-
1 circumscriptus
circumscriptus circumscriptus, a, um очерченный -
2 circumscriptus
circumscriptus circumscriptus, a, um ограниченный, очерченный -
3 circumscriptus
circumscrīptus, a, um, PAdi. m. Compar. (v. circumscribo), I) scharf begrenzt, bündig, brevis et circumscripta quaedam explicatio, Cic. de or. 1, 189: c. verborum ambitus, Cic. or. 38. – II) beschränkt, in contionibus idem qui in orationibus est; pressior tamen et circumscriptior et adductior, Plin. ep. 1, 16, 4.
-
4 circumscriptus
circumscrīptus, a, um, PAdi. m. Compar. (v. circumscribo), I) scharf begrenzt, bündig, brevis et circumscripta quaedam explicatio, Cic. de or. 1, 189: c. verborum ambitus, Cic. or. 38. – II) beschränkt, in contionibus idem qui in orationibus est; pressior tamen et circumscriptior et adductior, Plin. ep. 1, 16, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumscriptus
-
5 circumscrīptus
circumscrīptus adj. [P. of circumscribo].— In rhet., in periods, periodic: verborum ambitūs.* * *circumscripta -um, circumscriptior -or -us, circumscriptissimus -a - ADJconcisely expressed, succinct; compressed; rounded-off into periods, periodic -
6 circumscriptus
circumscriptus, a, um, Part. and P. a., from circumscribo, q. v. fin. -
7 circumscriptus
-
8 circumscribo
circum-scrībo, psi, ptum, 3, v. a.I.Prop., to draw a line around, to circumscribe, enclose in a circle (in good prose;II.very freq. in Cic.): orbem,
Cic. Fin. 5, 8, 23:lineas extremas umbrae,
Quint. 10, 2, 7:virgulā stantem,
Cic. Phil. 8, 8, 23:virgā regem,
Liv. 45, 12, 5:aeneā fibulā pars auriculae latissima circumscribitur,
Col. 6, 5, 4:terram surculo heliotropii,
Plin. 22, 21, 29, § 60.—Trop.A.To draw a line as the circumference of a thing (cf. Quint. 12, 10, 5), i. e. to define, encompass, enclose, lim it, bound, circumscribe (syn.: definio, describo, termino):B.nullis ut terminis (orator) circumscribat aut definiat jus suum,
Cic. de Or. 1, 16, 70; cf.:genus universum brevi circumscribi et definiri potest,
id. Sest. 45, 97:exiguum nobis vitae curriculum natura circumscripsit, immensum gloriae,
id. Rab. Perd. 10, 30:quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est,
id. Arch. 11, 29:ante enim circumscribitur mente sententia confestimque verba concurrunt,
id. Or. 59, 200:locum habitandi alicui,
id. Par. 2, 18:Oceanus undique circumscribit omnes terras et ambit,
Gell. 12, 13, 20:uti mihi dicas et quasi circumscribas verbis, quid homo sit,
id. 4, 1, 12.—To bring within narrow bounds, i. e. to contract, hem in, circumscribe, to hinder free action, to restrain, confine, limit, etc. (syn.: claudo, includo, coërceo).(α).Esp., of the restrictions or hinderances imposed by one magistracy or authority upon another:(β).Senatus credo praetorem eum circumscripsisset,
Cic. Mil. 33, 88 (cf. just before:an consules in praetore coërcendo fortes fuissent),
id. Att. 7, 9, 2; id. Phil. 13, 9, 19; Caes. B. C. 1, 32; Auct. ap. Quint. 9, 3, 72:ille se fluvio Rubicone et CC. milibus circumscriptum esse patiatur?
