ciało+niebieskie

См. также в других словарях:

• ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… …   Słownik języka polskiego

• księżyc — m II, D. a 1. blm «naturalny satelita Ziemi, najbliższe Ziemi ciało niebieskie krążące dokoła niej, a wraz z nią dokoła Słońca (jako termin astronomiczny pisany dużą literą)» Srebrny, srebrzysty, złoty księżyc. Rakieta na Księżyc. Sierp księżyca …   Słownik języka polskiego

• kulminacja — ż I, DCMs. kulminacjacji; lm D. kulminacjacji (kulminacjacyj) 1. «punkt szczytowy, największe nasilenie jakiegoś procesu, działalności, stanu uczuciowego, rozkoszy» Kulminacja wód na rzece. Kulminacja melodyczna. Po kulminacji ogarnęła go… …   Słownik języka polskiego

• zaćmienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zaćmić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaćmienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zaćmienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• azymut — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. azymutucie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kąt pomiędzy kierunkiem północy magnetycznej a określonym kierunkiem, mierzony zgodnie z ruchem wskazówek zegara {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaćmienie — n I 1. rzecz. od zaćmić. 2. lm D. zaćmienieeń «zasłonięcie części lub całej tarczy ciała niebieskiego przez inne ciało niebieskie lub przejście ciała niebieskiego świecącego światłem odbitym przez obszar cienia rzucanego przez inne ciało» ∆… …   Słownik języka polskiego

• astrokompas — m IV, D. u, Ms. astrokompassie; lm M. y lotn. żegl. «przyrząd wyznaczający geograficzny kurs statku (latającego lub wodnego) na podstawie wizualnego namiaru na określone ciało niebieskie» …   Słownik języka polskiego

• geografia — ż I, DCMs. geografiafii, blm «nauka badająca powłokę Ziemi, jej przestrzenne zróżnicowanie pod względem przyrodniczym i społeczno gospodarczym oraz związki zachodzące między środowiskiem geograficznym a działalnością społeczeństw» ∆ Geografia… …   Słownik języka polskiego

• glob — m IV, D. u, Ms. globbie; lm M. y «ciało niebieskie wchodzące w skład układu planetarnego, zwłaszcza Ziemia» Glob księżycowy, słoneczny, ziemski. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• godzinny — «trwający godzinę» Godzinna drzemka, lekcja. Godzinne zebranie. Godzinny spacer. ∆ astr. Koło godzinne «koło wielkie sfery niebieskiej, przechodzące przez biegun» ∆ Kąt godzinny «współrzędna w układzie równikowym, będąca kątem dwuściennym… …   Słownik języka polskiego

• gwiazda — ż IV, CMs. gwieździe; lm D. gwiazd 1. «ciało niebieskie złożone z gazów i plazmy, świecące wskutek reakcji termojądrowych zachodzących w jego wnętrzu; punkt świetlny widoczny na ciemnym niebie» Niebo usiane gwiazdami. Gwiazdy bledną, gasną,… …   Słownik języka polskiego