Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

citus

  • 1 citus

    cĭtus, a, um part. passé de cieo. [st2]1 [-] mis en mouvement, poussé, mu, incité; rapide, prompt, soudain, vite. [st2]2 [-] divisé. [st2]3 [-] évacué.    - ignis vento citus: flamme poussée par le vent.    - puppes sinistrorsum citae, Hor. Epod. 9, 20: vaisseaux poussés à gauche.    - cito agmine, Tac.: par une marche rapide ou avec des troupes alertes.    - nullam ego rem citiorem reor, Plaut.: il n'est rien de plus rapide, à mon avis.
    * * *
    cĭtus, a, um part. passé de cieo. [st2]1 [-] mis en mouvement, poussé, mu, incité; rapide, prompt, soudain, vite. [st2]2 [-] divisé. [st2]3 [-] évacué.    - ignis vento citus: flamme poussée par le vent.    - puppes sinistrorsum citae, Hor. Epod. 9, 20: vaisseaux poussés à gauche.    - cito agmine, Tac.: par une marche rapide ou avec des troupes alertes.    - nullam ego rem citiorem reor, Plaut.: il n'est rien de plus rapide, à mon avis.
    * * *
        Citus, aliud Participium. Prouocatus. Esmeu, Provoqué.
    \
        Citus, Adiect. Celer. Liu. Soudain, Legier, Qui va vistement.
    \
        Aluus cita. Plin. Un ventre lasché et desvoyé.
    \
        Mors cita. Horat. Qui vient soudainement.
    \
        Passu cito aliquem petere. Ouid. Aller vistement vers aucun.

    Dictionarium latinogallicum > citus

  • 2 citus

    citus, a, um, PAdi. (v. cieo) = schnell, rasch (Ggstz. tardus), incessus, Sall.: via, Liv.: pes (v. Jambus), Ov.: vox (Ggstz. vox tarda), Cic.: cito sermone homo, Tac.: c. cursor, Hier.: eques, Eilbote zu Pferde, Liv.: aber citi equites, citi milites, citae legiones, citum agmen, in Eilmärschen ziehend, Curt. u. Tac.: Compar., nullam ego rem citiorem apud homines esse quam famam reor, Plaut. fr. b. Paul. ex Fest. 61, 16. – m. Abl., citus equo (zu R.) Numida, Tac. hist. 2, 40: naves citae remis, Tac. ann. 2, 6. – mit ad u. Akk. Gerund., haec (amatoris manus) ad perdundum magis quam ad scribundum cita, gleich bei der Hand, Plaut. Bacch. 738. – nachdrücklicher statt des Adv. (cito), topper citi ad aedes venimus Circae, Naev. fr.: equites parent citi, Plaut.: meo citus haec subscribe libello, Hor.: solvite vela citi, Verg.: citus equo aderat, Tac.

    lateinisch-deutsches > citus

  • 3 citus

    citus, a, um, PAdi. (v. cieo) = schnell, rasch (Ggstz. tardus), incessus, Sall.: via, Liv.: pes (v. Jambus), Ov.: vox (Ggstz. vox tarda), Cic.: cito sermone homo, Tac.: c. cursor, Hier.: eques, Eilbote zu Pferde, Liv.: aber citi equites, citi milites, citae legiones, citum agmen, in Eilmärschen ziehend, Curt. u. Tac.: Compar., nullam ego rem citiorem apud homines esse quam famam reor, Plaut. fr. b. Paul. ex Fest. 61, 16. – m. Abl., citus equo (zu R.) Numida, Tac. hist. 2, 40: naves citae remis, Tac. ann. 2, 6. – mit ad u. Akk. Gerund., haec (amatoris manus) ad perdundum magis quam ad scribundum cita, gleich bei der Hand, Plaut. Bacch. 738. – nachdrücklicher statt des Adv. (cito), topper citi ad aedes venimus Circae, Naev. fr.: equites parent citi, Plaut.: meo citus haec subscribe libello, Hor.: solvite vela citi, Verg.: citus equo aderat, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > citus

