-
21 competence
кваліфікація; відповідність вимогам; компетентність; припустимість (доказів, свідчень тощо); юрисдикція; компетенція; дієздатність, правоздатність; правомочність; правочинність; правомочність давати свідчення ( про свідка)- competence of court
- competence of public authority
- competence requirement
- competence of testimony
- competence of the accused
- competence of witness
- competence to stand trial
- competence to testify
- competence to witness -
22 competence
------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] akili[Swahili Plural] akili[Part of Speech] noun[Class] 9/10[Derived Language] Arabic------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] tasawari[Swahili Plural] tasawari[Part of Speech] noun[Class] 9/10[Derived Word] tasawari V------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] ufarisi[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] uhodari[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] uhusiano[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] ujuizi[Part of Speech] noun[Swahili Example] ujuizi wa matumizi ya nguvu za umeme------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] ujuzi[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] ustadi[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] uweza[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] competence[Swahili Word] uwezo[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------ -
23 competence
n
- competence of arbitration
- competence of an arbitration commission
- competence of the parties
- with competence
- within competence
- be beyond competence
- be within competence
- come within competence
- fall under competence
- fall within competenceEnglish-russian dctionary of contemporary Economics > competence
-
24 competence
noun competenciatr['kɒmpɪtəns]2 SMALLLAW/SMALL (legal authority) competenciacompetence ['kɑmpətənts] n: competencia f, aptitud fn.• aptitud s.f.• capacidad s.f.• competencia (Gobierno) s.f.• profesionalidad s.f.'kɑːmpətəns, 'kɒmpɪtənsmass nouna) ( ability) competencia f, capacidad flevel of competence in French — nivel m (de conocimientos) de francés
b) ( jurisdiction) ( Law) competencia fN1) (=ability) competencia f, capacidad fher competence as a nurse — su competencia or capacidad como enfermera
he has achieved a certain level of competence in reading — ha conseguido un cierto nivel de competencia en la lectura
2) (=jurisdiction) competencia fthat is not within my competence — eso está fuera de mi competencia, eso no me compete
* * *['kɑːmpətəns, 'kɒmpɪtəns]mass nouna) ( ability) competencia f, capacidad flevel of competence in French — nivel m (de conocimientos) de francés
b) ( jurisdiction) ( Law) competencia f -
25 competence
['kɒmpɪtəns]1) (ability) competenza f.2) (skill) abilità f., capacità f.we require competence in Spanish, in word processing — richiediamo la conoscenza dello spagnolo, buone capacità di elaborazione testi
* * *noun competenza* * *competence /ˈkɒmpɪtəns/n. [u]5 (lett.) mezzi di sussistenza più che sufficienti.* * *['kɒmpɪtəns]1) (ability) competenza f.2) (skill) abilità f., capacità f.we require competence in Spanish, in word processing — richiediamo la conoscenza dello spagnolo, buone capacità di elaborazione testi
-
26 competence
• -
27 competence
n1) умение, способность3) юр. компетенция, правомочность, правоспособность4) компетенция, круг обязанностей•to acquire competence in smth — приобретать умение / способность в чем-л.
to challenge the competence of smth — оспаривать чью-л. компетенцию / правоспособность
to define the competence — определять / устанавливать круг обязанностей
- within the competence of smbto fall within smb's competence — входить в чью-л. компетенцию
-
28 competence
ˈkɔmpɪtəns сущ.
1) а) способность, данные, знания, компетентность( достаточные для осуществления какого-либо вида деятельности) Syn: ability, talent б) линг. языковая компетенция (тж. language competence) The distinction between performance and competence in the child is a critical one for understanding how language emerges in the individual. ≈ Противопоставление речи и языковой компетенции у ребенка является одним из самых главных вопросов, связанных с пониманием того, как формируется язык в сознании человека.
2) достаток, материальное положение/обеспечение He could provide his family with a comfortable competence. ≈ Он мог обеспечить достойное материальное положение своей семьи.
