-
1 odpłynąć
odpłyn|ąćсов. 1. отплыть; уплыть;\odpłynąć daleko od brzegu отплыть далеко от берега; \odpłynąć w rejs уйти в рейс;
2. (odbić od brzegu) отчалить;3. (о cieczach) стечь, сбежать; 4. перен. улететь, унестись;● krew \odpłynąćęła кровь отлила (от лица), краска сбежала (с лица);
ktoś \odpłynąćąl шутл. кто-л.ушёл (смотался)+3. ściec, spłynąć, ujść 4. ulecieć
* * *сов.1) отплы́ть; уплы́тьodpłynąć daleko od brzegu — отплы́ть далеко́ от бе́рега
odpłynąć w rejs — уйти́ в рейс
2) ( odbić od brzegu) отча́лить3) ( o cieczach) стечь, сбежа́ть4) перен. улете́ть, унести́сь•- ktoś odpłynąłSyn:
См. также в других словарях:
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
musować — ndk IV, musowaćsuje, musowaćował «o cieczach: wydzielać gaz; pienić się, burzyć się» Piwo, wino musuje. Musujący szampan. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
nadgryźć — dk XI, nadgryźćgryzę, nadgryźćgryziesz, nadgryźćgryź, nadgryźćgryzł, nadgryźćgryzła, nadgryźćgryźli, nadgryźćgryziony, nadgryźćgryzłszy nadgryzać ndk I, nadgryźćam, nadgryźćasz, nadgryźćają, nadgryźćaj, nadgryźćał, nadgryźćany 1. «gryząc… … Słownik języka polskiego
napłynąć — dk Vb, napłynąćnę, napłynąćniesz, napłynąćpłyń, napłynąćnął, napłynąćnęła, napłynąćnęli, napłynąćnąwszy napływać ndk I, napłynąćam, napłynąćasz, napłynąćają, napłynąćaj, napłynąćał 1. «o cieczach: cieknąc zebrać się gdzieś, wlać się do czegoś, na … Słownik języka polskiego
odpłynąć — dk Vb, odpłynąćnę, odpłynąćniesz, odpłynąćpłyń, odpłynąćnął, odpłynąćnęli, odpłynąćnąwszy odpływać ndk I, odpłynąćam, odpłynąćasz, odpłynąćają, odpłynąćaj, odpłynąćał 1. «płynąc oddalić się; odjechać statkiem, łodzią itp.; odbić od brzegu»… … Słownik języka polskiego
parować — I ndk IV, parowaćruję, parowaćrujesz, parowaćruj, parowaćował, parowaćowany 1. «o cieczach: zamieniać się w parę, przechodzić ze stanu ciekłego lub stałego w stan lotny, gazowy, ulatniać się w postaci pary» Woda, benzyna paruje. 2. «o powierzchni … Słownik języka polskiego
pianotwórczy — ∆ chem. Czynniki, środki pianotwórcze «substancje ułatwiające i stabilizujące pienienie, przyspieszające dyspersję gazów w cieczach» … Słownik języka polskiego
prężność — ż V, DCMs. prężnośćści, blm 1. «sprężystość, elastyczność, giętkość» Prężność ciała, mięśni, kręgosłupa. Prężność czyjegoś ruchu. Prężność stali. przen. «zdolność do intensywnego, sprawnego działania; energia, sprawność, dynamiczność, żywotność»… … Słownik języka polskiego
przeniknąć — dk Va, przeniknąćnę, przeniknąćniesz, przeniknąćnij, przeniknąćnął, przeniknąćnęła, przeniknąćnęli, przeniknąćnięty, przeniknąćnąwszy przenikać ndk I, przeniknąćam, przeniknąćasz, przeniknąćają, przeniknąćaj, przeniknąćał 1. «o zapachach,… … Słownik języka polskiego
przepłynąć — dk Vb, przepłynąćnę, przepłynąćniesz, przepłynąćpłyń, przepłynąćnął, przepłynąćnęła, przepłynąćnęli, przepłynąćnięty, przepłynąćnąwszy przepływać ndk I, przepłynąćam, przepłynąćasz, przepłynąćają, przepłynąćaj, przepłynąćał, przepłynąćany 1.… … Słownik języka polskiego
przesączyć — dk VIb, przesączyćczę, przesączyćczysz, przesączyćsącz, przesączyćczył, przesączyćczony przesączać ndk I, przesączyćam, przesączyćasz, przesączyćają, przesączyćaj, przesączyćał, przesączyćany «przepuścić ciecz przez sączek, przez substancję… … Słownik języka polskiego