Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

com

  • 101 comoinis

    com-mūnis ( comoinis, S. C. de Bacch.), e, adj. [con and root mu-, to bind; Sanscr. mav-; cf.: immunis, munus, moenia], that is common to several or to all, common, general, universal, public (opp. proprius, that belongs to one:

    quod commune cum alio est, desinet esse proprium,

    Quint. 7, 3, 24; cf. id. 2, 4, 40; 7, 1, 28; 8, 5, 6; 10, 1, 16; 12, 10, 42; 12, 3, 7; v. also the foll.; freq. in all periods and every species of composition); constr. with cum, dat., inter se, or absol.
    I.
    Prop.:

    vetus verbum hoc quidem est: Communia esse amicorum inter se omnia,

    Ter. Ad. 5, 3, 18:

    vinea vulpibus et hominibus,

    Varr. R. R. 1, 8, 5:

    sepulcrum Asiae Europaeque Troja,

    Cat. 68, 89:

    is fit ei cum Roscio communis,

    Cic. Rosc. Com. 10, 27; cf.:

    alterum nobis cum dis, alterum cum beluis commune est,

    Sall. C. 1, 2; Nep. Timol. 1, 4.—Esp. freq. in the formula aliquid cum aliquo commune habere:

    vetustas habet aliquid commune cum multis, amor non habet,

    Cic. Fam. 11, 27, 2:

    cum rerum naturā... quid habere potest commune... gallinaceum fel,

    id. Div. 2, 12, 29:

    controversia. quae communes minime cum aliis quaestiones habet,

    Quint. 5, 10, 110:

    illum... nihil vobiscum commune habentem,

    Sen. Const. 15, 2:

    sciat, se nihil mecum habere commune,

    id. Ben. 7, 12, 2:

    omnia cum amico communia habebit, qui multa cum homine,

    id. Ep. 48, 3; 74, 17; id. Q. N. 2, 37, 2: nec habet (pecudum natura) quidquam commune cum caelo, Lact. de Ira Dei, 7, 4; 8, 3; App. de Deo Socr. 13; Varr. R. R. 3, 2, 9; Sen. Contr. 1, 1, 25, B:

    vitium commune omnium est,

    Ter. Ad. 5, 8, 30; cf. Cic. Sen. 11, 35; Lucr. 5, 260; 3, 326; 5, 555:

    communis imperii (i. e. Romani) fines,

    Cic. Balb. 5, 13; cf.

    libertas,

    id. Sest. 1, 1:

    salus,

    id. ib. 6, 15:

    utilitas,

    Nep. Alcib. 4, 6:

    mors,

    natural, Eutr. 7, 8:

    verba,

    i. e. prose, Claud. Epig. 81, 3:

    jus gentium,

    Nep. Them. 7, 4 et saep.: vitae ignarus, ignorant of life, i. e. of the customs of society, Cic. Phil. 2, 4, 7; cf.:

    sensu caret,

    of a sense of propriety, Hor. S. 1, 3, 66 Heind.; cf.:

    sit in beneficio sensus communis,

    Sen. Ben. 1, 12, 3; id. Ep. 5, 4; 105, 3; Quint. 1, 2, 20; cf.

    also: communium litterarum et politioris humanitatis expers,

    Cic. de Or. 2, 17, 72:

    communis locus, euphem.,

    the lower world, Plaut. Cas. prol. 19; and for a brothel, Sen. Contr. 1, 2, p. 83 Bip.—In plur.:

    loca,

    public places, Cic. Verr. 2, 2, 46, § 112; id. Fam. 13, 11, 1;

    but loci, in philos. lang.,

    a commonplace, common topic, id. de Or. 3, 27, 106; id. Or. 36, 126; Quint. 2, 1, 9; 2, 1, 11; 5, 1, 3; 5, 12, 15; v. locus.—
    B.
    Subst.: commūne, is, n., that which is common.
    1.
    In gen., plur.:

    ut communibus pro communibus utatur, privatis ut suis,

    Cic. Off. 1, 7, 20:

    paucis ostendi gemis et communia laudas,

    publicity, Hor. Ep. 1, 20, 4; Ov. M. 13, 271.—In sing.:

    de communi aliquid consequi,

    Dig. 17, 2, 52; so Paul. Sent. 1, 18, § 3:

    jus communi dividundo,

    Cic. Fam. 7, 12, 2; cf. Gai Inst. 4, 42; Dig. 2, 1, 11, § 2 al.—
    2.
    Esp. = to koinon, a community, state: commune Latium, Cinc. ap. Fest. p. 241, 18 Müll.:

    Commune Milyadum,

    Cic. Verr. 2, 1, 38, § 95:

    Siciliae,

    id. ib. 2, 2, 46, § 114; 2, 2, 59, § 145;

    2, 2, 63, § 154: gentis Pelasgae,

    Ov. M. 12, 7; cf.:

    communis Graecia,

    id. ib. 13, 199; and: res communis = respublica, Sisenn. ap. Non. p. 522, 17.—
    b.
    In commune.
    (α).
    For common use, for all, for a common object, end, advantage, etc.:

    metuere,

    Plaut. As. 2, 2, 20:

    consulere,

    Ter. And. 3, 3, 16; Tac. A. 12, 5:

    conferre,

    Cic. Quint. 3, 12; id. Inv. 2, 3, 8:

    vocare honores,

    i. e. to bestow equally upon patricians and plebeians, Liv. 6, 40, 18:

    profutura,

    Quint. 6, 1, 7:

    laborare (apes),

    id. 5, 11, 24.—Rarely in communi:

    ponere libertatem,

    Tac. A. 13, 27.—
    (β).
    In general, generally (in post-Aug. prose):

    de jure omni disputandum,

    Quint. 7, 1, 49; Plin. 17, 1, 1, § 9; Tac. G. 27; 38; 40 al.—
    (γ).
    Halves! Sen. Ep. 119, 1; Phaedr. 5, 7, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    That represents the common sentiment, democratic:

    qui in bello... suo et certorum hominum consilio uteretur, eum magis communem censemus in victoriā futurum fuisse, etc.,

    Cic. Fam. 4, 9, 2.—
    B.
    Of manners, accessible, familiar, courteous, condescending, affable (kindr. in sense with comis; hence in MSS. very freq. interchanged with it;

    v. comis): simplicem et communem et consentientem eligi (amicum) par est,

    Cic. Lael. 18, 65; so id. Fam. 4, 9, 2:

    communis infimis, par principibus,

    Nep. Att. 3, 1; so Eutr. 8, 5; cf. communitas.— Comp., Suet. Claud. 21 dub. (al. comior).— Sup., Suet. Vesp. 22 dub. (al. comissimus).—
    C.
    T. t.
    1.
    In rhet.:

    commune exordium, quod nihilo minus in hanc quam in contrariam partem causae potest convenire,

    equally appropriate to either side of a cause, Cic. Inv. 1, 18, 26; cf. Quint. 4, 1, 71; Auct. Her. 1, 7, 11; Cic. de Or. 2, 78, 319.—
    2.
    In gram.: verbum, a common verb, i. e. one that has both an active and passive signification, Gell. 15, 13, 1; Prisc. p. 787 P.: syllaba = anceps, i. e. either long or short, Don. p. 1389 P.; Charis. p. 3 ib.; Diom. p. 423 ib.:

    genus,

    of both masculine and feminine gender, Charis. p. 126 ib. et saep.— Hence, Advv.
    1.
    Class. form commū-nĭter, together, in common, jointly, generally (very freq.), Varr. R. R. 2, 10; Cic. Off. 3, 20, 80; id. Rosc. Am. 37, 108; id. N. D. 2, 48, 123; Nep. Pelop. 2, 2; Hor. Ep. 1, 2, 13; Ov. M. 6, 262.—Opp. proprie, Quint. 9, 1, 23;

    opp. separatim,

    Cic. Fam. 13, 12, 1; cf. id. Arch. 12, 32.—
    * Comp., Diom. p. 480 P.—
    2.
    commūnĭtus: deos colere, Varr. ap. Non. p. 510, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > comoinis

