Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

coctūra

  • 1 coctura

    coctūra, ae, f. (coquo), I) das Kochen, Absieden, Cels. 5, 27, 12. Col. 11, 3, 23. Apic. 6, 213: Apiciana, Plin. 19, 143: das Schmelzen, Sen. ep. 90, 33: die Erhitzung (des Erzes), crebrae cocturae, Vitr. 7, 9, 1. – übtr., das Reifen der Früchte, Plin. 14, 55. – II) meton., das Gekochte, Gesottene, Col. 12, 18, 7 u. 12, 20, 4: c. lentis, ein Linsengericht, Ambros. in psalm. 118. serm. 20. no. 6.

    lateinisch-deutsches > coctura

  • 2 coctura

    coctūra, ae, f. (coquo), I) das Kochen, Absieden, Cels. 5, 27, 12. Col. 11, 3, 23. Apic. 6, 213: Apiciana, Plin. 19, 143: das Schmelzen, Sen. ep. 90, 33: die Erhitzung (des Erzes), crebrae cocturae, Vitr. 7, 9, 1. – übtr., das Reifen der Früchte, Plin. 14, 55. – II) meton., das Gekochte, Gesottene, Col. 12, 18, 7 u. 12, 20, 4: c. lentis, ein Linsengericht, Ambros. in psalm. 118. serm. 20. no. 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coctura

  • 3 Apicius

    Apīcius, ī, m., ein röm. Beiname, unter dem bes. bekannt: M. Gabius Apicius, der berühmteste Feinschmecker u. Kochkünstler der Römer unter Tiberius, Sen. ad Helv. 10, 2 sq. Plin. 9, 66. Tac. ann. 4, 1. – dah. Titel eines Buches über die Kochkunst, das noch erhalten, dessen Verfasser aber unbekannt ist. – Dav.: 1) Apīciānus, a, um, zu Apicius gehörig, apicianisch, coctura, Plin.: patina, Apic.: condimenta, Tert. – 2) Apīcius, a, um, zu Apicius gehörig, apicisch, des Apcius, a) = von einem Apicius vor od. zu der Zeit des M. Porcius Kato benannt, uva, Cato u.a.: u. subst. Apīcium, ī, n. (sc. vinum), »apicischer Wein«, Cato u. Varr. – b) des oben gen. M. Gabius Apicius, epulones, Sidon. ep. 4, 7.

    lateinisch-deutsches > Apicius

  • 4 occido [1]

    1. occīdo, cīdī, cīsum, ere (ob u. caedo), I) zu Boden schlagen, alqm pugnis, Ter. adelph. 559: alqd, Varro r. r. 1, 31 in.: übtr., cocturā occisā, bei gedämpftem, schwachem Feuer, Apic. 6, 221: occisā est haec res, die Sache ist verloren, ich bin verloren, Plaut. (s. Brix Plaut. Men. 411): u. so occisissimus sum omnium qui vivont, ich bin der verlorenste Mensch von allen Menschenkindern, Plaut. Cas. 694. – II) insbes., erschlagen, niederhauen, töten, A) eig.: hominem, Cic.: hospitem, Liv.: ad unum omnes, Liv.: alqm inermem, Ov.: copias hostium, Cic.: matrem coram patre, Sen. rhet.: fratrem in conspectu patris, Sen. rhet.: uno ictu (mit einem Hieb, Stoß) alqm, Plin.: u. so uno vulnere feram, Curt.: alqm manu suā, Flor., suis manibus, Cic.: alqm veneno, Suet.: alqm indictā causā, Cic.: adversi (von vorn) raedarium occidunt. Cic.: nec postea cum illo panem gustare potui, non si me occidisses (wenn man mich tot geschlagen hätte), Petron. – se occidere, Cic. fr., Suet. u.a.: se cultro, Aur. Vict.: se mutuis vulneribus, Aur. Vict.: se invicem, Eutr. u. Serv. Verg. – absol., sanguis detractio occidit (ist tödlich), Cels.: u. so ictus colubrae occidit, Cels.: ad occidendum iam armatum esse, zum Morde, Sen. contr.: defendenda religio est non occidendo, sed moriendo, Lact. – B) übtr.: fast töten, fast umbringen, fast zu Tode martern, alqm, unglücklich machen (Ggstz. servare), Hor.: occidisti me tuis fallaciis, Ter. – bes. durch Fragen, Reden usw., occidis me, cum istuc rogitas, Plaut.: rogando, legendo, Hor.: occidis fabulans, du bringst mich mit deinem Geschwätze um, Plaut. – / Archaist. Perf. occīsit, Lex vet. bei Fest. 178 (b), 21. XII tabb. lex VIII. fr. 11 ( bei Macr. sat. 1, 4, 19). – Redupl. Perf. occididisti, Itala (Laudian.) act. apost. 2, 23.

    lateinisch-deutsches > occido [1]

  • 5 Apicius

    Apīcius, ī, m., ein röm. Beiname, unter dem bes. bekannt: M. Gabius Apicius, der berühmteste Feinschmecker u. Kochkünstler der Römer unter Tiberius, Sen. ad Helv. 10, 2 sq. Plin. 9, 66. Tac. ann. 4, 1. – dah. Titel eines Buches über die Kochkunst, das noch erhalten, dessen Verfasser aber unbekannt ist. – Dav.: 1) Apīciānus, a, um, zu Apicius gehörig, apicianisch, coctura, Plin.: patina, Apic.: condimenta, Tert. – 2) Apīcius, a, um, zu Apicius gehörig, apicisch, des Apcius, a) = von einem Apicius vor od. zu der Zeit des M. Porcius Kato benannt, uva, Cato u.a.: u. subst. Apīcium, ī, n. (sc. vinum), »apicischer Wein«, Cato u. Varr. – b) des oben gen. M. Gabius Apicius, epulones, Sidon. ep. 4, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Apicius

  • 6 occido

    1. occīdo, cīdī, cīsum, ere (ob u. caedo), I) zu Boden schlagen, alqm pugnis, Ter. adelph. 559: alqd, Varro r. r. 1, 31 in.: übtr., cocturā occisā, bei gedämpftem, schwachem Feuer, Apic. 6, 221: occisā est haec res, die Sache ist verloren, ich bin verloren, Plaut. (s. Brix Plaut. Men. 411): u. so occisissimus sum omnium qui vivont, ich bin der verlorenste Mensch von allen Menschenkindern, Plaut. Cas. 694. – II) insbes., erschlagen, niederhauen, töten, A) eig.: hominem, Cic.: hospitem, Liv.: ad unum omnes, Liv.: alqm inermem, Ov.: copias hostium, Cic.: matrem coram patre, Sen. rhet.: fratrem in conspectu patris, Sen. rhet.: uno ictu (mit einem Hieb, Stoß) alqm, Plin.: u. so uno vulnere feram, Curt.: alqm manu suā, Flor., suis manibus, Cic.: alqm veneno, Suet.: alqm indictā causā, Cic.: adversi (von vorn) raedarium occidunt. Cic.: nec postea cum illo panem gustare potui, non si me occidisses (wenn man mich tot geschlagen hätte), Petron. – se occidere, Cic. fr., Suet. u.a.: se cultro, Aur. Vict.: se mutuis vulneribus, Aur. Vict.: se invicem, Eutr. u. Serv. Verg. – absol., sanguis detractio occidit (ist tödlich), Cels.: u. so ictus colubrae occidit, Cels.: ad occidendum iam armatum esse, zum Morde, Sen. contr.: defendenda religio est non occidendo, sed moriendo, Lact. – B) übtr.: fast töten, fast umbringen, fast zu Tode martern, alqm, unglück-
    ————
    lich machen (Ggstz. servare), Hor.: occidisti me tuis fallaciis, Ter. – bes. durch Fragen, Reden usw., occidis me, cum istuc rogitas, Plaut.: rogando, legendo, Hor.: occidis fabulans, du bringst mich mit deinem Geschwätze um, Plaut. – Archaist. Perf. occīsit, Lex vet. bei Fest. 178 (b), 21. XII tabb. lex VIII. fr. 11 ( bei Macr. sat. 1, 4, 19). – Redupl. Perf. occididisti, Itala (Laudian.) act. apost. 2, 23.
    ————————
    2. occido, cidī, cāsum, ere (ob u. cado), I) niederfallen, hinfallen, alia signa de caelo ad terram occidunt, Plaut.: alii super alios occiderunt, Liv.: arbores levi momento impulsae occidunt, Liv. – II) prägn.: A) fallen = umkommen, untergehen, sein Ende erreichen, aufhören, 1) eig.: in bello, Cic.: ornatus mundi occidat, Cic.: ne sacrorum memoria occideret, Cic.: oculorum lumen occidit, Lucr.: quod si numquam oritur (Anfang hat), ne occidit (hört auf) quidem umquam, Cic.: vita occidens, der Abend des Lebens (wenn man am Abend des Lebens ist), Cic. – 2) übtr., untergehen, zugrunde gehen, verloren gehen, -sein, sin plane occidimus, Cic.: ego occidi planissume, Plaut.: perire aut occidere, Tac.: spes occidit, Hor.: beneficia vestra occasura esse, Cic.: dah. occidi, ich bin verloren, Ter.: occidi atque interii, ich bin verloren und es ist aus mit mir, Plaut. – B) v. Gestirnen usw., untergehen (Ggstz. oriri, exoriri, aufgehen), sol occidit, Liv.: ne luna occidat, Tragic. vet. inc. fr.: Capra (als Gestirn) occidit, Colum.: acerbus creditor nullum diem gratis occidere patitur, Sen.: utrum mergeretur Iuppiter an occideret an retrogradus esset, ante paucos annos didicimus, Sen. – occidente sole, bei Sonnenuntergang, Cic.: ab orto usque ad occidentem solem, Liv. – sol occasus, Sonnenuntergang, XII tabb. fr.: sole occaso, nach S.,
    ————
    Lucil. fr. u. Claud. Quadrig. fr.: ante solem occasum, ad solem occasum, post solem occasum, Plaut. Varro fr. u. Gell.: a sole occaso, Gell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > occido

