-
1 circulus
circŭlus, i, m. (contr. circlus, like vinclum = vinculum, Verg. G. 3, 166) [kindred with kirkos, kuklos, circinus], a circular figure, a circle: circulus aut orbis, qui kuklos Graece dicitur, Cic. N. D. 2, 18, 47:B.muri exterior,
Liv. 36, 9, 12:circulus ad speciem caelestis arcūs orbem solis ambiit,
Suet. Aug. 95.—Esp.1.In astronomy, a circular course, orbit:2.stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili,
Cic. Rep. 6, 15, 15:aequinoctialis, solstitialis, septentrionalis,
Varr. L. L. 9, § 24; Ov. M. 2, 516:lacteus,
the Milky Way, Plin. 2, 25, 23, § 91; 18, 29, 69, § 230:signifer,
Vitr. 6, 1, 1; 9, 8, 8.—In geog., a zone or belt of the eartb's surface:C.plura sunt segmenta mundi, quae nostri circulos appellavere, Graeci parallelos,
Plin. 6, 34, 39, § 212 sqq.—Trop., of time:II.mensis artiore praecingitur circulo,
Sen. Ep. 12, 6. —Meton.A.Any circular body; a ring, necklace, hoop, chain, Verg. A. 5, 559; 10, 138; id. G. 3, 166; Plin. 14, 21, 27, § 132; Suet. Aug 80.—B.A circle or company for social intercourse (very freq.):in conviviis rodunt, in circulis vellicant,
Cic. Balb. 26, 57;so with convivia also,
Liv. 32, 20, 3; 34, 61, 5; 44, 22, 8; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105; Tac. A. 3, 54; Nep. Epam. 3, 3; Mart. 2, 86, 11; 10, 62, 5:cir culos aliquos et sessiunculas consectarl,
Cic. Fin. 5, 20, 56 per fora et circulos locuti sunt, Tac Agr 43; cf Quint. 12, 10, 74:quemcumque patrem familias arripuissetis ex aliquo circulo,
Cic. de Or. 1, 34, 159; 1, 38, 174:de circulo se subducere,
to withdraw from the assembly, id. Q. Fr. 3, 4, 1; Quint. 2, 12 10; cf.:densa circumstantium corona latissimum judicium multiplici circulo ambibat,
Plin. Ep 6, 33, 3. -
2 circulus
circulus ī ( acc plur. circlos, V.), m dim. [circus], a circular figure, circle: qui ku/klos Graece dicitur: muri exterior, L.—Esp., in astronomy, a circular course, orbit: stellae circulos suos conficiunt: ubi circulus axem ambit, i. e. at the pole, O. —A circle, ring, necklace, hoop, chain: Flexilis obtorti auri, V.: crinīs subnectit auro, V. — A circle, company, social gathering: in circulis vellicant: in circulum, N.: circulos consectari: per circulos locuti sunt, Ta.: sermones serentium, L.* * *circle; orbit, zone; ring, hoop; belt, collar; company; cycle; circumference -
3 Circulus vitiosus
* * *Cir|cu|lus vi|ti|o|sus ['tsɪrkulUs vi'tsioːzʊs]m - -, Ci\#rculi vitiosi['tsɪrkuli vi'tsioːzi] (geh) (= Teufelskreis) vicious circle; (= Zirkelschluss auch) circular argument, petitio principii (form)* * * -
4 circulus umbilical
m. s.&pl.circulus umbilicalis. -
5 circulus vitiosus
-
6 circulus vitiosus
vicious circle, circularity -
7 الدائرة السرية
circulus umbilicalis -
8 الدائرة الشريانية الهاليرية
circulus arteriosus halleriArabic-English Medical Dictionary > الدائرة الشريانية الهاليرية
-
9 الدائرة الوريدية الريدلية
circulus venosus ridleyiArabic-English Medical Dictionary > الدائرة الوريدية الريدلية
-
10 الدائرة الوريدية الهوفية
circulus venosus hoviiArabic-English Medical Dictionary > الدائرة الوريدية الهوفية
-
11 الدائرة الوعائية المفصلية
circulus articularis vasculosus NAArabic-English Medical Dictionary > الدائرة الوعائية المفصلية
-
12 порочный круг
circulus vituosus лат.Русско-английский словарь по патентам и товарным знакам > порочный круг
-
13 порочный круг
1) General subject: circle, rat race, vicious circle, vicious circle (См. virtuous circle.. The most well known vicious circle is hyperinflation.), nexus, deadly circle, downward spiral2) Literal: negative feedback loop3) Mathematics: circulus vitiosus4) Advertising: vicious vortex5) Patents: circulus vituosus6) Aviation medicine: circulus vicious -
14 دائرة زين
1) 1. circle of Zinn 2. circulus vasculosus nervi optici 2) 1. circulus zinnii 2. circulus vasculosus nervi optici -
15 دائرة ويليس
1) 1. circle of Willis 2. circulus arteriosus cerebri 2) 1. circulus willisii 2. circulus arteriosus cerebri -