  • 4 citus

    citus citus, a, um проворный

    Латинско-русский словарь > citus

  • 5 citus

    citus citus, a, um быстрый, скорый

    Латинско-русский словарь > citus

  • 6 citus

        citus adj.    [P. of cieo], quick, swift, rapid: classis, H.: navis, O.: mors, H.: incessus, S.: via, L.: quadrigae, V.: solvite vela citi (i. e. cito), V.: citus denatat, H.: ite citi, O.: equo, Ta.: remis, Ta.
    * * *
    cita -um, citior -or -us, citissimus -a -um ADJ
    quick, swift, rapid; moving/acting/passing/occurring quickly, speedy; early

    Latin-English dictionary > citus

  • 7 citus

    cĭtus, a, um, v. cieo, P. a.

    Lewis & Short latin dictionary > citus

  • 8 citus

    a, um [ cieo ]
    скорый, быстрый, проворный ( sermo T)

    Латинско-русский словарь > citus

  • 9 citus

    Латинский язык: скорый

    Универсальный англо-русский словарь > citus

  • 10 citus

    ,a, um
    скорый

    Латинский для медиков > citus

  • 11 citus

    ,a, um
    скорый

    Latin-Russian dictionary > citus

  • 12 citus

    , cita, citum (m,f,n)
      быстрый, скорый, проворный

    Dictionary Latin-Russian new > citus

  • 13 in-citus

        in-citus adj.    [P. of * in-cieo], in rapid motion, rapid, swift: Delphini: hasta, V.

    Latin-English dictionary > in-citus

  • 14 ķieģeļus, tāpat kā daudzus citus būvmateriālus, izgatavo vietējā rūpniecība

    кирпич, равно и многие другие строительные материалы, изготовляется местной промышленностью

    Maza Latvijas-krievu vārdnīca > ķieģeļus, tāpat kā daudzus citus būvmateriālus, izgatavo vietējā rūpniecība

  • 15 liceor

    citus sum, ērī depon. [ liceo ]
    предлагать, давать ( о покупателе)
    l. aliquid C — предлагать (назначать цену) за что-л., т. е. выступать на торгах покупателем чего-л.
    l. de pretio Apназывать цену
    aliquid centusse l. Pers — оценивать что-л. в сто ассов

    Латинско-русский словарь > liceor

  • 16 incitus

    1. in-citus, a, um (in u. cieo), unbewegt, unbeweglich, v. Stein (calx) im Spielbrett, den man nicht mehr ziehen kann, matt, dann übtr., von dem, der in der äußersten Not lebt, s. Isid. orig. 18, 67; dah. sprichw., alqm ad incitas (sc. calces) redigere od. ad incitas redigi, schachmatt machen od. werden = jmd. in die größte Verlegenheit, -Not, aufs Äußerste bringen od. geraten, Plaut. Poen. 907; trin. 537: so ad incitas deprimi intolerandi tributi mole, Mamert. grat. act. 9, 1: u. so auch ad incita adigere, Lucil. 513: u. ad incita redire, aufs Äußerste kommen, Lucil. 101: u. ellipt., ad incitas, Charis. 93, 27.
    ————————
    2. in-citus, a, um (in u. cieo), in rasche Bewegung gesetzt, stark bewegt, schnell, Lucr., Verg. u.a.
    ————————
    3. in-citus, Abl. ū, m. (in u. cieo), die rasche Bewegung, assiduo mundi incitu, Plin. 2, 116.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incitus