Cic. Phil. 6, 3, 5:gulam et ventrem,
Sen. Ep. 108, 14:circumscribere corpus et animo locum laxare,
id. ib. 15, 2:laudes,
id. Cons. ad Helv. 19, 7.—In gen.:2.uno genere genus hoc aratorum,
to comprehend in one class, Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149 Zumpt:totum Dionysium sex epitomis circumscripsit,
abridged, Col. 1, 1, 10:ut luxuriam vilitate circumscribamus,
Plin. 22, 2, 3, § 4.—In later medic. lang. circumscribi = minui, to abate, subside:C.gravedo circumscribitur,
Cael. Aur. Tard. 5, 10; so id. Acut. 2, 10 fin. —To encircle or go around by writing = scribendo circumdare, i. e. to deceive, cheat, circumvent, entrap, insnare (syn.:2.circumvenio, decipio): fallacibus et captiosis interrogationibus circumscripti atque decepti,
Cic. Ac. 2, 15, 46; Plin. 7, 40, 41, § 131; 33, 3, 14, § 48: non circumscribetur, qui ita se gesserit, ut dicat, etc., will not be deceived, i. e. will commit no error, Sen. Q. N. 5, 1, 3; id. Ep. 82, 19.—In mercantile lang., to deprive of money, to overreach, defraud:3.adulescentulos,
Cic. Phil. 14, 3, 7; Juv. 10, 222; 14, 237:ab Roscio HS. I[C ][C ]. circumscriptus,
Cic. Rosc. Com. 8, 24:vectigalia,
to embezzle, Quint. Decl. 340.—In law, to defeat the purpose of a law, a will, etc., by a forced or too literal interpretation:4.legem,
Dig. 4, 3, 18 fin.:ita circumscripto testamento,
Plin. Ep. 8, 18, 4; Front. Aquaed. 112: constitutiones, Lact. de Ira Dei, 8.—Of circumlocution, to involve in language:D.oratio rem simplicem circumscribens elocutione,
Auct. Her. 4, 32, 43; cf.:facetis jocis sacrilegium circumscribens,
covering, Just. 39, 2, 5.—To cancel; to declare invalid, to annul, invalidate, void, set aside (cf. circumduco, II. D.):1.hoc omni tempore Sullano ex accusatione circumscripto,
Cic. Verr. 2, 1, 16, § 43 (sublato, circumducto, praetermisso, Ascon.):circumscriptis igitur iis seutentiis, quas posui, etc.,
id. Fin. 3, 9, 31.—Hence, circumscriptus, a, um, P. a.(Acc. to II. A.) In rhet., rounded into periods, periodic:2.circumscripti verborum ambitus,
Cic. Or. 12, 38; cf. Auct. Her. 4, 32, 43; Quint. 12, 10, 5, and v. circumscriptio.— Adv.: circum-scriptē, in periods:circumscripte numeroseque dicere,
Cic. Or. 66, 221: circumscripte complecti singulas res. id. N. D. 2, 59, 147.—(Acc. to II. B.) Restricted, limited:brevis et circumscripta quaedam explicatio,
Cic. de Or. 1, 42, 189:(vis orationis) pressior et circumscriptior et adductior,
Plin. Ep. 1, 16, 4.— Adv.: circum-scriptē, summarily:circumscripte et breviter ostendere,
Lact. 5, 14, 8; 5, 9, 20. — Sup. of the adj., and comp. and sup. of the adv. not in use. -
9 circumscribo
circum-scrībo, scrīpsī, scrīptum, ere1) обводить линией, описывать круг, очерчивать ( lineas extremas alicujus rei Q)c. orbem C — начертить окружностьvirgulā c. aliquem C — палочкой описать окружность вокруг кого-л.2) очерчивать границы, устанавливать пределы, определять, назначатьc. locum habitandi alicui C — назначать кому-л. место жительстваc. aliquid termĭnis C — ограничить, определить что-л.c. aliquid verbis AG — объяснить, описать словами что-л.3) ограничивать, суживать (стеснять) круг (свободу) действий, сдерживать, обуздывать (gulam et ventrem Sen; praetorem C)ejus laudes c. est tam parce transcurrere Sen — столь бегло коснуться его восхвалений, значит умалить их4) сократить, сжато изложить ( totum scriptorem sex epitomis Col)5) опутывать, обольщать, тж. плутовать, обманыватьc. aliquem captiosis interrogationibus C — запутывать кого-л. сбивающими с толку вопросамиc. aliquem pecuniā C — выманить у кого-л. деньгиc. vectigalia Q — присвоить себе государственные доходыcircumscribi ab aliquo C — быть обманутым кем-л.6) извращать смысл, неправильно толковать, перетолковывать (testamentum PJ; legem Dig); обманным образом использовать ( ignorantiam alicujus CJ)7) исключать, изымать, обходить молчанием, откладывать в сторонуhoc omni tempore Sullano ex accusatione circumscripto C — не упоминая в обвинении обо всей эпохе Суллы8) ритор. излагать перифрастически (описательно) (rem simplicem rhH.)9) приукрашивать, прикрывать ( sacrilegium facetis jocis Just) -