  • 102 competo

    com-pĕto ( conp-), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (first common since the Aug. per.; very rare before that time; not found in Cic., and perh. not in the poets).
    I.
    Act., to strive after something in company or together (post-class. and very rare):

    unum locum,

    Just. 13, 2, 1:

    unam speciosam (puellam),

    Aur. Vict. Vir. Ill. 59: bona, Cod. Th. 10, 10, 27, § 6.—
    II.
    Neutr., to meet or come together.
    A.
    Lit. (very rare):

    ubi viae competunt, tum in compitis sacrificatur,

    Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:

    ubi recti angulorum conpetant ictuus,

    Plin. 2, 18, 16, § 80:

    si cacumina harundinum in unum competunt,

    Col. 4, 17, 1; cf. id. 2, 2, 9.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of time, to coincide, agree, meet, to happen, etc.; constr. with cum, the dat., in, or absol.:

    tempora reputantibus initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse,

    Tac. H. 2, 50 fin.:

    fasti adeo turbati, ut neque messium feriae aestati, neque vindemiarum auctumno competerent,

    Suet. Caes. 40:

    si competant coitus lunae in novissimum diem brumae,

    Plin. 16, 39, 74, § 191; 18, 26, 63, § 232; cf. impers.:

    si ita competit, ut idem ille, qui sanare potest, disserat,

    Sen. Ep. 75, 6.—
    2.
    Of other things, to agree or coincide with something, to answer to it:

    tanto Othonis animo nequaquam corpus aut habitus competiit,

    Suet. Oth. 12.—Hence, absol., to be qualified, competent, appropriate, fit, suitable, to correspond:

    neque animo neque auribus aut linguā conpetere,

    Sall. H. 1, 88 Dietsch; Tac. A. 3, 46:

    dux velut captus animi non linguā, non auribus competere,

    id. H. 3, 73:

    aut assumere in causam naturas, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt,

    Quint. 4, 1, 17:

    ut vix ad arma capienda aptandaque pugnae competeret animus,

    Liv. 22, 5, 3:

    ei loci situs ita competit,

    Col. 8, 17, 3; cf. id. 9, 1, 1; 9, 5, 1:

    si cujusquam neptium suarum competeret aetas,

    Suet. Aug. 31; Col. 1, 6, 23; cf. id. 2, 8, 4; 2, 18, 2; 2, 20, 4; 4, 29 fin.
    3.
    To belong, be due to:

    actionem competere in equitem Romanum,

    Quint. 3, 6, 11:

    mihi adversus te actio competit,

    Dig. 19, 1, 25:

    poena competit in aliquem,

    App. M. 10, p. 243, 40:

    hereditas competit, alicui,

    Eum. Pan. Const. 4:

    libertas servo competere potest,

    Just. Inst. 1, 5, 1.—Hence,
    1.
    com-pĕtens, entis, P. a.
    a.
    Corresponding to:

    personae rebus,

    App. Flor. 16:

    ratio etymologiae cum sententiā vocabuli,

    Gell. 19, 13, 3.— Comp., Auct. Pan. Maxim. et Const. 7.—
    b.
    Competent, legal:

    judex,

    Dig. 2, 1, 19:

    tribunal,

    ib. 3, 3, 35, § 2.—
    2.
    compĕten-ter, adv., suitably, properly, becomingly (post-class.):

    consulere alicui,

    Dig. 24, 3, 22:

    punire,

    ib. 22, 5, 16.—
    * Comp.: disserere, Hier. adv. Helv. 2.—
    * Sup.:

    uti Platone,

    App. Mag. p. 316, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > competo

  • 103 conpeto

    com-pĕto ( conp-), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (first common since the Aug. per.; very rare before that time; not found in Cic., and perh. not in the poets).
    I.
    Act., to strive after something in company or together (post-class. and very rare):

    unum locum,

    Just. 13, 2, 1:

    unam speciosam (puellam),

    Aur. Vict. Vir. Ill. 59: bona, Cod. Th. 10, 10, 27, § 6.—
    II.
    Neutr., to meet or come together.
    A.
    Lit. (very rare):

    ubi viae competunt, tum in compitis sacrificatur,

    Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:

    ubi recti angulorum conpetant ictuus,

    Plin. 2, 18, 16, § 80:

    si cacumina harundinum in unum competunt,

    Col. 4, 17, 1; cf. id. 2, 2, 9.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of time, to coincide, agree, meet, to happen, etc.; constr. with cum, the dat., in, or absol.:

    tempora reputantibus initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse,