  • 17 cieo

    cĭĕo, cīvi, cĭtum, 2 (from the primitive form cĭo, cīre, prevailing in the compounds accio, excio, etc. (cf. Prisc. pp. 865, 905, and 908 P.), are also found: pres. cio, Mart. 4, 90, 4:

    cit,

    Verg. Cul. 201; Col. 6, 5, 1 Schneid.:

    cimus,

    Lucr. 1, 213; 5, 211:

    ciunt,

    Lact. Ep. 4 dub.:

    ciant,

    App. Flor. 2, n. 17, p. 358; Mart. Cap. 1, § 91: ciuntur, id. de Mundo, 22, p. 67), v. a. [kindr. with kiô, to go; and by the addition of the causative signif. like kineô, causative from kiô; v. 1. ci.].
    I.
    Lit., to put in motion; hence, to move, stir, shake (syn.: moveo, commoveo, concito, excito al.;

    class. in prose and poetry): calcem,

    to make a move in the game of chess, Plaut. Poen. 4, 2, 86:

    natura omnia ciens et agitans,

    Cic. N. D. 3, 11, 27: inanimum est omne, quod pulsu agitatur externo;

    quod autem est animal, id motu cietur interiore et suo,

    id. Tusc. 1, 23, 54 (for which, in the same chapter, several times movere; cf. also id. N. D. 2, 9, 23):

    remos,

    Stat. Th. 6, 801:

    imo Nereus ciet aequora fundo,

    stirs up, Verg. A. 2, 419:

    puppes sinistrorsum citae,

    Hor. Epod. 9, 20.—
    B.
    In judic. lang. t. t.:

    ciere erctum (lit. to put in motion, i. e.),

    to divide the inheritance, Cic. de Or. 1, 56, 237; cf. erctum.—
    C.
    Trop., to put in motion, to rouse up, disturb: natura maris per se immobilis est, et venti et aurae cient, Liv. 28, 27, 11:

    saltum canibus ciere,

    Lucr. 5, 1250: fontes et stagna, Cic. poët. ap. Cic. Div. 1, 9, 15:

    tonitru caelum omne ciebo,

    Verg. A. 4, 122:

    loca sonitu cientur,

    Lucr. 4, 608; cf.:

    reboat raucum regio cita barbara bombum,

    id. 4, 544 Lachm. N. cr.
    II.
    With reference to the terminus ad quem, to move, excite, or call to ( poet. or in Aug. and post-Aug. prose for the common accire):

    ad sese aliquem,

    Cat. 68, 88:

    ad arma,

    Liv. 5, 47, 4; Sil. 7, 43:

    in pugnam,

    id. 4, 272:

    armatos ad pugnam,

    Vell. 2, 6, 6:

    aere ciere viros,

    Verg. A. 6, 165:

    quos e proximis coloniis ejus rei fama civerat,

    Tac. A. 15, 33:

    aliquem in aliquem,

    id. H. 1, 84, 5:

    ab ultimis subsidiis cietur miles (sc. in primam aciem),

    Liv. 9, 39, 8:

    ille cieri Narcissum postulat,

    Tac. A. 11, 30.—
    B.
    To call upon for help, to invoke; of invoking superior beings:

    nocturnos manes,

    Verg. A. 4, 490:

    luctificam Alecto dirarum ab sede sororum,

    id. ib. 7, 325:

    vipereasque ciet Stygiā de valle sorores (i. e. Furias),

    Ov. M. 6, 662:

    numina nota ciens,

    Val. Fl. 4, 549:

    foedera et deos,

    Liv. 22, 14, 7.—
    C.
    In gen., to call upon any one by name, to mention by name:

    erum,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 11:

    comites magnā voce,

    Lucr. 4, 578:

    animamque sepulcro Condimus et magnā supremum voce ciemus,

    Verg. A. 3, 68:

    lamentatione flebili majores suos ciens ipsumque Pompeium,

    Tac. A. 3, 23:

    singulos nomine,

    id. ib. 2, 81; so Suet. Ner. 46: triumphum nomine ciere, i. e. to call Io triumphe! Liv. 45, 38, 12.—Hence,
    2.
    In a civil sense: patrem, to name one ' s father, i. e. show one ' s free birth, Liv. 10, 8, 10.—
    III.
    To put any course of action in progress or any passion in motion, i. e. to excite, stimulate, rouse, to produce, effect, cause, occasion, begin (very freq., esp. in poetry):

    solis uti varios cursus lunaeque meatus Noscere possemus quae vis et causa cierent,