3) юр. компетенция, правомочность умение, способность;
- * to direct the enterprise способность руководить предприятием;
- he drives with * он уверенно ведет автомобиль компетентность достаток;
- to enjoy a modest * иметь скромный достаток (юридическое) компетенция, правомочность, правоспособность, дееспособность круг ведения, компетенция знание законов языка (геология) мощность, емкость( потока) (биология) компетентность, мутантность микроорганизмов competence достаток, хорошее материальное положение ~ достаток ~ квалификация ~ компетентность ~ юр. компетенция, правомочность ~ компетенция, правомочность, юрисдикция ~ компетенция;
компетентность;
способность эффективно выполнять( что-л.) ~ компетенция ~ круг ведения ~ правомочность ~ правоспособность ~ соответствие требованиям права ~ способность;
умение;
I doubt his competence for such work (или to do such work) я сомневаюсь, что у него есть данные для этой работы ~ способность ~ умение ~ юрисдикция competency: competency =competence ~ of public authorities компетенция органов государственной власти computer ~ вчт. компьютерная грамотность court ~ юрисдикция ~ способность;
умение;
I doubt his competence for such work (или to do such work) я сомневаюсь, что у него есть данные для этой работы legal ~ юрисдикция official ~ служебная компетенция professional ~ профессиональная компетентностьБольшой англо-русский и русско-английский словарь > competence
-
29 competence
1) компетенция; правомочность; юрисдикция2) компетентность; квалификация3) правоспособность; дееспособность4) соответствие требованиям права; допустимость (доказательств, свидетельских показаний, свидетеля)•- competence of the accused
- competence of witness
- legal competence
- mental competence
- object competence -
30 competence
n1) умение, способность2) юр.a) компетенция, правомочность; правоспособностьb) круг ведения, компетенция••• -
31 competence
компетентность имя существительное:компетентность (competence, expertise, adequacy)правомочность (competence, competency)хорошее материальное положение (competence, competency) -
32 competence
1. n умение, способность2. n достаток3. n юр. компетенция, правомочность, правоспособность, дееспособность4. n круг ведения, компетенция5. n лингв. знание законов языка6. n геол. мощность, ёмкость7. n биол. компетентность, мутантность микроорганизмовСинонимический ряд:1. enough (noun) adequacy; enough; sufficiency; sufficient2. fitness (noun) ability; capability; capacity; eligibility; faculty; fitness; might; proficiency; qualification; qualifiedness; readiness; skill3. sufficient means (noun) income; livelihood; provision; subsistence; sufficient means; support; sustenance; wherewithal -
33 competence
компетентность
Продемонстрированная способность применять знания и навыки на практике.
Примечание
Понятие компетентности определено в настоящем стандарте в общем смысле. Употребление данного термина может иметь дополнительные особенности и быть уточнено в других документах.
< Аудит> выраженные личные качества и способность применять свои знания и навыки.
[ ГОСТ Р ИСО 9000-2008]
компетентность
Выраженная способность применять свои знания.
[ ГОСТ Р 52104-2003]Тематики
EN
3.7 компетентность (competence): Способность применять знания и навыки для достижения ожидаемых результатов.
Источник: ГОСТ Р ИСО/МЭК 17021-2012: Оценка соответствия. Требования к органам, проводящим аудит и сертификацию систем менеджмента оригинал документа
3.6 компетентность (competence): Продемонстрированная способность применять знания и/или навыки, что уместно, личные качества, определенные в схеме сертификации.
3.7 жалоба (complaint): Просьба об оценке соответствия, кроме апелляции, от организации или отдельного лица органу по сертификации выполнить корректирующее действие, относящееся к деятельности этого органа или любого его клиента.
Источник: ГОСТ Р ИСО/МЭК 17024-2011: Оценка соответствия. Общие требования к органам, проводящим сертификацию персонала оригинал документа
3.17 компетентность (competence): Способность применять знания и навыки для достижения намеченных результатов.
Примечание - Под способностью понимается соответствующее применение и проявление личных качеств во время проведения аудита.