    Tac. H. 2, 50 fin.:

    fasti adeo turbati, ut neque messium feriae aestati, neque vindemiarum auctumno competerent,

    Suet. Caes. 40:

    si competant coitus lunae in novissimum diem brumae,

    Plin. 16, 39, 74, § 191; 18, 26, 63, § 232; cf. impers.:

    si ita competit, ut idem ille, qui sanare potest, disserat,

    Sen. Ep. 75, 6.—
    2.
    Of other things, to agree or coincide with something, to answer to it:

    tanto Othonis animo nequaquam corpus aut habitus competiit,

    Suet. Oth. 12.—Hence, absol., to be qualified, competent, appropriate, fit, suitable, to correspond:

    neque animo neque auribus aut linguā conpetere,

    Sall. H. 1, 88 Dietsch; Tac. A. 3, 46:

    dux velut captus animi non linguā, non auribus competere,

    id. H. 3, 73:

    aut assumere in causam naturas, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt,

    Quint. 4, 1, 17:

    ut vix ad arma capienda aptandaque pugnae competeret animus,

    Liv. 22, 5, 3:

    ei loci situs ita competit,

    Col. 8, 17, 3; cf. id. 9, 1, 1; 9, 5, 1:

    si cujusquam neptium suarum competeret aetas,

    Suet. Aug. 31; Col. 1, 6, 23; cf. id. 2, 8, 4; 2, 18, 2; 2, 20, 4; 4, 29 fin.
    3.
    To belong, be due to:

    actionem competere in equitem Romanum,

    Quint. 3, 6, 11:

    mihi adversus te actio competit,

    Dig. 19, 1, 25:

    poena competit in aliquem,

    App. M. 10, p. 243, 40:

    hereditas competit, alicui,

    Eum. Pan. Const. 4:

    libertas servo competere potest,

    Just. Inst. 1, 5, 1.—Hence,
    1.
    com-pĕtens, entis, P. a.
    a.
    Corresponding to:

    personae rebus,

    App. Flor. 16:

    ratio etymologiae cum sententiā vocabuli,

    Gell. 19, 13, 3.— Comp., Auct. Pan. Maxim. et Const. 7.—
    b.
    Competent, legal:

    judex,

    Dig. 2, 1, 19:

    tribunal,

    ib. 3, 3, 35, § 2.—
    2.
    compĕten-ter, adv., suitably, properly, becomingly (post-class.):

    consulere alicui,

    Dig. 24, 3, 22:

    punire,

    ib. 22, 5, 16.—
    * Comp.: disserere, Hier. adv. Helv. 2.—
    * Sup.:

    uti Platone,

    App. Mag. p. 316, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > conpeto

  • 104 combino

    com-bino, āvī, ātum, āre [ bini ]
    связывать (по два), сочетать Aug, Sid

    Латинско-русский словарь > combino

  • 105 commaceratio

    com-macerātio, ōnis f.
    полное размягчение, распад ( corporis Ambr)

    Латинско-русский словарь > commaceratio

  • 106 commaculatio

    com-maculātio, ōnis f.
    запятнанность, осквернение Aug

    Латинско-русский словарь > commaculatio

  • 107 commaculo

    com-maculo, āvī, ātum, āre
    1) запятнать, замарать ( manūs sanguine V)
    2) опозорить, осквернить (se cum aliquo miscendo Sl; flagitiis commaculati T)

    Латинско-русский словарь > commaculo

  • 108 commadeo

    com-madeo, —, —, ēre
    быть совершенно влажным, размокнуть Cato

    Латинско-русский словарь > commadeo

  • 109 commalaxo

    com-malaxo, —, —, āre
    смягчить, перен. уломать, уговорить, склонить ( patrem Vr)

    Латинско-русский словарь > commalaxo

  • 110 commando

    com-mando, —. mānsum, ere Vlg = commanduco

    Латинско-русский словарь > commando

  • 111 commanduco

    com-mandūco, āvī ātum, āre
    разжёвывать, разгрызать (aliquid PM, Scr); кусать ( от боли) ( linguas suas prae dolore Vlg)