10 circumscripte
circumscrīptē [ circumscriptus ]1) чётко, отчётливоc. complecti res singulas C — отчётливо познавать каждую вещь в отдельности2) рит. в форме периодов, округлённо ( dicere C)3) обобщённо, сжато (c. et breviter Amm, Lact) -
11 incircumscriptus
in-circumscrīptus, a, umнеограниченный, беспредельный ( materia Tert) -
12 circumscribo
circum-scrībo, scrīpsi, scrīptum, ere, einen Kreis (um einen Ggstd.) beschreiben, od. einen Ggstd. mit einem Kreise umschreiben, -einschließen, I) eig.: orbem, Cic.: lineas extremas umbrae, Quint: stantem virgulā, Cic.: lacus est in similitudinem iacentis rotae circumscriptus, hat im Umkreise die Gestalt eines l. R., Plin. ep. 8, 20, 4. – II) übtr.: A) gleichs. den Umriß eines Körpers ziehen, d.i. die Grenzen eines Ggstds. bestimmen, etwas abgrenzen, exiguum alci vitae curriculum, Cic.: ante circumscribitur mente sententia, erst denkt od. faßt die Seele den Gedanken bestimmt, Cic.: locum habitandi alci, Cic.: Oceanus undique circumscribit omnes terras et ambit, Gell.: nullis ut terminis circumscribat aut definiat ius suum quo minus ei liceat etc., Cic. de or. 1, 70. – B) (die Grenze, Schranken, als Ggstz. zum Weiten, Laxen gedacht) etwas in enge Grenzen ziehen, zusammenziehen, beschränken, einschränken (wie auch περιγράφειν), a) im allg.: c. corpus et animo locum laxare, den Umfang des K. beschränken (= ihn nicht zu stark werden lassen) u. dem Geiste den Raum erweitern, Sen.: constitui vincere dolorem tuum, non circumscribere (nicht bloß zu beschränken, zu paralysieren), Sen.: c. luxuriam vilitate, Plin.: gulam et ventrem, Sen.: Dionysium sex epitomis, zusammenfassen, Col. – u. als t. t. der spät. Medizin, circumscribi = minui, aufhören, Cael. Aur. – b) eine Person in ihrem Benehmen, sowohl übh., alqm, Sen. nat. qu. 5, 1, 3: alqm alqā re, Cic. Phil. 6, 3, 5. – als insbes. einen Magistrat in der Ausübung seiner Amtsgewalt beschränken u. (wenn er in seinen Maßregeln zu weit geht) ihn in die gehörigen Schranken zurückweisen, ihn einschränken, tribunum plebis, Cic.: praetorem, Cic.: Antonium, Cic. – C) gleichs. mit Worten umziehend umschreiben, circuitio est oratio rem simplicem circumscribens elocutione, Cornif. rhet. 4, 43. – D) jmd. gleichs. mit Worten, Fragen usw. einschließen, ihn umgarnen, bestricken, täuschen, 1) im allg.: fallacibus et captiosis interrogationibus circumscripti atque decepti, umgarnt u. berückt, Cic.: c. ipsum, Plin. – 2) insbes.: a) als t. t. der Geschäftsspr., jmd. um sein Geld-, um sein Vermögen bringen, ihn übervorteilen (s. Heusinger Cic. de off. 3, c. 15 in.), adulescentulos, Cic. (vgl. ne minor [frater] circumscribatur, timet, Sen. rhet.): ab alqo HS I circumscribi, Cic.: vectigalia, unterschlagen, Ps. Quint. decl. – b) als t. t. der Gerichtsspr., durch Erklärung nach dem Buchstaben den wahren Sinn eines Gesetzes, Testaments usw. umgehen, legem, ICt.: testamentum, Plin. ep. – dah. c) eine Tat durch andere Auslegung bemänteln, facetis iocis sacrilegium, Iustin. 39, 2, 5. – E) eine Streitfrage vor Gericht od. in der Disputation umgehen, etw. aufhe ben, beseitigen ( wie περιγράφειν), sententias, Cic.: uno genere (durch diesen einen Umstand) genus hoc oratorum, Cic.: hoc omne tempus Sullanum ex accusatione, Cic.
