chrupotać

См. также в других словарях:

• chrupotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, chrupotaćoczę, || chrupotaćocę, chrupotaćocze || chrupotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} o czymś twardym, kruchym: wydawać zwielokrotniony odgłos chrupania w czasie łamania, pękania, gryzienia, kruszenia itp.; trzeszczeć …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chrupotać — ndk IX, chrupotaćoczę (chrupotaćocę), chrupotaćoczesz (chrupotaćocesz), chrupotaćocz, chrupotaćał, chrupotaćany 1. «wydawać charakterystyczny odgłos przy gryzieniu, kruszeniu, łamaniu się czegoś; chrzęścić, trzeszczeć» Kości chrupocą w paszczy… …   Słownik języka polskiego

• chrupotanie — n I rzecz. od chrupotać …   Słownik języka polskiego

• chrzęścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chrzęszczę, chrzęścićci, chrzęść {{/stl 8}}– zachrzęścić {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}chrząsnąć {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}chrząstnąć {{/stl 22}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}chrzęsnąć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień