13, 8, 16, § 59:

    pinus,

    Sil. 10, 550:

    humus,

    Stat. Th. 5, 502.—
    II.
    Act., to clothe or deck with hair or something like hair (as verb. finit. only post-class.), Tert. Pall. 3.—Freq. (esp. in the post-Aug. per.) cŏmātus, a, um, P. a., having long hair:

    tempora,

    Mart. 10, 83, 13; Val. Fl. 7, 636; and subst.: cŏmā-tus, i, m., Suet. Calig. 35; Mart. 1, 73, 8; 12, 70, 9.—As adj. propr.: Gallia Comata, Transalpine Gaul (opp. togata), Cic. Phil. 8, 9, 27; Mel. 3, 2, 4; Plin. 4, 17, 31, § 105; Cat. 29, 3; Luc. 1, 443.— Transf.:

    silva,

    leafy, Cat. 4, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > como

  • 2 compe

    1.
    cōmo, mpsi (msi), mptum (mtum), 3, v. a. [co- (i. e. con) and emo; cf.: demo, promo].
    I.
    To bring together, form, frame, construct (Lucretian):

    dum perspicis omnem Naturam rerum quā constet compta figurā,

    Lucr. 1, 950 Munro ad loc.:

    nunc ea quo pacto inter sese mixta quibusque compta modis vigeant,

    id. 3, 259:

    quibus e rebus cum corpore compta vigeret (animi natura), Quove modo distracta rediret in ordia prima,

    id. 4, 27.—
    II.
    To care for, take care of.
    A.
    Prop., in the class. per. usu. of the care of the hair, to comb, arrange, braid, dress; absol.:

    amica dum comit dumque se exornat,

    Plaut. Stich. 5, 4, 19:

    capillos,

    Cic. Pis. 11, 25; Verg. A. 10, 832:

    nitidum caput,

    Tib. 1, 8, 16:

    caput in gradus atque anulos,

    Quint. 12, 10, 47:

    comas acu,

    id. 2, 5, 12:

    comas hasta recurva,

    Ov. F. 2, 560:

    capillos dente secto,

    Mart. 12, 83.— Transf. to the person:

    sacerdos Fronde super galeam et felici comptus olivā,

    wreathed, Verg. A. 7, 751:

    Tisiphone serpentibus undique compta,

    id. Cul. 218:

    pueri praecincti et compti,

    Hor. S. 2, 8, 70:

    longas compta puella comas,

    Ov. Am. 1, 1, 20.—
    B.
    In partic., to adorn, deck, ornament:

    corpora si quis vulsa atque fucata muliebriter comat,

    Quint. 8, prooem. §

    19: colla genasque,

    Stat. S. 1, 2, 110:

    vultus,

    Claud. in Eutr. 2, 337:

    vestes et cingula manu,

    id. VI. Cons. Hon. 525.—
    2.
    Transf. of things:

    vittā comptos praetendere ramos,

    Verg. A. 8, 128: colus compta, i. e. furnished or adorned with wool, Plin. 8, 48, 74, § 194.—
    II.
    Trop., to deck, adorn:

    Cleopatra simulatum compta dolorem,

    Luc. 10, 83.—Esp. freq. of rhet. ornament:

    non quia comi expolirique non debeat (oratio),

    Quint. 8, 3, 42; cf.:

    linguae orationisque comendae gratiā,

    Gell. 1, 9, 10.—Hence, comptus ( - mtus), a, um, P. a., adorned, ornamented, decked:

    juvenes ut femina compti,

    Ov. H. 4, 75:

    anima mundissima atque comptissima,

    Aug. Quant. Anim. 33.—But usu. of discourse, embellished, elegant:

    compta et mitis oratio,

    Cic. Sen. 9, 28 (al. composita):

    comptior sermo,

    Tac. H. 1, 19:

    (Vinicius) comptae facundiae,

    id. A. 6, 15.— Transf. to the person:

    Isocrates in diverso genere dicendi nitidus et comptus,

    Quint. 10, 1, 79. — Adv.: comptē ( comt-), with ornament, elegantly, only trop.:

    compte disserere,

    Sen. Ep. 75, 6:

    agere rem,

    Gell. 7, 3, 52.—
    * Comp.:

    comptius dicere,

    Gell. 7, 3, 53.— Sup., Plaut. Mil. 3, 3, 66, acc. to Ritschl (al. comissime).
    2.
    cŏmo, no perf., ātum, 1, v. n. and a. [coma].
    I.
    Neutr., to be furnished with hair (as verb. finit. only post-class.), Paul. Nol. 28, 246.—But freq. cŏmans, antis, P. a.
    A.
    Having long hair, hairy, covered with hair ( poet. or in post-Aug. prose):

    colla equorum,

    Verg. A. 12, 86; cf.:

    equus florā et comante jubā,

    Gell. 3, 9, 3:

    equae,

    Plin. 10, 63, 83, § 180:

    tori,

    Verg. A. 12, 6:

    crines,

    Sil. 16, 59:

    saetae hircorum,

    Verg. G. 3, 312; cf.:

    pellis comata villis,

    Val. Fl. 8, 122:

    galea = cristata,

    crested, plumed, Verg. A. 2, 391; cf.

