-
1 coitus
coitus -
2 coitus
coitus -
3 coitus
coitus, ūs, m. (coëo), das Zusammengehen, -kommen, I) im allg.: a) das Zusammentreffen eines Gestirns mit einem andern, hoc manufestum fit non illarum (stellarum mobilium) coitu fieri cometen, Sen. nat. qu. 7, 12, 2. – dah. auch der Vorübergang eines Gestirns vor einem andern, lunae (des M. vor der Sonne), Plin. 2, 46 u. 16, 190. – b) als mediz. t. t., das Sich-Ansammeln, die Ansammlung von Flüssigkeiten im Körper, puris, Cels.: materiae, Cels.: sordium in auribus, Cels.: umoris coitionem emollire (zerteilen), Cels. – II) prägn., das Zusammentreten = das Sich-Vereinigen, die Vereinigung, a) leb. Wesen, die fleischliche Vermischung, das eheliche Beiwohnen, die Begattung, coitus novi, Ov.: coitus primi, Cels.: ante coitum feminae (mit einem W.), Cels.: ad unum coitum mulier concepit, Vulg.: clandestinos coitus obire, Apul.: coitum patrare, vollziehen, Anthol. Lat. 358, 5 R.: Venerem quam coitum dicere magis decet, Quint. – übtr., die Befruchtung der Pflanzen durch Samen, Plin. 13, 35 u. 17, 11: die Verbindung durch Pfropfen, Plin. 17, 103. – b) lebl. Ggstde.: α) als gramm. t. t., die Verschmelzung von Silben u. Wörtern, syllabarum, Quint. 9, 4, 59: ex his, quibus dixi, vocibus quasi per quendam coitum et copulam nomen indutiarum conexum est, Gell. 1, 25, 16. – β) als mediz. t. t., die Vereinigung, das Sich- Schließen, ut recens coitus eius (venae) resolvatur, Cels. 2, 10. p. 55, 7 D.
-
4 coitus
-
5 coitus
coitus, ūs, m. (coëo), das Zusammengehen, -kommen, I) im allg.: a) das Zusammentreffen eines Gestirns mit einem andern, hoc manufestum fit non illarum (stellarum mobilium) coitu fieri cometen, Sen. nat. qu. 7, 12, 2. – dah. auch der Vorübergang eines Gestirns vor einem andern, lunae (des M. vor der Sonne), Plin. 2, 46 u. 16, 190. – b) als mediz. t. t., das Sich-Ansammeln, die Ansammlung von Flüssigkeiten im Körper, puris, Cels.: materiae, Cels.: sordium in auribus, Cels.: umoris coitionem emollire (zerteilen), Cels. – II) prägn., das Zusammentreten = das Sich-Vereinigen, die Vereinigung, a) leb. Wesen, die fleischliche Vermischung, das eheliche Beiwohnen, die Begattung, coitus novi, Ov.: coitus primi, Cels.: ante coitum feminae (mit einem W.), Cels.: ad unum coitum mulier concepit, Vulg.: clandestinos coitus obire, Apul.: coitum patrare, vollziehen, Anthol. Lat. 358, 5 R.: Venerem quam coitum dicere magis decet, Quint. – übtr., die Befruchtung der Pflanzen durch Samen, Plin. 13, 35 u. 17, 11: die Verbindung durch Pfropfen, Plin. 17, 103. – b) lebl. Ggstde.: α) als gramm. t. t., die Verschmelzung von Silben u. Wörtern, syllabarum, Quint. 9, 4, 59: ex his, quibus dixi, vocibus quasi per quendam coitum et copulam nomen indutiarum conexum est, Gell. 1, 25, 16. – β) als mediz. t. t., die Vereinigung, das Sich-————Schließen, ut recens coitus eius (venae) resolvatur, Cels. 2, 10. p. 55, 7 D. -
6 coïtus
♦voorbeelden: -
7 coitus
coitus ūs, m [com- + 1 I-], sexual union, O.* * *meeting/encounter, gathering; conjunction (planets); meeting place; coalescence; union, sexual intercourse; fertilization; gathering/collection (fluid/pus) -
8 coitus
-
9 coitus
-
10 coitus
coitus [ˊkəυɪtəs] nко́итус, совокупле́ние -
11 Coitus
-
12 coïtus
-
13 coitus
coitus коитус, совокуплениеEnglish-Russian dictionary of biology and biotechnology > coitus
-
14 coitus
[st1]1 [-] cŏĭtus, a, um: part. passé de coeo. [st1]2 [-] cŏĭtŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de se joindre, de se réunir, réunion, rapprochement. - [abcl]b - union charnelle, accouplement. - [abcl]c - greffe, ente. - [abcl]d - fécondation des plantes.[/b] - coitus venae, Cels.: cicatrice de la veine. - coitus inutilis materiae, Cels.: amas d'une matière nuisible. - coitus syllabarum, Quint. 9, 4, 59: contraction de syllabes. - luna in coitu solis, Plin.: la lune en conjonction avec le soleil, la nouvelle lune.* * *[st1]1 [-] cŏĭtus, a, um: part. passé de coeo. [st1]2 [-] cŏĭtŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de se joindre, de se réunir, réunion, rapprochement. - [abcl]b - union charnelle, accouplement. - [abcl]c - greffe, ente. - [abcl]d - fécondation des plantes.[/b] - coitus venae, Cels.: cicatrice de la veine. - coitus inutilis materiae, Cels.: amas d'une matière nuisible. - coitus syllabarum, Quint. 9, 4, 59: contraction de syllabes. - luna in coitu solis, Plin.: la lune en conjonction avec le soleil, la nouvelle lune.* * *Coitus, huius coitus, pen. corr. Substantiuum. Plin. Compaignie charnelle avec une femme.\Coitus humoris. Cels. Assemblee d'humeur. -
