Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

collectio

  • 1 collectio

    collectĭo ( conl-), ōnis, f. [id.].
    I.
    Abstr., a collecting together.
    A.
    Prop.:

    membrorum (Absyrti),

    Cic. Imp. Pomp. 9, 22:

    spiritūs,

    Petr. 98:

    fructuum,

    Dig. 9, 2, 27, § 25: terrae, Paul. ex Fest. p. 96, 17 Müll.—
    B.
    Trop., the collecting, acquiring:

    amicorum (opp. detractio),

    Sen. Ep. 74, 25.—
    2.
    Esp.
    a.
    In rhet. lang., a summing up of things said, a short repetition, recapitulation, summary, anakephalaiôsis, * Cic. Brut. 88, 302; Auct. Her. 1, 6, 10; Quint. 4, 4, 2.—
    b.
    In post-Aug. philos. lang., argumentation, reasoning, a syllogism, a conclusion, inference, Sen. Ep. 45, 7; 85, 2; Quint. 9, 2, 103; Plin. 2, 23, 21, § 85; Arn. 1, 35.—
    II.
    Concr. in medic. lang., a swelling, tumor, abscess, Plin. 22, 25, 58, § 122; 24, 4, 7, § 13; 26, 12, 79, § 127; 27, 12, 87, § 110 et saep.; Sen. Ep. 68, 7; Scrib. Comp. 206.

    Lewis & Short latin dictionary > collectio

  • 2 collectio

    collection/accumulation; gathering, abscess; recapitulation, summary; inference

    Latin-English dictionary > collectio

  • 3 conlectio

    collectĭo ( conl-), ōnis, f. [id.].
    I.
    Abstr., a collecting together.
    A.
    Prop.:

    membrorum (Absyrti),

    Cic. Imp. Pomp. 9, 22:

    spiritūs,

    Petr. 98:

    fructuum,

    Dig. 9, 2, 27, § 25: terrae, Paul. ex Fest. p. 96, 17 Müll.—
    B.
    Trop., the collecting, acquiring:

    amicorum (opp. detractio),

    Sen. Ep. 74, 25.—
    2.
    Esp.
    a.
    In rhet. lang., a summing up of things said, a short repetition, recapitulation, summary, anakephalaiôsis, * Cic. Brut. 88, 302; Auct. Her. 1, 6, 10; Quint. 4, 4, 2.—
    b.
    In post-Aug. philos. lang., argumentation, reasoning, a syllogism, a conclusion, inference, Sen. Ep. 45, 7; 85, 2; Quint. 9, 2, 103; Plin. 2, 23, 21, § 85; Arn. 1, 35.—
    II.
    Concr. in medic. lang., a swelling, tumor, abscess, Plin. 22, 25, 58, § 122; 24, 4, 7, § 13; 26, 12, 79, § 127; 27, 12, 87, § 110 et saep.; Sen. Ep. 68, 7; Scrib. Comp. 206.

    Lewis & Short latin dictionary > conlectio

  • 4 dīspergō or dīspargō

        dīspergō or dīspargō sī, sus, ere    [dis- + spargo], to scatter, spread abroad, disperse: tibi cerebrum, T.: per agros passim corpus: membrorum collectio dispersa: dispersa inmittit silvis incendia, V.: quae (duo milia evocatorum) totā acie, Cs.: in omnīs partīs dispersa multitudo, Cs. —Esp., P. perf., scattered, straggling: ut homines dispersi vagarentur: dispersos (milites) subito adortus, Cs.: dispersi a suis pars cedere, etc., S.— To besprinkle, bespatter: cerebro viam, T.—Fig., to scatter, conduct without order, disperse: partīs argumentandi confuse: bellum tam longe lateque dispersum: plebis vis dispersa in multitudine, without organization, S.: vitam in auras, V.— To spread abroad: falsos rumores, Ta.

    Latin-English dictionary > dīspergō or dīspargō

  • 5 dispergo

    di-spergo, in late Lat. and sometimes in MSS. of the older authors written di-spargo (cf. aspergo and conspergo), si, sum, 3, v. a., to scatter on all sides, to scatter about, disperse (freq. and class., esp. in the part. perf.).
    I.
    Lit.:

    per agros passim dispergit corpus,

    Cic. Poet. N. D. 3, 26, 67; cf. per hypallagen:

    membrorum collectio dispersa (coupled with dissipare),

    id. de Imp. Pomp. 9, 22 (but in Lucr. 3, 988, the right reading is:

    dispessis membris, not dispersis, v. dispando): cur (deus) tam multa pestifera terra marique disperserit?

    id. Ac. 2, 38, 120:

    nubes dispergunt venti,

    Lucr. 5, 254:

    an tibi jam mavis cerebrum dispergam hic?

    Ter. Ad. 5, 2, 7; for which: ut cerebro dispergat viam, besprinkle, id. ib. 3, 2, 19:

    caprae dispergunt se, contra oves so congregant et condensant in locum unum,

    Varr. R. R. 2, 3, 9; cf.:

    comites dispersi,

    Lucr. 4, 576; so the mid.:

    dispersi, of persons,

    Cic. Fl. 13, 30; id. Sest. 42, 91;

    and esp. freq. of soldiers,

    Caes. B. G. 1, 40, 8; 3, 28, 3; id. B. C. 1, 44, 1; 2, 38, 5 et saep.; Sall. J. 98, 4, et saep.; cf.:

    dispersi a suis pars cedere, etc.,

    id. ib. 51, 1; and in the verb. fin. act.:

    quae (duo milia evocatorum) tota acie disperserat,

    had distributed, Caes. B. C. 3, 88, 4:

    fimum,

    Plin. 18, 23, 53, § 193:

    vitem traducibus dispergere atque disrarare,

    Col. 5, 6, 36: lactuca dispergitur, set out, i. e. planted, id. 11, 3, 25:

    color dispergitur omnis,

    Lucr. 2, 831 (not disperditur, v. Lachm. ad h. l.):

    ubi brachia et crura inaequaliter dispergit,

    i. e. moves at random, Cels. 2, 6:

    Mesopotamia vicatim dispersa,

    i. e. divided, Plin. 6, 26, 30, § 117:

    magna pars Judaeae vicis dispergitur,

    Tac. H. 5, 8 et saep.— Poet.:

    aries dispergit saxa (with effundere muros),

    Luc. 1, 384 Cort.:

    dispersa capillos,

    id. 10, 84:

    quo latior (res) est, in cunctas undique partis Plura modo dispargit et ab se corpora mittit,

    Lucr. 2, 1135; so with in and acc., id. 1, 309; Caes. B. G. 6, 34, 1; Plin. 11, 37, 89, § 220:

    tripartitum exercitum plures in manus,

    Tac. A. 3, 74 al.:

    aër dispargitur ad partis minutas corporis,

    Lucr. 4, 895.
    II.
    Trop.:

    in praesentia tantummodo numeros et modos et partes argumentandi confuse et permixte dispersimus: post descripte... ex hac copia digeremus,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf. id. de Or. 1, 42, 187; 191; Quint. 9, 3, 39:

    bellum tam longe lateque dispersum,

    Cic. de Imp. Pomp. 12, 35:

    in re dispersa atque infinita,

    Q. Cic. Pet. Cons. 1:

    plebis vis soluta atque dispersa in multitudine,

    Sall. J. 41, 6:

    rumorem,

    Tac. A. 4, 24:

    falsos rumores,

    id. H. 2, 96; and with acc. and inf.:

    volgus fingendi avidum disperserat accitum in adoptionem,

    had given out, id. ib. 2, 1:

    membratim oportebit partis rei gestae dispergere in causam,

    Cic. Inv. 1, 21, 30:

    vitam in auras,

    Verg. A. 11, 617; cf.:

    partem voti in auras,

    id. ib. 795.— Hence, adv. in two forms:
    1.
    dispersē, dispersedly, here and there (very rare):

    disperse et diffuse dictae res,

    Cic. Inv. 1, 52, 98:

    multis in locis dicta,

    id. Verr. 2, 4, 52, § 116. —
    2.
    dispersim, Varr. R. R. 1, 1, 7; 3, 2, 13; Suet. Caes. 80.

    Lewis & Short latin dictionary > dispergo

  • 6 dispersim

    di-spergo, in late Lat. and sometimes in MSS. of the older authors written di-spargo (cf. aspergo and conspergo), si, sum, 3, v. a., to scatter on all sides, to scatter about, disperse (freq. and class., esp. in the part. perf.).
    I.
    Lit.:

    per agros passim dispergit corpus,

    Cic. Poet. N. D. 3, 26, 67; cf. per hypallagen:

    membrorum collectio dispersa (coupled with dissipare),

    id. de Imp. Pomp. 9, 22 (but in Lucr. 3, 988, the right reading is:

    dispessis membris, not dispersis, v. dispando): cur (deus) tam multa pestifera terra marique disperserit?

    id. Ac. 2, 38, 120:

    nubes dispergunt venti,

    Lucr. 5, 254:

    an tibi jam mavis cerebrum dispergam hic?

    Ter. Ad. 5, 2, 7; for which: ut cerebro dispergat viam, besprinkle, id. ib. 3, 2, 19:

    caprae dispergunt se, contra oves so congregant et condensant in locum unum,

    Varr. R. R. 2, 3, 9; cf.:

    comites dispersi,

    Lucr. 4, 576; so the mid.:

    dispersi, of persons,

    Cic. Fl. 13, 30; id. Sest. 42, 91;

    and esp. freq. of soldiers,

    Caes. B. G. 1, 40, 8; 3, 28, 3; id. B. C. 1, 44, 1; 2, 38, 5 et saep.; Sall. J. 98, 4, et saep.; cf.:

    dispersi a suis pars cedere, etc.,

    id. ib. 51, 1; and in the verb. fin. act.:

    quae (duo milia evocatorum) tota acie disperserat,

    had distributed, Caes. B. C. 3, 88, 4:

    fimum,

    Plin. 18, 23, 53, § 193:

    vitem traducibus dispergere atque disrarare,

    Col. 5, 6, 36: lactuca dispergitur, set out, i. e. planted, id. 11, 3, 25:

    color dispergitur omnis,

    Lucr. 2, 831 (not disperditur, v. Lachm. ad h. l.):

    ubi brachia et crura inaequaliter dispergit,

    i. e. moves at random, Cels. 2, 6:

    Mesopotamia vicatim dispersa,

    i. e. divided, Plin. 6, 26, 30, § 117:

    magna pars Judaeae vicis dispergitur,

    Tac. H. 5, 8 et saep.— Poet.:

    aries dispergit saxa (with effundere muros),

    Luc. 1, 384 Cort.:

    dispersa capillos,

    id. 10, 84:

    quo latior (res) est, in cunctas undique partis Plura modo dispargit et ab se corpora mittit,

    Lucr. 2, 1135; so with in and acc., id. 1, 309; Caes. B. G. 6, 34, 1; Plin. 11, 37, 89, § 220:

    tripartitum exercitum plures in manus,

    Tac. A. 3, 74 al.:

    aër dispargitur ad partis minutas corporis,

    Lucr. 4, 895.
    II.
    Trop.:

    in praesentia tantummodo numeros et modos et partes argumentandi confuse et permixte dispersimus: post descripte... ex hac copia digeremus,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf. id. de Or. 1, 42, 187; 191; Quint. 9, 3, 39:

    bellum tam longe lateque dispersum,

    Cic. de Imp. Pomp. 12, 35:

    in re dispersa atque infinita,

    Q. Cic. Pet. Cons. 1:

    plebis vis soluta atque dispersa in multitudine,

    Sall. J. 41, 6:

    rumorem,

    Tac. A. 4, 24:

    falsos rumores,

    id. H. 2, 96; and with acc. and inf.:

    volgus fingendi avidum disperserat accitum in adoptionem,

    had given out, id. ib. 2, 1:

    membratim oportebit partis rei gestae dispergere in causam,

    Cic. Inv. 1, 21, 30:

    vitam in auras,

    Verg. A. 11, 617; cf.:

    partem voti in auras,

    id. ib. 795.— Hence, adv. in two forms:
    1.
    dispersē, dispersedly, here and there (very rare):

    disperse et diffuse dictae res,

    Cic. Inv. 1, 52, 98:

    multis in locis dicta,

    id. Verr. 2, 4, 52, § 116. —
    2.
    dispersim, Varr. R. R. 1, 1, 7; 3, 2, 13; Suet. Caes. 80.

    Lewis & Short latin dictionary > dispersim

  • 7 grumus

    grūmus, i, m., a little heap, hillock of earth: grumus terrae collectio minor tumulo, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.; Att. ap. Non. 15, 24; Col. 2, 17, 4; Vitr. 2, 1; 8, 3; Auct. B. Hisp. 24.

    Lewis & Short latin dictionary > grumus

  • 8 lacuna

    lăcūna (collateral form lŭcūna; cf. Lachm. ad Lucr. vol. 2, p. 205; lăcūnā-tūra, App. Flor. 15, p. 351, 2 Hildebrand; v. infra), ae, f. [lacus], a ditch, pit, hole; esp. a place where water collects, a pool, pond.
    I.
    Lit. (mostly poet.): lacuna, id est aquae collectio, a lacu derivatur, quam alii lamam, alii lustrum dicunt, Paul. ex Fest. p. 117 Müll.:

    vastae,

    Lucr. 6, 552:

    vastae Orci,

    id. 1, 116; 6, 538:

    cavae,

    Verg. G. 1, 117; 3, 365.— Poet.:

    salsae,

    i. e. the sea, Lucr. 5, 794; 3, 1044; also,

    Neptuniae,

    Auct. Her. 4, 10, 15:

    caecas lustravit luce lacunas,

    Cic. Arat. 431.—
    B.
    In gen., a hollow, cavity, opening, chasm, cleft:

    cum supercilia cana, et sub ea lacunae, dicunt, eum equum habere annos sedecim,

    Varr. R. R. 2, 7, 3; 1, 29, 3; cf.:

    atque lacunarum fuerant vestigia cuique,

    Lucr. 5, 1261; Vitr. 7, 1, 4:

    labrum superius sub ipsa medietate narium lacuna quadam levi, quasi valle, signavit deus,

    Lact. Op. D. 10:

    genae teretes ac medio mento lacuna,

    a dimple, App. Flor. p. 351 (Hildebr., lacunatura).—
    II.
    Trop., a gap, void, defect, want, loss (rare but class.):

    est, qui expleas duplicem istam lacunam,

    to fill up the double void, Varr. R. R. 2, 1, 28:

    ut illam lacunam rei familiaris expleant,

    Cic. Verr. 2, 2, 55, § 138:

    lacuna in auro,

    id. Att. 12, 6, 1:

    illa labes et quasi lacuna famae,

    Gell. 1, 3, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > lacuna

  • 9 lama

    lāma, ae, f. (cf.: lacus, lacer).
    I.
    A slough, bog, fen: lacuna id est aquae collectio, quam alii lamam, alii lustrum, Paul. ex Fest. p. 117 Müll.:

    viribus uteris per clivos, flumina, lamas,

    Hor. Ep. 1, 13, 10.—
    II.
    A kind of mastic: Pistacia lentiscus, Linn.; Plin. 12, 17, 36, § 72 (al. lainam).

