-
1 competum
competum, ī, n., s. compitum.
-
2 competum
competum, ī, n., s. compitum.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > competum
-
3 competum
compĕtum, v. compitum. -
4 competum
ī n. Vr = compitum -
5 competum
cross-roads (usu. pl.), junction; people/shrine at crossroads; point of choice -
6 compitum
compĭtum ( compĕtum, Varr. L. L. 6, § 25 Müll.), i, n. (mostly in plur.; in sing., Cato, R. R. 5, 4; Varr. L. L. 6, § 43 Müll., and in Non. p. 94, 27; Liv. 27, 4, 12; Fest. p. 174, 7 Müll.; Dig. 8, 10, 12, § 3; Tert. Test. Anim. 1 fin. —Access. form compĭtus, i, m., Varr. and Caecil. ap. Non. p. 196, 9 sq.) [competo], a place where several ways meet, a cross - way, cross - road, Cic. Agr. 1, 3, 7; Liv. 34, 2, 12; Verg. G. 2, 382; Prop. 4 (5), 1, 23; 4 (5), 3, 57; Ov. F. 1, 142; 2, 615; 5, 140; Hor. S. 2, 3, 26; 2, 6, 50; id. Ep. 1, 1, 49:B.compita Larum (Romae) CCLXV.,
Plin. 3, 5, 9, § 66.—Trop. (with allusion to the fable of the Choice of Hercules), Pers. 5, 35. —II.Meton.:stomachi,
Tert. Res Carn. 60.—Of an altar raised at cross-roads, Grat. Cyn. 483; Inscr. Grut. 107, 1 al. -
7 compitus
compĭtum ( compĕtum, Varr. L. L. 6, § 25 Müll.), i, n. (mostly in plur.; in sing., Cato, R. R. 5, 4; Varr. L. L. 6, § 43 Müll., and in Non. p. 94, 27; Liv. 27, 4, 12; Fest. p. 174, 7 Müll.; Dig. 8, 10, 12, § 3; Tert. Test. Anim. 1 fin. —Access. form compĭtus, i, m., Varr. and Caecil. ap. Non. p. 196, 9 sq.) [competo], a place where several ways meet, a cross - way, cross - road, Cic. Agr. 1, 3, 7; Liv. 34, 2, 12; Verg. G. 2, 382; Prop. 4 (5), 1, 23; 4 (5), 3, 57; Ov. F. 1, 142; 2, 615; 5, 140; Hor. S. 2, 3, 26; 2, 6, 50; id. Ep. 1, 1, 49:B.compita Larum (Romae) CCLXV.,
Plin. 3, 5, 9, § 66.—Trop. (with allusion to the fable of the Choice of Hercules), Pers. 5, 35. —II.Meton.:stomachi,
Tert. Res Carn. 60.—Of an altar raised at cross-roads, Grat. Cyn. 483; Inscr. Grut. 107, 1 al. -
8 CROSSROAD: CROSSROADS
[N]QUADRIVIUM (-I) (N)QUADRUVIUM (-I) (N)COMPETUM (-I) (N)CONPETUM (-I) (N)COMPITUS (-I) (M) -
9 JUNCTION
[N]JUNCTIO (-ONIS) (F)IUNCTIO (-ONIS) (F)JUNCTURA (-AE) (F)IUNCTURA (-AE) (F)CONGREGATIO (-ONIS) (F)CONCATENATIO (-ONIS) (F)CONFLUENS (-ENTIS) (M)COITIO (-ONIS) (F)COLLATIO (-ONIS) (F)CONLATIO (-ONIS) (F)COMPETUM (-I) (N)COMPITUS (-I) (M)CONNEXIO (-ONIS) (F)CONPETUM (-I) (N)
См. также в других словарях:
COMPITALITII Ludi — ante Urbem designatam, a vicorum compitis, in quibus agitabant agrestes, et facti et dicti: Intermissi dein ad Servium usque Regem, ac per vicorum Magistros instanrati in Larium honorem: quemadmodum a L. Pisone iterum curarum est. ut per eosdem… … Hofmann J. Lexicon universale
LEVIR — quasi laevus Vir, vel lavir, ex Gr. Λαὴρ, mariti frater. Huic apud Israelitas, imperatum coniugium, ob prolem pristino marito suscitandam; visitur in Lege sacra, Deut. c. 25. v. 5. Si habitamibus fratribus pariter moriatur et primus ex eis, cui… … Hofmann J. Lexicon universale