    Lucr. 5, 773:

    motus,

    id. 3, 379; Cic. Tusc. 1, 10, 20:

    varias voces,

    Lucr. 5, 1059:

    lamenta virum commoliri atque ciere,

    id. 6, 242 Lachm. N. cr.:

    tinnitus aere,

    Cat. 64, 262; Verg. G. 4, 64 (cie tinnitus):

    singultus ore,

    Cat. 64, 131:

    gemitus,

    Verg. G. 3, 517:

    fletus,

    id. A. 3, 344:

    lacrimas,

    id. ib. 6, 468:

    mugitus,

    id. ib. 12, 103:

    murmur,

    id. G. 1, 110; Liv. 9, 7, 3:

    bellum,

    id. 5, 37, 2; Vell. 2, 54; Tac. H. 3, 41 fin.; Verg. A. 1, 541:

    belli simulacra,

    id. ib. 5, 674:

    seditiones,

    Liv. 4, 52, 2:

    tumultum,

    id. 28, 17, 16; 41, 24, 18:

    vires intimas molemque belli,

    Tac. A. 15, 2 fin.; cf. id. H. 3, 1:

    pugnam,

    Liv. 1, 12, 2; 2, 47, 1; 9, 22, 7; Tac. A. 3, 41:

    proelium,

    Liv. 2, 19, 10; 4, 33, 3; 7, 33, 12;

    10, 28, 8: Martem,

    Verg. A. 9, 766:

    acies, stragem,

    id. ib. 6, 829; cf. Liv. 22, 39, 7:

    rixam,

    Vell. 1, 2 al. —
    B.
    In medic.:

    alvum,

    to cause evacuation, Plin. 20, 9, 38, § 96:

    urinam,

    id. 27, 7, 28, § 48:

    menses,

    to cause menstruation, id. 26, 15, 90, § 151 sq. al.—Hence, cĭtus, a, um, P. a., lit. put in motion; hence, quick, swift, rapid (opp. tardus, Cic. de Or. 3, 57, 216; Sall. C. 15, 5; class.; esp. freq. in poetry;

    rare in Cic.): ad scribendum citus,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 86:

    quod jubeat citis quadrigis citius properet persequi,

    id. Aul. 4, 1, 14; Verg. A. 8, 642:

    bigae,

    Cat. 55, 26:

    puppis,

    id. 64, 6; Tib. 4, 1, 69:

    classis,

    Hor. C. 1, 37, 24:

    navis,

    Ov. M. 15, 732; Tac. A. 2, 6:

    axis,

    Ov. M. 2, 75:

    fugae,

    id. ib. 1, 543:

    plantae,

    id. ib. 10, 591:

    incessus,

    Sall. C. 15, 5:

    via,

    Liv. 33, 48, 1:

    venator,

    Hor. C. 1, 37, 18:

    cum militibus,

    Tac. A. 11, 1:

    legionibus,

    id. ib. 14, 26:

    agmine,

    id. ib. 1, 63;

    4, 25: cohortes,

    id. ib. 12, 31:

    mors,

    Hor. C. 2, 16, 29; id. S. 1, 1, 8:

    pes, i. e. iambus,

    id. A. P. 252.— Comp.: nullam ego rem citiorem apud homines esse quam famam reor, Plaut. Fragm. ap. Fest. p. 61 Müll.; Val. Max. 3, 8, ext. 1.— Sup., Quint. 6, 4, 14 dub.; v. Spald. and Zumpt in h. l.—
    B.
    In the poets very freq. (also a few times in Tac.) instead of the adv. cito:

    citi ad aedis venimus Circae, Liv. And. ap. Fest. s. v. topper, p. 352, 6 Müll.: equites parent citi,