    Lewis & Short latin dictionary > lama

  • 10 pullarius

    pullārĭus, a, um, adj. [1, pullus].
    I.
    Of or belonging to young animals:

    collectio,

    Veg. Vet. 1, 29; 2, 25, 1.— Facete: feles, a kidnapper of boys, qs. boy-mouser, catchboy, Aus. Ep. 70, 5.—
    II.
    Subst.
    A.
    pul-lārĭus, ĭi, m.
    1.
    A man who fed the sacred chickens, the chicken-keeper, Cic. Div. 2, 34, 72; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 12, 3; Liv. 8, 30; 9, 14; 10, 40; Inscr. Orell. 2456; 3509. —In this signif. as adj.: DECVRIA PVLLARIA, i. e. of the pullarii, Inscr. Orell. 5010.—
    2.
    In mal. part.: paiderastês, pullarius, Gloss. Philox.—
    B.
    Pullariam Plautus dixit manum dextram, Paul. ex Fest. p. 243 Müll. —
    2.
    An island in the Adriatic near Istria, Plin. 3, 26, 30, § 151.

    Lewis & Short latin dictionary > pullarius

  • 11 recapitulatio

    rĕcăpĭtŭlātio, ōnis, f. [recapitulo], a summing up, restatement by heads, recapitulation (late Lat. for repetitio, collectio): facta ex Adam, Aug. Civ. Dei, 15, 21 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > recapitulatio

См. также в других словарях:

  • COLLECTIO — Canonum, quando institui coeperit, et quibus auctibus perrexerit, vide supra ubi de Canombus et Canonico Iure …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Collectio canonum quadripartita — Folio 3v from the Stuttgart manuscript, showing the beginning of Book 1 of the Quadripartita Also known as Quadripartitu …   Wikipedia

  • Collectio Avellana — (the Avellana Compilation ) is a collection of 244 documents, dating from AD 367 to 553, that includes many imperial letters written to popes and others, imperial acts and papal letters and other documents that were gathered just after the mid… …   Wikipedia

  • Collectio Avellana — (Авелланская коллекция)  собрание из 243[1] папских и императорских документов, охватывающая период начиная с раскола, вызванного избранием антипапы Урсина в 366 году, до 553 года. Содержание 1 Состав коллекции …   Википедия

  • Collectio Coisliniana — or Fonds Coislin ( fr. Le fonds Coislin) is a collection (or fonds) of Greek manuscripts acquired by Pierre Séguier, but named after Henri Charles de Coislin, its second owner. It is now held in the National Library of France, as one of three… …   Wikipedia

  • Collectio Canonum Hibernensis — Die Collectio Canonum Hibernensis, oder auch kurz Hibernensis genannt, ist eine im 8. Jahrhundert in Irland entstandene systematische Sammlung kanonischen Rechts, die sich über England und Frankreich in ganz Westeuropa verbreitete und über vier… …   Deutsch Wikipedia

  • Collectio canonum Hibernensis — Folio 15v of 8th century manuscript 210 of the library at Cologne Cathedral, showing the first chapter of the second book titled De nomine prespiteri at the initial P …   Wikipedia

  • Collectio Mundi — Gauthier Toulemonde Gauthier Toulemonde (né le 6 février 1959 à Roubaix) est un entrepreneur français spécialisé dans la philatélie. Sommaire 1 Carrière 2 Œuvres 2.1 Filmographie 2.2 …   Wikipédia en Français

  • Collectio Mundi GM — Gauthier Toulemonde Gauthier Toulemonde (né le 6 février 1959 à Roubaix) est un entrepreneur français spécialisé dans la philatélie. Sommaire 1 Carrière 2 Œuvres 2.1 Filmographie 2.2 …   Wikipédia en Français

  • Collectio Mundi MG — Gauthier Toulemonde Gauthier Toulemonde (né le 6 février 1959 à Roubaix) est un entrepreneur français spécialisé dans la philatélie. Sommaire 1 Carrière 2 Œuvres 2.1 Filmographie 2.2 …   Wikipédia en Français

  • SBF Collectio Minor — (Малое собрание Studium Biblicum Franciscanum)  книжная серия, издаваемая францисканским научно исследовательским институтом «Studium Biblicum Franciscanum», находящимся в Иерусалиме, Израиль. Каждый том освящает конкретные археологические… …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»