Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

companion

  • 21 conbibo

    1.
    com-bĭbo ( conb-), bĭbi, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to drink with any one as a companion (very rare):

    aeque combibendi et convivandi peritissimus,

    Sen. Ep. 123, 15.—
    II.
    Act., to drink completely up, to absorb, to imbibe (the most common signif., rare before the Aug. per., in Cic. only once trop.).
    A.
    Prop.:

    combibunt guttura sucos,

    Ov. M. 13, 944; 7, 287: atrum venenum corpo re, * Hor. C. 1, 37, 28:

    ore lacrimas alicujus,

    Ov. A. A. 2, 326:

    lacrimas meas,

    to repress, conceal, id. H. 11, 54, Sen. Ep. 49, 1. —Of the absorbing of the rays of the sun:

    cute soles,

    Mart. 10, 12, 7; cf. the foll.—
    2.
    Transf. to inanimate objects:

    metreta amurcam,

    Cato, R. R. 100 Schneid. N. cr.:

    ara cruorem,

    Ov. M. 13, 410:

    testa oleum,

    Col. 12, 50, 17, p. 527 Bip.:

    uvae mustum,

    id. 12, 39, 1 ' caepa jus, id. 12, 10, 2:

    baca salem,

    id. 12, 47, 10, p. 519 Bip.:

    sic modo combibitur ingens Erasinus in arvis,

    is swallowed up, Ov. M. 15, 275.—Of the absorbing of the sun's rays:

    scrobes solem pluviasque,

    Plin. 17, 11, 16, § 80; so,

    cupressus flammas,

    Stat. Th. 10, 675.—And poet. of imbibing, i. e. receiving spots (after perfundere):

    combibit os maculas,

    Ov. M. 5, 455.—
    B.
    Trop.: artes, * Cic. Fin. 3, 2, 9; so,

    illapsos per viscera luxus,

    Sil. 11, 402.
    2.
    combĭbo ( conb-), ōnis, m. [1. combibo], a pot-companion, perh. only Lucil. ap. Non. p. 38, 13, and Cic. Fam. 9, 25, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > conbibo

  • 22 consocia

    con-sŏcĭus, a, um, adj., united, connected (late Lat.):

    elementa sibi valde,

    Fulg. Myth. 1, 2.—
    II.
    Subst.
    A.
    consŏ-cĭus, ii, m., a partaker, aid, companion (with consortes), Cod. Just. 10, 2, 3; Firm. Math. 3, 13, 1.—
    B.
    consŏcĭa, ae, f., a female companion, consort:

    consors totius vitae et consocia,

    Ambros. Ep. 9, 70.

    Lewis & Short latin dictionary > consocia

  • 23 consocius

    con-sŏcĭus, a, um, adj., united, connected (late Lat.):

    elementa sibi valde,

    Fulg. Myth. 1, 2.—
    II.
    Subst.
    A.
    consŏ-cĭus, ii, m., a partaker, aid, companion (with consortes), Cod. Just. 10, 2, 3; Firm. Math. 3, 13, 1.—
    B.
    consŏcĭa, ae, f., a female companion, consort:

    consors totius vitae et consocia,

    Ambros. Ep. 9, 70.

    Lewis & Short latin dictionary > consocius

  • 24 contubernalis

    contŭbernālis, is, comm. (abl. contubernale. Pomp. ap. Charis. p. 99 P., or Com. Rel. v. 73, where Rib. reads contubernaleio;

    usu. -nali,

    Macr. S. 2, 4, 29; Dig. 40, 7, 31, § 1; 50, 16, 220, § 1) [contubernium].
    I.
    Milit. t. t.
    A.
    A tent-companion or comrade (usu. ten men and a decanus in one tent), Cic. Lig. 7, 21; id. Planc. 11, 27; id. Sull. 15, 44; Curt. 6, 2, 16; Tac. H. 1, 23; Veg. Mil. 2, 8 and 13; Dig. 13, 6, 21, § 1; Inscr. Orell. 3557; cf. Dict. of Antiq.—
    B.
    A young man who, in order to become familiar with military service, attended a general in war, an attendant:

    Q. Pompeio proconsuli,

    Cic. Cael. 30, 73:

    Saturnini,

    id. Planc. 11, 27; Suet. Caes. 42.—
    II.
    Transf. from military affairs.
    A.
    In gen., a comrade, companion, mate, Cic. Fam. 9, 20, 1; id. Fl. 17, 41:

    illi in consulatu,

    id. Brut. 27, 105; cf.:

    meus in consulatu,

    id. Sull. 12, 34: praeclarae (ironically of harlots), Cael. ap. Quint. 4, 2, 123 Spald.; also,

    iron.: Quirini,

    i. e. Cæsar, whose statue stood in the temple of Quirinus, Cic. Att. 13, 28, 3; cf. id. ib. 12, 45, 3, and Suet. Caes. 76.—
    B.
    In partic., in colloq. lang., the husband or wife of a slave (given by their master); masc., Col. 12, 1, 1; 12, 3, 7; fem., id. 1, 8, 5; Petr. 57, 6; Plin. 36, 12, 17, § 82; Dig. 50, 16, 220.— Hence, facete: nisi illa nos volt... omnis crucibus contubernalis dari, qs. to be united in wedlock with the cross, Plaut. Mil. 2, 2, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > contubernalis

  • 25 par

    pār, păris (collat. form of the nom. fem. paris, Atta ap. Prisc. p. 764 P.— Abl. pari and pare, acc. to Charis. p. 14 P.; Prisc. p. 763 ib.; the latter poet. — Gen. plur. usu. parĭum; parum, acc. to Plin. ap. Charis. p. 110 P.), adj. [cf. Sanscr. para, another, and prae], equal (cf.: aequus, similis).
    I.
    Lit.:

    par est, quod in omnes aequabile est,

    Cic. Inv. 2, 22, 67:

    par et aequalis ratio,

    id. Or. 36, 123:

    aequo et pari jure cum civibus vivere,

    id. Off. 1, 34, 124:

    vita beata... par et similis deorum,

    id. N. D. 2, 61, 153:

    est finitimus oratori poëta ac paene par,

    id. de Or. 1, 16, 70:

    pari atque eādem in laude aliquem ponere,

    id. Mur. 9, 21:

    intelleges de hoc judicium meum et horum par et unum fuisse,

    id. Sull. 2, 5:

    pares in amore atque aequales,

    id. Lael. 9, 32:

    libertate esse parem ceteris,

    id. Phil. 1, 14, 34: verbum Latinum (voluptas) par Graeco (hêdonê) et idem valens, id. Fin. 2, 4, 12:

    pares ejusdem generis munitiones,

    of equal size, Caes. B. G. 7, 74:

    similia omnia magis visa hominibus, quam paria,

    Liv. 45, 43:

    pares similesque (affectus),

    Sen. Ira, 1, 19 et saep.:

    quod in re pari valet, valeat in hac, quae par est... valeat aequitas, quae paribus in causis paria jura desiderat,

    Cic. Top. 4, 23:

    si ingenia omnia paria esse non possunt: jura certe paria debent esse eorum inter se, qui sunt cives in eādem re publicā,

    id. Rep. 1, 32, 49:

    necesse est eam esse naturam, ut omnia omnibus paribus paria respondeant,

    id. N. D. 1, 19, 50; id. Fam. 5, 2, 3:

    equites Ariovisti pari intervallo constiterunt,

    Caes. B. G. 1, 43:

    hi (equites), dum pari certamine res geri potuit, etc.,

    i. e. horsemen against horsemen, id. B. C. 1, 51.— Poet., with a respective gen. or inf.:

    aetatis mentisque pares,

    Sil. 4, 370:

    et cantare pares et respondere parati,

    Verg. E. 7, 5.—
    (β).
    The thing with which the comparison is made is most freq. added in the dat.:

    quem ego parem summis Peripateticis judico,

    Cic. Div. 1, 3, 5:

    in his omnibus par iis, quos antea commemoravi,

    id. Clu. 38, 107:

    omni illi et virtute et laude par,

    id. Planc. 11, 27:

    isti par in belligerando,

    id. Font. 12, 26:

    par anseribus,

    as large as, Juv. 5, 114:

    prodigio par,

    i. e. extremely rare, id. 4, 97.—In sup.:

    QVOIVS FORMA VIRTVTEI PARISVMA FVIT, Epit. of the Scipios,

    Inscr. Orell. 550:

    parissumi estis hibus,

    Plaut. Curc. 4, 2, 20.—Adverb. (colloq. and very rare):

    feceris par tuis ceteris factis,

    Plaut. Trin. 2, 2, 3.—
    (γ).
    With gen. (with this case par is treated as a substantive; rare but class.), an equal, counterpart, etc.:

    ei erat hospes, par illius, Siculus, etc.,

    his counterpart, Plaut. Rud. prol. 49: cujus paucos pares [p. 1300] haec civitas tulit, Cic. Pis. 4, 8:

    quem metuis par hujus erat,

    Luc. 10, 382:

    ubique eum parem sui invenies,

    Front. Ep. ad Amic. 1, 6:

    vestrae fortitudinis,

    Phaedr. 4, 15, 6.—
    (δ).
    With abl. (rare):

    scalas pares moenium altitudine, Sall. H. Fragm. ap. Arus. Mess. p. 253 Lindem.: in quā par facies nobilitate suā,

    Ov. F. 6, 804.—
    (ε).
    With cum (class.):

    non praecipuam, sed parem cum ceteris fortunae condicionem subire,

    Cic. Rep. 1, 4, 7:

    ut enim cetera paria Tuberoni cum Varo fuissent, etc.,

    id. Lig. 9, 27:

    quem tu parem cum liberis tuis regnique participem fecisti,

    Sall. J. 14, 9 (cited ap. Arus. Mess. p. 253 Lindem.; but in Cic. Phil. 1, 14, 34, read parem ceteris). —
    (ζ).
    With inter se (class.):

    sunt omnes pares inter se,

    Cic. Par. 1, 2, 11; id. de Or. 1, 55, 236.—
    (η).
    With et, atque ( ac) (class.):

    cum par habetur honos summis et infimis,

    Cic. Rep. 1, 34, 53:

    omnia fuisse in Themistocle paria et Coriolano,

    id. Brut. 11, 43:

    tametsi haudquaquam par gloria sequatur scriptorem et auctorem rerum,

    Sall. C. 3, 2:

    quos postea in parem juris libertatisque condicionem atque ipsi erant, receperunt,

    Caes. B. G. 1, 28; so with atque, id. ib. 5, 13, 2:

    si parem sapientiam hic habet ac formam,

    Plaut. Mil. 4, 6, 36:

    neque mihi par ratio cum Lucilio est ac tecum fuit,

    Cic. N. D. 3, 1, 3:

    in quo offensae minimum, gratia par, ac si prope adessemus,

    Sall. J. 102, 7.—
    (θ).
    The object of comparison is sometimes not expressed:

    cui repugno, quoad possum, sed adhuc pares non sumus,

    i.e. not equal to the task, able, Cic. Att. 12, 15:

    pari proelio,

    indecisive, Nep. Them. 3, 3:

    pares validaeque miscentur,

    Tac. G. 20:

    cum paria esse coeperunt,

    Plin. Ep. 4, 14, 6:

    si periculum par et ardor certaminis eos irritaret,

    Liv. 24, 39, 6.—
    B.
    In partic.
    1.
    Equal to, a match for any one in any respect:

    quibus ne di quidem immortales pares esse possint,

    Caes. B. G. 4, 7 fin.: qui pares esse nostro exercitu (dat.) non potuerint, id. ib. 1, 40, 7; cf.:

    ille, quod neque se parem armis existimabat, et, etc.,

    Sall. J. 20, 5:

    non sumus pares,

    not on an equality, Juv. 3, 104:

    exime hunc mihi scrupulum, cui par esse non possum,

    Plin. Ep. 3, 17, 2:

    habebo, Q. Fabi, parem, quem das, Hannibalem,

    an opponent, adversary, Liv. 28, 44:

    inter pares aemulatio,

    Tac. A. 2, 47:

    ope Palladis Tydiden Superis parem,

    Hor. C. 1, 6, 15.—
    2.
    Equal in station or age, of the same rank, of the same age (syn. aequalis):

    ut coëat par Jungaturque pari,

    Hor. Ep. 1, 5, 25:

    si qua voles apte nubere, nube pari,

    Ov. H. 9, 32; Petr. 25, 5.—Prov.:

    pares vetere proverbio cum paribus facillime congregantur,

    i. e. birds of a feather flock together, Cic. Sen. 3, 7.—
    3.
    Par est, it is fit, meet, suitable, proper, right.
    (α).
    With a subject-clause (class.;

    syn.: oportet, aequum, justum est): amorin me an rei opsequi potius par sit,

    Plaut. Trin. 2, 1, 6:

    posterius istaec te magis par agere'st,

    id. Pers. 5, 2, 21:

    canem esse hanc par fuit,

    id. Curc. 1, 2, 17:

    par est primum ipsum esse virum bonum, tum, etc.,

    Cic. Lael. 22, 82:

    sic par est agere cum civibus,

    id. Off. 2, 23, 83:

    dubitans, quid me facere par sit,

    id. Att. 9, 9, 2:

    quicquid erit, quod me scire par sit,

    id. ib. 15, 17, 2:

    quibus (ornamentis) fretum ad consulatūs petitionem aggredi par est,

    id. Mur. 7, 15; id. Rab. Perd. 11, 31; cf.:

    ex quo intellegi par est, eos qui, etc.,

    id. Leg. 2, 5, 11. —
    (β).
    Ut par est (erat, etc.;

    class.): ita, ut constantibus hominibus par erat,

    Cic. Div. 2, 55, 114:

    ut par fuit,

    id. Verr. 2, 5, 4, § 10. —
    * (γ).
    With ut:

    non par videtur neque sit consentaneum... ut, etc.,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 31.—
    4.
    Par pari respondere, or par pro pari referre, to return like for like, of a'repartee:

    par pari respondet,

    Plaut. Truc. 5, 47; id. Merc. 3, 4, 44; id. Pers. 2, 2, 11; cf.:

    paria paribus respondimus,

    Cic. Att. 6, 1, 23:

    ut sit unde par pari respondeatur,

    id. ib. 16, 7, 6:

    par pro pari referto, quod eam mordeat,

    Ter. Eun. 3, 1, 55 Fleck., Umpfenb., cited ap. Cic. Fam. 1, 9, 19 (Bentl. ex conject. par, pari; cf. Krebs, Antibarb. p. 281, ed. 5).—
    5.
    Paria facere, to equalize or balance a thing with any thing, to settle, pay (post-Aug.):

    cum rationibus domini paria facere,

    to pay. Col. 1, 8, 13; 11, 1, 24. —
    (β).
    Trop.:

    cum aliter beneficium detur, aliter reddatur, paria facere difficile est,

    to return like for like, to repay with the same coin, Sen. Ben. 3, 9, 2: denique debet poenas: non est quod cum illo paria faciamus, repay him, id. Ira, 3, 25, 1:

    nihil differamus, cotidie cum vitā paria faciamus,

    settle our accounts with life, id. Ep. 101, 7; Plin. 2, 86, 88, § 202; so,

    parem rationem facere,

    Sen. Ep. 19, 10.—
    6.
    Ludere par impar, to play at even and odd, Hor. S. 2, 3, 248: August. ap. Suet. Aug. 71 fin.
    7.
    Ex pari, adverb., in an equal manner, on an equal footing (post-Aug.):

    sapiens cum diis ex pari vivit,

    Sen. Ep. 59, 14.
    II.
    Transf., subst.
    A.
    pār, păris, m., a companion, comrade, mate, spouse:

    plebs venit, et adcumbit cum pare quisque suo,

    Ov. F. 3, 526:

    jungi cum pare suā,

    id. ib. 3, 193:

    edicere est ausus cum illo suo pari, quem omnibus vitiis superare cupiebat, ut, etc.,

    Cic. Pis. 8, 18.—Esp., a table companion, = omoklinos:

    atque ibi opulentus tibi par forte obvenerit,

    Plaut. Trin. 2, 4, 68 Brix ad loc.:

    cedo parem quem pepigi,

    id. Pers. 5, 1, 15 (v. also I. A. g. supra).—
    B.
    pār, păris, n., a pair:

    gladiatorum par nobilissimum,

    Cic. Opt. Gen. Or. 6, 17:

    ecce tibi geminum in scelere par,

    id. Phil. 11, 1, 2:

    par nobile fratrum,

    Hor. S. 2, 3, 243:

    par columbarum,

    Ov. M. 13, 833:

    par mularum,

    Gai. Inst. 3, 212:

    par oculorum,

    Suet. Rhet. 5:

    tria aut quatuor paria amicorum,

    Cic. Lael. 4, 15:

    scyphorum paria complura,

    id. Verr. 2, 2, 19, § 47:

    paria (gladiatorum) ordinaria et postulaticia,

    Sen. Ep. 7, 3: pocula oleaginea paria duo, Lab. Dig. 32, 1, 30.Hence, adv.: părĭter, equally, in an equal degree, in like manner, as well.
    A.
    In gen.: dispartiantur patris bona pariter, Afran. ap. Non. 375, 1:

    ut nostra in amicos benevolentia illorum erga nos benevolentiae pariter aequaliterque respondeat,