    Латинско-русский словарь > commanduco

  • 112 commaneo

    com-maneo, —, —, ēre
    оставаться (in domo Macr; aliquo loco Aug)

    Латинско-русский словарь > commaneo

  • 113 commanipularis

    com-manipulāris, is m. [ manipulus 2. \]

    Латинско-русский словарь > commanipularis

  • 114 commanipulatio

    Латинско-русский словарь > commanipulatio

  • 115 commarceo

    com-marceo, —, —, ēre
    совершенно увядать, чахнуть Amm

    Латинско-русский словарь > commarceo

  • 116 commarcesco

    com-marcēsco, cuī, —, ere
    начинать терять силы, слабеть Amm

    Латинско-русский словарь > commarcesco

  • 117 commargino

    com-margino, —, —, āre

    Латинско-русский словарь > commargino

  • 118 commaritus

    com-maritus, ī m.
    соперник в браке или сватовстве Pl

    Латинско-русский словарь > commaritus

  • 119 commartyr

    Латинско-русский словарь > commartyr

  • 120 commasculo

    com-masculo, —, —, āre
    внушать мужество, укреплять, делать храбрым ( animum suum Ap)

    Латинско-русский словарь > commasculo

См. также в других словарях:

  • .com — (del inglés commercial, comercial, comercianty, comerciante,comerci) es un dominio de internet genérico que forma parte del sistema de dominios de internet. El dominio .com es uno de los dominios originales de internet, fue establecido en enero… …   Wikipedia Español

  • Com — steht für: Com (Osttimor), Ortschaft in Osttimor com! Das Computer Magazin, Computerzeitschrift das Sternbild Haar der Berenike (lat. Coma Berenices ) in der Nomenklatur der Fixsterne Die Abkürzung com, COM steht für: collectivités d outre mer,… …   Deutsch Wikipedia

  • Com! — Das Computer Magazin (Deutschland) Beschreibung deutsche Computerzeitschrift …   Deutsch Wikipedia

  • .COM — (MS DOS) Pour les articles homonymes, voir .com. .com est une extension de nom de fichier pour des fichiers exécutables en MS DOS. Exemples Il existe encore des programmes ayant l extension .com sous Windows, essentiellement des programmes… …   Wikipédia en Français

  • Com —  Pour l’article homophone, voir comme. Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. {{{image}}}    …   Wikipédia en Français

  • COM — steht für: Com (Osttimor), Ortschaft in Osttimor com! Das Computer Magazin, Computerzeitschrift das Sternbild Haar der Berenike (lateinisch: Coma Berenices) in der Nomenklatur der Fixsterne Die Abkürzung com, COM steht für: collectivités d’outre… …   Deutsch Wikipedia

  • Com — Saltar a navegación, búsqueda El término com puede designar: Puerto serie de algunos ordenadores (RS 232); Component Object Model, una plataforma de componentes desarrollada por Microsoft; Archivo COM, formato de archivo ejecutable de algunos… …   Wikipedia Español

  • Com- — A prefix from the Latin preposition cum, signifying with, together, in conjunction, very, etc. It is used in the form com before b, m, p, and sometimes f, and by assimilation becomes col before l, cor before r, and con before any consonant except …   The Collaborative International Dictionary of English

  • .com — bezeichnet: eine Dateinamenserweiterung für ausführbare Dateien, siehe Com Datei „commercial“ („geschäftlich“), eine internationale Top Level Domain ein Unternehmen, dass denn überwiegenden Teil seines Geschäftes im Internet betreibt, siehe… …   Deutsch Wikipedia

  • .com.sg — is a country code second level domain (ccSLD) in the .sg namespace, and is administered by the Singapore Network Information Centre. Only companies with commercial interests and which are registered with the Registry of Companies and Businesses,… …   Wikipedia

  • .com — This article is about the generic top level domain .com. For the file format, see COM file. For other uses, see Dot com (disambiguation). com Introduced 1985 TLD type Generic top level domain Status Active Registry Verisign …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»