-
13 circumscripte
circumscrīptē, Adv. (circumscriptus), I) scharf umgrenzt, complecti res singulas, scharf bezeichnet auffassen, Cic. de nat. deor. 2, 147. – dah. in der Rhetor. = periodisch, circumscripte numeroseque (u. rhythmisch) dicere, Cic. or. 221. – II) summarisch, c. et breviter depingere alqd, Lact. 5, 9, 20: c. breviterque ostendere alqd, Lact. 5, 14, 8: breviter, circumscripte monstrare, quantum etc., Amm. 23, 4, 1.
-
14 incircumscriptus
in-circumscrīptus, a, um (in u. circumscribo), uneingeschränkt, Eccl. u. Gloss.
-
15 pondus
pondus, eris, n. (pendo), das Gewicht, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) das Gewicht bei der Wage, a) als Wägendes: trutina et pondera, Inscr.: pondera publica seu fiscalia, Firm. math.: pondera examinata (geeichte), spät. ICt.: onus maximi ponderis, eine sehr schwer wiegende Last, Vitr.: pondera ab Gallis allata, Liv.: Romana pondera, Liv.: taleae ferreae ad certum pondus examinatae, Caes.: tamquam paribus examinatus ponderibus (animus), im Gleichgewicht schwebend, Cic.: emptor circumscriptus a venditore ponderibus minoribus, ICt.: ut (frumentum) ad mensuram pondusque respondeat, Sen.: archariis invident pondera, Sidon. – b) als Gewogenes: α) übh.: pondus argenti denarii, eine Drachme, Colum. 7, 8, 2. – β) insbes., das Gewicht eines Pfundes, ein Pfund, as erat libra pondus, Varro LL.: argenti pondera quinque, Mart.: talentum ne minus pondo octoginta Romanis ponderibus pendat, Liv. – 2) das Gewicht als Beschwerendes, an die Kettenfäden des Gewebes gehängt, damit sie nicht zu lose hingen, dum vult describere quemadmodum tela suspensis ponderibus rectum stamen extendat, Sen. ep. 90, 20. – B) übtr.: 1) in abstr.: a) das Gewicht = die Schwere eines Körpers, die Last, magni ponderis saxa, Caes.: moveri gravitate et pondere, Cic.: emere alqd pondere, nach dem G., nach der Schw., Plin. – b) die Schwerkraft, das Gleichgewicht (vgl. Lachm. Lucr. 6, 574), tertius motus oritur extra pondus et plagam, Cic.: tellus ponderibus librata suis, Ov.: terra prolapsa in pondera, Lucr.: verso pondere, durch Verlegung des Schwerpunktes, Tac. – 2) in concr.: a) ein Körper von Gewicht, die Masse, die Last, magna vis auri, non in formam pecuniae sed rudi et antiquo pondere (Gewichtsstücken), Tac.: pondera muralia saxi, Lucan.: onerum maxima pondera, sehr schwere Lasten, Vitr.: pondera paterna (poet. von einer Last), Ov.: in terram feruntur omnia pondera, Cic.: rapiens immania pondera baltei, Verg. – dah. α) poet. v. der Leibesfrucht, Ov.: so auch pondera uteri, Prop.: u. pondera, v. den Schamteilen, Catull. u. Stat. – β) von den größeren Steinen, die an den Weg gesetzt werden, et cogat trans pondera dextram porrigere, wir etwa »über den Rinnstein«, Hor. ep. 1, 6, 51. – b) eine Masse = eine Menge, Summe, argenti facti pondus, Curt.: magnum p. argenti, aeris, Caes.: auri pondus ingens pollicitus, Liv.: übtr., magnum pondus omnium artificum, eine schwere Menge (= große Anzahl), Varro de vit. P. R. 4. fr. 16 (b. Non. 466, 5). – II) bildl.: A) im guten Sinne: 1) übh. das Gewicht, der Nachdruck, Eindruck, das Ansehen, litterae maximi apud me sunt ponderis, Cic.: persona testimonii pondus habet, Cic.: commendatio magnum pondus apud te habuit, Cic.: pondera verborum, Cic. – 2) insbes.: a) das Gewicht der Worte u. Gedanken, omnium sententiarum gravitate, omnium verborum ponderibus est utendum, Cic.: pondera rerum ipsa comprehendere, lediglich die gewichtigsten Gründe, Cic. – b) die Charakterschwere, α) der gewichtige Ernst, terribile vultus p., Val. Max.: servato pondere, Stat. – β) die Festigkeit, Beständigkeit, nulla diu femina pondus habet, Prop. 2, 25, 22: nostri reverentia ponderis obstat, Stat. Theb. 1, 289. – B) im üblen Sinne, das Gewicht, die Last, die Bürde, pondera amara senectae, Ov.: pondera curarum, Lucan.
