-
121 mocodaw|ca
m mocodaw|ca, mocodawczyni f 1. Prawo principal- działać na polecenie/z woli mocodawcy to act on the command/(up)on the will of one’s principal- robić coś w interesie mocodawcy to do sth in the principal’s interest2. książk. patron- skwapliwie wysługiwał się swoim mocodawcom he acted towards his patrons in a servile mannerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mocodaw|ca
-
122 myślistw|o
n sgt 1. (umiejętność polowania) hunting 2. Wojsk. fighters- dowództwo brytyjskiego myślistwa the British Fighter CommandThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > myślistw|o
-
123 naczeln|y
Ⅰ adj. 1. (główny) [cel, problem, organ] principal, chief; [idea, temat] leading- naczelne dowództwo the high command- objąć naczelne dowództwo to become Commander-in-Chief- zajmować naczelne miejsce przy stole to sit at the head of the table2. (zarządzający) [architekt, dyrektor, redaktor] chief; (w tytułach) general; [dyrektor, redaktor] managing GB; [organ, biuro] chief- on jest naczelnym redaktorem naszego tygodnika he is the chief editor of our weekly- naczelny lekarz (jednostki terenowej, rządowej) the Chief Medical OfficerⅡ naczeln|y m, naczelna f pot. boss pot. Ⅲ naczelne plt Zool. primatesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naczeln|y
-
124 nakazow|y
adj. prescriptive- gospodarka nakazowa command economyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nakazow|y
-
125 niedostateczn|y
Ⅰ adj. 1. (niewystarczający) [ilość, poziom, dowód, fundusze] insufficient, inadequate- niedostateczna znajomość języka an insufficient a. inadequate command of a language- niedostateczne zaopatrzenie w wodę an insufficient water supply2. Szkol. unclassified GB- ocena niedostateczna a. stopień niedostateczny a failⅡ m Szkol. (stopień) fail, unclassified grade GB- postawić uczniowi niedostateczny to fail a pupil a. student USThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niedostateczn|y
-
126 pi|smo
Ⅰ n 1. sgt (pisanie) writing- wynalazek pisma the invention of writing- wyrazy używane tylko w piśmie words which are used only in writing- znać angielski w mowie i w piśmie to have a good command of spoken and written English- umowa zawarta na piśmie a written contract- zobowiązać się do czegoś na piśmie to make a written commitment to do sth- przedstawić coś na piśmie to put sth in writing- mam to na piśmie I have it in writing- czy mogę mieć to na piśmie? can I have it in writing?2. (alfabet) writing (system), script- pismo Braille’a Braille- pismo runiczne runic writing, runes- zapisany pismem runicznym written in runes a. runic characters3. (wygląd liter) writing- czyjś charakter pisma sb’s (hand)writing- krój pisma a typeface- napisany drobnym/równym pismem written in a small/neat hand- to jej pismo it’s her handwriting- pismo maszynowe typescript4. (dokument) letter- pismo urzędowe an official letter- pismo z dnia 10 maja a letter dated a. of 10 May- pismo w sprawie czegoś a letter concerning sth- wystosować a. skierować pismo do kogoś to send a letter to sb- otrzymać pismo z banku/sądu to receive a letter from the bank/court5. (czasopismo) magazine- pismo ilustrowane an illustrated magazine- pismo młodzieżowe/literackie a teenagers’ a. young people’s/literary magazineⅡ pisma plt (dzieła) writings- pisma wszystkie Conrada the complete works of Conrad- pisma filozoficzne philosophical writings□ pismo alfabetyczne alphabetic writing (system)- pismo cerkiewne a. cyrylickie Cyrillic alphabet- pismo demotyczne demotic Egyptian script- pismo gotyckie Gothic script- pismo hieratyczne hieratic writing- pismo hieroglificzne hieroglyphics- pismo klinowe cuneiform writing- pismo obrazkowe picture-writing- pismo sylabowe a. sylabiczne syllabic writing- Pismo Święte the Bible, (Holy) Scripture(s)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pi|smo
-
127 pochł|onąć