    Plaut. Am. 1, 1, 88; id. Stich. 2, 2, 70; Lucr. 1, 386:

    somnus fugiens citus abiit,

    Cat. 63, 42: solvite vela citi, Verg, A. 4, 574; cf. id. ib. 9, 37; 12, 425; Hor. S. 1, 10, 92; cf. id. C. 3, 7, 27:

    ite citi,

    Ov. M. 3, 562; Tac. H. 2, 40:

    si citi advenissent,

    id. A. 12, 12.—Hence,
    1.
    cĭto, adv.
    a.
    Quickly, speedily, soon (freq. in prose and poetry of all periods):

    quam tarda es! non vis citius progredi?

    Phaedr. 3, 6, 2; [p. 331] Plaut. Mil. 2, 6, 44:

    eloquere,

    id. Cist. 4, 2, 83:

    abi cito et suspende te,

    Ter. And. 1, 5, 20; 3, 1, 16:

    labascit victus uno verbo: quam cito!

    id. Eun. 1, 2, 98:

    quod eum negasti, qui non cito quid didicisset, umquam omnino posse perdiscere,

    Cic. de Or. 3, 36, 146; cf. Hor. A. P. 335; Quint. 12, 8, 3; 11, 2, 2; 10, 6, 2:

    non multum praestant sed cito,

    id. 1, 3, 4 et saep.: sat cito si sat bene, a moral saying of Cato in Hier. Ep. 66, n. 9:

    cito rumpes arcum, semper si tensum habueris,

    Phaedr. 3, 14, 10:

    ad paenitendum properat cito qui judicat, Publ. Syr. Sent. 6: scribere,

    Quint. 10, 3, 10:

    nimis cito diligere,

    Cic. Lael. 21, 78:

    cito absolvere, tarde condemnare,

    id. Verr. 2, 1, 9, § 26.— Comp.:

    citius,

    Plaut. Aul. 4, 1, 14; Pers. 3, 3, 31; Ter. Eun. 3, 5, 23; Lucr. 1, 557; 2, 34; Cic. Sen. 2, 4:

    Noto citius, Verg.A.5, 242 et saep.: dicto,

    Hor. S. 2, 2, 80; Verg. A. 1, 142:

    supremā die, i. e. ante supremam diem,

    Hor. C. 1, 13, 20:

    serius aut citius sedem properamus ad unam (for which serius ocius,

    id. ib. 2, 3, 26), sooner or later, Ov. M. 10, 33.— Sup.:

    citissime,

    Caes. B. G. 4, 33 fin. al.—
    b.
    With the negative, sometimes equivalent to non facile, not easily (cf. the Gr. tacha):

    haud cito,

    Ter. Ad. 3, 3, 89:

    neque verbis aptiorem cito alium dixerim, neque sententiis crebriorem,

    Cic. Brut. 76, 264: quem tu non tam cito rhetorem dixisses quam politikon, id. ib. § 265.—
    c.
    Sometimes in comp. without the negative, = potius, sooner, rather:

    ut citius diceres, etc.,

    Cic. Brut. 67, 238 fin.:

    citius dixerim, jactasse se aliquos, etc.,

    id. Phil. 2, 11, 25; id. Fam. 5, 2, 10; id. Off. 1, 18, 59; Hor. S. 2, 5, 35.—
    * 2.
    cĭtē, quickly, Scrib. Comp. 198.

