ciągnienie

См. также в других словарях:

• ciągnienie — n I 1. rzecz. od ciągnąć (dziś tylko w zn. górn. i techn. 10, 11 i 12) Ciągnienie na zimno, na sucho, na mokro. Ciągnienie rur, prętów, drutów. Ciągnienie naczyń z blachy. Ciągnienie urobku w kopalni. 2. lm D. ciągnienieeń «losowanie, okres… …   Słownik języka polskiego

• ВЫТЯГИВАНИЕ БЕЗЛОДОЧНОЕ — выработка листового стекла путём формования ленты со свободной поверхности стекломассы (способ Питтсбурга) (Болгарский язык; Български) безлодково изтегляне (Чешский язык; Čeština) bezvýtlačnicové tažení skla (Немецкий язык; Deutsch) düsenloses… …   Строительный словарь

• ВЫТЯГИВАНИЕ ЛОДОЧНОЕ — выработка листового стекла путём формования ленты через щель лодочки, погруженной в стекломассу (способ Фурко) (Болгарский язык; Български) лодково изтегляне (Чешский язык; Čeština) výtlačnicové tažení skla (Немецкий язык; Deutsch) Fourcault… …   Строительный словарь

• ВЫТЯГИВАНИЕ ТЯГ — выполнение штукатурных тяг (рустов, поясков, карнизов), осуществляемое с помощью шаблонов, передвигаемых по направляющим рейкам (Болгарский язык; Български) изтегляне на корниз (Чешский язык; Čeština) tažení profilů (Немецкий язык; Deutsch)… …   Строительный словарь

• ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni …   Słownik języka polskiego

• ciągarka — ż III, CMs. ciągarkarce; lm D. ciągarkarek 1. techn. «maszyna hutnicza do wytwarzania prętów, drutów lub rur metalowych przez ciągnienie na zimno» Ciągarki bębnowe, łańcuchowe, pierścieniowe. 2. techn. «maszyna włókiennicza do wyrównywania… …   Słownik języka polskiego

• ciągarnia — ż I, DCMs. ciągarniani; lm D. ciągarniani a. ciągarniaarń techn. «dział huty lub odrębny zakład wyposażony w urządzenia do wytwarzania prętów, drutów i rur metalowych przez ciągnienie» …   Słownik języka polskiego

• klasa — ż IV, CMs. klasasie; lm D. klas 1. «kategoria przedmiotów lub zjawisk wyróżnionych na podstawie wspólnych cech, kategoria przedmiotów jednakowej jakości, gatunku; stopień w hierarchii orderów» Dzielić, sortować coś na klasy. Klasa loterii… …   Słownik języka polskiego

• klasowy — przym. od klasa (zwykle w zn. 1 3) a) w zn. 1: ∆ Loteria klasowa «loteria podzielona na serie, w których ciągnienie odbywa się co pewien czas w każdej z nich; ilość i wielkość wygranych jest z góry ustalona» b) w zn. 2: Społeczeństwo klasowe.… …   Słownik języka polskiego

• loteria — ż I, DCMs. loteriarii; lm D. loteriarii (loteriaryj) «gra, której uczestnicy nabywają bilety numerowane (losy), a o wygranej decyduje losowanie» Loteria fantowa. Loteria książkowa, liczbowa, pieniężna. Grać, wygrać na loterii. Trzymać los na… …   Słownik języka polskiego

• tłocznia — ż I, DCMs. tłoczniani; lm D. tłoczniani 1. techn. «prasa do wytłaczania soków z owoców i warzyw, oleju z nasion, masła kakaowego z miazgi kakaowej, serwatki z serów itp., używana w przemyśle spożywczym» 2. techn. «prasa do obróbki plastycznej… …   Słownik języka polskiego