Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

cilicium

  • 1 cilicium

    cilicĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] étoffe grossière en poil de chèvre (étoffe de Cilicie à l'usage des soldats et des pauvres). [st2]2 [-] cilice.
    * * *
    cilicĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] étoffe grossière en poil de chèvre (étoffe de Cilicie à l'usage des soldats et des pauvres). [st2]2 [-] cilice.
    * * *
        Cilicium, cilicii. Varro. Une here, ou estamine, ou saz.

    Dictionarium latinogallicum > cilicium

  • 2 cilicium

    cilicium, s. Cilices unter Cilices.

    lateinisch-deutsches > cilicium

  • 3 cilicium

    cilicium, s. Cilicius unter Cilices.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cilicium

  • 4 cilicium

        cilicium ī, n, κιλίκιον, a covering, originally of Cilician goat's hair, used by soldiers and seamen, C., L.
    * * *
    rug/blanket/small garment of goat's hair; (originating in Cilicia)

    Latin-English dictionary > cilicium

  • 5 Cilicium

    Cĭlĭcĭum, Cĭlĭcĭus, and Cĭlissa, v. Cilicia.

    Lewis & Short latin dictionary > Cilicium

  • 6 cilicium

    ī n.
    ткань из козьего волоса Vr, C, L; власяница, вретище Vlg

    Латинско-русский словарь > cilicium

  • 7 cilicium

    Cĭlĭcĭa, ae, f., = Kilikia, a province in the southern part of Asia Minor, between Pamphylia and Syria, now Ejalet Itschil, Mel. 1, 2, 6; 1, 11, 2; 1, 13, 1 sq.; 2, 7, 5; Plin. 5, 27, 22, § 91; Plaut. Mil. 1, 1, 42; Cic. Imp. Pomp. 22, 64; id. Fam. 15, 1, 2 sq. al.—
    II.
    Hence,
    A.
    Cĭlix, ĭcis (abl. Cilici, Lucr. 2, 416 Lachm.; Verg. Cul. 399 al.; v. infra), adj., = Kilix, Cilician:

    Cilici croco (of special excellence),

    Lucr. 2, 416; Verg. Cul. 399 Sillig; cf. Stat. S. 2, 1, 160; 3, 3, 34:

    Taurus,

    Ov. M. 2, 217:

    tonsor,

    Mart. 7, 95:

    Tamira,

    Tac. H. 2, 3.—Subst. in plur.: Cĭlĭ-ces, um, m., = Kilikes, the Cilicians, the inhabitants of Cilicia, notorious for the practice of piracy, Cic. Div. 1, 1, 2; id. Fam. 15, 1, 3; Caes. B. C. 3, 101; Tib. 1, 2, 67; Tac. A. 2, 78 al.:

    agrestium Cilicum nationes quibus Clitarum cognomentum,

    id. ib. 12, 55.— Acc. Gr. Cilicas, Tib. 1, 7, 16; Varr. R. R. 2, 11, 12; Ov. Am. 2, 16, 39:

    Cilices Clitae,

    a barbarous tribe in the mountains of Cilicia, Tac. A. 12, 55; cf. id. ib. 6, 41.—Hence,
    (β).
    Fem.: Cĭlissa, ae, = Kilissa, Cilician (cf. Phoenissa, from Phoenix), adj.:

    terra Cilissa,

    Ov. Ib. 198:

    spica,

    of crocus, Prop. 4 (5), 6, 74; Ov. F. 1, 76.—
    B.
    Cĭlĭcĭus, a, um, adj., Cilician:

    portae,

    Nep. Dat. 7, 2:

    mare,

    Plin. 5, 27, 26, § 96:

    cotes,

    id. 36, 22, 47, §§

    164 and 165: crocum,

    id. 21, 6, 17, § 31.—
    (β).
    Subst.: cĭ-lĭcĭum, ii, n., = Kilikion, a covering, originally made of Cilician goats ' hair, used by soldiers and seamen, Varr. R. R. 2, 11, 12; Cic. Verr. 2, 1, 38, § 95 Ascon.; Col. 12, 46; Liv. 38, 7, 10; Veg. 2, 14, 3; also adj.:

    vela,

    Dig. 19, 1, 17; 33, 7, 12; cf. also udones, made of Cilician goats ' hair, Mart. 14, 148.—
    C.
    Cĭlĭcĭensis, e, adj., Cilician:

    legio,

    Caes. B. C. 3, 88:

    provincia,

    Cic. Fam. 13, 67, 1:

    vicinus,

    id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 7.

    Lewis & Short latin dictionary > cilicium

  • 8 pectoralis

    pectorālis, e pectoral, de la poitrine, qui couvre la poitrine.    - pectoralis tunica, Amm. 14, 9, 7: courte tunique.    - pro fascia pectorali cilicium, Vulg. Is. 3, 24: au lieu d'un large manteau, un sac étroit.    - pectorale os, Cels. 8, 1: le sternum.    - pectorale, is, n.: - [abcl]a - plastron, cuirasse. - [abcl]b - Hier. pectoral (ornement sacerdotal).
    * * *
    pectorālis, e pectoral, de la poitrine, qui couvre la poitrine.    - pectoralis tunica, Amm. 14, 9, 7: courte tunique.    - pro fascia pectorali cilicium, Vulg. Is. 3, 24: au lieu d'un large manteau, un sac étroit.    - pectorale os, Cels. 8, 1: le sternum.    - pectorale, is, n.: - [abcl]a - plastron, cuirasse. - [abcl]b - Hier. pectoral (ornement sacerdotal).
    * * *
        Pectoralis, et hoc pectorale, penult. prod. Qui appartient à la poictrine.

    Dictionarium latinogallicum > pectoralis

  • 9 ciliciolum

    Латинско-русский словарь > ciliciolum

  • 10 conciliciatus

    con-ciliciātus, a, um [ cilicium ]
    одетый во власяницу, т. е. кающийся Tert

    Латинско-русский словарь > conciliciatus

  • 11 Cilices

    Cilices, um, Akk. gew. as, m. (Κίλικες), die Cilicier, die Bewohner der Landschaft Cilicien, als Seeräuber berüchtigt, Cic. de div. 1, 2. Caes. b. c. 3, 101, 1. Tibull. 1, 2, 67: griech. Akk. Cilicas, Varr. r. r. 2, 11, 12. Tibull. 1, 7, 16. Ov. am. 2, 16, 39 u.a.: Cilices Clitae, ein wilder Stamm im cilicischen Hochlande, Tac. ann. 12, 55, 1 (vgl. 6, 41, 1 u. dazu Ruperti). – Sing. Cilix, icis (Κίλιξ), cilicisch, crocus, Lucr.: scari, Varr. fr.: Taurus, Ov.: tonsor, Mart.: pirata, Pacat. pan.: u. dazu fem. Cilissa, ae (Κίλισσα), cilicisch, spica, Safran, Ov.; auch Safranöl, Prop. – Dav.: A) Cilicia, ae, f. (Κιλικία), Cilicien, eine Küstenlandschaft im südlichen Kleinasien, zwischen Pamphylien u. Syrien, deren Hauptgebirge der Taurus war u. die in das eigentl. od. ebene Cilicien (ἡ ἰδίως Κιλ. od. ἡ πεδιὰς Κιλ., die östl. Hälfte, j. Adene) und das rauhe C. (ἡ τραχεια Κιλ., die kleinere westl. Hälfte, j. Itschil) zerfiel, reich an Naturprodukten aller Art (bes. an vorzüglichem Safran) u. an Manufakturen aus Ziegenhaaren, Mela 1. § 14. 63; 2. § 102. Plaut. mil. 42. Ter. Phorm. 66. Sall. hist. fr. 2, 41 (50), 7 u. 5, 11 (12). Cic. de imp. Pomp. 64: C. campestris, Curt. 3, 4 (10), 7: das rauhe, Cic. ep. 15, 1, 2 sq. – B) Ciliciēnsis, e, ciliciensisch, praetor, provincia, Cic.: legio, Caes. – C) Cilicius, a, um (Κιλίκιος), cilicisch, mare, Plin.: vela, aus cilic. Ziegenhaaren, Ulp. dig.: so auch tentoria, Solin. 33, 3 M. – subst., cilicium, ī, n. (κιλίκιον), ein Haarteppich, eine Haardecke aus cilicischen Ziegenhaaren, Sisenn. 4. fr. 107 (b. Non. 91, 28). Varr. r. r. 2, 11, 12. Cic. II. Verr. 1, 95. Liv. 38, 7, 10. Suet. Aug. 75. – ein härenes Gewand, als Zeichen der Buße, Vulg. genes. 37, 34 u. ö. Sulp. Sev. chron. 1, 44, 2.