Источник: ГОСТ Р ИСО 19011-2012: Руководящие указания по аудиту систем менеджмента оригинал документа
3.1.6 компетентность (competence): Продемонстрированная способность применять знания и навыки на практике.
Примечание - Понятие компетентности определено в настоящем стандарте в общем смысле. Употребление данного термина может иметь дополнительные особенности и быть уточнено в других документах.
Источник: ГОСТ Р ИСО 9000-2008: Системы менеджмента качества. Основные положения и словарь оригинал документа
3.2.74 компетентность (competence): Выраженная способность применять свои знания и умения.
Источник: ГОСТ Р 54147-2010: Стратегический и инновационный менеджмент. Термины и определения оригинал документа
5.31.5 компетенция (competence): Способность специалиста продемонстрировать личные качества и умение применять на практике свои знания и навыки.
[ИСО 19011:2002]
Источник: ГОСТ Р ИСО 14050-2009: Менеджмент окружающей среды. Словарь оригинал документа
Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > competence
-
34 competence
1) компетенция, подготовка2) юр. юрисдикция4) квалификация•- core competence - level of technical competence* * *1. компетенция2. крепость, устойчивость ( горной породы)- competence of stream
- structural competence
- transport competence -
35 competence
Gen Mgt, HRan acquired personal skill that is demonstrated in an employee’s ability to provide a consistently adequate or high level of performance in a specific job function. Competence should be distinguished from competency, although in general usage the terms are used interchangeably. Early attempts to define the qualities of effective managers were based on lists of the personality traits and skills of the ideal manager. This is an input model approach, focusing on the skills that are needed to do the job. These skills are competencies and reflect potential ability to do something. With the advent of scientific management, people turned their attention more to the behavior of effective managers and to the outcomes of successful management. This approach is an output model, in which a manager’s effectiveness is defined in terms of actual achievement. This achievement manifests itself in competences, which demonstrate that somebody has learned to do something well. There tends to be a focus in the United Kingdom on competence, whereas in the United States, the concept of competency is more popular. Competences are used in the workplace in a variety of ways. Training is often competence based, and the U.K. National Vocational Qualification system is based on competence standards. Competences also are used in reward management, for example, in competencebased pay. The assessment of competence is a necessary process for underpinning these initiatives by determining what competences an employee shows. At an organizational level, the idea of core competence is gaining popularity. -
36 compétence
fcompétence liée юр. — зависимые полномочияêtre de la compétence de qn — входить в чью-либо компетенцию; быть в чьём-либо ведении2) компетентность, осведомлённость3) юр. подсудность4) разг. компетентное лицо, специалист5) лингв. компетенция, знание правил языка6) геогр. несущая способность ( водного или ветрового потока) -
37 competence
сущ.1) упр. способность, умение, компетентность, знания (знания и умения, необходимые для осуществления какого-л. вида деятельности)The goal is to focus attention on competencies that really affect competitive advantage. — Нужно концентрировать внимание на знаниях, которые действительно формируют конкуретное премущество.
