-
1 circulor
circulor ātus, ārī, [circulus], to form a circle, gather in a company: iudex circulans, i. e. gossipping: totis castris, Cs.* * *circulari, circulatus sum V DEPform groups/circles round oneself; (for impromptu speech/giving performance) -
2 circulor
circŭlor, ātus, 1, v. dep. [id.].I.To form a circle (of men) about one ' s self, or to gather in a company or circle for conversation, * Cic. Brut. 54, 200:II.totis vero castris milites circulari et dolere, etc.,
Caes. B. C. 1, 64.—Hence,Of mountebanks, to collect people around one ' s self, Sen. Ep. 40, 3; 52, 7. -
3 circulātor
circulātor ōris, m [circulor], a peddler, hawker: auctionum, Asin. ad C.* * *itinerant performer/vendor; (who gathers impromptu groups round him) -
4 circulatim
I.Prop.:II.pectori circulatim cerotaria apponere,
Cael. Aur. Acut. 2, 29, 153; id. Tard. 1, 4, 91; Petr. 67 Gronov. (Büch circumlatum).—Fig., in circles, groups, or companies: multitudo circulatim suo quaeque more lamentata est, * Suet. Caes. 84 fin. -
5 circulo
circŭlo, āre, v. a. (post - class. collat. form of circulor) [circulus], to make circu lar or round, App. flor. 9, p. 346, 21. circulatus gressus, Cael. Aur Tard. 1, 1: digitos. bent in, App. Mag. 89, p. 330.—II.Esp., to encircle, encompass:verticem varietatibus,
Mart. Cap. 7, § 728:sideribus,
id. 8, § 831; 4, § 333 al.; cf. Neue, Formenl. 2, p. 269.