    lateinisch-deutsches > Cilices

  • 12 ciliciarius

    ciliciārius, ī, m. (cilicium, s. Cilices a. E.), ein Händler mit Haarteppichen, Corp. inscr. Lat. 13, 591*.

    lateinisch-deutsches > ciliciarius

  • 13 ciliciolum

    ciliciolum, ī, n. (Demin. v. cilicium, s. Cilices a. E.), eine kleine cilicische Haardecke, Hieron. epist. 71, 7 u. 108, 15.

    lateinisch-deutsches > ciliciolum

  • 14 conciliciatus

    conciliciātus, a, um (con u. cilicium), mit einer (cilicischen) Ziegenhaardecke umhüllt, von Büßenden, Tert. de pudic. 13.

    lateinisch-deutsches > conciliciatus

  • 15 Cilices

    Cilices, um, Akk. gew. as, m. (Κίλικες), die Cilicier, die Bewohner der Landschaft Cilicien, als Seeräuber berüchtigt, Cic. de div. 1, 2. Caes. b. c. 3, 101, 1. Tibull. 1, 2, 67: griech. Akk. Cilicas, Varr. r. r. 2, 11, 12. Tibull. 1, 7, 16. Ov. am. 2, 16, 39 u.a.: Cilices Clitae, ein wilder Stamm im cilicischen Hochlande, Tac. ann. 12, 55, 1 (vgl. 6, 41, 1 u. dazu Ruperti). – Sing. Cilix, icis (Κίλιξ), cilicisch, crocus, Lucr.: scari, Varr. fr.: Taurus, Ov.: tonsor, Mart.: pirata, Pacat. pan.: u. dazu fem. Cilissa, ae (Κίλισσα), cilicisch, spica, Safran, Ov.; auch Safranöl, Prop. – Dav.: A) Cilicia, ae, f. (Κιλικία), Cilicien, eine Küstenlandschaft im südlichen Kleinasien, zwischen Pamphylien u. Syrien, deren Hauptgebirge der Taurus war u. die in das eigentl. od. ebene Cilicien (ἡ ἰδίως Κιλ. od. ἡ πεδιὰς Κιλ., die östl. Hälfte, j. Adene) und das rauhe C. (ἡ τραχεια Κιλ., die kleinere westl. Hälfte, j. Itschil) zerfiel, reich an Naturprodukten aller Art (bes. an vorzüglichem Safran) u. an Manufakturen aus Ziegenhaaren, Mela 1. § 14. 63; 2. § 102. Plaut. mil. 42. Ter. Phorm. 66. Sall. hist. fr. 2, 41 (50), 7 u. 5, 11 (12). Cic. de imp. Pomp. 64: C. campestris, Curt. 3, 4 (10), 7: das rauhe, Cic. ep. 15, 1, 2 sq. – B) Ciliciēnsis, e, ciliciensisch, praetor, provincia, Cic.: legio, Caes. – C) Cilicius, a, um (Κιλίκιος), cilicisch, mare, Plin.:
    ————
    vela, aus cilic. Ziegenhaaren, Ulp. dig.: so auch tentoria, Solin. 33, 3 M. – subst., cilicium, ī, n. (κιλίκιον), ein Haarteppich, eine Haardecke aus cilicischen Ziegenhaaren, Sisenn. 4. fr. 107 (b. Non. 91, 28). Varr. r. r. 2, 11, 12. Cic. II. Verr. 1, 95. Liv. 38, 7, 10. Suet. Aug. 75. – ein härenes Gewand, als Zeichen der Buße, Vulg. genes. 37, 34 u. ö. Sulp. Sev. chron. 1, 44, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cilices