pf — pochł|aniać impf (pochłonęła, pochłonęli — pochłaniam) vt 1. (zniszczyć) [wojna, wypadek, powódź] to claim [osoby, życie]; [ogień, płomienie] to ravage [dobytek]- katastrofa pochłonęła setki ofiar the disaster claimed hundreds of victims2. (zużyć) [inwestycja, przedsięwzięcie] to eat up [wydatki]; to take [czas, siły]- projekt pochłonął ogromne sumy the project ate up large sums of money- to pochłania mnóstwo energii/czasu it takes lots of energy/time3. (zaabsorbować) to preoccupy- pochłaniać czyjeś myśli to preoccupy sb’s thoughts- pochłaniać czyjąś uwagę to command sb’s attention- to go całkowicie pochłonęło he was totally preoccupied with it- badania naukowe pochłaniały go bez reszty he was totally preoccupied with his research- być pochłoniętym pracą/lekturą to be preoccupied with a. engrossed in one’s work/with reading4. (wessać) [lodowiec, fala, morze] to engulf- niech go piekło pochłonie! may he rot in hell!5. pot. (zjeść) to devour [obiad, posiłek]; to consume [herbatę, kawę]- pochłonął dwa talerze zupy he devoured two bowls of soup- mój syn pochłania ogromne ilości jedzenia my son consumes enormous quantities of food- pochłaniać kogoś/coś wzrokiem a. oczami przen. to devour sb/sth with one’s eyes6. (przeczytać) to devour [książkę]- pochłonąć coś jednym tchem to devour sth in one sitting- pochłaniał wszystkie książki, jakie znalazł he devoured every book he could get his hands on7. (wciągnąć) to absorb [kurz]- filtr pochłaniający zapachy/zanieczyszczenia a filter absorbing smells/pollutants8. Chem., Fiz. to absorb [dwutlenek węgla, promieniowanie, dźwięk, energię]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pochł|onąć
-
128 postaw|ić
pf Ⅰ vt 1. (umieścić) to put, to stand [osobę, kieliszek, lampę]; to put [telewizor, mebel]; to park [samochód]- postawić szklankę/wazon na stole to put a glass/a vase on the table- postawić dziecko na podłodze to put a child down on the floor- postawić zupę na gazie to put the soup on the stove- postawić wodę na herbatę to boil some water for tea- postawić przed kimś miskę zupy to put a bowl of soup in front of sb- postawić nogę na krześle to put one’s foot on a chair- postawić kilka kroków to make a. take a few steps- gdzie mogę postawić samochód? where can I park my car?2. (nadać pozycję pionową) to set [sth] upright [krzesło, kieliszek]; to turn [sth] up [kołnierz]; to stand [sb] up [osobę]- postawić przewróconą ławkę/lampkę to set a bench/lamp upright again- pies postawił uszy the dog pricked (up) its ears- postawić kogoś na nogi to stand sb on their feet; przen. to have sb back on their feet3. (zbudować) to build [budynek]; to put [sth] up [płot, mur, namiot]- postawić komuś pomnik to put up a monument to sb4. (wyznaczyć funkcję) to place; (rozmieścić) to post- postawić kogoś na czele oddziału/armii to place sb in command of an army/unit- wysoko postawiona osoba a highly-placed person- postawić kogoś na warcie to post sb on guard- postawił dwóch ludzi przy drzwiach he posted two people at the door- postawić kogoś na bramce/obronie to put sb in goal/defence- postawić ucznia w kącie to make a student stand in the corner (as punishment)5. (doprowadzić do stanu) to put- postawić kogoś w trudnej/niewygodnej sytuacji [osoba, wydarzenie] to put sb in a difficult/an awkward situation- postawić kogoś w niekorzystnym świetle [wydarzenie, oskarżenie] to put sb in a bad light- postawić kogoś przed dylematem/poważnym problemem to present sb with a dilemma/serious problem- postawić kogoś przed faktem dokonanym to present sb with a fait accompli- postawić przedsiębiorstwo w stan likwidacji to put a company into liquidation- postawić załogę w stan gotowości to put the crew on alert- postawić kogoś w stan oskarżenia to bring charges against sb- postawić kogoś przed sądem to bring sb to court6. (napisać) to put [krzyżyk, przecinek]- postawić kropkę na końcu zdania to put a full stop at the end of a sentence7. Szkol. to give [ocenę]- postawił mi piątkę z dyktanda he gave me an A for a spelling test8. (sformułować, przedstawić) to put [sth] forward [tezę, wniosek, kandydaturę]; to pose [pytanie]; to make [diagnozę, warunek]- postawić komuś zarzuty to bring charges against sb- postawić przed kimś trudne zadanie to set sb a difficult task- postawić sobie ambitne cele to set oneself ambitious goals- postawić sobie za cel zrobienie czegoś to make doing sth one’s goal- postawił sobie za punkt honoru wszystko zrobić samemu he made it a point of honour to do everything alone- postawić bezpieczeństwo/zdrowie na pierwszym miejscu to put safety/health first- postawić kogoś/coś komuś za przykład a. wzór to cite sb/sth as a role model for sb- postawmy sprawę