    Cic. Lael. 16, 56:

    laetamur amicorum laetitiā aeque atque nostrā, et pariter dolemus angoribus,

    id. Fin. 1, 20, 65:

    caritate non pariter omnes egemus,

    id. Off. 2, 8, 30:

    ut pariter extrema terminentur,

    id. Or. 12, 38; Phaedr. 5, 2, 10:

    et gustandi et pariter tangendi magna judicia sunt,

    Cic. N. D. 2, 58, 146:

    nulla pro sociā obtinet, pariter omnes viles sunt,

    id. ib. 80, 7; Quint. 9, 3, 102:

    cuncta pariter Romanis adversa,

    Tac. A. 1, 64: tantumdem est;

    feriunt pariter,

    all the same, nevertheless, Juv. 3, 298.—
    (β).
    With cum:

    Siculi mecum pariter moleste ferent,

    Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173:

    pariter nobiscum progredi,

    Auct. Her. 3, 1, 1; Verg. A. 1, 572.—
    (γ).
    With ut, atque ( ac):

    is ex se hunc reliquit filium pariter moratum, ut pater avusque hujus fuit,

    Plaut. Aul. prol. 21:

    pariter hoc fit, atque ut alia facta sunt,

    id. Am. 4, 1, 11:

    vultu pariter atque animo varius,

    Sall. J. 113, 3:

    pariter ac si hostis adesset,

    id. ib. 46, 6.—
    (δ).
    With et... et:

    pariterque et ad se tuendum et ad hostem petendum,

    Liv. 31, 35:

    pariter et habitus et nomina edocebuntur,

    Quint. 1, 1, 25; Ov. M. 11, 556.—
    (ε).
    With dat. (in late poets, and once in Liv.):

    pariter ultimae (gentes) propinquis, imperio parerent,

    the remotest as well as the nearest, Liv. 38, 16; Stat. Th. 5, 121; Claud. Rapt. Pros. 1, 166.—
    * (ζ).
    With qualis:

    pariter suades, qualis es,

    Plaut. Rud. 3, 6, 37. —
    B.
    In partic.
    1.
    Like simul, of equality in time or in association, at the same time, together:

    nam plura castella Pompeius pariter, distinendae manūs causā, tentaverat,

    at the same time, together, Caes. B. C. 3, 52:

    pariter decurrere,

    Liv. 22, 4, 6:

    ut pariter et socii rem inciperent,

    id. 3, 22, 6; 10, 5, 7; 26, 48 fin.; cf.:

    plura simul invadimus, si aut tam infirma sunt, ut pariter impelli possint, aut, etc.,

    Quint. 5, 13, 11; so,

    pariter multos invadere,

    id. 5, 7, 5:

    pariter ire,

    id. 1, 1, 14; 1, 12, 4; Tac. H. 4. 56; Plin. 26, 8, 40, § 66.—
    (β).
    With cum (so commonly in Cic.):

    conchyliis omnibus contingere, ut cum lunā pariter crescant pariterque decrescant,

    Cic. Div. 2, 14, 33; cf. id. de Or. 3, 3, 10:

    studia doctrinae pariter cum aetate crescunt,

    id. Sen. 14, 50:

    pariter cum vitā sensus amittitur,

    id. Tusc. 1, 11, 24:

    equites pariter cum occasu solis expeditos educit,

    Sall. J. 68, 2; 77, 1; 106, 5:

    pariter cum collegā,

    Liv. 10, 21, 14; 27, 17, 6.—
    (γ).
    With et, atque, que:

    inventionem et dispositionem pariter exercent,

    Quint. 10, 5, 14; 1, 1, 25:

    quibus mens pariter atque oratio insurgat,

    id. 12, 2, 28:

    seriis jocisque pariter accommodato,

    id. 6, 3, 110.—
    (δ).
    With dat. ( poet.), Stat. Th. 5, 122:

    pariterque favillis Durescit glacies,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 165.—
    2.
    In order to give greater vivacity to the expression, reduplicated: pariter... pariter, as soon as ( poet. and in post-Aug prose):

    hanc pariter vidit, pariter Calydo nius heros Optavit,

    Ov. M. 8, 324; Plin. Ep. 8, 23 fin.
    3.
    In like manner, likewise, also:

    pariterque oppidani agere,

    Sall. J. 60, 1:

    postquam pariter nymphas incedere vidit,

    Ov. M. 2, 445.