-
16 circumscribo
circum-scrībo, scrīpsi, scrīptum, ere, einen Kreis (um einen Ggstd.) beschreiben, od. einen Ggstd. mit einem Kreise umschreiben, -einschließen, I) eig.: orbem, Cic.: lineas extremas umbrae, Quint: stantem virgulā, Cic.: lacus est in similitudinem iacentis rotae circumscriptus, hat im Umkreise die Gestalt eines l. R., Plin. ep. 8, 20, 4. – II) übtr.: A) gleichs. den Umriß eines Körpers ziehen, d.i. die Grenzen eines Ggstds. bestimmen, etwas abgrenzen, exiguum alci vitae curriculum, Cic.: ante circumscribitur mente sententia, erst denkt od. faßt die Seele den Gedanken bestimmt, Cic.: locum habitandi alci, Cic.: Oceanus undique circumscribit omnes terras et ambit, Gell.: nullis ut terminis circumscribat aut definiat ius suum quo minus ei liceat etc., Cic. de or. 1, 70. – B) (die Grenze, Schranken, als Ggstz. zum Weiten, Laxen gedacht) etwas in enge Grenzen ziehen, zusammenziehen, beschränken, einschränken (wie auch περιγράφειν), a) im allg.: c. corpus et animo locum laxare, den Umfang des K. beschränken (= ihn nicht zu stark werden lassen) u. dem Geiste den Raum erweitern, Sen.: constitui vincere dolorem tuum, non circumscribere (nicht bloß zu beschränken, zu paralysieren), Sen.: c. luxuriam vilitate, Plin.: gulam et ventrem, Sen.: Dionysium sex epitomis, zusammenfassen, Col. – u. als t. t. der spät. Medizin, circum-————scribi = minui, aufhören, Cael. Aur. – b) eine Person in ihrem Benehmen, sowohl übh., alqm, Sen. nat. qu. 5, 1, 3: alqm alqā re, Cic. Phil. 6, 3, 5. – als insbes. einen Magistrat in der Ausübung seiner Amtsgewalt beschränken u. (wenn er in seinen Maßregeln zu weit geht) ihn in die gehörigen Schranken zurückweisen, ihn einschränken, tribunum plebis, Cic.: praetorem, Cic.: Antonium, Cic. – C) gleichs. mit Worten umziehend umschreiben, circuitio est oratio rem simplicem circumscribens elocutione, Cornif. rhet. 4, 43. – D) jmd. gleichs. mit Worten, Fragen usw. einschließen, ihn umgarnen, bestricken, täuschen, 1) im allg.: fallacibus et captiosis interrogationibus circumscripti atque decepti, umgarnt u. berückt, Cic.: c. ipsum, Plin. – 2) insbes.: a) als t. t. der Geschäftsspr., jmd. um sein Geld-, um sein Vermögen bringen, ihn übervorteilen (s. Heusinger Cic. de off. 3, c. 15 in.), adulescentulos, Cic. (vgl. ne minor [frater] circumscribatur, timet, Sen. rhet.): ab alqo HS I circumscribi, Cic.: vectigalia, unterschlagen, Ps. Quint. decl. – b) als t. t. der Gerichtsspr., durch Erklärung nach dem Buchstaben den wahren Sinn eines Gesetzes, Testaments usw. umgehen, legem, ICt.: testamentum, Plin. ep. – dah. c) eine Tat durch andere Auslegung bemänteln, facetis iocis sacrilegium, Iustin. 39, 2, 5. – E) eine Streitfrage vor Gericht od. in der Disputation umgehen, etw. aufhe-————ben, beseitigen ( wie περιγράφειν), sententias, Cic.: uno genere (durch diesen einen Umstand) genus hoc oratorum, Cic.: hoc omne tempus Sullanum ex accusatione, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumscribo
-
17 circumscripte
circumscrīptē, Adv. (circumscriptus), I) scharf umgrenzt, complecti res singulas, scharf bezeichnet auffassen, Cic. de nat. deor. 2, 147. – dah. in der Rhetor. = periodisch, circumscripte numeroseque (u. rhythmisch) dicere, Cic. or. 221. – II) summarisch, c. et breviter depingere alqd, Lact. 5, 9, 20: c. breviterque ostendere alqd, Lact. 5, 14, 8: breviter, circumscripte monstrare, quantum etc., Amm. 23, 4, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumscripte
-
18 incircumscriptus
in-circumscrīptus, a, um (in u. circumscribo), uneingeschränkt, Eccl. u. Gloss.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incircumscriptus
-
19 pondus
pondus, eris, n. (pendo), das Gewicht, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) das Gewicht bei der Wage, a) als Wägendes: trutina et pondera, Inscr.: pondera publica seu fiscalia, Firm. math.: pondera examinata (geeichte), spät. ICt.: onus maximi ponderis, eine sehr schwer wiegende Last, Vitr.: pondera ab Gallis allata, Liv.: Romana pondera, Liv.: taleae ferreae ad certum pondus examinatae, Caes.: tamquam paribus examinatus ponderibus (animus), im Gleichgewicht schwebend, Cic.: emptor circumscriptus a venditore ponderibus minoribus, ICt.: ut (frumentum) ad mensuram pondusque respondeat, Sen.: archariis invident pondera, Sidon. – b) als Gewogenes: α) übh.: pondus argenti denarii, eine Drachme, Colum. 7, 8, 2. – β) insbes., das Gewicht eines Pfundes, ein Pfund, as erat libra pondus, Varro LL.: argenti pondera quinque, Mart.: talentum ne minus pondo octoginta Romanis ponderibus pendat, Liv. – 2) das Gewicht als Beschwerendes, an die Kettenfäden des Gewebes gehängt, damit sie nicht zu lose hingen, dum vult describere quemadmodum tela suspensis ponderibus rectum stamen extendat, Sen. ep. 90, 20. – B) übtr.: 1) in abstr.: a) das Gewicht = die Schwere eines Körpers, die Last, magni ponderis saxa, Caes.: moveri gravitate et pondere, Cic.: emere alqd pondere, nach dem G., nach der Schw., Plin. – b) die Schwerkraft,————das Gleichgewicht (vgl. Lachm. Lucr. 6, 574), tertius motus oritur extra pondus et plagam, Cic.: tellus ponderibus librata suis, Ov.: terra prolapsa in pondera, Lucr.: verso pondere, durch Verlegung des Schwerpunktes, Tac. – 2) in concr.: a) ein Körper von Gewicht, die Masse, die Last, magna vis auri, non in formam pecuniae sed rudi et antiquo pondere (Gewichtsstücken), Tac.: pondera muralia saxi, Lucan.: onerum maxima pondera, sehr schwere Lasten, Vitr.: pondera paterna (poet. von einer Last), Ov.: in terram feruntur omnia pondera, Cic.: rapiens immania pondera baltei, Verg. – dah. α) poet. v. der Leibesfrucht, Ov.: so auch pondera uteri, Prop.: u. pondera, v. den Schamteilen, Catull. u. Stat. – β) von den größeren Steinen, die an den Weg gesetzt werden, et cogat trans pondera dextram porrigere, wir etwa »über den Rinnstein«, Hor. ep. 1, 6, 51. – b) eine Masse = eine Menge, Summe, argenti facti pondus, Curt.: magnum p. argenti, aeris, Caes.: auri pondus ingens pollicitus, Liv.: übtr., magnum pondus omnium artificum, eine schwere Menge (= große Anzahl), Varro de vit. P. R. 4. fr. 16 (b. Non. 466, 5). – II) bildl.: A) im guten Sinne: 1) übh. das Gewicht, der Nachdruck, Eindruck, das Ansehen, litterae maximi apud me sunt ponderis, Cic.: persona testimonii pondus habet, Cic.: commendatio magnum pondus apud te habuit, Cic.: pondera verborum, Cic. – 2) insbes.: a) das Gewicht————der Worte u. Gedanken, omnium sententiarum gravitate, omnium verborum ponderibus est utendum, Cic.: pondera rerum ipsa comprehendere, lediglich die gewichtigsten Gründe, Cic. – b) die Charakterschwere, α) der gewichtige Ernst, terribile vultus p., Val. Max.: servato pondere, Stat. – β) die Festigkeit, Beständigkeit, nulla diu femina pondus habet, Prop. 2, 25, 22: nostri reverentia ponderis obstat, Stat. Theb. 1, 289. – B) im üblen Sinne, das Gewicht, die Last, die Bürde, pondera amara senectae, Ov.: pondera curarum, Lucan. -