jasno let’s make things clear9. (ułożyć) to play [pasjansa]- postawić komuś horoskop to read sb’s horoscope10. pot. (zafundować) to stand pot. [obiad, piwo]- postawić coś komuś to stand sb sth11. (zaryzykować pieniądze) to bet, to gamble- postawić na konia/numer/kolor to place a bet on a horse/number/colour- postawić 100 złotych na konia to bet 100 zlotys on a horse- postawić wszystko na jedną kartę przen. to stake everything on one card- postawić na niewłaściwego konia przen. to back the wrong horse12. Wojsk., Żegl. to put [sth] up [żagiel]; to lay [miny] Ⅱ vi (wybrać) to pick vt (na kogoś sb) [osobę]; (zaufać) to be counting (na kogoś/coś on sb/sth); (skupić się) to focus (na kogoś/coś on sb/sth)- postawiliśmy na ciebie we are counting on you- postawiliśmy na rozwój turystyki we focused on the development of tourismⅢ postawić się 1. (umieścić się) to put oneself- postawić się w czyimś położeniu to put oneself in sb’s shoes2. pot. (popisać się) to show off- chciał się postawić i urządził wielkie przyjęcie he wanted to show off, so he gave a big party3. pot. (sprzeciwić się) postawić się komuś (kantem a. sztorcem) to stand up to sb 4. (pobudować się) to build oneself a house■ postawić komuś głos Muz. to train sb’s voice- postawić na swoim to get what one wantsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > postaw|ić
См. также в других словарях:
command — vb Command, order, bid, enjoin, direct, instruct, charge mean to issue orders to someone to give, get, or do something. Command and order agree in stressing the idea of authority, command implying its more formal and official exercise {the… … New Dictionary of Synonyms
Command — may refer to: Command (computing), a statement in a computer language COMMAND.COM, the default operating system shell and command line interpreter for DOS Command (military formation), an organizational unit Command key, a modifier key on Apple… … Wikipedia
Command HQ — Developer(s) Ozark Softscape Publisher(s) Microplay Software Designer(s) Danielle Bunten Berry … Wikipedia
Command — Command слово на английском языке (рус. Команда), являющееся названием компьютерных терминов: Command шаблон проектирования, используемый при объектно ориентированном программировании, представляющий действие; COMMAND.COM … … Википедия
Command — Com*mand , n. 1. An authoritative order requiring obedience; a mandate; an injunction. [1913 Webster] Awaiting what command their mighty chief Had to impose. Milton. [1913 Webster] 2. The possession or exercise of authority. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
Command (3M) — Command торговая марка систем крепления, которые производятся международной компанией 3M. Продукция Command предназначена для закрепления на вертикальной поверхности предметов домашнего обихода и офисных принадлежностей. Уникальность… … Википедия
command — ● command nom masculin (de commander) Personne au nom de laquelle on se porte acquéreur ou adjudicataire. ● command (homonymes) nom masculin (de commander) comment adverbe ⇒COMMAND, subst. masc. DR. Acquéreur réel sur le commandement de qui un… … Encyclopédie Universelle
Command — Com*mand (?; 61), v. t. [imp. & p. p. {Commanded}; p. pr. & vb. n. {Commanding}.] [OE. comaunden, commanden, OF. comander, F. commander, fr. L. com + mandare to commit to, to command. Cf. {Commend}, {Mandate}.] 1. To order with authority; to lay… … The Collaborative International Dictionary of English
command — [kə mand′, kəmänd′] vt. [ME commanden < OFr comander < VL * commandare < L com , intens. + mandare, to commit, entrust: see MANDATE] 1. to give an order or orders to; direct with authority 2. to have authority or jurisdiction over;… … English World dictionary
command — I verb adjure, authorize, bid, call for, call upon, charge, compel, constrain, decree, demand, direct, direct imperatively, enact, exact, exercise authority, force, give directions, give orders, govern, have control, hominem iubere facere, homini … Law dictionary
command — ► VERB 1) give an authoritative order. 2) be in charge of (a military unit). 3) dominate (a strategic position) from a superior height. 4) be in a position to receive or secure: emeralds command a high price. ► NOUN 1) an authoritative order. 2) … English terms dictionary