    Lewis & Short latin dictionary > cieo

  • 18 incitus

    I in-citus, a, um [ cieo ]
    приведённый в быстрое движение, быстрый, стремительный (venti vis Lcr; hasta V)
    II in-citus, a, um [ in priv. + cieo ]
    неподвижный, недвижимый
    aliquem ad incitas (sc. calces) (ad incita LM) redigere погов. Pl — поставить кого-л. в безвыходное положение (привести в замешательство)
    III incitus, (ūs) m.
    быстрое, стремительное движение ( mundi PM)

    Латинско-русский словарь > incitus

  • 19 cieo

    cĭĕo, ēre, cīvi, cĭtum - tr. -    - [gr]gr. κίω: aller -- κινέω-ῶ: mettre en mouvement, mouvoir.    - qqf. cĭo, cīre: seules formes simples employées: cio, cit, cimus, ciant, ciuntur, cire -- en composition: accio, concio, excio... [st1]1 [-] mettre en mouvement, mouvoir, faire avancer, agiter, soulever, ébranler (par un bruit).    - natura omnia ciet, Cic.: la nature met tout en mouvement.    - animal motu cietur interiore et suo, Cic. Tusc. 1, 23, 54: un être animé a en soi le principe de son mouvement.    - ab ultimis subsidiis cietur miles, Liv.: on fait avancer les dernières réserves. [st1]2 [-] donner l'impulsion, donner le branle, exciter, provoquer, déterminer, pousser.    - aliquem in aliquem ciere: exciter qqn contre qqn.    - varios motus ciere, Cic.: produire des mouvements variés.    - voces truces ciere, Apul.: pousser des cris farouches.    - bellum ciere: provoquer la guerre, allumer la guerre.    - lacrimas ciere: verser des larmes. [st1]3 [-] déplacer (des biens), diviser (un héritage).    - ciere herctum, Cic. de Or. 1, 56: partager un héritage (déplacer les biens) -- de là herciscere. [st1]4 [-] faire évacuer, pousser au-dehors.    - urinam ciere, Plin. 20: faire uriner, être diurétique.    - ciere sudores, Plin.: faire transpirer. [st1]5 [-] faire venir, convoquer, invoquer, appeler, nommer, citer, provoquer.    - ciere verba: proférer des paroles.    - ciere ad arma: appeler aux armes.    - ciet locum pugnae testem virtutis, Tac.: il prend le champ de bataille comme témoin de leurs valeurs.    - quid est quod herum tam ciet? Plaut.: quelle raison a-t-il d'accuser ainsi mon maître?    - patrem ciere, Liv. 10: citer le nom de son père (= montrer que l'on est de naissance légitime).    - consulem patrem ciere possum, Liv. 10: je peux dire que mon père légitime est consul.    - ciere nomine triumphum, Liv.: crier: Triomphe!    - voir citus
    * * *
    cĭĕo, ēre, cīvi, cĭtum - tr. -    - [gr]gr. κίω: aller -- κινέω-ῶ: mettre en mouvement, mouvoir.    - qqf. cĭo, cīre: seules formes simples employées: cio, cit, cimus, ciant, ciuntur, cire -- en composition: accio, concio, excio... [st1]1 [-] mettre en mouvement, mouvoir, faire avancer, agiter, soulever, ébranler (par un bruit).    - natura omnia ciet, Cic.: la nature met tout en mouvement.    - animal motu cietur interiore et suo, Cic. Tusc. 1, 23, 54: un être animé a en soi le principe de son mouvement.    - ab ultimis subsidiis cietur miles, Liv.: on fait avancer les dernières réserves. [st1]2 [-] donner l'impulsion, donner le branle, exciter, provoquer, déterminer, pousser.    - aliquem in aliquem ciere: exciter qqn contre qqn.    - varios motus ciere, Cic.: produire des mouvements variés.    - voces truces ciere, Apul.: pousser des cris farouches.    - bellum ciere: provoquer la guerre, allumer la guerre.    - lacrimas ciere: verser des larmes. [st1]3 [-] déplacer (des biens), diviser (un héritage).    - ciere herctum, Cic. de Or. 1, 56: partager un héritage (déplacer les biens) -- de là herciscere. [st1]4 [-] faire évacuer, pousser au-dehors.    - urinam ciere, Plin. 20: faire uriner, être diurétique.    - ciere sudores, Plin.: faire transpirer. [st1]5 [-] faire venir, convoquer, invoquer, appeler, nommer, citer, provoquer.    - ciere verba: proférer des paroles.    - ciere ad arma: appeler aux armes.    - ciet locum pugnae testem virtutis, Tac.: il prend le champ de bataille comme témoin de leurs valeurs.    - quid est quod herum tam ciet? Plaut.: quelle raison a-t-il d'accuser ainsi mon maître?    - patrem ciere, Liv. 10: citer le nom de son père (= montrer que l'on est de naissance légitime).    - consulem patrem ciere possum, Liv. 10: je peux dire que mon père légitime est consul.    - ciere nomine triumphum, Liv.: crier: Triomphe!    - voir citus
    * * *
        Cieo, cies, ciui, citum, ciere, testibus Diomede et Phoca: item Cio, cis, ciui, citum, cire, idem sunt. Sed in hoc differunt tantum, quod Citum a Cieo, priorem corripit: hinc frequentatiua Excito, concito, recito. Citum a Cio, producit: vnde Accitus, et excitus, pen. prod. Composita vtriusque semper sunt quartae, vt Accio, concio, excio. Diomedes per secundam Accieo etiam dicendum credit. Provoquer et esmouvoir.
    \
        Aura ciet horrorem membris. Lucret. Fait frissonner et trembler.
    \
        Ciere ad coitum foeminas. Plin. Inciter.
    \
        AEre ciere viros. Virgil. Sonner à l'arme avec une trompette.
    \
        Bellum, praelium, pugnam ciere. Virgil. Liu. Esmouvoir et enhorter à se combatre.
    \
        Cruciatus ciere. Cic. Faire grande douleur.
    \
        Fletus ciere. Virgil. Plourer.
    \
        Mugitus ciere. Virgil. Mugler, ou Bugler.
    \
        Terrores ciere. Seneca. Faire paour.
    \
        Ciere aliquem. Plaut. Irriter.
    \
        Ciere aluum. Columel. Lascher le ventre.
    \
        Vrinam ciet, vel cit haec herba. Plin. Elle fait pisser.
    \
        Menses ciere, hoc est Menstrua mouere. Plin. Faire venir le temps aux femmes.
    \
        Ciere. Valer. Flac. Repoulser, Chasser arriere.
    \
        Ciere. Festus. Nommer.
    \
        Ciere. Valer. Flac. Appeler.
    \
        Nomen alicuius ciere. Ouid. Appeler quelcun par son nom.
    \
        Ciere nomina singulorum. Tacit. Les appeller chascun par son nom.
    \
        Numina ciere, Valer. Flac. Invoquer Dieu, Appeler à son aide.
    \
        Magna supremum voce ciere. Virg. Dire le dernier à Dieu.
    \
        Agmen ciere ab aliqua natione. Virgil. Amener.
    \
        Verba ciere. Valer. Flac. Proferer, Parler.