Syn:See:Syn:3) общ. достатокto provide one’s family with a comfortable competence — обеспечить своей семье достаток
* * *правомочие; компетенция; компетентность. Необходимые способности или соответствие чьим-либо нуждам. Обладание способностями, необходимыми для достижения определенной цели или завершения проекта . Словарь экономических терминов . -
38 competence
noun kompetanse, dyktighet, kvalifikasjonsubst. \/ˈkɒmpət(ə)ns\/1) kompetanse, dyktighet, dugelighet, habilitet, evne2) ( språkvitenskap) kompetanse3) ( jus) kompetanse, myndighetsaker som sorterer under domstolen \/ saker som domstolen har myndighet til å behandlesaker som ikke sorterer under domstolen \/ saker som domstolen ikke har myndighet til å behandle4) ( noe gammeldags) (tilstrekkelig) utkomme5) ( geologi) (elvs) transportevne6) ( geologi) kompetanse (et lags evne til å motstå formendring ved folding) -
39 competence
com·pe·tence [ʼkɒmpɪtən(t)s, Am ʼkɑ:m-] n, com·pe·ten·cy [ʼkɒmpɪtən(t)si, Am ʼkɑ:m-] nI don't doubt his \competence as a nuclear physicist ich zweifle seine Fähigkeiten als Atomphysiker nicht an;he reached a reasonable level of \competence in his English sein Englisch erreichte ein recht gutes Niveau;\competence test Befähigungsprüfung f;to have the \competence to do sth kompetent genug sein, um etw zu tunto be within the \competence of the court in den Zuständigkeitsbereich des Gerichts fallen -
40 competence
[ʹkɒmpıt(ə)ns] n1. 1) умение, способностьcompetence to direct the enterprise - способность /умение/ руководить /управлять/ предприятием
2) компетентность2. достатокto enjoy a modest competence - иметь скромный достаток /скромное материальное обеспечение/
3. 1) юр. компетенция, правомочность, правоспособность, дееспособность2) круг ведения, компетенция4. лингв. знание законов языка (тж. linguistic competence)5. геол. мощность, ёмкость ( потока)6. биол. компетентность, мутантность микроорганизмов
См. также в других словарях:
compétence — [ kɔ̃petɑ̃s ] n. f. • 1468 « rapport »; lat. competentia 1 ♦ (1596) Dr. Aptitude reconnue légalement à une autorité publique de faire tel ou tel acte dans des conditions déterminées. ⇒ attribution, autorité, 2. pouvoir, qualité. Compétence d un… … Encyclopédie Universelle
Competence — Compétence Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sommaire 1 Droit 2 Ressource humaine 3 … Wikipédia en Français
compétence — COMPÉTENCE. s. f. Le droit qui rend un Juge compétent. On lui dispute la compétence. Faire juger la compétence. Cela n est pas de sa compétence. Il faut auparavant juger la compétence. f♛/b] On dit figurément d Un homme qui n est pas capable de… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
competence — Competence. s. f. Le droit qui rend un Juge competent. Il luy dispute la competence. j ay fait juger la competence. cela n est pas de sa competence. On dit fig. A un homme qui n est pas capable de juger d un ouvrage, d une matiere, &c. que Cela n … Dictionnaire de l'Académie française
Competence — may refer to: Competence (biology), the ability of a cell to take up DNA Competence (geology), the resistance of a rock against either erosion or deformation Competence (human resources), a standardized requirement for an individual to properly… … Wikipedia
competence — com·pe·tence / käm pə təns/ n: the quality or state of being competent: as a: possession of sufficient knowledge or skill b: legal authority, ability, or admissibility a court of general competence the competence of witnesses challenge the… … Law dictionary
Competence — Com pe*tence, Competency Com pe*ten*cy, n. [Cf. F. comp[ e]tence, from L. competentia agreement.] 1. The state of being competent; fitness; ability; adequacy; power. [1913 Webster] The loan demonstrates, in regard to instrumental resources, the… … The Collaborative International Dictionary of English
competence — competence, competency 1. Fowler (1926) remarked that ‘neither has any sense in which the other cannot be used’, and noted that the first form is gaining ground. This assertion remains generally valid, and in the meantime competence has won out… … Modern English usage
competence — (n.) 1590s, rivalry; c.1600 adequate supply; 1630s, sufficiency of means for living at ease, from Fr. compétence, from L. competentia meeting together, agreement, symmetry, from competens, prp. of competere (see COMPETE (Cf. compete)). Meaning… … Etymology dictionary
Competence — demonstrated personal attributes and demonstrated ability to apply knowledge and expertise (p. 3.14 ISO 19011:2002). Источник … Словарь-справочник терминов нормативно-технической документации
competence — [käm′pətən sēkäm′pə təns] n. [Fr compétence < L competentia, a meeting, agreement < competens, prp. of competere: see COMPETE] 1. sufficient means for one s needs 2. condition or quality of being competent; ability; fitness; specif., legal… … English World dictionary