    Lewis & Short latin dictionary > par

  • 26 amīcus

        amīcus ī ( gen plur. amīcūm, T.), m    [1 amicus], a loved one, loving one, friend: communia esse amicorum inter se omnia, T.: tria paria amicorum: novus, vetus: paternus ac pernecessarius: numeri maioris amici, the most of his friends, O.— A patron, protector: potens, H.: magnus, Iu.—A companion, colleague: fugam exprobravit amico, O.—Of the state, a friend, ally: Deiotarus ex animo amicus: a senatu populi R. amicus appellatus, Cs. — Of a prince, a counsellor, courtier, minister: regis, Cs.: reges ex amicis Alexandri, N.
    * * *
    I
    amica -um, amicior -or -us, amicissimus -a -um ADJ
    friendly, dear, fond of; supporting (political), loyal, devoted; loving
    II
    friend, ally, disciple; loved one; patron; counselor/courtier (to a prince)

    Latin-English dictionary > amīcus

  • 27 cliēns

        cliēns entis ( gen plur. -entium; rarely -entum, H.), m    [for cluens, P. of clueo], a personal dependant, client (a freeman, protected by a patron; he received from him an allotment of land or of food, and accompanied him in war): Roscii: Cliens amicus hospes nemost vobis? T.—A client, retainer, follower: coëgit clientīs suos, Cs.—A companion, favorite: iuvenum nobilium, H.—Of nations, subject allies, dependants, vassals, Cs. — Fig.: cliens Bacchi, under the protection of Bacchus, H.
    * * *
    I
    client, dependent (of a patron), vassal; client state/its citizens, allies
    II

    Latin-English dictionary > cliēns

  • 28 combibō (conb-)

        combibō (conb-) ōnis, m    a pot - companion.

    Latin-English dictionary > combibō (conb-)

  • 29 com-pōtor

        com-pōtor ōris, m    a drinking-companion.

    Latin-English dictionary > com-pōtor

  • 30 com-pōtrīx

        com-pōtrīx īcis, f    a drinking-companion, T.

    Latin-English dictionary > com-pōtrīx

  • 31 com-prānsor

        com-prānsor ōris, m    a boon companion.

    Latin-English dictionary > com-prānsor

  • 32 conlēga or collēga

        conlēga or collēga ae, m    [com- + 3 LEG-], a partner in office, colleague, associate, assessor: in censurā: imperii, Ta.: conlegam habere: post me sedet, H.: dux delectus est, duo collegae dati, N. —An associate, companion, fellow: Epicuri sapientiae; a fellow-member (of a club), C.; a fellowactor, Iu.

    Latin-English dictionary > conlēga or collēga

  • 33 cōnsessor

        cōnsessor ōris, m    [consido], one who sits by, an assessor, associate.—In court: accusatoris.—At a feast, C.—In public shows: pauperem consessorem fastidire, L., C.
    * * *
    companion, one who sits near (at assembly/gathering); fellow juror; assessor

    Latin-English dictionary > cōnsessor

  • 34 epulō

        epulō ōnis, m    [epulum], a guest at a feast, feaster, carouser, C.— A boon companion: Valerius.—Esp.: Tresviri or Septemviri Epulones, a college of priests to conduct sacrificial banquets, C., L.: Manlius, triumvir epulo, L.

    Latin-English dictionary > epulō

  • 35 familiāris

        familiāris e, adj. with comp. and sup.    [familia], of a house, of a household, belonging to a family, household, domestic, private: res familiares: suam rem familiarem auxisse, his estate, Cs.: copiae, L.: funus: parricidium, i. e. committed on a member of the same family: Lar.— Plur m. as subst: quidam familiarium, of the slaves, L.— Familiar, intimate, friendly: videmus Papum Luscino familiarem fuisse, etc.: amicitia, S.: voltus ille: conloquium, L.: iura, rights of intimacy, L.: familiarior nobis propter, etc.: homo amantissimus familiarissimus.—As subst m., a friend, intimate acquaintance, companion: est ex meis intimis familiaribus: familiarem suum conloquitur, Cs.: familiarissimi eius.—In augury, one's own (of those parts of the victim which related to the party offering): (haruspices) fissum familiare tractant: ostentum, L.
    * * *
    I
    member of household (family/servant/esp. slave); familiar acquaintance/friend
    II
    familiaris, familiare ADJ
    domestic; of family; intimate; (familiaris res = one's property or fortune)

