-
1 chory
прил.• болезненный• больной• вредный• дрянной• дурной• злой• недобрый• нездоровый• немощный• пагубный• плохой• скверный• хворый* * *cho|ry\choryrzy больной;\chory na reumatyzm больной ревматизмом; udawać \choryrego притворяться больным; umysłowo \chory душевнобольной, сумасшедший; obłożnie \chory тяжелобольной
* * *больно́йchory na reumatyzm — больно́й ревмати́змом
udawać chorego — притворя́ться больны́м
umysłowo chory — душевнобольно́й, сумасше́дший
obłożnie chory — тяжелобольно́й
-
2 chórzysta
сущ.• хорист* * *chórzy|sta♂, мн. И. \chórzystaści, РВ. \chórzystastów хорист* * *м, мн И chórzyści, PB chórzystówхори́ст
См. также в других словарях:
chory — chorzy «dotknięty chorobą; chorujący, cierpiący» Ktoś ciężko, beznadziejnie, śmiertelnie chory. Chory na serce, na żołądek. Chory na gruźlicę. Chory z przejedzenia, z przemęczenia. Chora noga, chore zęby. Chore drzewo. Jest bardziej chora niż… … Słownik języka polskiego
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
autystyczny — autystycznyni przym. od autyzm Autystyczny świat. Autystyczne życie. Autystyczni chorzy. ∆ psych. Myślenie autystyczne «myślenie człowieka dotkniętego autyzmem, niepoznawcze, oderwane od świata zewnętrznego» … Słownik języka polskiego
czubek — m III, D. czubekbka, N. czubekbkiem; lm M. czubekbki 1. «nastroszona fryzura» Fryzować sobie czubek. 2. «kępka sterczących na głowie piór, kępka sierści, grzebień» Czubek sójki. □ Każdy dudek ma swój czubek. 3. «najwyżej wysunięta, wystająca… … Słownik języka polskiego
kaprysić — ndk VIa, kaprysićszę, kaprysićsisz, kaprysićyś, kaprysićsił «mieć kaprysy, dziwactwa, być w złym humorze bez widocznego powodu; grymasić» Dziecko kaprysi. Chorzy kapryszą … Słownik języka polskiego
kapryśny — kapryśnyni «skłonny do kaprysów, mający zmienne usposobienie, postępujący według własnych zachcianek; grymaśny» Kapryśna kobieta. Kapryśne dziecko. Kapryśny charakter. Kapryśni chorzy. przen. «zmienny, niestały, nierówny» Kapryśna pogoda, aura.… … Słownik języka polskiego
lżej — st. wyższy od lekko a) w zn. 1: Z góry było mu lżej nieść. □ Baba z wozu, koniom lżej.przen. Po otrzymaniu wiadomości, zrobiło mu się lżej na sercu. Było jej lżej na duszy, gdy się wyżaliła. b) w zn. 2: Oddał jej najlżej niosącego konia. c) w zn … Słownik języka polskiego
niedołężny — niedołężnyni, niedołężnyniejszy 1. «nie mający sprawności fizycznej; nieudolny, niezdarny, ociężały» Niedołężny kaleka. Niedołężni chorzy. Niedołężny chód. 2. «świadczący o braku umiejętności w danej dziedzinie; nieudolny» Niedołężny styl.… … Słownik języka polskiego
pootulać — dk I, pootulaćam, pootulaćasz, pootulaćają, pootulaćaj, pootulaćał, pootulaćany «otulić wielu albo wiele czegoś; otulić ze wszystkich stron» Pootulała ciepło dzieci. Pootulać drzewka słomą. pootulać się «otulić siebie dokładnie, ze wszystkich… … Słownik języka polskiego
półsanatorium — n VI; lm M. półsanatoriumria, D. półsanatoriumriów «sanatorium, w którym chorzy spędzają część dnia na zabiegach leczniczych, odpoczynku itp., a na noc je opuszczają» … Słownik języka polskiego