    cristae,

    id. ib. 3, 468.—
    B.
    Transf., of growths, etc., resembling hair:

    stella,

    having a radiant, hairy train, a comet, Ov. M. 15, 749:

    astro comantes Tyndaridae,

    ornamented with stars, Val. Fl. 5, 267:

    sera comans narcissus,

    that puts out leaves late, Verg. G. 4, 122:

    dictamnus flore Purpureo,

    id. A. 12, 413:

    jugum silvae,

    leafy, Val. Fl. 3, 403:

    silvae,

    id. 1, 429:

    folia,

    luxuriant, Plin. 13, 8, 16, § 59:

    pinus,

    Sil. 10, 550:

    humus,

    Stat. Th. 5, 502.—
    II.
    Act., to clothe or deck with hair or something like hair (as verb. finit. only post-class.), Tert. Pall. 3.—Freq. (esp. in the post-Aug. per.) cŏmātus, a, um, P. a., having long hair:

    tempora,

    Mart. 10, 83, 13; Val. Fl. 7, 636; and subst.: cŏmā-tus, i, m., Suet. Calig. 35; Mart. 1, 73, 8; 12, 70, 9.—As adj. propr.: Gallia Comata, Transalpine Gaul (opp. togata), Cic. Phil. 8, 9, 27; Mel. 3, 2, 4; Plin. 4, 17, 31, § 105; Cat. 29, 3; Luc. 1, 443.— Transf.:

    silva,

    leafy, Cat. 4, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > compe

  • 3 comptus

    I
    compta -um, comptior -or -us, comptissimus -a -um ADJ
    adorned/decorated, dressed/arranged/brushed (hair), smart; ornate/embellished; elegant (writing/writers), neat, in order, polished, smoothed
    II
    compta, comptum ADJ
    adorned/ornamented/decked (hair); embellished, elegant/neat/pointed (discourse)
    III
    union, conjunction; head-dress, hairband; adornment; well dressed hair (pl.)

    Latin-English dictionary > comptus

  • 4 mitis

    mītis, e, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. mith-, to associate; Lat. mutuus], mild, mellow, mature, ripe; of the soil, mellow, light, kindly, fruitful; of a river, calm, gentle, placid (class.; syn.: lenis, placidus, comis).
    I.
    Lit.:

    sunt nobis mitia poma,

    Verg. E. 1, 81:

    uva,

    id. G. 1, 448:

    Bacchus (i. e. vinum),

    mellow, id. ib. 1, 344:

    suci,

    Ov. M. 14, 690:

    mite solum Tiburis,

    Hor. C. 1, 18, 2:

    mitis (fluvius) in morem stagni,

    Verg. A. 8, 88:

    flamma,

    harmless, innoxious, Sil. 16, 120.—
    II.
    Trop., mild, soft, gentle.
    A.
    In gen.:

    nihil tam vidi mite, nihil tam placatum, quam tum meus frater erat in sororem tuam,

    Cic. Att. 5, 1, 3:

    mitis tranquillusque homo,

    Plaut. Truc. 4, 3, 2:

    homo mitissimus atque lenissimus,

    Cic. Cat. 4, 5, 10:

    ex feris et immanibus, mites reddidit et mansuetos,

    id. Inv. 1, 2, 2.— Poet., with acc., in respect of:

    nec Mauris animum mitior anguibus,

    Hor. C. 3, 10, 18. —With dat.:

    mites hostibus,

    Ov. P. 2, 1, 48:

    poenitentiae mitior,

    towards the penitent, Tac. Agr. 16.—
    B.
    Of things:

    mitis et misericors animus,

    Cic. Inv. 1, 55, 106:

    consilium,

    Ov. Tr. 1, 5, 5:

    doctrina,

    Cic. Mur. 29, 160: malum, blandum atque dolosum, Lucil. ap. Non. 343, 9:

    mitius exsilium,

    Ov. Tr. 2, 185:

    servitium,

    Prop. 3, 13, 20:

    opes,

    acquired through a long peace, Sil. 14, 653:

    affectus mitiores,

    Quint. 5, 13, 2:

    ingenium,

    Juv. 4, 82; 13, 184:

    animus,

    id. 14, 15.—
    C.
    Of speech:

    Thucydides si posterius fuisset, multo maturior fuisset et mitior,

    riper and mellower, more palalable, Cic. Brut. 83, 288:

    mitis et compta oratio,

    id. Sen. 9, 28:

    non hac tam atroci, sed illa lege mitissima, causam dicere,

    id. Verr. 2, 1, 9, § 26.—
    III.
    Comically, made soft, mellow with beating:

    mitis sum equidem fustibus,

    Plaut. Mil. 5, 31; cf. Ter. Ad. 2, 4, 12.—Hence, adv.: mīte, mildly, soflly, gently (rare;

    not in Cic.): mite connivere,

    App. M. 10, p. 285, 4.— Comp.:

    mitius ille perit,

    Ov. P. 3, 7, 27. — Sup.:

    mitissime legatos appellare,

    Caes. B. G. 7, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > mitis

  • 5 perpolio

    per-pŏlĭo, īvi, ītum ( fut. perpolibo, App. M. 6, 28), 4, v. a., to polish well.
    I.
    Lit.:

    loco calce arenāque perpolito,

    Vell. 2, 22, 3:

    aurum tritu perpolitum,

    Plin. 33, 4, 21, § 66:

    caudae setas horridas comptā diligentiā perpolibo,

    App. M. 6, 28, p. 185; cf. Vell. 2, 22, 4.—
    II.
    Trop., to polish, perfect, finish, put the finishing hand to (class.):

    opus,

    Cic. de Or. 2, 13, 54:

    perpolire et absolvere aliquid,

    id. Univ. 13:

    perpolire atque conficere,

    id. de Or. 2, 28, 121:

    perpoliendi labor,

    id. Balb. 7, 17:

    ea, quae habes instituta, perpolies,

    id. Fam. 5, 12, 10.— Hence, perpŏlītus, a, um, P. a., thoroughly polished or refined:

    homines perfecti in dicendo et perpoliti,

    Cic. de Or. 1, 13, 58:

    qui non sit omnibus iis artibus perpolitus,

    id. ib. 1, 16, 72; so,

    litteris perpolitus,

    id. Pis. 29, 70:

    vita perpolita humanitate (opp. immanis),

    id. Sest. 42, 92:

    oratio,

    id. de Or. 1, 8, 31:

    explicatio,

    id. ib. 2, 27, 120.—Hence, adv.: perpŏlītē, in a very polished manner; in sup.:

    perfecte et perpolitissime absolutae,

    Auct. Her. 4, 32, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > perpolio

  • 6 perpolite

    per-pŏlĭo, īvi, ītum ( fut. perpolibo, App. M. 6, 28), 4, v. a., to polish well.
    I.
    Lit.:

    loco calce arenāque perpolito,

    Vell. 2, 22, 3:

    aurum tritu perpolitum,

    Plin. 33, 4, 21, § 66:

    caudae setas horridas comptā diligentiā perpolibo,

    App. M. 6, 28, p. 185; cf. Vell. 2, 22, 4.—
    II.
    Trop., to polish, perfect, finish, put the finishing hand to (class.):

    opus,

    Cic. de Or. 2, 13, 54:

    perpolire et absolvere aliquid,

    id. Univ. 13:

    perpolire atque conficere,

    id. de Or. 2, 28, 121:

    perpoliendi labor,

    id. Balb. 7, 17:

    ea, quae habes instituta, perpolies,

    id. Fam. 5, 12, 10.— Hence, perpŏlītus, a, um, P. a., thoroughly polished or refined:

    homines perfecti in dicendo et perpoliti,

    Cic. de Or. 1, 13, 58:

    qui non sit omnibus iis artibus perpolitus,

    id. ib. 1, 16, 72; so,

    litteris perpolitus,

    id. Pis. 29, 70:

    vita perpolita humanitate (opp. immanis),

    id. Sest. 42, 92:

    oratio,

    id. de Or. 1, 8, 31:

    explicatio,

    id. ib. 2, 27, 120.—Hence, adv.: perpŏlītē, in a very polished manner; in sup.:

    perfecte et perpolitissime absolutae,

    Auct. Her. 4, 32, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > perpolite

См. также в других словарях:

  • compta — COMPTÁ vb. I. v. conta. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • Compta — Nom catalan. Graphie erronée de Comte (voir Conte) …   Noms de famille

  • Compta — Comptabilité La comptabilité est un outil d évaluation recensant et communiquant des informations sur l activité économique d une entité économique (entreprise, collectivité, association, État, administration publique, etc.). Ces informations… …   Wikipédia en Français

  • compta —   L. comptus, ornamented. Lemma margin bearing long hairs …   Etymological dictionary of grasses

  • compta —  n.f. Fam. Comptabilité …   Le dictionnaire des mots absents des autres dictionnaires

  • còmpta-fieu — comto fiéu m. compte fils …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • còmpta-gotas — comto gouto m. compte gouttes …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • Powelliphanta gilliesi compta — Taxobox name = Powelliphanta gilliesi compta image caption = A Powelliphanta of unknown species. image width = 250 status = VU regnum = Animalia phylum = Mollusca classis = Gastropoda ordo = Pulmonata familia = Rhytididae genus = Powelliphanta… …   Wikipedia

  • Micropholis compta — Conservation status Vulnerable (IUCN 2.3) Scientific classification …   Wikipedia

  • Olivella compta — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastro …   Wikipedia

  • Hadena compta — Taxobox name = Hadena compta image width = 220px image caption = regnum = Animalia phylum = Arthropoda subphylum = Hexapoda classis = Insecta ordo = Lepidoptera superfamilia = Noctuoidea familia = Noctuidae subfamilia = Hadeninae tribus = genus …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»