    Latin-English dictionary > familiāris

  • 36 pār

        pār paris, abl. parī (rarely as subst. pare, C., O.), adj.    [1 PAR-], equal: vita beata... par et similis deorum: est finitimus oratori poëta ac paene par: pares in amore et aequales: pares eiusdem generis munitiones, of equal size, Cs.: similia magis quam paria, L.: peccata, equally criminal, H.: ingenia iura: hi (equites), dum pari certamine res geri potuit, etc., i. e. horsemen against horsemen, Cs.: cui repugno, quoad possum, sed adhuc pares non sumus, i. e. not equal to the task: pari proelio, indecisive, N.: pares validaeque miscentur, Ta.: cantare pares, peers in song, V.: quem ego parem summis Peripateticis iudico: isti par in bello gerendo: anseribus, as large as, Iu.: prodigio par, i. e. extremely rare, Iu.: Responsura par fama labori, meet, H.: effugit imago, Par levibus ventis, like, V.: cuius paucos pares haec civitas tulit, equals: vestrae fortitudinis, Ph.: In quā par facies nobilitate suā, O.: par cum ceteris fortunae condicio: quem tu parem cum liberis tuis fecisti, S.: artīs constituere inter se parīs: cum par habetur honos summis et infimis: haudquaquam par gloria sequatur scriptorem et auctorem rerum, S.: quos in parem iuris condicionem atque ipsi erant, receperunt, Cs.: neque mihi par ratio cum Lucilio est ac tecum fuit: in quo offensae minimum, gratia par, ac si prope adessemus, S.— Equal, a match: quibus ne di quidem immortales pares esse possint, Cs.: quod neque se parem armis existimabat, S.: Non sumus pares, not on an equality, Iu.: habebo parem, quem das, Hannibalem, an adversary, L.: sequitur parem, i. e. with equal speed, O.— Equal, well-matched, suitable: rebus ipsis par et aequalis oratio, adequate: ut coëat par Iungaturque pari, kindred spirits, H.: S<*>ua voles apte nubere, nube pari, O.—Prov.: <*>ares cum paribus facillime congregantur, i. e. birds of a feather flock together.—In phrases with esse, fit, meet, suitable, proper, right: ita, ut constantibus hominibus par erat: par est ipsum esse virum bonum: sic par est agere cum civibus: dubitans, quid me facere par sit.—Repeated with respondeo or refero, like for like, tit for tat: par pari ut respondeas, T.: paria paribus respondimus: Par pro pari referto, give as good as you get, T.—In the phrase, Ludere par impar, to play even and odd,” H.—As subst m. and f a companion, fellow, comrade, mate, spouse: adcumbit cum pare quisque suo, O.: edicere est ausus cum illo suo pari, ut, etc.: paribus conludere, H.—As subst n., a pair, couple: par illud simile, Piso et Gabinius: par nobile fratrum, H.: columbarum, O.: tria paria amicorum.
    * * *
    (gen.), paris ADJ
    equal, equal to; like; suitable

    Latin-English dictionary > pār

  • 37 socius

        socius adj.    [SEC-], sharing, joining in, partaking, united, associated, kindred, allied, fellow, common: socium cum Iove nomen habere, O.: Aurea possedit socio Capitolia templo Mater, i. e. in common with Jupiter, O.: sepulcrum, O.: spes, O.— Leagued, allied, confederate: cura sociae retinendae urbis, L.: agmina, V.: manūs, i. e. of the allies, O.
    * * *
    associate, companion; ally

    Latin-English dictionary > socius

  • 38 sōlitārius

        sōlitārius adj.    [solus], alone, isolated, separate, lonely, solitary: homo: natura solitarium nihil amat: ne solitarium aliquod adferratur, an isolated instance.
    * * *
    I
    solitaria, solitarium ADJ
    solitary, living/acting on one's own; single (combat); without companion; sole
    II
    hermit; anchorite; person living alone