20 ipse
сам 1) самолично: ipsum cognoscere (Praesidem), прот. iudicem dare (1. 8. 9 D. 1, 18);2) сам по себе, только: ipsum ius successionis, utendi fruendi, obligationis incorporale est, прот. физическим предметам наследства (1. 1 § 1 D. 1, 8). 3) непосредственно, прямо, ipso iure, на основании гражданского права, прот. per exceptionem, per in integr. restitutionem, per tuitionem Praetoris, praetorio iure (1. 16 pr. § 1 D. 4; 4. 1. 9 § 1 D. 7, 9. 1. 4 pr. 8, 1. 1. 1 § 5 D. 27, 6. 1. 1 § 9 D. 43, 18. 1. 34 § 1 D. 44, 7. 1. 38 § 1 D. 46, 3. 1. 3 C. 2, 31); иногда означ. ipso iure также преторское право (1. 11 § 7 D. 14, 3. 1. 27 pr. D. 9, 4. 1. 1 C. 8, 28), или естественное отношение (1. 95 § 4 D. 46, 3): naturalis obligatio - iusto pacto vel iure iurando ipso iure tollitur): также ipso iure прот. per fideicommissum (1, 19 pr. D. 28, 1);ipse (дично) pecuniave eius (L. XII. tab. X. 7)
vi ipsa (fieri statuliberum) прот. conditione expressa (1. 1 § 1 D. 40, 7);
re ipsa rebus ipsis, in ipsis rebus (см. res. s. 4);
cp. ipso iure compensari (1. 21 D. 16, 2);
4) именно, ровно, точно, тот, in hoc ipso, ut venderet, circumscriptus (1. 7 pr. D. 4, 3. 1. 1 § 22. 47 D. 16, 3. 1. 8 D. 3, 2. 1. 66 D. 45, 1).impensae necessariae dotem ipso iure minuunt (§ 37 J. 4, 6. 1. 61 D. 23, 2. 1. 56 § 3 D. 23, 3. 1. 5 § 2 D. 23, 7. 1. 5 pr. 1. 7 D. 25, 1. 1. 1 § 4. 1. 2 pr. 1. 5 D. 33, 4).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
circumscriptus — vgl. zirkumskript … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
circumscriptus — SYN: circumscribed. [L.] * * * cir·cum·scrip·tus (sur″kəm skripґtəs) [L.] circumscribed … Medical dictionary
Arion circumscriptus — Graue Wegschnecke Graue Wegschnecke (Arion circumscriptus) Systematik Ordnung: Lungenschnecken (Pulmonata) … Deutsch Wikipedia
Graue Wegschnecke — (Arion circumscriptus) Systematik Ordnung: Lungenschnecken (Pulmonata) Unterordnung … Deutsch Wikipedia
Arion fasciatus — Gelbstreifige Wegschnecke Systematik Ordnung: Lungenschnecken (Pulmonata) Unterordnung: Landlungenschnecken (Stylommatophora) Überfamilie: Arionoidea … Deutsch Wikipedia
Gelbstreifige Wegschnecke — (Arion fasciatus) Systematik Ordnung: Lungenschnecken (Pulmonata) Unterordnung … Deutsch Wikipedia
Arion silvaticus — Wald Wegschnecke Systematik Ordnung: Lungenschnecken (Pulmonata) Unterordnung: Landlungenschnecken (Stylommatophora) Überfamilie: Arionoidea … Deutsch Wikipedia
Wald-Wegschnecke — Systematik Ordnung: Lungenschnecken (Pulmonata) Unterordnung: Landlungenschnecken (Stylommatophora) Überfamilie: Arionoidea Familie … Deutsch Wikipedia
List of non-marine molluscs of Montana — Location of Montana The non marine mollusks of the state of Montana are a part of the molluscan fauna of Montana (wildlife of Montana), a northwestern state in the USA. The non marine mollusks of Montana consist of land snails and slugs as well… … Wikipedia
circonscriptible — ● circonscriptible adjectif Qui peut être circonscrit à une surface, à une courbe. ⇒CIRCONSCRIPTIBLE, adj. GÉOM. Qui peut être circonscrit. Tout polygone régulier (...) est inscriptible à un cercle et circonscriptible à un autre cercle (J.… … Encyclopédie Universelle
гемоторакс ограниченный — (h. circumscriptus: син. Г. осумкованный) Г., занимающий небольшой участок плевральной полости, отграниченный спайками … Большой медицинский словарь