16 круг
м.circle, ring, circuit, circulus [NA]сосудистый круг зрительного нерва — vascular circle of optic nerve, circulus vasculosus nervi optici [NA]
- большой круг кровообращениябольшой артериальный круг радужки — greater arterial circle of iris, circulus arteriosus iridis major [NA]
- виллизиев круг
- малый артериальный круг радужки
- малый круг кровообращения
- сердечный круг кровообращения
- сосудистый суставной круг
- фетровый круг -
17 الدائرة الشريانية الدماغية
1) circulus arteriosus cerebri NA 2) 1. circulus arteriosus 2. WillisArabic-English Medical Dictionary > الدائرة الشريانية الدماغية
-
18 cearcall
-
19 finio
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9. -
20 finite
I.Lit.A.In gen.:B.populi Romani imperium Rhenum finire,
Caes. B. G. 4, 16, 4:quo (jugo) Cappadocia finitur ab Armenia, Auct. B. Alex. 35, 5: Tmolus Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis,
Ov. M. 11, 152; Vell. 2, 126, 3:rem res finire videtur (followed by terminare),
Lucr. 1, 998:riparum clausas margine finit aquas,
Ov. F. 2, 222:signum animo,
Liv. 1, 18, 8:in ore sita lingua est, finita dentibus,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—In partic.: finiens orbis or circulus, the horizon: illi orbes, qui aspectum nostrum definiunt, qui a Graecis horizontes nominantur, a nobis finientes rectissime nominari possunt, Cic. Div. 2, 44, 92:II.circulus,
Sen. Q. N. 5, 17, 2.Trop.A.To set bounds to, restrain, check:B.equidem illud ipsum non nimium probo, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis: an potest cupiditas finiri?
Cic. Fin. 2, 9, 27; cf.:cupiditates satietate,
id. ib. 2, 20, 64:deliberativas miror a quibusdam sola utilitate finitas,
Quint. 3, 8, 1.—For definio, to prescribe, determine, fix, appoint, assign:C.sepulcris novis finivit modum,
Cic. Leg, 2, 26, 66:AD EAM REM RATIONE CVRSVS ANNVOS SACERDOTES FINIVNTO,
id. ib. 2, 8, 20:spatia omnis temporis numero noctium,
Caes. B. G. 6, 18, 2; cf.: Hercyniae silvae latitudo novem dierum iter patet;non enim aliter finiri potest,
i. e. its extent cannot be described more accurately, id. ib. 6, 25, 1; so too is to be explained the disputed passage: hoc autem sphaerae genus, in quo solis et lunae motus inessent... in illa sphaera solida non potuisse finiri, this sort of (movable) celestial globe... could not be defined, marked out, on that solid globe (of Thales), Cic. Rep. 1, 14:locum, in quo dimicaturi essent,
Liv. 42, 47, 5:ut si finias equum, genus est animal, species mortale, etc.,
Quint. 7, 3, 3; cf.:rhetorice finitur varie,
id. 2, 15, 1:sit nobis orator is, qui a M. Catone finitur,
id. 12, 1, 1; 12, 3, 40.— Pass. impers.:de pecunia finitur, Ne major causa ludorum consumeretur quam, etc.,
Liv. 40, 44, 10.—To put an end to, to finish, terminate:2.bellum,
Caes. B. C. 3, 51, 3; Curt. 3, 1, 9; Tac. A. 15, 17; Just. 16, 2, 8; Vell. 2, 17, 1:prandia nigris moris,
Hor. S. 2, 4, 23: graves labores morte, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (transl. from Eurip. ponôn pepaumenon):dolores morte,
id. Fin. 1, 15, 49:tristitiam vitaeque labores molli mero,
Hor. C. 1, 7, 17:labores,
id. ib. 3, 4, 39; id. S. 1, 1, 93:dolores,
id. ib. 2, 3, 263:studia,
id. Ep. 2, 2, 104:amores,
id. C. 1, 19, 4:sitim,
id. Ep. 2, 2, 146:honores aequo animo,
Vell. 2, 33, 3:vitam mihi ense,
Ov. Tr. 3, 7, 49:vitam voluntariā morte, inediā, etc.,
Plin. 6, 19, 22, § 66; 8, 42, 64, § 157;so very rarely of a natural death: Valerianus in illo dedecore vitam finivit,
Lact. Mort. Pers. 5, 6; cf. Tac. A. 1, 9; Sen. Ep. 66, 43:praecipitare te et finire,
Sen. Cons. ad Marc. 3, 3:(Burrus) impedito meatu spiritum finiebat,
Tac. A. 14, 51:animam,
Ov. M. 7, 591:(distinctiones) interest sermonem finiant an sensum,
Quint. 11, 3, 37; cf.:ut verbum acuto sono finiant,