    Latin-English dictionary > sōlitārius

  • 39 sōlus

        sōlus gen. sōlīus, dat. sōlī ( dat f. sōlae, T.), adj.    [3 SAL-], alone, only, single, sole: cum omnibus potius quam soli perire voluerunt: licebit eum solus ames: meā Solius solliciti causā, T.: quae sola divina sunt: se numquam minus solum esse, quam cum solus esset: De viginti Restabam solus, O.: cognitiones sine consiliis per se solus exercebat, L.—With unus, only, single, alone: Solum unum hoc vitium fert senectus hominibus, T.: unam solam scitote esse civitatem, quae, etc.: te unum solum suum depeculatorem venisse.— With other numerals, only, no more than: si decem soli essent in civitate viri boni: duas tribūs solas tulit: qui solos novem mensīs Asiae praefuit: crediderim quadraginta ea sola talenta fuisse, L.— Alone, lonely, solitary, forsaken, deserted: sola sum; habeo hic neminem, T.: solus atque omnium honestarum rerum egens, S.— Alone, preëminent, extraordinary: Nam sine controversiā ab dis solus diligēre, T.—Of places, lonely, solitary, unfrequented, desert: asportarier In solas terras, T.: in locis solis: proficiscitur in loca sola, S.: solā sub rupe, V.
    * * *
    sola, solum (gen -ius) ADJ
    only, single; lonely; alone, having no companion/friend/protector; unique

    Latin-English dictionary > sōlus

  • 40 soror

        soror ōris, f     a sister: germana: Iovis, i. e. Juno, V.: Phoebi, i. e. Luna, O.: magna (noctis), i. e. Terra, V.: doctae, i. e. the Muses, O.: sorores Nocte genitae, i. e. the Furies, O.: sorores tres, the Fates, H.: quae dispensant mortalia fata sorores, the Fates, O.: saevae, the Danaides, O.—A cousin, father's brother's daughter, C., O.—A female friend, playmate, companion, V.
    * * *
    sister; (applied also to half sister, sister-in-law, and mistress!)

    Latin-English dictionary > soror

См. также в других словарях:

  • Companion — may refer to: A friend or acquaintance you associate yourself with Companion (caregiving), a nurse assistant or similar professional who assists a patient one on one Companion (ship), an architectural feature of ships Companion animal, a pet… …   Wikipedia

  • Companion — Com*pan ion (k[o^]m*p[a^]n y[u^]n), n. [F. compagnon, OF. compaing, fr. an assumed LL. companio (cf. companium fellowship, a mess), fr. L. com + panis bread. See {Pantry}.] 1. One who accompanies or is in company with another for a longer or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • companion — COMPANIÓN, OÁNĂ, companioni, oane, s.m. şi f. (Franţuzism). 1. Camarad, tovarăş. 2. Persoană care făcea parte dintr o societate comercială, artistică etc. – Din fr. compagnon. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  COMPANIÓN s. v.… …   Dicționar Român

  • Companion — Com*pan ion, v. t. 1. To be a companion to; to attend on; to accompany. [R.] Ruskin. [1913 Webster] 2. To qualify as a companion; to make equal. [Obs.] [1913 Webster] Companion me with my mistress. Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • companion — c.1300, from O.Fr. compagnon fellow, mate, friend, partner (12c.), from L.L. companionem (nom. companio), lit. bread fellow, messmate, from L. com with (see COM (Cf. com )) + panis bread. Found first in 6c. Frankish Lex Salica, and probably a… …   Etymology dictionary

  • companion — ► NOUN 1) a person with whom one spends time or travels. 2) each of a pair of things intended to complement or match each other. 3) (Companion) a member of the lowest grade of certain orders of knighthood. DERIVATIVES companionship noun. ORIGIN… …   English terms dictionary

  • companion — companion1 [kəm pan′yən] n. [ME compainoun < OFr compagnon < VL * companio, lit., bread fellow, messmate (calque of Goth gahlaiba, one who eats of the same bread < ga , with + hlaifs, bread, LOAF1) < L com , with + panis, bread] 1. a… …   English World dictionary

  • companion — index associate, cohort, colleague, complement, confederate, consociate, consort, copartner (business associate) …   Law dictionary

  • companion — n comrade, *associate, crony Analogous words: *friend, confidant, intimate, acquaintance: *partner, colleague: attendant, escort, chaperon (see corresponding verbs at ACCOMPANY) …   New Dictionary of Synonyms

  • companion — [n] helper, friend accompaniment, accomplice, aide, ally, assistant, associate, attendant, buddy, chaperon, colleague, comate, complement, comrade, concomitant, confederate, consort, convoy, counterpart, cousin, co worker, crony, cuz*, double,… …   New thesaurus

  • companion — 1. n. & v. n. 1 a (often foll. by in, of) a person who accompanies, associates with, or shares with, another (a companion in adversity; they were close companions). b a person, esp. an unmarried or widowed woman, employed to live with and assist… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»