  • 16 ciliciarius

    ciliciārius, ī, m. (cilicium, s. Cilices a. E.), ein Händler mit Haarteppichen, Corp. inscr. Lat. 13, 591*.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ciliciarius

  • 17 ciliciolum

    ciliciolum, ī, n. (Demin. v. cilicium, s. Cilices a. E.), eine kleine cilicische Haardecke, Hieron. epist. 71, 7 u. 108, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ciliciolum

  • 18 conciliciatus

    conciliciātus, a, um (con u. cilicium), mit einer (cilicischen) Ziegenhaardecke umhüllt, von Büßenden, Tert. de pudic. 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conciliciatus

  • 19 ciliciarius

    cĭlĭcĭārĭus, ii, m. [cilicium; v. Cilicia, II. B. b], a maker of hair coverings, Inscr. Orell. 4162.

    Lewis & Short latin dictionary > ciliciarius

  • 20 ciliciolum

    cĭlĭcĭŏlum, i, n. dim. [cilicium], a small garment or coverlet of goats ' hair, Hier. Ep. 71, 7; 108, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > ciliciolum

См. также в других словарях:

  • Cilicĭum — Cilicĭum, 1) (röm. Ant.), cilicischer Zeug aus Ziegenhaaren, wovon Schiffer, Bauern u. dgl. Leute Kleider trugen, vgl. Cento 2); 2) das härene Gewand der Einsiedler u. Büßenden; 3) Bußgürtel von Draht, mit den Spitzen nach innen gewendet; in… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Cilicĭum — (lat.), bei den Römern ein aus dem Haar der kilikischen Ziegen verfertigter Stoff, der zu Reisemänteln, Decken etc. gebraucht wurde; später auch das grobe härene Gewand der Einsiedler und Büßer …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Cilicium — hieß bei Römern und Griechen der aus cilicischer Wolle oder Ziegenhaaren gewobene grobe Zeug, womit sich Soldaten, Matrosen und Bauern kleideten; bei den Christen ein aus grober Wolle, Ziegen oder Kameelhaaren verfertigtes Bußhemd oder ein aus… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Cilicium — Holbeins Portrait von Thomas More, bei dem das Cilicium zu sehen ist Cilicium ist die Bezeichnung für einen groben, aus Ziegenhaaren gewebten Stoff. Der Name leitet sich von der Herkunftsregion Kilikien in Anatolien ab. Aus diesem Stoff wurden… …   Deutsch Wikipedia

  • Cyclamen Cilicium — Cyclamen cilicium …   Wikipédia en Français

  • Cyclamen cilicium — Cyclamen cilicium …   Wikipédia en Français

  • Cyclamen cilicium — C …   Wikipédia en Français

  • Cyclamen cilicium — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked) …   Wikipedia

  • MARE Cilicium — pars est maris Asiatici, et nunc mer de Caramanie dicitur, seu etiam Golfe de Satalie a quibusdam …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Cyclamen intaminatum — Cyclamen cilicium Cyclamen cilicium …   Wikipédia en Français

  • Cyclamen mirabile — Cyclamen cilicium Cyclamen cilicium …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»