to pronounce with the accent on the last syllable, id. 1, 5, 25.— Pass., to come to an end, close, be ended, terminate:ut senten tiae verbis finiantur,
end, close with verbs, Cic. de Or. 3, 49, 191; cf.:nec solum componentur verba ratione, sed etiam finientur,
id. Or. 49, 164:Latinum (verbum), quod o et n litteris finiretur, non reperiebant,
Quint. 1, 5, 60; cf. id. 1, 6, 14.—In partic. ( poet. and in post-Aug. prose), to come to an end, to cease.a.To finish speaking, draw to a close, end:b.finierat Paean,
Ov. M. 1, 566; 13, 123; 14, 441; cf.:finiturus eram, sed, etc.,
id. A. A. 1, 755:ut semel finiam,
Quint. 1, 12, 6; 8, 3, 55; cf.:denique, ut semel finiam,
id. 9, 4, 138: 5, 13, 3; 11, 3, 59.—To come to one's end, to die:* 1. * 2.sic fuit utilius finiri ipsi, Cic. poët. Tusc. 1, 48, 115: sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo aetatis anno,
Tac. A. 6, 50 fin.; for which, in pass.:qui morbo finiuntur,
Plin. Ep. 1, 12, 2:Seleucus quoque iisdem ferme diebus finitur,
Just. 27, 3, 12; cf.:finita Juliorum domo,
become extinct, Tac. H. 1, 16.—Hence, fīnītus, a, um, P. a. In rhetor., of words, that terminate properly, well-rounded, rhythmical:et ipsi infracta et amputata loquuntur et eos vituperant, qui apta et finita pronuntiant,
Cic. Or. 51, 170.— Sup.:finitissimus,
Prisc. 1076 P.— Adv.: fīnītē.(Acc. to II. B.) Definitely, specifically:referri oportere ad senatum aut infinite de re publica, aut de singulis rebus finite,
Gell. 14, 7, 9.
См. также в других словарях:
CIRCULUS — V1TIGSUS (лат.), буквально порочный круг. Под С. v. в медицине и патологии подразумевают гл. обр. такие явления, когда возникающие от той или иной причины пат. последствия становятся сами причиной новых осложнений или усугубляют течение… … Большая медицинская энциклопедия
Circŭlus — (lat.), s. Kreis, Ring. C. logĭcus, s. Zirkel im Beweis; C. Willisii, s. u. Gehirnarterie; Circuli venosi medullae spinalis, so v. w. Venenringe des Rückenmarkes … Pierer's Universal-Lexikon
Circŭlus — (lat.), Kreis; c. aequinoctialis, Äquator; c. horarius, Stundenkreis; c. meridionalis, Mittagskreis; c. parallelus, Parallel , Breitenkreis; c. polaris, Polarkreis (c. arcticus, nördlicher, c. antarcticus, südlicher); c. tropicus, Wendekreis; c.… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Circulus — Circŭlus (lat.), Kreis. C. vitiōsus (fehlerhafter Kreis), Trugschluß, wenn man sich durch Aufnahme des zu Beweisenden in den Beweisgrund im Kreise dreht … Kleines Konversations-Lexikon
circulus — index circuit, cycle Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Circulus — This article is about the folk band. For the zoological behaviour, see Circulus (zoology). For the Chick Corea album, see Circulus (album). Circulus Origin London, England Genres Psychedelic folk Progressive rock Years active … Wikipedia
Circulus — Cịrculus [aus lat. circulus, Gen.: circuli= Kreis, Ring] m; , ...li: Kreis, Ring, Gefäßkranz (Anat.). Cịrculus arterio̱|sus ce̱re|bri: Gefäßkranz an der Hirnbasis. Cịrculus arterio̱|sus i̱ridis ma̱jor bzw. mi̱nor [↑Iris]: großer bzw. kleiner… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
circulus — n.; pl. circuli [L. circulus, ring] 1. Any ring like arrangement, i.e., the branching of small blood vessels. 2. (ARTHROPODA: Insecta) In scale insects, a glandular structure that discharges its contents internally … Dictionary of invertebrate zoology
Circulus — Cir|cu|lus [ tsirku...] der; , ...li <aus lat. circulus »Kreis(linie)«> [kleiner] Kreis, Ring (Med.) … Das große Fremdwörterbuch
Circulus (gastropod) — Circulus Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastropoda … Wikipedia
Circulus arteriosus Willisi — Circulus arteriosus cerebri Der Circulus arteriosus (cerebri) (lateinisch Arterienring (des Hirns)) ist ein arterieller Gefäßring bei Säugetieren und zählt zu den extrazerebralen Anastomosen des Gehirns. Beim Menschen wird er durch drei Gefäße… … Deutsch Wikipedia