15 coitus
1.cŏĭtus, a, um, Part., from coëo.2.cŏĭtus, and another orthography coetus (only distinguished in signif. by use; v. infra), ūs (dat. coetu, Cat. 64, 385; 66, 37), m. [coëo].I.In gen.A.Abstr., a coming or meeting together, an assembling:B.eos auspicio meo atque ductu primo coetu vicimus,
Plaut. Am. 2, 2, 25.— Hence,Concr., an assemblage, crowd, company; in this signif. coetus alone is used:II.quae (opiniones) in senatu, quae in omni coetu concilioque profitendae sint,
Cic. Fin. 2, 24, 77; 2, 4, 11; id. Rep. 6, 13, 13:ad divinum animorum concilium coetumque proficisci,
id. Sen. 23, 84; id. de Or. 1, 8, 30; id. Verr. 2, 5, 72, § 186; Liv. 3, 38, 11; 27, 35, 3; Quint. 2, 15, 18; 2, 9, 2; 8, 4, 8; Cat. 46, 8; 64, 407; Verg. A. 5, 43; Ov. M. 3, 403; 11, 766; 15, 66:in domum Pisonis,
Tac. A. 4, 41; id. H. 4, 45.—Esp.A. (α).Coetus, Lucr. 1, 1016; 1, 1047; 2, 919; 2, 1003;(β).5, 429: ceterum amnium coctus maritimis similes fluctus movet,
Curt. 9, 4, 9:stellarum coetus et discessiones,
Gell. 14, 1, 14.—Coitus:B.ut recens coitus venae resolvatur,
Cels. 2, 10 fin.:umoris,
id. 5, 18, 31:sordium in auribus,
id. 6, 7, 7:syllabarum,
Quint. 9, 4, 59:vocum,
Gell. 1, 25, 16: osculi, Poët. ap. Gell. 19, 11, 4:luna morata in coitu solis biduo (i. e. at new moon),
Plin. 2, 9, 6, § 44. —Sexual intercourse, coition (not in Cic.);2.in this signif. only coitus is used.— Of men,
Ov. M. 7, 709; Suet. Calig. 25; cf. Quint. 8, 6, 24; Gai Inst. 1, 64; 1, 87.—Of animals, Col. 6, 24, 3; 6, 23, 3 (Cod. Polit. coetus); Cels. 2, 1 fin. al.—Transf., of plants:palmarum,
Plin. 13, 4, 7, § 35.— Also of ingrafting, Plin. 17, 14, 24, § 103. -
16 coitus
-
17 coitus
съвокупление;* * *coitus[´kouitəs] n коитус, полов акт; \coitus interruptus прекъснат полов акт; \coitus reservatus съзнателно забавяне на оргазма. -
18 coitus
I a, um part. pf. к coeo II coitus, ūs m.1) соединение ( stellarum Sen)2) скопление (puris, sordium CC)3) затягивание, рубцевание, тж. рубец ( venae CC)4) грам. стяжение ( syllabarum Q)5) половая связь, соитие (clandestini coitūs Ap; c. feminae CC)6) бот. оплодотворение, опыление PM7) с.-х. прививка PM -
19 Coitus
m Koitus* * *Co·i·tus<-, ->[ˈko:itʊs]* * * -
20 coitus
См. также в других словарях:
COITUS — (латинск.), совокулление, соитие, половое сношение, половой акт. Наблюдения над процессом С. у млекопитающих обнаруживают у отдельных видов их значительные различия в напряжении полового члена, способе введения его во влагалище, положении при С,… … Большая медицинская энциклопедия
coitus — copulation, 1713, scientific Latin, from L. coitus a meeting together; sexual union, pp. of coire, from com together (see CO (Cf. co )) + ire come, go, from PIE root *ei to go. In Middle English as coite (early 15c.). Used in English in general… … Etymology dictionary
Coĭtus — (lat.), 1) Zusammenkunft, Vereinigung; 2) Art der Begattung … Pierer's Universal-Lexikon
Coïtus — (lat.), Beischlaf; C. anticipatus, Beischlaf vor der Ehe; C. damnatus, illicitus, Blutschande … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Coitus — Coĭtus (lat.), Beischlaf … Kleines Konversations-Lexikon
Coïtus — Coïtus, Zusammenkunft; Begattung … Herders Conversations-Lexikon
Coitus — Coitus→Koitus … Das Wörterbuch der Synonyme
Coitus — vgl. Koitus … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
coitus — ► NOUN technical ▪ sexual intercourse. DERIVATIVES coital adjective. ORIGIN Latin, from coire go together … English terms dictionary
coitus — [kō′it əs; ] also [ kō ēt′əs] n. [L: see COITION] sexual intercourse coital adj … English World dictionary
Coitus — Co|i|tus [ ko:itus] der; , [...tu:s] <aus gleichbed. lat. coitus, vgl. ↑Koitus> in fachspr. Fügungen: Coitus a Tergo: Form des ↑Koitus, bei der die Frau dem Mann den Rücken zuwendet; Geschlechtsverkehr »von hinten«; Coitus condomatus:… … Das große Fremdwörterbuch