    Dictionarium latinogallicum > cieo

  • 20 cieō

        cieō cīvī, citus, ēre    [1 CI-], to cause to go, move, stir, drive: natura omnia ciens et agitans: animal motu cietur suo: imo aequora fundo, stirs up, V: alquos e municipiis, Ta.: puppes sinistrorsum citae, H.—In law: ciere erctum, to divide the inheritance.—Fig., to put in motion, rouse, disturb: aurae cient (mare), L.: tonitru caelum omne ciebo, V.— To call by name, name, call, invoke. magnā supremum voce ciemus, i. e. utter the last invocation to the Manes, V.: numina, O.: triumphum nomine, i. e. to call Io triumphe! L.: patrem, i. e. show one's free birth, L. — To summon, rouse, stir, call. ad arma, L.: aere viros, V.: ad sese alqm, Ct.: ille cieri Narcissum postulat, Ta.—To call upon for help, invoke, appeal to: nocturnos manes, V.: vipereas sorores, the Furies, O.: foedera et deos, L.— To excite, stimulate, rouse, enliven, produce, cause, occasion, begin: motūs: tinnitūs aere, Ct.: fletūs, V.: murmur, V.: pugnam, L.: pugnam impigre, Ta.: bellum, L.: belli simulacra, V.: tumultum, L.: Martem, V.
    * * *
    ciere, civi, citus V TRANS
    move; shake; rouse, stir/call up; disturb; provoke; invoke; produce; discharge