См. также в других словарях:

  • coptură — COPTÚRĂ, copturi, s.f. 1. Produs alimentar făcut din aluat şi copt în cuptor sau în spuză; p. ext. prăjitură de casă. 2. Puroi. ♦ Bubă coaptă; abces. 3. Bucată de rocă incomplet desprinsă de tavanul sau de pereţii unei galerii de mină şi care… …   Dicționar Român

  • cochura — ► sustantivo femenino 1 Acción y resultado de cocer o cocerse: ■ para la cochura de las setas utilizó agua y zumo de limón. SINÓNIMO cocción 2 Conjunto de cosas que se cuecen de una vez, como panes, ladrillos o cacharros: ■ la primera cochura de… …   Enciclopedia Universal

  • quittor — ˈkwid.ə(r), itə noun ( s) Etymology: Middle English quittere, quiture pus, quittor, probably from Old French quiture, cuiture act of boiling, act of cooking, from Latin coctura, from coctus (past participle of coquere to cook, boil) + ura ure… …   Useful english dictionary

  • The King of Braves GaoGaiGar glossary — This is a glossary of terms from the anime and manga series The King of Braves GaoGaiGar and The King of Braves GaoGaiGar FINAL . Base energy sources G Stone and G Crystal The G Stone is an energy source developed on the Green Planet by the Green …   Wikipedia

  • List of The King of Braves GaoGaiGar protagonists — This is an index of protagonist characters and robots in the anime and manga series The King of Braves GaoGaiGar and The King of Braves GaoGaiGar FINAL. Contents 1 Gutsy Geoid Guard/Gutsy Galaxy Guard 1.1 Guy Shishioh 1.1.1 Cyb …   Wikipedia

  • Salz — Die Gewinnung des Steinsalzes geschieht entweder in steinbruchähnlichen Tagebauen oder durch bergmännischen unterirdischen Abbau. Tagebaue sind heute nur noch in südlichen Ländern in Betrieb, wo mächtige Salzlager oft ganz frei zutage treten, wie …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • quittor — /kwit euhr/, n. Vet. Pathol. purulent infection of horses and other hoofed animals, characterized by chronic inflammation of the lateral cartilage of the foot and formation of fistulas that open above the coronet, usually resulting in lameness.… …   Universalium

  • COLBERGA — Urbs Pomeraniae ulterioris in ora maris Baltici, cum arce munita, sub Elctore Brandeburgico, antea sub Episcopo Caminensi. In Cassubia, ad ostia fluv. Persanti. Salis cocturâ celebris. 6. leuc. a Coslino in Occasum, 3. a Treptavia in Ortum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CRATES Harundineae — Graecis ταρσοί, dicebantur viminea texta; super quibus siccabantur casei, uti videre est supra, ubi de Caseo. Aliu i quid erant ταρσοὶ καλάμων, apud Herodot. Musâ 1. texta videl. cannarum seu cannicia, quae, in Babyloniis muris, singulis laterum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HEPAR — in Extispicina Vett. inprimis spectabatur: unde Extorum nomine κατ᾿ ἐξοχην` denotatum, licet pulmonem quoque et cor ceteraqueve inspicerent. Virg. Georg. l. 1, v. 484. Tristibus aut extis fibrae apparere minaces. Ubi fibrae, iecoris extremitates… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • cottura — cot·tù·ra s.f. 1. AD il cuocere, il cuocersi e il loro risultato: portare a cottura Sinonimi: 1cotta. 2. TS tecn. fase di trasfomazione del legno sminuzzato in cellulosa greggia per mezzo di liscivia acida o liscivia sotto pressione 3. TS fal.… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»