    Latin-English dictionary > cieō

См. также в других словарях:

  • Feuer — 1. Bedecktes Feuer glimmt unter der Asche. Frz.: Peu bien couvert, comme dit ma bru, par sa cendre est entretenu. 2. Bedecktes – Feuer, grössre Hitze. – Winckler, XX, 42. 3. Bedecktes Feuer hitzt am meisten. – Winckler, XI, 96. Frz.: Le feu plus… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Hasarius adansoni — Adanson s House Jumper male H. adansoni Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • kēi- —     kēi     English meaning: to move     Deutsche Übersetzung: “in Bewegung setzen, in Bewegung sein”     Note: (: kǝi : kī̆ ); eu basis (partly with n Infix) kī (n )eu ; heavy basis kiǝ (: kiē ?)     Material: Gk. κίω “go away, travel” is late… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • Citigradae — Cit i*gra d[ae], n. pl. [NL., fr. L. citus swift (p. p. of cire, ciere, to move) + gradi to walk. See {Cite}.] (Zo[ o]l.) A suborder of Arachnoidea, including the European tarantula and the wolf spiders ({Lycosidae}) and their allies, which… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solicit — So*lic it, v. t. [imp. & p. p. {Solicited}; p. pr. & vb. n. {Soliciting}.] [F. sollicier, L. sollicitare, solicitare, atum, fr. sollicitus wholly (i. e., violently) moved; sollus whole + citus, p. p. of ciere to move, excite. See {Solemn}, {Cite} …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solicited — Solicit So*lic it, v. t. [imp. & p. p. {Solicited}; p. pr. & vb. n. {Soliciting}.] [F. sollicier, L. sollicitare, solicitare, atum, fr. sollicitus wholly (i. e., violently) moved; sollus whole + citus, p. p. of ciere to move, excite. See {Solemn} …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Soliciting — Solicit So*lic it, v. t. [imp. & p. p. {Solicited}; p. pr. & vb. n. {Soliciting}.] [F. sollicier, L. sollicitare, solicitare, atum, fr. sollicitus wholly (i. e., violently) moved; sollus whole + citus, p. p. of ciere to move, excite. See {Solemn} …   The Collaborative International Dictionary of English

  • solicit — verb Etymology: Middle English, to disturb, promote, from Anglo French solliciter, from Latin sollicitare to disturb, from sollicitus anxious, from sollus whole (from Oscan; akin to Greek holos whole) + citus, past participle of ciēre to move… …   New Collegiate Dictionary

  • Park Trammell — Infobox Governor name = Park Trammell order = 21st office = Governor of Florida term start = January 7, 1913 term end = January 2, 1917 lieutenant = predecessor = Albert W. Gilchrist successor = Sidney J. Catts birth date = April 9, 1876 birth… …   Wikipedia

  • Blue Ox — is an energy drink brand that was produced by the Blue Ox Company of Austria. It was introduced in 2002 to compete with Red Bull. The beverage was discontinued in 2005 due to poor sales and distribution. It came packaged in 8.4 fl oz (ml) and 16… …   Wikipedia

  • Papilio aegeus — Orchard Swallowtail Butterfly Female, Lamington NP, SE Queensland …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»